Instytut

Choć zakończenie tej naprawdę fajnej książki zostało zmienione, to i tak wciąż pozostaje do bani co rzutuje na całość i obniża końcową ocenę. A szkoda, bo mielibyśmy arcydzieło !

Choć zakończenie tej naprawdę fajnej książki zostało zmienione, to i tak wciąż pozostaje do bani co rzutuje na całość i obniża końcową ocenę. A szkoda, bo mielibyśmy arcydzieło !

Dziwna książka, tak w treści jak i w ocenie.
Akcja niby jest, a jednak...
Bohaterowie niby są, a jednak...
Zakończenie niby jest, a jednak...
Zakończenie to zdecydowanie najsłabszy moment tej książki.
Mocno klaustrofobiczna - i to jest jej dużym plusem.
Zastanawiałem się między 6 a 7 w swojej ocenie, zakończenie zdecydowało o szósteczce.

Dziwna książka, tak w treści jak i w ocenie.
Akcja niby jest, a jednak...
Bohaterowie niby są, a jednak...
Zakończenie niby jest, a jednak...
Zakończenie to zdecydowanie najsłabszy moment tej książki.
Mocno klaustrofobiczna - i to jest jej dużym plusem.
Zastanawiałem się między 6 a 7 w swojej ocenie, zakończenie zdecydowało o szósteczce.

Całość dobra. Trzyma w napięciu. Szybka akcja. Styl bez zarzutu, porywający, bo Żulczyk jak chce, to potrafi. Jednak wg. mnie końcówkę tej książki, pisząc jego językiem - po prostu ... spierdolił.

Całość dobra. Trzyma w napięciu. Szybka akcja. Styl bez zarzutu, porywający, bo Żulczyk jak chce, to potrafi. Jednak wg. mnie końcówkę tej książki, pisząc jego językiem - po prostu ... spierdolił.

z żulczykiem to ja się chyba nigdy nie polubię...

z żulczykiem to ja się chyba nigdy nie polubię...

Hmm, podchodziłam do tej książki z pewnym oporem. Nie spodziewałam się po niej wiele a raczej spodziewałam się, że mi się nie spodoba. Słowem nie miałam na nią w ogóle ochoty. Jakież więc było moje zaskoczenie kiedy praktycznie od początku książka wciągnęła mnie na maksa. Przez ok 3/4 czytało się naprawdę swietnie. Im bliżej końca i rozwiązania zagadki robiło się słabiej. Zakończenie mnie trochę rozczarowało. Ale generalnie nie żałuję spędzonego z lekturą czasu. To moja druga, po "Ślepnąc od świateł" książka Jakuba Żulczyka i myślę, że nie ostatnia.

Hmm, podchodziłam do tej książki z pewnym oporem. Nie spodziewałam się po niej wiele a raczej spodziewałam się, że mi się nie spodoba. Słowem nie miałam na nią w ogóle ochoty. Jakież więc było moje zaskoczenie kiedy praktycznie od początku książka wciągnęła mnie na maksa. Przez ok 3/4 czytało się naprawdę swietnie. Im bliżej końca i rozwiązania zagadki robiło się słabiej....

mam mieszane uczucia. Autor faktycznie dość popłynął z pomysłem ale doceniam jego wysiłek i mimo wszystko uważam, że książka jest dobra. Emocje, napięcie, niepewność, budowanie nastroju - to wszystko zostało odzwierciedlone znakomicie i za to należy się 6 gwiazdek. Zakończenie jest, jakie jest, sam autor przyznał, że wręcz niemożliwością jest stworzenie logicznego i zadowalającego zakończenia, także przymykam na nie oko.

mam mieszane uczucia. Autor faktycznie dość popłynął z pomysłem ale doceniam jego wysiłek i mimo wszystko uważam, że książka jest dobra. Emocje, napięcie, niepewność, budowanie nastroju - to wszystko zostało odzwierciedlone znakomicie i za to należy się 6 gwiazdek. Zakończenie jest, jakie jest, sam autor przyznał, że wręcz niemożliwością jest stworzenie logicznego i...

Nieudana próba przełożenie Hitchcock'a

Nieudana próba przełożenie Hitchcock'a

Minimalnie mnie umęczyła ta książka jednakże wbrew pozorom czuję , że będzie dość długo "siedzieć w głowie". Jest niepokój, jest strach, jest zwątpienie, jest lepko i trochę mrocznie.

Minimalnie mnie umęczyła ta książka jednakże wbrew pozorom czuję , że będzie dość długo "siedzieć w głowie". Jest niepokój, jest strach, jest zwątpienie, jest lepko i trochę mrocznie.

Początek dobry, poruszyły mnie pewne podobieństwa związku małżeńskiego Agnieszki do mojego własnego... Reszta fabuły jakaś naciągana, mi od razu przyszła na myśl ucieczka oknem. Co do tajemniczej iluminackiej masonerii obserwującej - bardzo, bardzo na siłę i po co to? Coś z tego wynikło? Rozczarowałam się

Początek dobry, poruszyły mnie pewne podobieństwa związku małżeńskiego Agnieszki do mojego własnego... Reszta fabuły jakaś naciągana, mi od razu przyszła na myśl ucieczka oknem. Co do tajemniczej iluminackiej masonerii obserwującej - bardzo, bardzo na siłę i po co to? Coś z tego wynikło? Rozczarowałam się

"Instytut" to opowieść o makabrycznych i tajemniczych wydarzeniach rozgrywających się w przestronnej kamienicy w Krakowie.
Grupka znajomych zostaje uwięziona na piątym piętrze domostwa i mimo wielu prób nie udaje im się nawiązać kontaktu ze "światem zewnętrznym". Sytuacja staje się coraz bardziej napięta i tajemnicza, wychodzą na jaw demony przeszłości bohaterów, a klaustrofobiczny klimat powieści zaczyna poważnie przytłaczać czytelnika.

Książka ma niewiele ponad 200 stron, więc myślałam, że czeka mnie jakiś lekki thriller. Na szczęście tym razem dostałam niesamowitą, napakowaną emocjami, niebanalną i wciągającą historię, od której naprawdę ciężko mi się było oderwać.
Wydarzenia momentami były tak "ciężkie", że czułam ciary na ciele. Uwielbiam takie wrażenia podczas czytania.
Jedno wydarzenie wydawało mi się okropnie nieprawdopodobne. Myślałam, że nagle okaże się, że bohaterowie są po prostu na haju i wszystko, co się z nimi dzieje to po prostu halucynacje (chodzi mi o motyw z zamurowanymi oknami). Ale poza tym wszystko świetnie podeszło w mój gust czytelniczy i mam teraz ochotę na kolejne powieści Żulczyka.

"Instytut" to opowieść o makabrycznych i tajemniczych wydarzeniach rozgrywających się w przestronnej kamienicy w Krakowie.
Grupka znajomych zostaje uwięziona na piątym piętrze domostwa i mimo wielu prób nie udaje im się nawiązać kontaktu ze "światem zewnętrznym". Sytuacja staje się coraz bardziej napięta i tajemnicza, wychodzą na jaw demony przeszłości bohaterów, a...