Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moje pierwsze podejście do tej serii było bardzo nieudane. Nie umiałam odnaleźć się w tych krótkich opowieściach, które były dla mnie jak wyrwane z kontekstu.

Dopiero po obejrzeniu serialu stwierdziłam, że chcę jednak wrócić i poznać ten świat.

Zakochałam się i od tamtej pory przeczytałam i przesłuchałam tę część już kilka razy.
Audiobook to słuchowisko na najwyższym poziomie. Kocham zatapiać się w tych treściach właśnie w taki sposób.

Uwielbiam humor jaki tu występuje. Wszystkie opowieści, które w dużej mierze oparte są na słowiańskich zwyczajach są po prostu świetne, dopracowane.
No co tu dużo gadać. Kocham ten świat.

Moje pierwsze podejście do tej serii było bardzo nieudane. Nie umiałam odnaleźć się w tych krótkich opowieściach, które były dla mnie jak wyrwane z kontekstu.

Dopiero po obejrzeniu serialu stwierdziłam, że chcę jednak wrócić i poznać ten świat.

Zakochałam się i od tamtej pory przeczytałam i przesłuchałam tę część już kilka razy.
Audiobook to słuchowisko na najwyższym...

"Piekielne niebo" to książka za którą wzięłam się w audiobooku i może to był błąd, bo lektorka drażniła mnie niemiłosiernie 🙈
To jest jednak ten typ fantasy, w który ja nie do końca jestem w stanie uwierzyć mimo, że przez historię płynęło się dość wdzięcznie. Polubiłam główną bohaterkę i w sumie nie tylko ją, ponieważ Autorka stworzyła postaci, które chce się poznawać i iść z nimi dalej.

Podobał mi się też motyw nieba, który nie jest taki oczywisty jak mogłoby się wydawać oraz wszystkie magiczne wątki, które się tutaj pojawiły.

Pani Karolina ma lekkie pióro więc kolejną część jeśli się tylko pojawi przeczytam, nie będę słuchać bo w tym przypadku nie wyszło mi to z korzyścią.

Książkę oceniam na 6/10🌟 i pochodzi ona ze współpracy z Wydawnictwem Mięta

"Piekielne niebo" to książka za którą wzięłam się w audiobooku i może to był błąd, bo lektorka drażniła mnie niemiłosiernie 🙈
To jest jednak ten typ fantasy, w który ja nie do końca jestem w stanie uwierzyć mimo, że przez historię płynęło się dość wdzięcznie. Polubiłam główną bohaterkę i w sumie nie tylko ją, ponieważ Autorka stworzyła postaci, które chce się poznawać i iść...

Okładka jest fenomenalna i po zachwytach osoby, która ją polecała a która jest moim dealerem sci-fi byłam przekonana, że to będzie książka petarda.
Niestety wymęczyłam się z nią przez cały marzec.
Nie podszedł mi zupełnie styl, niewiele z niej pamiętam. To była bardzo ciężka przeprawa. Nie będę kontynuować tej serii niestety...

Okładka jest fenomenalna i po zachwytach osoby, która ją polecała a która jest moim dealerem sci-fi byłam przekonana, że to będzie książka petarda.
Niestety wymęczyłam się z nią przez cały marzec.
Nie podszedł mi zupełnie styl, niewiele z niej pamiętam. To była bardzo ciężka przeprawa. Nie będę kontynuować tej serii niestety...

Przyznam, że pokładałam w tej książce wielkie nadzieje... Sam początek zapowiadał się fenomenalnie. Fantasy, ciekawi bohaterowie, super zarysowany świat, fajne wątki a do tego wszystkiego dinozaury. No czego chcieć więcej? No właśnie... Schody się pojawiły jak się okazało, że prawie wszystkie męskie postaci mają imię na "T" a damskie na "A"... I Malwina zaczęła się gubić i błąkać i z każdą stroną irytowała się coraz mocniej i nawet żałowała, że nie posłuchała mądrej rady aby sobie notować... Jednak z całym szacunkiem - Malwina nie jest już niestety na studiach... No bo jaka przyjemność w robieniu notatek podczas kiedy powinna się relaksować? A szkoda, bo autorka ma tak plastyczne pióro i takie piękne obrazy maluje przed oczami, że aż mi smutno i czuję się jak ostatni.... Wiecie... Bo się pogubiłam...

Przyznam, że pokładałam w tej książce wielkie nadzieje... Sam początek zapowiadał się fenomenalnie. Fantasy, ciekawi bohaterowie, super zarysowany świat, fajne wątki a do tego wszystkiego dinozaury. No czego chcieć więcej? No właśnie... Schody się pojawiły jak się okazało, że prawie wszystkie męskie postaci mają imię na "T" a damskie na "A"... I Malwina zaczęła się gubić i...

"Gniewa" z serii Kwiat paproci to chyba moja ulubiona część tego cyklu na ten moment. Przede mną jeszcze losy Mszczuja i oczywiście nic nie zakładam ale Jagę uwielbiam od samego początku moich przygód z tymi bohaterami.
To się po prostu nie mogło nie udać 😉

Gniewa to kobieta z pazurem, jej charakterek robi robotę a humor tej powieści przemawia do mnie idealnie.
Niesamowicie było poznać życie młodej Jarogniewy, która intryguje od samego początku a od jej losów nie dało się oderwać. Słuchałam tej książki w mocno zapracowanym dla mnie czasie, kiedy niesamowita ilość myśli kłębiła się po głowie i była to dla mnie świetna odskocznia i relaks na najwyższym poziomie 👌

Pani Katarzyna stworzyła bardzo fajny świat pełen bóstw i słowiańskich rytuałów, które dodatkowo dają nam sporo wiedzy na ten temat. Klimat, niesamowity i magiczny, unosi się już od pierwszych zdań. Uwielbiam tę serię właśnie za to i za humor, który mocno bawi.

"Gniewa" z serii Kwiat paproci to chyba moja ulubiona część tego cyklu na ten moment. Przede mną jeszcze losy Mszczuja i oczywiście nic nie zakładam ale Jagę uwielbiam od samego początku moich przygód z tymi bohaterami.
To się po prostu nie mogło nie udać 😉

Gniewa to kobieta z pazurem, jej charakterek robi robotę a humor tej powieści przemawia do mnie...

Biorąc do ręki "Koronę z kości" liczyłam na fantasy z prawdziwego zdarzenia. Niestety książka okazała się być bardziej walką o stołek ale zupełnie nie w klimacie Gry o tron tylko w takim dosyć mdłym wydaniu.

To co przede wszystkim wpłynęło na mój odbiór powinno być plusem a stało się minusem. Historię poznajemy z poziomu trzech sióstr, tylko początkowo ich losy i sytyacje były do siebie podobne i bardzo mi się mieszały. Może gdybym czytała tę książkę ciągiem a nie z doskoku przez dziesięć dni byłoby inaczej.

Kolejna sprawa jest taka, że żadna z sióstr nie zyskała mojej sympatii przez co nie byłam zbytnio zainteresowana ich losami, które w moim odczuciu były o niczym ważnym, o niczym co sprawiłoby że z chęcią po tę książkę sięgałam.

Nie spodobała mi się tak po prostu.

Biorąc do ręki "Koronę z kości" liczyłam na fantasy z prawdziwego zdarzenia. Niestety książka okazała się być bardziej walką o stołek ale zupełnie nie w klimacie Gry o tron tylko w takim dosyć mdłym wydaniu.

To co przede wszystkim wpłynęło na mój odbiór powinno być plusem a stało się minusem. Historię poznajemy z poziomu trzech sióstr, tylko początkowo ich losy i sytyacje...

Wzięłam się za tę książkę zachęcona zachwytami nad książkami Autorki...
Niestety nie zaiskrzyło a nawet totalnie mnie wynudziło. Czytałam ją cały miesiąc zmuszając się do tego za każdym razem. Z rozdziału na rozdział powtarzałam sobie, że przecież w końcu zaraz zaskoczy i tak do samego końca.

Mam wrażenie, że w tej powieści nie działo się zupełnie nic. Nic nie przyspieszyło bicia mojego serducha a do bohaterów w ogóle nie czułam jakiegokolwiek przywiązania, nie miałam ochoty poznawać ich losów, nie interesowałam się, co się z nimi wydarzy...

Jestem totalnie na nie ...

Wzięłam się za tę książkę zachęcona zachwytami nad książkami Autorki...
Niestety nie zaiskrzyło a nawet totalnie mnie wynudziło. Czytałam ją cały miesiąc zmuszając się do tego za każdym razem. Z rozdziału na rozdział powtarzałam sobie, że przecież w końcu zaraz zaskoczy i tak do samego końca.

Mam wrażenie, że w tej powieści nie działo się zupełnie nic. Nic nie...

Były kiedyś czasy, że nie pchałam się do książek science-fiction ale jak coś się trafiło, to się z tym mierzyłam z różnym skutkiem. Ostatnio coraz częściej sięgam po ten gatunek i wyśmienicie się w nim bawię. Jeszcze kiedy dodam do tego, że to sam Sanderson który jest dla mnie jednym z Mistrzów budowania światów w najmniejsze nawet detale... To się nie mogło skończyć źle.

Druga część serii Skyward jest pełna nowych postaci, stworzeń, informacji i to jest niesamowite ale muszę przyznać, że brakowało mi tutaj bardzo bohaterów z pierwszej części. To jest mój jedyny zarzut do tego tomu.

Pieję więc z zachwytu nad stworzonym światem, nad tym w jak fenomenalny sposób Autor daje mi do niego dostęp. Wchodzę i czuję, żyję i chcę więcej.

Pan Sanderson potrafi przywiązać do swoich powieści, do bohaterów w niej występujących ale żebym tak bardzo związała się z maszyną? Jestem w podwójnym szoku. Zdecydowanie chcę więcej i cieszę się, że trzecia część czeka już na półce.

Jestem zachwycona zwrotami akcji i tym, że Autor tak często potrafi mnie zaskoczyć czy zszokować a nawet wzruszyć. Mimo, że to powieść dla młodzieży w moim odczuciu porusza wiele ważnych tematów, które zdecydowanie zmuszają do zatrzymania się i zadania sobie kilku ważnych pytań.

Polecam.

Były kiedyś czasy, że nie pchałam się do książek science-fiction ale jak coś się trafiło, to się z tym mierzyłam z różnym skutkiem. Ostatnio coraz częściej sięgam po ten gatunek i wyśmienicie się w nim bawię. Jeszcze kiedy dodam do tego, że to sam Sanderson który jest dla mnie jednym z Mistrzów budowania światów w najmniejsze nawet detale... To się nie mogło skończyć...

Ostatnimi czasy po przeczytaniu książki z serii robię sobie takie małe streszczenie najważniejszych faktów z danej części po to, że jak będę kontynuować aby odświeżyć sobie informacje. A tutaj proszę Państwa Pan Kristoff i Pani Kaufman dają nam takie streszczenie na tacy i nie wplecione w historię co może irytować tych, którzy serie czytają jedna po drugiej ale na samym początku z zaznaczeniem, że to mała przypominajka. No jak dla mnie rewelacja, bo kto będzie chciał to ją sobie przeczyta 😁 Proszę brać z nich przykład💪 to powinno być w każdej książce 🤭

"Aurora. Pożoga" to kontynuacja "Przebudzenia" i możecie mnie przypalać rozżarzonym węglem ale nie jestem w stanie Wam powiedzieć która z nich była dla mnie lepsza. Mimo fenomenalnej kontynuacji i wielu aspektów, które podobały mi się w obu tu jest trochę inaczej. Inaczej pod tym kątem, że było więcej walk i zdecydowanie więcej się działo ale Autorzy w tym wszystkim nie zapominali o bohaterach i ich uczuciach.

Bardzo mi się podoba, że historię poznajemy z poziomu tak wielu postaci, co absolutnie nie wprowadza zamętu tylko jeszcze lepiej pozwala poznać losy i myśli bohaterów.

Ta część niejednokrotnie złamała moje serce, zwroty akcji jakie w niej występują przyprawiają o dużo szybsze bicie serca a jak pokazała już pierwsza część możemy się spodziewać wszystkiego więc Autorzy umiejętnie to wykorzystują wprowadzając napięcie i zamęt.

Kiedy powieść w moim odczuciu jest idealna i zasługuje na 10/10🌟? Kiedy obok postaci, za którymi stoi się całym sercem książka emocjonalnie naszpikowana jest po sam czubek. Kiedy się przy niej śmieję i kiedy płaczę. Kiedy świetnie się bawię i kiedy umieram z niepokoju. W tej powieści nie zabraknie ani wrażeń ani emocji. Ja jestem zachwycona.

Seria Autora to idealna młodzieżówka w klimacie sci-fi absolutnie dla każdego.

Ostatnimi czasy po przeczytaniu książki z serii robię sobie takie małe streszczenie najważniejszych faktów z danej części po to, że jak będę kontynuować aby odświeżyć sobie informacje. A tutaj proszę Państwa Pan Kristoff i Pani Kaufman dają nam takie streszczenie na tacy i nie wplecione w historię co może irytować tych, którzy serie czytają jedna po drugiej ale na samym...