Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie - jest dobrze napisana i przedstawia ciekawy świat przedstawiony. Fajnie, że cała historia jest w jednym tomie, bo dawno nie czytałam krótkiej opowieści fantastycznej, na którą nie trzeba poświecić dużo czasu. Bardzo polubiłam również główna bohaterkę. (less)

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie - jest dobrze napisana i przedstawia ciekawy świat przedstawiony. Fajnie, że cała historia jest w jednym tomie, bo dawno nie czytałam krótkiej opowieści fantastycznej, na którą nie trzeba poświecić dużo czasu. Bardzo polubiłam również główna bohaterkę. (less)

Trochę mnie dziwi, że książka z założenia ma uczyć nastolatków tolerancji, a sama używa słów które są obecnie uważane za obraźliwe. „Niedorozwinięty”, czy nawet „debil” padają tutaj często z ust postaci które mamy postrzegać jako pozytywne. Do tego denerwowało mnie stereotypowe spojrzenie na relacje damsko-męskie, min. wybór tej „grzecznej” dziewczyny i ciągłe nagabywanie (również fizyczne) innej by ta zgodziła się być z jednym z bohaterów. To wszystko sprawiło, że myślałam że książka została napisana w latach 90 i niezmiernie zdziwiłam się jak zobaczyłam datę wydania: 2018.

Jednak sam główny bohater zostaw przedstawiony bardzo ciepło. Sposób jego funkcjonowania jako osoby z niepełnosprawnością umysłową został opisany bardzo wiarygodnie i głównie dla tej postaci będę polecać lekturę „Bystrzaka”.

Trochę mnie dziwi, że książka z założenia ma uczyć nastolatków tolerancji, a sama używa słów które są obecnie uważane za obraźliwe. „Niedorozwinięty”, czy nawet „debil” padają tutaj często z ust postaci które mamy postrzegać jako pozytywne. Do tego denerwowało mnie stereotypowe spojrzenie na relacje damsko-męskie, min. wybór tej „grzecznej” dziewczyny i ciągłe nagabywanie...

Czy można napisać książkę dla młodzieży, która będzie jednocześnie ciekawa fabularnie i poruszała ważne dla społeczeństwa tematy? Okazuje się, że tak. Autor pod fantastyczną otoczką domu dla „odmieńców” przekazuje odbiorcom co tak naprawdę znaczy bycie innym niż przeciętny. Pod postacią fantastycznych umiejętności czy nieprzeciętnego wyglądu kryje się między innymi niepełnosprawność intelektualna, fobia społeczna spowodowaną traumą, neuroatypowość czy też schizofrenia. Myślę, że to wspaniały sposób by pokazać młodym ludziom, że wszyscy powinnismy być częścią społeczeństwa i udzielać się w nim najlepiej jak potrafimy jednocześnie nie wykluczając innych jedynie z powodu naszej wygody czy też przekazywanych z pokolenia na pokolenie uprzedzeń. Dzieci przecież kochają postacie z magicznymi umiejętnościami, a jednocześnie potrafią bullingować nieśmiałego kolegę.

A i dodam, że jest tutaj wątek MLM, bo taka informacja o dziwo nie krzyczy do nas z okładki by napędzić marketing. Może i była trochę zbyt patetyczna, ale jestem w stanie przymknąć na to oko.

Czy można napisać książkę dla młodzieży, która będzie jednocześnie ciekawa fabularnie i poruszała ważne dla społeczeństwa tematy? Okazuje się, że tak. Autor pod fantastyczną otoczką domu dla „odmieńców” przekazuje odbiorcom co tak naprawdę znaczy bycie innym niż przeciętny. Pod postacią fantastycznych umiejętności czy nieprzeciętnego wyglądu kryje się między innymi...

Sięgnęłam po tę książkę głównie przez lektora (Miranda ❤️) i bardzo pozytywne recenzje na booktubie. Przyznam, że jak na młodzieżówkę to jest naprawdę dobrze napisana, fajnie że porusza bardzo dużo problemów z którymi mogą utożsamić się młode osoby. Od odkrywania swojej seksualności i tożsamości płciowej, przez relacje z rodzicami, pojawienie się nowego dziecka w rodzinie aż po traumę wojenną. Szczególnie podobały mi się rozmowy na temat wyrażania emocji. Zachwyciły mnie również niektóre przemyślenia Arystotelesa, wydawały się spójne z tym co dzieje się w umyśle nastolatka. I tutaj chociaż bohaterowie mają po 16 lat to imo zachowują się bardziej jak 14 latkowie (pomijają picie alkoholu XD) i chyba takiej grupie wiekowej polecałabym tę książkę.

Cringowo zaczęło się robić dopiero pod koniec, kiedy rodzice Dantego nagle zaczęli zachowywać się jak rówieśnicy Ariego. Jak czytaliście to wiecie o której scenie mówię, później zreszta została ona powielona z rodzicami samego Arystotelesa. A i samo rozwiazanie wątku z bratem głównego bohatera to też już dla mnie too much XD

[spoiler|
Aha i nie wiem czemu w teen romansach musi się pojawiać tak dużo wątków urazów z finałem w szpitalu. Rozumiem, że ma to na celu pokazać ogrom uczuć między bohaterami, jednocześnie nie przechodząc od razu do formalnego związku i chyba dlatego tak mnie to denerwuje. Ogólnie powinno być więcej teen dram, które pokazują szczęśliwe związki, a nie tylko te kończące się na „happy ever after”.

Sięgnęłam po tę książkę głównie przez lektora (Miranda ❤️) i bardzo pozytywne recenzje na booktubie. Przyznam, że jak na młodzieżówkę to jest naprawdę dobrze napisana, fajnie że porusza bardzo dużo problemów z którymi mogą utożsamić się młode osoby. Od odkrywania swojej seksualności i tożsamości płciowej, przez relacje z rodzicami, pojawienie się nowego dziecka w rodzinie...

Jak na młodzieżówkę to muszę przyznać, że została naprawdę dobrze napisana i przetłumaczona. Jedyne co, to niesamowicie wkurzała mnie nazwa osób które maja niedługo umrzeć - „zgonersi”. To słowo pojawiało się tutaj co chwile i wywoływało o mnie palpitacje serca.

Miałam jeszcze mały problem, bo kontekst mediów społecznościowych mówił mi, że mamy rok 2013, a autor jasno napisał, że akcja dzieje się w 2017. Ale to jest akurat rzecz która zawsze irytuje mnie w książkach młodzieżowych. Nieumiejętność prawidłowego opisania interakcji za pomocą internetu.

Na szczęście książka skupia się głównie na rozmowach bezpośrednich, więc przyjemnie mi się ją czytało. Bohaterowie wydawali mi się bardzo interesujący i oryginalni. Doceniam również to napięcie związane z nieuchronną śmiercią i nieustanne zastanawianie się - jak to się stanie?

Bardzo fajna, będę polecała młodszym czytelnikom, a też starszym. Jak ja się nie irytowałam to wy pewnie też nie. XD

Jak na młodzieżówkę to muszę przyznać, że została naprawdę dobrze napisana i przetłumaczona. Jedyne co, to niesamowicie wkurzała mnie nazwa osób które maja niedługo umrzeć - „zgonersi”. To słowo pojawiało się tutaj co chwile i wywoływało o mnie palpitacje serca.

Miałam jeszcze mały problem, bo kontekst mediów społecznościowych mówił mi, że mamy rok 2013, a autor jasno...

Byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej książki bo okładka sugerowała mi, że będzie to coś w stylu książki młodzieżowej wydanej w 2005 roku.

Teść zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Nawet mimo tego, że nie lubię stand upu, a ten motyw przewija się nieustannie ze względu na to, że główna bohaterka chce zostać tytułową comedy queen.

W skrócie, książka opowiada o Sashy, której mama popełnia samobójstwo w wyniki zmagania się z depresją. Dziewczynka nie potrafi poradzić sobie z tą sytuacją, stosuje mechanizm wyparcia polegający na tym, że próbuje zerwać ze wszystkim co upodobniłoby ją to mamy. Tworzy listę, która obejmuje min. obcięcie włosów, zakaz opiekowania się żywą istotą jak i zostanie standuperką.

Autorka w cudowny sposób opowiada o emocjach dziewczynki, pokazuje również jak radzić sobie ze stratą. Polecam zarówno młodszym jak i starszym.

Byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej książki bo okładka sugerowała mi, że będzie to coś w stylu książki młodzieżowej wydanej w 2005 roku.

Teść zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Nawet mimo tego, że nie lubię stand upu, a ten motyw przewija się nieustannie ze względu na to, że główna bohaterka chce zostać tytułową comedy queen.

W skrócie, książka opowiada o Sashy,...

Wiem, że nie jestem targetem bo jest to książka młodzieżowa, ale lubię czasem przeczytać tego typu literaturę. Dla czystej rozrywki. I bawiłam się przy niej świetnie!

Na początku brakowało mi backstory Lore i denerwowały mnie płytkie dialogi ale im dalej tym rozmowy stają się bardziej naturalne. Dostajemy również historię głównej bohaterki.

Sam pomysł na fabułę i klimat antycznej Grecji kupił mnie całkowicie. Jeśli miałabym porównać tę książkę do innej to powiedziałabym, że przypominała mi „Wojnę makową”. Więc nawet jeśli czytacie bardziej zaawansowaną fantastykę to myśle, że możecie się przy niej dobrze bawić i zrelaksować.

Dodatkowo, mega podobał mi się płot twist około 450 strony i samo zakończenie też było spójne i satysfakcjonujące.

Wiem, że nie jestem targetem bo jest to książka młodzieżowa, ale lubię czasem przeczytać tego typu literaturę. Dla czystej rozrywki. I bawiłam się przy niej świetnie!

Na początku brakowało mi backstory Lore i denerwowały mnie płytkie dialogi ale im dalej tym rozmowy stają się bardziej naturalne. Dostajemy również historię głównej bohaterki.

Sam pomysł na fabułę i klimat...