Manazuru
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- 真鶴
- Wydawnictwo:
- Karakter
- Data wydania:
- 2024-06-27
- Data 1. wyd. pol.:
- 2024-06-27
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788368059137
- Tłumacz:
- Barbara Słomka
- Tagi:
- literatura japońska XXI wiek
Kei mieszka w Tokio z matką i dorastającą córką Momo. Jej mąż, Rei, zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach, gdy Momo była mała.
Kiedy Kei przyjeżdża do Manazuru, rodzinnego miasta męża, zaczynają jej towarzyszyć cienie – istoty przenikające ze świata fantazji i przeszłości, który płynnie łączy się ze światem realnym. W onirycznej rzeczywistości bohaterka może podążyć jedną z wielu dróg, spośród których droga ku przyszłości nie jest jedyną możliwą.
Hiromi Kawakami zaciera granice między rzeczywistością a wyobraźnią, pozwala dotknąć światów istniejących podskórnie, każe wciąż od nowa szukać odpowiedzi na pytania, czym jest czas i co znaczy „realne”. Język Kawakami hipnotyzuje i urzeka, budując opowieść o drodze do uwolnienia się od wewnętrznych demonów.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 333
- 218
- 53
- 20
- 11
- 9
- 6
- 4
- 4
- 4
OPINIE i DYSKUSJE
OCENA - 5/10 PRZECIĘTNA
Nie jest to książka dla każdego czytelnika i warto o tym wspomnieć. Szczerze mówiąc ja się mocno wynudziłem zagłębiając się w lekturę „MANAZURU”. W mojej skromnej ocenie za dużo było w niej niedopowiedzeń, fantazji, abstrakcji, dziwactw czy urojeń głównej bohaterki, której mąż zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Język użyty przez Kawakami w żaden sposób mnie nie urzekł i nie zahipnotyzował, choć autorka starała się zatrzeć granicę między teraźniejszością i wyobraźnią. Zdecydowanie lepiej tę umiejętność oponował Haruki Murakami w swoich książkach i jest on mi bliższy a proza lepiej przyswajalna.
Autorka w książce opisuje ludzką naturę w odmienny sposób niż do której przywykliśmy jako europejczycy. Z pewnością duży wpływ na ten stan rzeczy mają różnice kulturowe. Bohaterką błądząc w poszukiwaniu męża nie może uciec od wspomnień, które z niezwykłą wrażliwością dochodzą do niej z otaczającego świata. Tajemnicze słowo „MANAZURU” wykaligrafowane w dzienniku zaginionego jest jedynym śladem jaki pozostawił mąż tuż przed zniknięciem. Reasumując jest to opowieść o różnych wymiarach utraty, zagubienia czy tęsknoty. Pozdrawiam. Jack_
OCENA - 5/10 PRZECIĘTNA
więcej Pokaż mimo toNie jest to książka dla każdego czytelnika i warto o tym wspomnieć. Szczerze mówiąc ja się mocno wynudziłem zagłębiając się w lekturę „MANAZURU”. W mojej skromnej ocenie za dużo było w niej niedopowiedzeń, fantazji, abstrakcji, dziwactw czy urojeń głównej bohaterki, której mąż zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Język użyty przez Kawakami w...
Umęczylam się. Ta książka jest nudna, powtarzalna i o niczym
Umęczylam się. Ta książka jest nudna, powtarzalna i o niczym
Pokaż mimo toCoś mi tu mocno się nie kleiło. Wątki, które nagle się zmieniały. Osoby, które pojawiały się znikąd. Bohaterka, która sama nie wie o co chodzi. Coś mi się wydaje, że to po prostu powieść dla kobiet. To trzecia książka, którą przeczytałem tej autorki.
Coś mi tu mocno się nie kleiło. Wątki, które nagle się zmieniały. Osoby, które pojawiały się znikąd. Bohaterka, która sama nie wie o co chodzi. Coś mi się wydaje, że to po prostu powieść dla kobiet. To trzecia książka, którą przeczytałem tej autorki.
Pokaż mimo toOpowieść o poszukiwaniu, przepełniona duchami zmarłych, którzy towarzyszą bohaterce w jej tęsknotach. Książka w zasadzie pozbawiona akcji, opisująca głównie emocje bohaterki. Niemniej jednak autorce udaje się jednocześnie zbudować pewne napięcie angażujące czytelnika w poszukiwanie utraconego szczęścia i sensu istnienia. Jak zawsze, czytając japońskich autorów, zaciekawia mnie odmienność kulturowa, która pozwala przenieść się w świat, inny od tego który znamy.
"Z Seijim jest tak zwyczajnie. A żyć zwyczajnie wcale nie jest łatwo. Jest przecież tyle możliwości przeżycia czegoś niezwykłego. Lecz wszystko, co niezwykłe, wcześniej czy później musi się popsuć. Nie sztuka dać się zniszczyć w ten sposób. Sztuką jest wytrwać w zwyczajności."
"- Wspaniałe ciało - powiedział mężczyzna.
- Chciałam tego.
- I chciałabyś jeszcze?
- Możemy to jeszcze kiedyś zrobić, ale lepiej niż dziś już nie będzie - oświadczyłam z pełną szczerością.
- Nie szkodzi. To normalne. Często jednak między tym, jak było naprawdę, a tym, co czujemy, jest rozbieżność. Nikt nie pamięta, jak było naprawdę."
Opowieść o poszukiwaniu, przepełniona duchami zmarłych, którzy towarzyszą bohaterce w jej tęsknotach. Książka w zasadzie pozbawiona akcji, opisująca głównie emocje bohaterki. Niemniej jednak autorce udaje się jednocześnie zbudować pewne napięcie angażujące czytelnika w poszukiwanie utraconego szczęścia i sensu istnienia. Jak zawsze, czytając japońskich autorów, zaciekawia...
więcej Pokaż mimo to"Cały czas idzie za mną. Jest jeszcze daleko, więc nie rozpoznaję, czy to kobieta czy mężczyzna."
Pewna kobieta po czterdziestce ostatnio zaczęła częściej odwiedzać Manazuru - miejscowość, co do której możemy mieć tylko pewność, że istnieje. Nie wiemy jednak do końca, jak wygląda, bo kobieta, prowadzona przez tajemniczą, którą widzi tylko ona, porusza się w świecie burzących się i powstających budynków.
Trzynaście lat temu zniknął jej mąż i do tej pory nie wrócił. Czy uda się jej go odnaleźć? Albo o nim zapomnieć? A może już zapomniała o tym, co tak naprawdę się z nim stało?
"Cały czas idzie za mną. Jest jeszcze daleko, więc nie rozpoznaję, czy to kobieta czy mężczyzna."
więcej Pokaż mimo toPewna kobieta po czterdziestce ostatnio zaczęła częściej odwiedzać Manazuru - miejscowość, co do której możemy mieć tylko pewność, że istnieje. Nie wiemy jednak do końca, jak wygląda, bo kobieta, prowadzona przez tajemniczą, którą widzi tylko ona, porusza się w świecie...
Tak jak "Nadepnęłam na węża" przekonało mnie do siebie, poprzez oniryczny odsiew realizmu z problemów i ludzkich strachów, tak "Manazuru" trochę pozwoliło sobie na efekt wyrwania piór.
Główna bohaterka - albowiem to ona stanowi nasze źródło poznania rzeczywistości przedstawionej - krąży wciąż wokół pewnego miejsca, własnej tragedii, intymności, wspomnień, pomijając przy tym coś tak ważnego jak... Przemiana osobista?
Doprawdy, nie oszukujmy się: Otwarte zakończenie nie pomaga nam tutaj pozbyć się poczucia, że Kei stanęła w miejscu, zamiast poprzez nietypowe doświadczenia, zachodzące zmienne i koleje wypadkowe - zrobić coś dla siebie poprzez ewoluowanie.
Nie wiem czemu tak to odbieram, ale samo to, że chociażby widoczna zmiana w jej dziecku, kochanku lub matce, schodzą się z sobą i przyćmiewają coś podobnego u Kei.
Pomysł, mimo całej sposobności na "chwycenie czytelnika" został spalony w tym tomiku. Szczególnie przez końcówkę. Ciężko było ją chłonąć.
Tak jak "Nadepnęłam na węża" przekonało mnie do siebie, poprzez oniryczny odsiew realizmu z problemów i ludzkich strachów, tak "Manazuru" trochę pozwoliło sobie na efekt wyrwania piór.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toGłówna bohaterka - albowiem to ona stanowi nasze źródło poznania rzeczywistości przedstawionej - krąży wciąż wokół pewnego miejsca, własnej tragedii, intymności, wspomnień, pomijając przy...
Tajemnicza. Oniryczna. Hipnotyczna.
Nic w tej książce nie jest ani stałe, ani pewne. Ani proste. Słowa, obrazy płynnie się przenikają, tak jak to się dzieje, gdy nie kontrolujemy swoich myśli, gdy jedna goni drugą, gdy jakieś skojarzenie wywołuje kolejną myśl. Przenikanie się „tego co jest, choć jest nieobecne i tego co jest obecne, choć tego nie ma” – to właściwie sedno tej powieści. Nadwrażliwa narratorka, boleśnie świadoma detali otaczającej ją rzeczywistości często konfabuluje, a my, czytelnicy, sami musimy rozstrzygnąć: sen to czy jawa? Świat wewnętrzny bohaterki opisany jest w minimalistyczny, zdystansowany, bardzo chłodny sposób, ale ten świat pełen jest sprzecznych emocji. Ta opowieść wywołała u mnie wiele refleksji, a właściwie może bardziej obrazów, które wypływały na powierzchnię świadomości powodując próbę uchwycenia, zatrzymania, zrozumienia. Polecam, ciekawa jestem, czy Was też zahipnotyzuje?
Tajemnicza. Oniryczna. Hipnotyczna.
więcej Pokaż mimo toNic w tej książce nie jest ani stałe, ani pewne. Ani proste. Słowa, obrazy płynnie się przenikają, tak jak to się dzieje, gdy nie kontrolujemy swoich myśli, gdy jedna goni drugą, gdy jakieś skojarzenie wywołuje kolejną myśl. Przenikanie się „tego co jest, choć jest nieobecne i tego co jest obecne, choć tego nie ma” – to właściwie sedno...
"Manazuru" Hiromi Kawakami znalazłam dla odmiany na promocji, w jakiejś lubelskiej księgarni. Gratka, bo nie da się jej już dostać. Tym większa gratka, że książka jest dobra i bardzo przypomina mi czytaną wcześniej Yoko Tawadę i jej "Fruwającą duszę".
Bohaterka "Manazuru", Kei, mieszka w Tokio, z matką i dorastającą córką. Kiedyś miała męża ale ją opuścił. Rei nie zrobił jednak tego w standardowy sposób: zaginął. Choć Kei i jej rodzina poruszyły niebo i ziemię, by go odnaleźć, nie udało się. Minęło kilkanaście lat, a Kei ciągle dręczą wspomnienia i pytanie co się stało z jej mężem. Czuje się śledzona; w końcu wyrusza do miejscowości, gdzie przed ślubem mieszkał jej mąż - Manazuru. Tam spotyka ją coś na kształt obłędu - tylko czy to na pewno obłęd?
"Manazuru" to mocno surrealistyczna i hipnotyczna proza, nie spodoba się tym, którzy w powieści cenią konkret. Kei jest ścigana przez rozliczne widma: kobiece, męskie, widzi zjawy, które enigmatycznie odpowiadają na jej pytania. Wszystko dzieje się na pograniczu jawy i snu: żeby wejść w tę powieść, chyba trzeba uwierzyć, że Kei nie padła ofiarą halucynacji, a naprawdę rozmawia z duchami. Jednocześnie, to proza niezwykle symboliczna, pełna ukrytych znaczeń. Czy Kei na pewno zmartwiła się odejściem męża? Dlaczego nie pamięta okoliczności jego zaginięcia? W Manazuru stara się odpowiedzieć sobie (a może tylko czytelnikom, może ona to wie?) na pytania, które dręczą ją od lat.
To trudna historia związków rodzinnych; damsko-męskich, matczyno-dziecięcych. To także powieść o odchodzeniu i godzeniu się z czyimś odejściem. Warto wejść w ten lunatyczny świat "Manazuru", choćby dla pięknego języka Hiromi Kawakami. Fani oniryzmu będą zachwyceni. Jest doskonała do czytania przed snem.
"Manazuru" Hiromi Kawakami znalazłam dla odmiany na promocji, w jakiejś lubelskiej księgarni. Gratka, bo nie da się jej już dostać. Tym większa gratka, że książka jest dobra i bardzo przypomina mi czytaną wcześniej Yoko Tawadę i jej "Fruwającą duszę".
więcej Pokaż mimo toBohaterka "Manazuru", Kei, mieszka w Tokio, z matką i dorastającą córką. Kiedyś miała męża ale ją opuścił. Rei nie zrobił...
Przykro mi, że wystawiam taką ocenę. Jestem przekonana, że jest to lektura o wielkiej głębi i zapewne nie trzeba się bardzo wysilać, żeby ją odnaleźć; o życiu w dysocjacji, o depresji i wychodzeniu z niej...
Ale prawda jest taka, że ta książka nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Dopiero po kilkunastu stronach zorientowałam się, że już kiedyś próbowałam ją przeczytać. Co chwila łapałam się na tym, że nie pamiętam jak brzmiało ostatnie zdanie, niespójny akapit gonił kolejny niespójny akapit. Nie jestem w stanie streścić o czym była ta powieść.
Przykro mi, że wystawiam taką ocenę. Jestem przekonana, że jest to lektura o wielkiej głębi i zapewne nie trzeba się bardzo wysilać, żeby ją odnaleźć; o życiu w dysocjacji, o depresji i wychodzeniu z niej...
więcej Pokaż mimo toAle prawda jest taka, że ta książka nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Dopiero po kilkunastu stronach zorientowałam się, że już kiedyś próbowałam ją przeczytać. Co...
Zupełnie oczarowała mnie ta książka, choć dopiero przy drugim czytaniu odkryłem literacką cudowność powieści Hiromi Kawakami.Powieści, która przedstawia ogromną wrażliwość w percepcji rzeczywistości, odkrywaniu w niej szczelin i pęknieć.
Bohaterka "Manazuru" trzydziestoparoletnia Kei funkcjonuje normalnie w codziennym życiu, a jednocześnie obraca się w świecie utkanym z widm.Sny, przeczucia, wspomnienia, wizje pojawiają się w jej zyciu miękko i naturalnie, chodzą za nią jakieś osoby, wyostrzona świadomość rejestruje najlżejsze drgnięcia i poruszenia pochodzące z zewnątrz. Ten bogaty świat przeżyć doskonale podkreśla minimalistyczny styl japońskiej pisarki, która zdaje się operować językiem z powściągliwością i precyzją, jakich pozazdrościłby jej niejeden poeta.
I ten spokój bardzo skoncentrowanej powieści:czytający doświadcza wyciszenia, jakie bliskie jest postawie medytacyjnej.
Zupełnie oczarowała mnie ta książka, choć dopiero przy drugim czytaniu odkryłem literacką cudowność powieści Hiromi Kawakami.Powieści, która przedstawia ogromną wrażliwość w percepcji rzeczywistości, odkrywaniu w niej szczelin i pęknieć.
więcej Pokaż mimo toBohaterka "Manazuru" trzydziestoparoletnia Kei funkcjonuje normalnie w codziennym życiu, a jednocześnie obraca się w świecie utkanym z...