Futu.re

Byłam zachwycona Metro 2033. Tamta książka wzbudziła we mnie wiele emocji. Dlatego bez obaw sięgnęłam po FUTU.RE. Niestety rozczarowałam się. W ogóle mi się nie podoba. Mimo tego, że pomysł jest ciekawy, nie wiem czym kieruje się główny bohater. Nie dokończyłam lektury.

Byłam zachwycona Metro 2033. Tamta książka wzbudziła we mnie wiele emocji. Dlatego bez obaw sięgnęłam po FUTU.RE. Niestety rozczarowałam się. W ogóle mi się nie podoba. Mimo tego, że pomysł jest ciekawy, nie wiem czym kieruje się główny bohater. Nie dokończyłam lektury.

Pokaż mimo to

Mroczna, brutalna antyutopia. "Książka ostrzeżenie". Fani Orwella powinni czuć się jak w domu. Pomysł książki opiera się na eksperymencie myślowym: a co by było gdybyśmy wszyscy byli nieśmiertelni? Muszę przyznać że do czasu przeczytania "Futu.re", postrzegałem perspektywę życia wiecznie raczej pozytywnie. Glukhovsky skutecznie wywrócił do góry nogami wszystkie moje poglądy na ten temat.
Świat przedstawiony składa się w logiczną całość, fabuła jest przekonywująca, postacie barwne, osobiście z łatwością wczułem się w głównego bohatera. Nie polecam jednak na jesienną depresję, akcja zrzuci wasz optymizm na dno po czym przygniecie butem.
Autor wplata ponadto wiele ciekawych spostrzeżeń na temat życia. Chętnie wracam od czasu do czasu do fragmentów jazdy windą czy znalezienia nieboszczyka w basenie śmiejąc się z komizmu sytuacji, ale jednocześnie mając z tyłu głowy świadomość jak niedaleka jest ona od rzeczywistości.

Mroczna, brutalna antyutopia. "Książka ostrzeżenie". Fani Orwella powinni czuć się jak w domu. Pomysł książki opiera się na eksperymencie myślowym: a co by było gdybyśmy wszyscy byli nieśmiertelni? Muszę przyznać że do czasu przeczytania "Futu.re", postrzegałem perspektywę życia wiecznie raczej pozytywnie. Glukhovsky skutecznie wywrócił do góry nogami wszystkie moje poglądy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nooo.... muszę przyznać, że jestem lekko rozczarowany. Po swojej wielkiej i oddanej miłości do "Metro" spodziewałem się "czegoś więcej" od jego twórcy. Może nawet nie chodzi o to, że książka jest źle napisana... po prostu zbyt wiele elementów w niej zawartych budziło we mnie wątpliwość. Nie chodzi nawet o autentyczność fabuły, bo wiadomo że dostajemy mocno wizjonerski scenariusz, po prostu w całej tej swojej fantazji wydawał mi się mocno nieautentyczny. Nie czułem "immersji". Nie przekonały mnie także jakieś niewyżyte seksualne wizje autora. Druga kwestia to bohaterowie. Na początku Anellie wydała mi się mocno infantylna jak na realia świata... jednak szybko się przekonałem, że Jan dużo od niej nie odstaje. Chociaż Autor próbował wykreować go na trochę ostrzejszą i brutalniejszą postać niż Artem, to nie udało mu się uciec poza swoje utarte schematy i tak samo widzimy jak Jan idzie przez fabułę gdzie większość czasu nie wie co robi, nie wie dlaczego podejmuje takie decyzje a nie inne, los rozwiązuje za niego dylematy... i on o sobie myślał że może zostać dowódcą oddziału... pliiiiis. Ale są też plusy. Plusem na pewno było to, że zdecydowałem się na audiobooka, bo z fajnym lektorem to wszystko wydaje się bardziej interesujące. Fajnie trzyma się akcja podczas wyprawy do Barcelony. I tak trzyma poziom mniej więcej... no dobra, bez spojlerów... do kawałka przed końcem ;P Jeżeli miałbym wskazać coś w podobnym stylu co mnie bardziej urzekło to byłoby to "Limes Inferior". EDIT. Właściwie to nie chcę żeby to zabrzmiało, że hejtuję, nie doceniam... słuchało się dobrze, i były momenty które były urokliwe i działały na wyobraźnię tj. miejsca antyczne pożarte przez nowoczesną kulturę, park krajobrazowy.. czy fabryki jedzenia.. OGROMNY plus za "latające bizony". I zaraz po przesłuchaniu Futu.re postanowiłem sobie odświeżyć Limes Inferior ;)

Nooo.... muszę przyznać, że jestem lekko rozczarowany. Po swojej wielkiej i oddanej miłości do "Metro" spodziewałem się "czegoś więcej" od jego twórcy. Może nawet nie chodzi o to, że książka jest źle napisana... po prostu zbyt wiele elementów w niej zawartych budziło we mnie wątpliwość. Nie chodzi nawet o autentyczność fabuły, bo wiadomo że dostajemy mocno wizjonerski...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo niezłego stylu książka na swój sposób mnie odrzuca.
Nie wzbudziła we mnie żadnych wielkich emocji - ot kolejna łatwa pozycja z filozoficznymi gadkami. Nie było momentów ekscytacji i rezygnacji z innych zajęć tylko po to, żeby dowiedzieć się co autor przyszykował w kolejnych rozdziałach. Mam nieodparte wrażenie, że kierowana jest raczej w stronę młodzieży aniżeli dojrzałego czytelnika.
Głównym motorem napędzającym działania głównego bohatera staje się, a jakże, niewiasta. Brutalnie zgwałcona dziewczyna, niczym nimfomanka już krótki czas po karygodnym występku oddaje się miłosnym uniesieniem. Bohater niezrażony krwią ściekającą po nogach dziewczyny i jej traumatycznymi przeżyciami od początku próbuje zapanować nad swoim popędem (średnio to wychodzi).
Uczciwie trzeba przyznać, że książka zaskakuje zwrotami akcji. Wykreowany świat jest jednocześnie ciekawy i przerażający. Jeśli lubisz soft sci-fi i romanse to jest to książka dla Ciebie ;)

Pomimo niezłego stylu książka na swój sposób mnie odrzuca.
Nie wzbudziła we mnie żadnych wielkich emocji - ot kolejna łatwa pozycja z filozoficznymi gadkami. Nie było momentów ekscytacji i rezygnacji z innych zajęć tylko po to, żeby dowiedzieć się co autor przyszykował w kolejnych rozdziałach. Mam nieodparte wrażenie, że kierowana jest raczej w stronę młodzieży aniżeli...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Skonczylam czytac po 100 stronach. Wydaje mi sie ze temat jest dobry ,ale napisana kiepsko. Ciagle moje mysli gdzies błądzily i nie wiedzialam o co w ogole chodzi i o kogo

Skonczylam czytac po 100 stronach. Wydaje mi sie ze temat jest dobry ,ale napisana kiepsko. Ciagle moje mysli gdzies błądzily i nie wiedzialam o co w ogole chodzi i o kogo

Pokaż mimo to

ciekawa wizja świata przyszłości, bohater mnie nie przekonał, ckliwe zakończenie zmęczyło

ciekawa wizja świata przyszłości, bohater mnie nie przekonał, ckliwe zakończenie zmęczyło

Pokaż mimo to

Czytało się dobrze, ale czegoś zabrakło. Fabuła jest co prawda świetnie przemyślana i wszystko się łączy w spójną całość, a jednak wywołała u mnie tylko umiarkowane zainteresowanie i niewiele emocji. Sama do końca nie wiem w czym problem. Może zwyczajnie nie jest to pozycja dla mnie ;)

Czytało się dobrze, ale czegoś zabrakło. Fabuła jest co prawda świetnie przemyślana i wszystko się łączy w spójną całość, a jednak wywołała u mnie tylko umiarkowane zainteresowanie i niewiele emocji. Sama do końca nie wiem w czym problem. Może zwyczajnie nie jest to pozycja dla mnie ;)

Pokaż mimo to

Książka o nieśmiertelności, ale w praktyce bardziej o życiu i śmierci. Postacie są bardzo realistyczne i kolorowe. Jest to dość smutne i poważne dzieło od samego początku. Porusza ciekawe tematy i proponuje ciekawe odpowiedzi. Myślę, że warto przeczytać.

Książka o nieśmiertelności, ale w praktyce bardziej o życiu i śmierci. Postacie są bardzo realistyczne i kolorowe. Jest to dość smutne i poważne dzieło od samego początku. Porusza ciekawe tematy i proponuje ciekawe odpowiedzi. Myślę, że warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Ciężko jednoznacznie ocenić, mam mocno mieszane uczucia. Ale trochę naciągane 8- jak najbardziej zasłużone.
Z jednej strony - jednak to Glukhovsky i jego świetny, niepowtarzalny styl. Ciekawa, ale i chwilami przerażająca wizja przyszłości. No i niezła fabuła, przez znaczącą większość książki.
Z drugiej jednak - chwilami potrafiła nieźle przydłużyć i bywała aż za ciężka do czytania.

Mimo wszystko - warto, jak najbardziej, jeszcze jak!

Ciężko jednoznacznie ocenić, mam mocno mieszane uczucia. Ale trochę naciągane 8- jak najbardziej zasłużone.
Z jednej strony - jednak to Glukhovsky i jego świetny, niepowtarzalny styl. Ciekawa, ale i chwilami przerażająca wizja przyszłości. No i niezła fabuła, przez znaczącą większość książki.
Z drugiej jednak - chwilami potrafiła nieźle przydłużyć i bywała aż za ciężka do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Największą zaletą "Futu.re" jest rozmach - megalopolis wielkości kontynentu to wizja śmiała i efektowna, a przy tym bardzo zróżnicowana. Autor zabiera czytelnika do wielu miejsc, z których jedno jest ciekawsze od drugiego, w czym "Futu.re" przypomina cykl "Metro". O ile jednak scenografia tego dzieła imponuje, to cała reszta już niekoniecznie.
Główny pomysł powieści, tzn. ludzkość uwolniona od śmierci i starzenia się, został przedstawiony interesująco, ale bardzo jednostronnie. Mam wrażenie, że Glukhovskiego interesowały wyłącznie kwestie socjologiczne i psychologiczne. W dodatku nie zaprezentował ich zbyt atrakcyjnie. Owszem, fabuła nieraz przyspiesza i sporo się dzieje, ale równie często zwalnia, gdy bohaterowie wygłaszają obszerne tyrady na temat sensu życia, religii, etc. Rozmowy jak manifesty, nawet gdy rozmawiają przez telefon.
Niewiele lepszy jest wątek romansowy, gdzie autor popada w patos i egzaltację, których bynajmniej nie szukam w literaturze z gatunku science fiction. Ciekawiej wypadają retrospekcje, rozgrywające się w złowrogim "internacie", opisanym jak połączenie domu dziecka z totalitarnym obozem resocjalizacyjnym.
Jednak mój największy zarzut wobec "Futu.re" to potraktowanie po macoszemu kwestii technologicznych i zupełne zignorowanie ekologicznych. Widzimy, w jakim tempie rozwija się technologia. Co parę lat pojawiają się nowe urządzenia, mnożą się ich funkcje, a zatem też terminologia. Ostatnio odwiedziłem salon operatora komórkowego. Gdy powiedziałem, że "chcę zmienić micro na nano" uświadomiłem sobie, że jeszcze kilkanaście lat temu to zdanie byłoby zupełnie niezrozumiałe. Podobnie jak wypowiedzi o streamingu, sharingu, linkowaniu, lajkowaniu, itp. Od powieści s-f prezentującej świat przyszłości oczekuję właśnie tego rodzaju smaczków: opisu nieznanych dziś technologii, nowych źródeł energii, sposobów przemieszczania się czy komunikowania. Niestety, pod tym względem Glukhovsky zupełnie się nie wysilił.
Jest XXV wiek, całą powierzchnię Europy szczelnie pokryły gigantyczne wieżowce, w których żyją w ścisku miliardy ludzi... i tyle technicznych nowości. Zaszczepieni przeciwko śmierci Europejczycy tak jak przed wiekami rozmawiają przez komórki – z tą jedynie różnicą, że rynek zdominowały modele w formie bransoletki, nazywane "komunikatorami". Nadal jeżdżą pociągi (futurystycznie nazwane "tubami"), a wszystkie przedmioty są wytwarzane z bliżej nieokreślonego "kompozytu" (wielokrotnie powtarzane słowo – wytrych).
Tymczasem te miliardy zdążyły zużyć wszelkie surowce i zasoby Ziemi. Chciałbym więc wiedzieć, jak produkują energię? Jaki wpływ na atmosferę miała eliminacja całej przyrody na kontynencie? Co z klimatem, powietrzem, zasobami wody? W świecie przyszłości najwyraźniej skutecznie poradzono sobie z tymi problemami, szkoda tylko, że nie wiadomo w jaki sposób. Warto pamiętać, że już współcześnie co kilkanaście lat przybywa nowy miliard homo sapiens. Nie kryjący obaw eksperci nazywają to "bombą demograficzną". Jednak jej wybuch na pewno nie wystraszy Glukhovskiego, skoro w jego powieści w samej Europie można pomieścić 120 miliardów mieszkańców - trzeba tylko wybudować odpowiednio pojemne wieżowce.

Największą zaletą "Futu.re" jest rozmach - megalopolis wielkości kontynentu to wizja śmiała i efektowna, a przy tym bardzo zróżnicowana. Autor zabiera czytelnika do wielu miejsc, z których jedno jest ciekawsze od drugiego, w czym "Futu.re" przypomina cykl "Metro". O ile jednak scenografia tego dzieła imponuje, to cała reszta już niekoniecznie.
Główny pomysł powieści, tzn....

więcej

mniej

Pokaż mimo to