Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wizja autora jest przerażająca - Hitler żyje wśród nas, we współczesności i zdobywa coraz większą popularność. W głowie rodzi się od razu analogia do sytuacji sprzed II wojny światowej.

Książkę czytałem dość długo, mam wrażenie, że była momentami trochę przegadana, zdarzało mi się omijać pojedyncze zdania będąc już lekko znudzony rozmyślaniami bohatera. Im dalej w książce tym robi się ciekawiej, zalecam cierpliwość. Dobra choć nie spektakularny debiut Vermesa.

Wizja autora jest przerażająca - Hitler żyje wśród nas, we współczesności i zdobywa coraz większą popularność. W głowie rodzi się od razu analogia do sytuacji sprzed II wojny światowej.

Książkę czytałem dość długo, mam wrażenie, że była momentami trochę przegadana, zdarzało mi się omijać pojedyncze zdania będąc już lekko znudzony rozmyślaniami bohatera. Im dalej w książce...

Sekret wiecznej młodości - kto z nas nie chciałby poznać sposobu na nieśmiertelność? Okazuje się, że koszty nieśmiertelności są olbrzymie - odrzucić należy moralność, poczucie bliskości, macierzyństwo, wtedy żyjemy wiecznie. Dlaczego więc grupa ludzi szuka drogi do enklawy, w której prawo wieczności nie działa?

Glukhovski z pewnością nie jest "gwiazdą jednej piosenki", tworzy również poza uniwersum Metro i, co mnie nie zaskoczyło, jest w tym rewelacyjny.

Sekret wiecznej młodości - kto z nas nie chciałby poznać sposobu na nieśmiertelność? Okazuje się, że koszty nieśmiertelności są olbrzymie - odrzucić należy moralność, poczucie bliskości, macierzyństwo, wtedy żyjemy wiecznie. Dlaczego więc grupa ludzi szuka drogi do enklawy, w której prawo wieczności nie działa?

Glukhovski z pewnością nie jest "gwiazdą jednej piosenki",...

Remarque ukazuje oblicze wojny nieznane szerszej publiczności, na kilka godzin wcielamy się w skórę młodego żołnierza rzuconego na front - niekoniecznie zgodnie z jego wolą. Dwudziestolatek walczy, zabija, zdobywa kolejne metry okopów przeciwnika stale zadając sobie pytanie o sens wojny. Nikt nie zdążył mu tego wytłumaczyć, kazano brać w garść karabin i strzelać do nieprzyjaciela tylko dlatego, że miał to nieszczęście urodzenia się po niewłaściwej stronie granicy.

Autor stara się pokazać codzienność życia pod ostrzałem, pojawiające się zobojętnienie wobec krwi i śmierci, pewnego rodzaju znieczulenie na krzywdę drugiego człowieka. Bohater wie, że po wojnie nie ma już do czego wracać, nie pozostały w nim już żadne emocje pozwalające mu żyć w normalnym świecie. Paradoksalnie boi się on, że wojna skończy się nagle i zostawi go zagubionego, zawieszonego w nicości.

Kawałek mocnej literatury, na pewno sięgnę do innych dzieł Remarque'a.

Remarque ukazuje oblicze wojny nieznane szerszej publiczności, na kilka godzin wcielamy się w skórę młodego żołnierza rzuconego na front - niekoniecznie zgodnie z jego wolą. Dwudziestolatek walczy, zabija, zdobywa kolejne metry okopów przeciwnika stale zadając sobie pytanie o sens wojny. Nikt nie zdążył mu tego wytłumaczyć, kazano brać w garść karabin i strzelać do...

Książka zasługuje na portalową ocenę "wybitna". Jak zwykle bywa w moim przypadku - książkę zdobyłem przypadkiem, opóźnienie pociągu spowodowało, że udałem się do księgarni, wziąłem do ręki kilka książek i z nimi wyszedłem na peron.

Dzieło Doerra przykuwa uwagę sposobem pisania, który niezwykle przypadł mi do gustu. Trzy wątki przeplatające się w kolejno następujących po sobie rozdziałach, każdy skupia się tylko na jednym z nich. Pozornie tematy nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego - z postępem zdobywania tej książki przez czytelnika widzimy, że związki rysują się jednak coraz wyraźniej. Autor nie boi się używać retrospekcji tłumacząc przyczyny zdarzeń o których przeczytaliśmy już jakieś 100 stron wcześniej. Nieuważny czytelnik może się czuć lekko zagubiony w fabule.

Poza ciekawą techniką pisarską książka jest świetnym tworem pod względem fabularnym. Doerr wprowadza nas w świat II wojny światowej widzianej między innymi oczami (tylko metaforycznymi, główna bohaterka jednego z wątków jest niewidoma) francuskiej dziewczynki imieniem Marie-Laure i niemieckiego młodego żołnierza i marzyciela Wernera Pfeniga. To książka o nadziei, wytrwałości, wierze w to, czego nie widzimy - bo nie chcemy lub tylko dlatego, że nie możemy tego zobaczyć.

Książka roku 2015? Kto wie.

Książka zasługuje na portalową ocenę "wybitna". Jak zwykle bywa w moim przypadku - książkę zdobyłem przypadkiem, opóźnienie pociągu spowodowało, że udałem się do księgarni, wziąłem do ręki kilka książek i z nimi wyszedłem na peron.

Dzieło Doerra przykuwa uwagę sposobem pisania, który niezwykle przypadł mi do gustu. Trzy wątki przeplatające się w kolejno następujących po...

Po raz kolejny dałem się złowić na marketingowe chwyty Empiku, dobre miejsce ekspozycji książki i ciekawy opis zadecydowały, że trafiła do mojej biblioteczki. Nie żałuję.

W świat Francji współczesnej, choć akcja dzieje się kilka lat po 2015 r., wprowadza nas wykładowca paryskiej Sorbony, samotnik, ekspert o francuskiej literatury i dzieł Huysmansa. Autor pokazuje, że w bardzo krótkim czasie w gruzach mogą legnąć podstawy kultury danego państwa, wszystko może obrócić się o 180 stopni tylko dlatego, że szerokie uprawnienia (w tym przypadku władza w kraju) wpadną w ręce nie do końca przewidywalnej grupy. Zamach na Francję i tworzenie z niej państwa islamskiego trochę skojarzył mi się z 1933 r. i dojściem od władzy Hitlera. Schemat jest podobny - demokratyczne wybory, hasła wielkich zmian...

Polecam, książka wciąga, akcja dzieje się jednym torem, drugim torem biegną filozoficzne zmagania się autora z rzeczywistością. Tytuł książki dobrano niezwykle trafnie. My też ulegniemy?

Po raz kolejny dałem się złowić na marketingowe chwyty Empiku, dobre miejsce ekspozycji książki i ciekawy opis zadecydowały, że trafiła do mojej biblioteczki. Nie żałuję.

W świat Francji współczesnej, choć akcja dzieje się kilka lat po 2015 r., wprowadza nas wykładowca paryskiej Sorbony, samotnik, ekspert o francuskiej literatury i dzieł Huysmansa. Autor pokazuje, że w...

Dokument/reporteż Filipa Springera zacny czytelnik pochłonie w jeden dzień, ja potrzebowałem do tego dwóch dni i kilku godzin w pociągu i samolocie. Reprezentuję młode pokolenie, nie zdawałem sobie sprawy z rozmiaru kryzysu mieszkaniowego w latach Polski Ludowej, tym bardziej nie wiedziałem o problemach dwudziestolecia międzywojennego. Praca ma charakter przekrojowy - zaczynamy od "rysu historycznego" i omówienia sytuacji po 1. wojnie światowej a kończymy na kwestiach programów Rodzina na Swoim i ofensywy kredytów hipotecznych. Po skończonej lekturze czułem, że poszerzyłem mocno wiedzę - chyba o to chodzi. Literacko świetnie, czyta się bardzo szybko, wręcz pochłania kolejne kartki.

Dokument/reporteż Filipa Springera zacny czytelnik pochłonie w jeden dzień, ja potrzebowałem do tego dwóch dni i kilku godzin w pociągu i samolocie. Reprezentuję młode pokolenie, nie zdawałem sobie sprawy z rozmiaru kryzysu mieszkaniowego w latach Polski Ludowej, tym bardziej nie wiedziałem o problemach dwudziestolecia międzywojennego. Praca ma charakter przekrojowy -...

Trafiłem na tę książkę w Empiku na dziale "promocja". Nie znałem jej wcześniej, zerknąłem na lubimyczytac.pl, kupiłem.
Dzieło Harper Lee czyta się niesamowicie przyjemnie i ze swobodą, narracja prowadzona przez dziecko jest momentami naiwna (w końcu to dziecko!) i w tej swojej naiwności przyciąga czytelnika. O problemach kluczowych dla XIX wieku mówi się tu w sposób pozwalający na wejście w skórę bohatera. Do tego odwieczny konflikt norm prawnych z poczuciem ludzkiej sprawiedliwości, która jest niepoliczalna i niemożliwa do określenia przepisami prawa. Świetna lektura, na pewno najlepsza jaką przeczytałem przez ostatnie kilka miesięcy.

Trafiłem na tę książkę w Empiku na dziale "promocja". Nie znałem jej wcześniej, zerknąłem na lubimyczytac.pl, kupiłem.
Dzieło Harper Lee czyta się niesamowicie przyjemnie i ze swobodą, narracja prowadzona przez dziecko jest momentami naiwna (w końcu to dziecko!) i w tej swojej naiwności przyciąga czytelnika. O problemach kluczowych dla XIX wieku mówi się tu w sposób...