Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nadspodziewanie dobra książka. Myślałam, że zawiodę się po znakomitym filmie, ale rewelacyjnie się czyta.
Polecam

Nadspodziewanie dobra książka. Myślałam, że zawiodę się po znakomitym filmie, ale rewelacyjnie się czyta.
Polecam

Wreszcie bestseller, na którym się nie zawiodłam. Miło się czytało w promieniach słońca :)

Wreszcie bestseller, na którym się nie zawiodłam. Miło się czytało w promieniach słońca :)

Super się czytało :)

Super się czytało :)

Początek ciężko się czyta. Opisany serial, scena po scenie, bohaterowie bez emocji i psychologii... Może lepiej by się czytało, gdybym nie oglądała serialu? Ale im dalej, tym lepiej, autor włożył w powieść wiele nowych wątków, których nie było w serialu. Bohaterowie stają się wyraziści mimo prostej, narracji, bez dłużyzn i szczegółowych opisów.

Początek ciężko się czyta. Opisany serial, scena po scenie, bohaterowie bez emocji i psychologii... Może lepiej by się czytało, gdybym nie oglądała serialu? Ale im dalej, tym lepiej, autor włożył w powieść wiele nowych wątków, których nie było w serialu. Bohaterowie stają się wyraziści mimo prostej, narracji, bez dłużyzn i szczegółowych opisów.

Brnę z trudem przez tę książkę, pamiętniki Sarah po prostu omijam, bo są bardzo słabe literacko. Może to specjalny zabieg, bo pisała je 16-latlka, ale mnie męczyło ich czytanie.

Brnę z trudem przez tę książkę, pamiętniki Sarah po prostu omijam, bo są bardzo słabe literacko. Może to specjalny zabieg, bo pisała je 16-latlka, ale mnie męczyło ich czytanie.

Po dobrej serii o Lacey Flint inne książki, Pani Bolton, i ta też, to nudy. Nie polecam.

Po dobrej serii o Lacey Flint inne książki, Pani Bolton, i ta też, to nudy. Nie polecam.

Niestety, po świetnej serii o Lacey Flint ten dwutomowy cykl mnie rozczarował.

Niestety, po świetnej serii o Lacey Flint ten dwutomowy cykl mnie rozczarował.

Po świetnej serii o Lacey Flint inne książki Pani Bolton totalnie mnie rozczarowują. Tę męczę już dwa tygodnie i nie wiem, czy dobrnę do końca, choć jestem na 295 stronie.

Po świetnej serii o Lacey Flint inne książki Pani Bolton totalnie mnie rozczarowują. Tę męczę już dwa tygodnie i nie wiem, czy dobrnę do końca, choć jestem na 295 stronie.

Wolę Lacey w narracji pierwszoosobowej. Temat podjęty w tej części jest dla mnie niewiarygodny - mężczyźni nieudacznicy kontra kobiety? A gdzie mężczyźni partnerzy kobiet, ojcowie, mężowie? Ci nie sprzeciwiają się terroryzmowi nieudaczników, nie bronią dziewczyn?
Więc temat raczej wydumany, no i Lacey w końcu ulega Markowi, więc za mocno zapachniało romansem.
Ale czyta się jak zawsze super :)

Wolę Lacey w narracji pierwszoosobowej. Temat podjęty w tej części jest dla mnie niewiarygodny - mężczyźni nieudacznicy kontra kobiety? A gdzie mężczyźni partnerzy kobiet, ojcowie, mężowie? Ci nie sprzeciwiają się terroryzmowi nieudaczników, nie bronią dziewczyn?
Więc temat raczej wydumany, no i Lacey w końcu ulega Markowi, więc za mocno zapachniało romansem.
Ale czyta...

Podziwiam umiejętność Autorki w opisywaniu rzeki. Tamiza w jej książkach żyje, zmienia się, niepokoi, jest ciągle obok. Drobiazgowe opisy zwłok wydobywanych z rzeki to inna sprawa...
Miłość nadal jest tuż tuż, ale Lacey nadal jej nie ulega - i dobrze :)

Podziwiam umiejętność Autorki w opisywaniu rzeki. Tamiza w jej książkach żyje, zmienia się, niepokoi, jest ciągle obok. Drobiazgowe opisy zwłok wydobywanych z rzeki to inna sprawa...
Miłość nadal jest tuż tuż, ale Lacey nadal jej nie ulega - i dobrze :)

Chyba najlepszy tom z dotąd przeczytanych. Przeczytana w jeden dzień :)

Chyba najlepszy tom z dotąd przeczytanych. Przeczytana w jeden dzień :)

Super akcja, fajna główna bohaterka, nadal nie ma romansu, na który się zapowiada.

Super akcja, fajna główna bohaterka, nadal nie ma romansu, na który się zapowiada.

Dlaczego nikt nie pisze, że to książka dla dzieci???

Mnie nie zachwyciła. Przeciętna, przegadana narracja zupełnie nie przedstawiająca uczuć bohatera, nieudolnie stylizowana na tamte czasy. Denerwujące "otwarł oczy", "otwarł usta", ciągle powtarzane "usta rozwarły mu się na kształt literki "O"".
Nie umywa się do filmu.

Dlaczego nikt nie pisze, że to książka dla dzieci???

Mnie nie zachwyciła. Przeciętna, przegadana narracja zupełnie nie przedstawiająca uczuć bohatera, nieudolnie stylizowana na tamte czasy. Denerwujące "otwarł oczy", "otwarł usta", ciągle powtarzane "usta rozwarły mu się na kształt literki "O"".
Nie umywa się do filmu.

To moje pierwsze spotkanie z Bolton. Tę książkę oceniam na 8, choć jestem lekko poza połową. Super bohaterka, szybka akcja, lekka, pełna ironii narracja. Choć już powoli bohaterka wymięka i zaczyna wzdychać do detektywa Joesbury'ego - oczywiście opalonego, z pięknym uzębieniem aroganckiego mięśniaka. Oby autorka nie poszła za bardzo w romans, jak to często bywa u Gerritsen.

To moje pierwsze spotkanie z Bolton. Tę książkę oceniam na 8, choć jestem lekko poza połową. Super bohaterka, szybka akcja, lekka, pełna ironii narracja. Choć już powoli bohaterka wymięka i zaczyna wzdychać do detektywa Joesbury'ego - oczywiście opalonego, z pięknym uzębieniem aroganckiego mięśniaka. Oby autorka nie poszła za bardzo w romans, jak to często bywa u Gerritsen.

Nuda, nuuda, nuuuda...

Nuda, nuuda, nuuuda...

Mam jeszcze kilka części, ale nie wiem, czy będę czytać dalej. Wiało nudą.

Mam jeszcze kilka części, ale nie wiem, czy będę czytać dalej. Wiało nudą.

Książka mnie nie pochłonęła, wiało nudą.

Książka mnie nie pochłonęła, wiało nudą.

Za dużo wątków z nudnego życia głównego bohatera, żmudnego śledztwa, wszystko dzieje się w biurze, głównie są to nieciekawe przesłuchania. Prawdziwa akcja jest na ostatnich dziesięciu stronach książki.

Za dużo wątków z nudnego życia głównego bohatera, żmudnego śledztwa, wszystko dzieje się w biurze, głównie są to nieciekawe przesłuchania. Prawdziwa akcja jest na ostatnich dziesięciu stronach książki.

Na tym tomie trochę się zawiodłam, niewiarygodna i bardzo naciągana akcja. Ojciec morderca, to i córki? To... przymus wewnętrzny? Dziedzictwo genetyczne? Ośmiomiesięczne niemowlę pamięta, że było więzione w szafie? Taaa, Pani Gardner :)

Na tym tomie trochę się zawiodłam, niewiarygodna i bardzo naciągana akcja. Ojciec morderca, to i córki? To... przymus wewnętrzny? Dziedzictwo genetyczne? Ośmiomiesięczne niemowlę pamięta, że było więzione w szafie? Taaa, Pani Gardner :)

Naprawdę rewelacja. Akcja wspaniale skonstruowana, książka pięknie wydana i bardzo dobrze przetłumaczona. Ani jednej literówki, ani jednego zbędnego przecinka. Lektura takiej powieści to przyjemność.

Naprawdę rewelacja. Akcja wspaniale skonstruowana, książka pięknie wydana i bardzo dobrze przetłumaczona. Ani jednej literówki, ani jednego zbędnego przecinka. Lektura takiej powieści to przyjemność.