Dochodzenie

Początek byl naprawdę obiecujący. Ciekawe postaci, wielowątkowość i interesujący zarys akcji. Książka okazała się bardzo długa i historia ciągnie się przez 800 stron... Za dużo.

Początek byl naprawdę obiecujący. Ciekawe postaci, wielowątkowość i interesujący zarys akcji. Książka okazała się bardzo długa i historia ciągnie się przez 800 stron... Za dużo.

Ależ to było świetne! Przede wszystkim, jak obiecuje tytuł, akcja koncentruje się na dochodzeniu. A to jest zawiłe, bardzo trudne i wyczerpujące. Powoli, krok po kroku odkrywane są kolejne warstwy strasznej tajemnicy. Wiele plot twistów.
Czuć, że książka powstała na bazie scenariusza. Jest bardzo filmowa - dużo dialogów, stosunkowo mało opisów. Scena - cięcie - inna scena, w innym miejscu, z innymi bohaterami. Chwilami czułam się z tego powodu zdezorientowana, zwłaszcza zanim nauczyłam się bohaterów, ale po jakimś czasie już podążałam za konwencją.
Jak zwykle w zagranicznych kryminałach z początku trudno się zorientować w tych wszystkich obcobrzmiących nazwiskach, bo w powieści występuje wielu bohaterów (sięganie co chwila do rozpiski bardzo rozprasza),ale to też jest do przełknięcia.
Nie za bardzo lubię wątki, dziejące się wewnątrz zespołu śledczego - wzajemne tarcia i podkładanie sobie nóg, a tego było tutaj sporo.
Kolejna rzecz, która mi trochę przeszkadzała, to niszczenie życia rodzinnego uczestników dochodzenia przez śledztwo. Rozumiem, że tak się może dziać w rzeczywistości, ale to sprawia, że odczuwam duży dysonans: albo nie warto mieć rodziny, albo nie warto być sprawiedliwym, dociekliwym gliną. Obu tych rzeczy nie da się pogodzić i to jest bardzo smutne.
Zwłaszcza doskonale to pokazuje rozpad rodziny Sarah na tle zaangażowania w (nie swoją przecież!) rodzinę nieszczęszczącego Skarbaka. On wychodzi z siebie, poświęca życie dla cudzej rodziny, bo własnej nie potrafił zbudować. Ona traci swoją, niejako na własne życzenie. W ogóle uważam, że postać Skarbaka jest jedną z najciekawszych, o jakiej czytałam w powieści kryminalnej.
Nie zrozumiałam, dlaczego ten średnio istotny urzędnik/ polityk w ogóle uwięził i zamierzał pozbawić życia Sarah (i dlaczego, w konsekwencji, zginął),ale może trzeba tę książkę przeczytać jeszcze raz, żeby do końca uchwycić wszystkie wątki. Choć na pewno nie od razu.
Ciekawie też zostały ujęte kulisy polityków - w obliczu nadchodzących wyborów - dwaj główni kandydaci pracują przecież w tym samym Ratuszu i dosyć łatwo jest o nieczyste zagrania, np. wykradanie informacji czy wrabianie przeciwnika w chore akcje.

Zwracam uwagę na opis książki w LC - to nie Sarah ginie, tylko Nanna!

Ależ to było świetne! Przede wszystkim, jak obiecuje tytuł, akcja koncentruje się na dochodzeniu. A to jest zawiłe, bardzo trudne i wyczerpujące. Powoli, krok po kroku odkrywane są kolejne warstwy strasznej tajemnicy. Wiele plot twistów.
Czuć, że książka powstała na bazie scenariusza. Jest bardzo filmowa - dużo dialogów, stosunkowo mało opisów. Scena - cięcie - inna scena,...

Doskonały kryminał

Doskonały kryminał

Po raz pierwszy z Dochodzeniem zetknęłam się 01.06.2017 r. Pamiętam, że odbiór książki przeze mnie był pozytywny, bo ja oceniłam ją na osiem gwiazdek. Postanowiłam wrócić po latach do tej serii, by przypomnieć sobie fabułę cześć i móc ją później skonfrontować z dwoma serialami: The Killing oraz Forbrydelsen.
Dochodzenie to klasyczny kryminał. Detektyw Sarah Lund wraz ze swoim partnerem Janem Meyerem zostają przydzieleni do sprawy zniknięcia 19 - letniej Nanny Birk Larsen. Podczas dochodzenia okazuje się, że dziewczyna zostaje brutalnie zgwałcona i zamordowana. Mnogość wątków, rozrastanie się kręgu podejrzanych, niejasne wskazówki, kłamstwa, nie ułatwiają złapania mordercy. Tym bardziej kiedy jednym z podejrzanych jest znany polityk.
Nie pamiętam, jak szybko czytałam tę książkę za pierwszym razem, ale teraz czytałam ją praktycznie na jednym wdechu. Chodź książka ma ponad 800 stron, czyta się ją bardzo szybko. Jest praktycznie nieodkładalna. W fabule nic nie dzieje się przypadkiem. Każdy skrywa jakiś sekret, czytelnik nie jest do samego końca pewny, kto zabił. To jest bardzo długie i żmudne dochodzenie i nie każdemu tempo powieści przypadnie do gustu. Mi przypadło, bo ja rozkoszuje się tego typu powieściami. Lubię być wodzona za nos, lubię kiedy niczego nie mogę być pewna na 100%. Ode mnie 9/10.

Po raz pierwszy z Dochodzeniem zetknęłam się 01.06.2017 r. Pamiętam, że odbiór książki przeze mnie był pozytywny, bo ja oceniłam ją na osiem gwiazdek. Postanowiłam wrócić po latach do tej serii, by przypomnieć sobie fabułę cześć i móc ją później skonfrontować z dwoma serialami: The Killing oraz Forbrydelsen.
Dochodzenie to klasyczny kryminał. Detektyw Sarah Lund wraz ze...

Początek ciężko się czyta. Opisany serial, scena po scenie, bohaterowie bez emocji i psychologii... Może lepiej by się czytało, gdybym nie oglądała serialu? Ale im dalej, tym lepiej, autor włożył w powieść wiele nowych wątków, których nie było w serialu. Bohaterowie stają się wyraziści mimo prostej, narracji, bez dłużyzn i szczegółowych opisów.

Początek ciężko się czyta. Opisany serial, scena po scenie, bohaterowie bez emocji i psychologii... Może lepiej by się czytało, gdybym nie oglądała serialu? Ale im dalej, tym lepiej, autor włożył w powieść wiele nowych wątków, których nie było w serialu. Bohaterowie stają się wyraziści mimo prostej, narracji, bez dłużyzn i szczegółowych opisów.

Nieco specyficzna, jak na kryminał lektura. Z jednej strony typowa dla tego rodzaju intrygi sekwencja zdarzeń: zabójstwo młodej dziewczyny przez nieznanego sprawcę, potem wyjątkowo skomplikowane śledztwo. Kłamią tutaj niestety lub co najmniej ukrywają istotne fakty praktycznie wszyscy, więc i podejrzani co chwilę są nowi. Do ostatnich stron nie wiadomo kto okaże się "właściwym" sprawcą zbrodni (przyznam, że odgadnąć tej zagadki nie sposób). Nietypowy - jak na rasowy kryminał - bardzo rozbudowany wątek walki politycznej o stanowisko burmistrza, który może tłumaczyć źródła i przyczyny skrywania prawdy przez "bohaterów". Ciekawe i nietuzinkowe sylwetki głównych postaci zwłaszcza prowadzącej śledztwo pani podkomisarz oraz jej partnera. Oboje poświęcają tej sprawie bardzo wiele, a końcowy sukces jest okupiony porażką w sferze życia prywatnego. Ciekawy początek trylogii (o tym samym tytule). Warto !

Nieco specyficzna, jak na kryminał lektura. Z jednej strony typowa dla tego rodzaju intrygi sekwencja zdarzeń: zabójstwo młodej dziewczyny przez nieznanego sprawcę, potem wyjątkowo skomplikowane śledztwo. Kłamią tutaj niestety lub co najmniej ukrywają istotne fakty praktycznie wszyscy, więc i podejrzani co chwilę są nowi. Do ostatnich stron nie wiadomo kto okaże się...

Nie jest trudno mnie nabrać, bo idę za historią i nie bardzo lubię zgadywać, kto jest winien. Ale tyloma zwrotami akcji dawno mnie nikt nie zaskoczył - zacne czytadło :)

Nie jest trudno mnie nabrać, bo idę za historią i nie bardzo lubię zgadywać, kto jest winien. Ale tyloma zwrotami akcji dawno mnie nikt nie zaskoczył - zacne czytadło :)

Kolejny świetny skandynawski kryminał. Polecam

Kolejny świetny skandynawski kryminał. Polecam

Trzymające w napięciu. Liczne zwroty akcji. Nieoczywiste rozwiązanie.

Trzymające w napięciu. Liczne zwroty akcji. Nieoczywiste rozwiązanie.

Dobra książka. Trzyma w napięciu. Wątek polityczny trochę się dłużył, mógłby zostać nieco skrócony. Zakończenie też lekko przekombinowane.

Dobra książka. Trzyma w napięciu. Wątek polityczny trochę się dłużył, mógłby zostać nieco skrócony. Zakończenie też lekko przekombinowane.