Oblicze śmierci

Proponuję rozpocząć od przeczytania pierwszego tom CIEŃ BESTII Ja jestem pod wrażeniem.Mocne opisy ,ale czyta się doskonale. Polecam dla fanów takich emocji.Nie czytając Cienia ma się wiele niejasności bo wiele wątków ma swój początek w 1 tomie

Proponuję rozpocząć od przeczytania pierwszego tom CIEŃ BESTII Ja jestem pod wrażeniem.Mocne opisy ,ale czyta się doskonale. Polecam dla fanów takich emocji.Nie czytając Cienia ma się wiele niejasności bo wiele wątków ma swój początek w 1 tomie

Pokaż mimo to

Sam pomysł nie jest zły. Książka wciąga i momentami zaskaeu. Ale niestety jest też bardzo przewidywalna. Moim zdaniem autor zafiksował się za bardzo na głównej bohaterce i nie potrafi pozbawić innych bohaterów książki jej cech. To stąd ocena 6.

Sam pomysł nie jest zły. Książka wciąga i momentami zaskaeu. Ale niestety jest też bardzo przewidywalna. Moim zdaniem autor zafiksował się za bardzo na głównej bohaterce i nie potrafi pozbawić innych bohaterów książki jej cech. To stąd ocena 6.

Pokaż mimo to

Książka jest drugą z cyklu Pani detektyw Smoky Barrett. Czytałam ją tuż po przeczytaniu pierwszej książki z cyklu. Zjadłam ją mniej niecierpliwie. Historia fajnie przedstawiona, ale momentami się dłużyło. Przy tego typu historiach nie lubię czytać prawie 600 stron. Wystarczy kryminał napisać na te 400-450 stron, dużo stron zostało dodanych, aby czytelnikowi przypomnieć co było w pierwszej części. Trochę ta część odebrała radość z czytania pierwszej książki. Bo czytając tę część można przeoczyć pierwszą część. Minus tej części jest taki, że mniej mnie wzruszała i wzbudzała mniej emocji niż pierwsza część. 

Książka jest drugą z cyklu Pani detektyw Smoky Barrett. Czytałam ją tuż po przeczytaniu pierwszej książki z cyklu. Zjadłam ją mniej niecierpliwie. Historia fajnie przedstawiona, ale momentami się dłużyło. Przy tego typu historiach nie lubię czytać prawie 600 stron. Wystarczy kryminał napisać na te 400-450 stron, dużo stron zostało dodanych, aby czytelnikowi przypomnieć co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To bardzo dobry i mocny thriller psychologiczny, który na długo pozostanie w mojej pamięci
Jestem zszokowana, przerażona, skażona psychicznie i poruszona dogłębnie.
Emocje i jeszcze raz emocje. Czytając cały czas odczuwałam ból. W książce jest on wszechobecny.
Bo czyż nie jest bólem handel dziećmi, ich molestowanie, wyrafinowane znęcanie się czy pobyt w bidulu bądź bycie świadkiem śmierci rodziców.

Mam świadomość , że ślady takich doświadczeń zapisują się w psychice dziecka tworząc balast z którym wchodzi się dorosłe życie. Zakłóca je i nie można sobie z nim poradzić. Rany emocjonalne z tego okresu to koszmar w dalszym życiu.
Sposoby na uwolnienie się z tych traum są nie łatwe czego przykładem jest postawa jednego z głównych bohaterów OBCEGO.
Pokusił się on na wyrównanie krzywd i z finezją zaplanował wyrafinowaną zemstę, która jest swego rodzaju rytuałem, a śmierć oprawcy w jego przypadku nie będzie ukojeniem.

Są takie książki , które po przeczytaniu wbijają w tak zwany fotel. W moim przypadku miało to miejsce z małym ale- nie do końca kupiłam zakończenie.

To bardzo dobry i mocny thriller psychologiczny, który na długo pozostanie w mojej pamięci
Jestem zszokowana, przerażona, skażona psychicznie i poruszona dogłębnie.
Emocje i jeszcze raz emocje. Czytając cały czas odczuwałam ból. W książce jest on wszechobecny.
Bo czyż nie jest bólem handel dziećmi, ich molestowanie, wyrafinowane znęcanie się czy pobyt w bidulu bądź bycie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W skrócie ... świetna książka.

Tom drugi cyklu Smoky Barret jest jeszcze lepszy od części pierwszej. Wciągająca fabuła nie pozwala oderwać się od czytania. Ogrom okrucieństwa i krzywd opisanych w tej powieści aż zatyka. Wyszło autorowi świetne połączenie kryminału z dramatem. Duży plus powieści to pamiętnik Sahry. To były moje ulubione fragmenty.

1 gwiazdkę odejmuję za zbyt długie (zwłaszcza na początku) przypominanie fabuły i postaci z części pierwszej. Ja rozumiem, że to dla tych czytelników którzy nie czytali tomu pierwszego. Ale po co zaczynać lekturę od tomu drugiego?

Moja ocena to 9/10. I niżej po prostu nie da się ocenić.

Zdecydowanie polecam!

W skrócie ... świetna książka.

Tom drugi cyklu Smoky Barret jest jeszcze lepszy od części pierwszej. Wciągająca fabuła nie pozwala oderwać się od czytania. Ogrom okrucieństwa i krzywd opisanych w tej powieści aż zatyka. Wyszło autorowi świetne połączenie kryminału z dramatem. Duży plus powieści to pamiętnik Sahry. To były moje ulubione fragmenty.

1 gwiazdkę odejmuję za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom cyklu Codego McFadyena formułą i strukturą jest bardzo zbliżony do poprzednika,pod tym względem autor jest niestety dość schematyczny. Mnóstwo przypomnień z tomu pierwszego po jakimś czasie zaczyna też lekko irytować. Natomiast miłym zaskoczeniem było dla mnie ciekawe posunięcie autora,gdy jeden z wątków śledztwa bardzo szybko stał się motywem przewodnim książki i to on tak naprawdę napędza całą akcję, od tego momentu robi się naprawdę ciekawie. Sama historia opowiadana przez autora,oprócz całej makabry związanej z zabójstwami naprawdę może wstrząsnąć i co wrażliwsi mogą mieć spory problem z jej odbiorem. Pedofilia, handel dziećmi, wszystko to okraszone ogromną dawką bestialstwa zarówno psychicznego jak i fizycznego sprawiają, że powieść jest mocno bolesna w swej wymowie. Tym razem jest to fikcja ale na świecie takie rzeczy dzieją się niestety naprawdę. Zakończenie powieści jak dla mnie trochę słabe, jakby autor nie wiedział jak to wszystko zakończyć. Rozumiem wszelkiego rodzaju objawienia ,kiedy przekaźnik w mózgu w końcu przełączy się na właściwy tryb ,następuje pstryk i detektyw prowadzący śledztwo ma już jasny obraz sytuacji. Natomiast w tym akurat przypadku nie było ku temu żadnych podstaw,poszlaki były tak słabe ,że o żadnych sensownych wnioskach w ogóle nie mogło być mowy. Sam wątek końcowy powieści też nie należy do najmądrzejszych,dla mnie był zwyczajnie absurdalny. " Oblicze smierci" to w sumie dość przeciętna powieść, owszem przez długi czas miała ogromny potencjał i zapowiadało się że zdecydowanie pobije jedynkę, niestety autor na końcu umiejętnie wszystko popsuł.

Drugi tom cyklu Codego McFadyena formułą i strukturą jest bardzo zbliżony do poprzednika,pod tym względem autor jest niestety dość schematyczny. Mnóstwo przypomnień z tomu pierwszego po jakimś czasie zaczyna też lekko irytować. Natomiast miłym zaskoczeniem było dla mnie ciekawe posunięcie autora,gdy jeden z wątków śledztwa bardzo szybko stał się motywem przewodnim książki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mocną stroną są analizy psychologiczne i geneza działania zarówno sprawców jak i ścigających. Dużo emocji jednak wszytko dobrze umotywowane i wyjaśnione z logiczną konsekwencją.

Mocną stroną są analizy psychologiczne i geneza działania zarówno sprawców jak i ścigających. Dużo emocji jednak wszytko dobrze umotywowane i wyjaśnione z logiczną konsekwencją.

Pokaż mimo to

Pamiętam, że po pierwszym spotkaniu z agentką specjalną Smoky Barrett postanowiłam sięgnąć po drugi tom po dłuższej przerwie. Pierwsza część pt. „Cień bestii” była na tyle drastyczna, że musiałam odpocząć od tak dużej skali przemocy. W „Obliczu śmierci” również nie brakuje makabrycznych scen, choć w tej części dominującymi elementami są smutek i osaczenie.

Ciekawym zabiegiem było wprowadzenie pamiętnika szesnastoletniej Sarah prześladowanej przez „Obcego”. Sprawa kryminalna jest skomplikowana i bardzo przygnębiająca na poziomie i sprawcy, i ofiary. Nie wszystkie pomysły autora w kwestii rozwiązań fabularnych przypadły mi do gustu. Zwłaszcza prośba Boonie dotycząca możliwości rozmowy z jednym z bohaterów wydała mi się mocno naciągana, a właściwie nierealna. Nie przekreśla to jednak faktu, że thriller „Oblicze śmierci” jest poruszający i wciągający.

Pamiętam, że po pierwszym spotkaniu z agentką specjalną Smoky Barrett postanowiłam sięgnąć po drugi tom po dłuższej przerwie. Pierwsza część pt. „Cień bestii” była na tyle drastyczna, że musiałam odpocząć od tak dużej skali przemocy. W „Obliczu śmierci” również nie brakuje makabrycznych scen, choć w tej części dominującymi elementami są smutek i osaczenie.

Ciekawym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część również świetna i także brutalna. Szybko zaprzyjaźniłem się z tymi bohaterami i marzę, by przeczytać cały cykl, co będzie niezwykle trudne, ponieważ widzę, że nie można teraz nigdzie dostać książek… Wcześniej powieści ukazywały się w wydawnictwie Amber, ale to już minęło… Mam nadzieję, że Filia weźmie się za kolejne tomy. Są jakieś ebooki, ale za nie dziękuję – tradycyjnie:-) Jeśli ktoś przypadkiem czyta moje wypociny i ma książkę (taką z papieru:-)) i mógłby sprzedać – proszę dać znać:-)
Wracając do samej powieści – kolejny raz Smoky i jej zespół muszą zmierzyć z psychopatą, który bierze na cel ukochane osoby pewnej nastolatki. Jest w tym niezwykle brutalny i skuteczny, kolejny raz podkreślę, że na szczęście to tylko fikcja literacka, bo te rozwiązania są chore…
No ale coś sprawia, że chcemy o tym czytać i czytamy…
Tak jak powiedziałem, klimat tej książki sprawia, że nie umiem się oderwać i pochłaniam kolejne strony.
Bardzo polecam!

Druga część również świetna i także brutalna. Szybko zaprzyjaźniłem się z tymi bohaterami i marzę, by przeczytać cały cykl, co będzie niezwykle trudne, ponieważ widzę, że nie można teraz nigdzie dostać książek… Wcześniej powieści ukazywały się w wydawnictwie Amber, ale to już minęło… Mam nadzieję, że Filia weźmie się za kolejne tomy. Są jakieś ebooki, ale za nie dziękuję –...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

McFadyen to pisarz, który wylewa na podłogę wiadro ludzkich wnętrzności i karze nam je oglądać z każdej strony. Jest bezlitosny. Nie oszczędza ofiar w swoich książkach, ani czytelnika. I chwała mu za to.
To pisarz zdecydowanie dla osób, które nie brzydzą się krwi, nie boją mocnych opisów i mają świadomość, że po świecie rzeczywiście chodzą zwyrodnialcy, których on opisuje.
Jeśli macie dość miałkich thrillerów, w których akcja choć wartka, to jednak przewidywalna, bohaterowie są bezbarwni, a opisy ich urody są dłuższe niż opisy pracy forensiców, to z książek McFadyena będziecie bardzo zadowoleni.
Drugi tom serii o Smoky Barrett jest równie dobry jak pierwszy, a może nawet lepszy. Bardzo ciekawy motyw kierujący mordercą i bohaterowie, którym trudno uwierzyć i zaufać sprawiają, że książka nie nudzi i się nie dłuży. Do tego ładnie wplecione wątki z osobistego życia agentów i ich rodzin.

McFadyen to pisarz, który wylewa na podłogę wiadro ludzkich wnętrzności i karze nam je oglądać z każdej strony. Jest bezlitosny. Nie oszczędza ofiar w swoich książkach, ani czytelnika. I chwała mu za to.
To pisarz zdecydowanie dla osób, które nie brzydzą się krwi, nie boją mocnych opisów i mają świadomość, że po świecie rzeczywiście chodzą zwyrodnialcy, których on...

więcej

mniej

Pokaż mimo to