Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem mam wrażenie, że Nicholas Sparks nie pisze romansów - on stworzył nowy gatunek książek.
"Jesienna miłość" - choć ze wstydem przyznaję, że to film skłonił mnie do lektury - jest to najpiękniejsza książka o miłości, jaką kiedykolwiek czytałam. Jammie, młoda siedemnastoletnia dziewczyna o niezwykłej inteligencji i dobrym sercu, dowiaduje się, że umiera. Zaczyna się powoli przyzwyczajać do myśli, że nigdy nie będzie studiowała, że ojciec nigdy nie zaprowadzi jej do ołtarza. Wtedy Landon - chłopak z jej klasy, który zawsze denerwował jej ojca - zaprasza ją na bal. Następnie, choć niechętnie, zgadza się zagrać w sztuce razem z Jammie. I tak powoli rodzi się między nimi wspaniałe uczucie silniejsze niż śmierć, która ostatecznie zabiera ukochaną Landona.

Czasem mam wrażenie, że Nicholas Sparks nie pisze romansów - on stworzył nowy gatunek książek.
"Jesienna miłość" - choć ze wstydem przyznaję, że to film skłonił mnie do lektury - jest to najpiękniejsza książka o miłości, jaką kiedykolwiek czytałam. Jammie, młoda siedemnastoletnia dziewczyna o niezwykłej inteligencji i dobrym sercu, dowiaduje się, że umiera. Zaczyna się...

O rany... Niesamowita, niezwykła, nie do zapomnienia.
Zaczęłam przygodę z historią Willa i Stelli od filmu. Rzadko chodzę do kina, ale tym razem się nie zawiodłam. Film był zrobiony cudownie, aktorzy dali z siebie wszystko, dając nam przez chwilę możliwość przeniesienia się do szpitala, gdzie wszystko się zaczęło.
Potem sięgnęłam po książkę. I była to jedna z najlepszych decyzji, jakie ostatnio podjęłam. Tak jak film przenosił do ich świata na chwilę, tak ta powieść pozwalała znaleźć się w skórze Willa i Stelli. Pozwalała żyć ich życiem, cierpieć razem z nimi i kochać razem z nimi. Płakać, kiedy i oni płakali. Śmiać się, kiedy i oni się śmieli. Miłość między nimi, płynąca z kartek książki, była wręcz namacalna.
Polecam z czystym sercem każdemu.:)

O rany... Niesamowita, niezwykła, nie do zapomnienia.
Zaczęłam przygodę z historią Willa i Stelli od filmu. Rzadko chodzę do kina, ale tym razem się nie zawiodłam. Film był zrobiony cudownie, aktorzy dali z siebie wszystko, dając nam przez chwilę możliwość przeniesienia się do szpitala, gdzie wszystko się zaczęło.
Potem sięgnęłam po książkę. I była to jedna z najlepszych...