Mroczne wybrzeża

Po przeczytaniu recenzji o tej książce i dobrych opiniach na jej temat postanowiłam ją przeczytać.
Powiem tak. Na mnie osobiście nie zrobiła jakiegoś wielkiego wow.
Na początku strasznie nie pasowało mi pomieszanie ustroju rzymskiego i żeglarzy Maarinów. Liczyłam na tych piratów, ale nie widzę tu takiego wątku.
Bardziej ekscytująca akcja była jak dla mnie jedna w całej książce.
Przeczytać można, jest interesująca, ale liczyłam na coś więcej.
Dam szansę serii, może w następnych częściach będzie ciekawiej.

Po przeczytaniu recenzji o tej książce i dobrych opiniach na jej temat postanowiłam ją przeczytać.
Powiem tak. Na mnie osobiście nie zrobiła jakiegoś wielkiego wow.
Na początku strasznie nie pasowało mi pomieszanie ustroju rzymskiego i żeglarzy Maarinów. Liczyłam na tych piratów, ale nie widzę tu takiego wątku.
Bardziej ekscytująca akcja była jak dla mnie jedna w całej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Mroczne wybrzeża” to pierwszy tom nowej serii autorstwa Danielle L. Jensen, który miał swoją premierę w wakacje 2019 r., choć sama zaczęłam czytać książkę dopiero w grudniu, kiedy już dawno zapomniałam o letniej temperaturze, a sandały zamieniłam na kozaki. Pozytywne opinie na które się natknęłam sprawiły, że miałam duże oczekiwania wobec lektury i ostatecznie jestem zadowolona.

Autorka wzorując się na historii, kulturze starożytnego Rzymu stworzyła interesującą, barwną powieść z piratami i legionistami w roli głównej. Teriana to młoda, odważna bohaterka, która nie boi się powiedzieć co myśli. Aby uratować swoich bliskich zgadza się przeprowadzić legionistów przez niebezpieczne morza do tytułowych Mrocznych Wybrzeży, zdradzając przy tym wyznawaną religię i tradycję swojego ludu. Marek to zahartowany w boju młody legionista, który w wyniku szantażu musi podjąć się niebezpiecznego wyzwania jakim jest podbicie nieznanych terenów, o których nigdy wcześniej nawet nie słyszał, nie tracąc przy tym człowieczeństwa i nie zdradzając swoich największych tajemnic. Razem wyruszą w wyprawę, która na pewno zmieni ich życie, a i może obowiązujący porządek na świecie.

Książkę czytałam z przyjemnością, a bohaterów polubiłam, choć chyba wolałabym żeby byli trochę starsi. Czasem trudno było pogodzić wyobrażenie o Marku i Terienie, staczających krwawe bitwy i podejmujących decyzje, które wpłyną na losy ogromnej liczby osób z takim nastoletnim zauroczeniem. „Mroczne wybrzeża” to taki typowy pierwszy tom, który dopiero tak naprawdę wprowadza do całej historii. Pomimo zdrady podbicie nowych terenów przebiegło sprawnie i bardzo szybko, a spodziewałam się opisów wielkich walk. Zabrakło mi kilkunastu dodatkowych stron. Autorka dodatkowo nie rozwinęła kilka wątków, które były bardzo interesujące, np. kto zdradził? Co się stało z przyjaciółką Teriany i czy naprawdę ją zdradziła? Mam nadzieję, że autorka odpowie na te wszystkie pytania w kolejnym tomie. Na pewno po siego sięgnę!

„Mroczne wybrzeża” to pierwszy tom nowej serii autorstwa Danielle L. Jensen, który miał swoją premierę w wakacje 2019 r., choć sama zaczęłam czytać książkę dopiero w grudniu, kiedy już dawno zapomniałam o letniej temperaturze, a sandały zamieniłam na kozaki. Pozytywne opinie na które się natknęłam sprawiły, że miałam duże oczekiwania wobec lektury i ostatecznie jestem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Początek zapowiadał mi się dość kiepsko, od razu książka uraczyła mnie miniaturową czcionką, długimi opisami, tępą główną bohaterką i drętwym bohaterem. Szykowało się mozolne czytanie, ale im dalej tym lepiej. Fabuła na tyle się rozkręca, że mankamenty, które kłują w oczy zaczynają blednąć.

Bardzo podobało mi się nawiązania do starożytnego Rzymu. Czytając o legionie 37 i o jego „sławnej” reputacji przed oczami miałam „300”. Niestety obraz ten mi psuł fakt, że praktycznie nasi bohaterowie to dzieci. Jakoś obraz dowódcy na miarę ‘Leonidasa’ nie pasuję do dziewiętnastoletniego młodziana. To samo tyczy się naszej bohaterki. Minimalnie dałabym im 34 i 25.

Troszkę szkoda, że tak mało było o pobocznych bohaterach. Postacie takie jak Serwiusz, Kwintus, Miki, Awicjusz czy nawet Tytus prezentują się świetnie. Pierwszy z nich praktycznie od początki zaskarbił sobie moją sympatię.

Przyznam też, że pod koniec zaczęło mnie już męczyć to biczowanie samego siebie naszych bohaterów. Rozumiem, że los nie obszedł się z nimi łagodnie, ale te ciągłe gorzkie żale na dłuższą metę są wkurzające. Buhuhu, bo los był dla mnie okrutny, mówcie mi miłe rzeczy.

Łatwiej jednak marudzić na temat książki niż ją chwalić. Jestem bardzo zadowolona z „Mrocznych wybrzeży”, Jensen mnie tutaj nie zawiodła. Póki co podobają mi się jeszcze bardziej niż Trylogia klątwy i z wielką przyjemnością zabiorę się za drugi tom. Szkoda tylko, że będę musiała tyle czekać.

Początek zapowiadał mi się dość kiepsko, od razu książka uraczyła mnie miniaturową czcionką, długimi opisami, tępą główną bohaterką i drętwym bohaterem. Szykowało się mozolne czytanie, ale im dalej tym lepiej. Fabuła na tyle się rozkręca, że mankamenty, które kłują w oczy zaczynają blednąć.

Bardzo podobało mi się nawiązania do starożytnego Rzymu. Czytając o legionie 37 i o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Mroczne wybrzeża" to powieść, która łączy wątki polityczne i przygodowe. Głównymi bohaterami są tu Marek, dowódca legionu Imperium Celendoru oraz Teriana, dziewczyna wychowana na statku Quincense, z rodu Maarinów. Ich losy splatają się, kiedy Teriana decyduje poprowadzić legiony przez Bezkresne Morza i tym samym ocalić swoją załogę, skazując samą siebie na potępienie. Powieść nie jest banalna, zawiera wątek romantyczny, który został "zepchnięty" na drugi plan. Niesie wiele cennych przesłań i wskazówek. Podkreśla wartość przyjaźni w życiu. Czyta się ją bardzo przyjemnie. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Polecam serdecznie.
Książka występuje w bazie portalu czytampierwszy.pl.

"Mroczne wybrzeża" to powieść, która łączy wątki polityczne i przygodowe. Głównymi bohaterami są tu Marek, dowódca legionu Imperium Celendoru oraz Teriana, dziewczyna wychowana na statku Quincense, z rodu Maarinów. Ich losy splatają się, kiedy Teriana decyduje poprowadzić legiony przez Bezkresne Morza i tym samym ocalić swoją załogę, skazując samą siebie na potępienie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Mroczne Wybrzeża” to ciekawa książka, dużo się w niej dzieje, ale czegoś również mi zabrakło, szczególnie jeśli chodzi o głębię wymyślonych kultur oraz postaci drugoplanowych. Odnosiłam też wrażenie, że autorka za bardzo skupiła się na relacji Marka i Teriany, jednak w ogólnym rozrachunku sama historia jest całkiem w porządku. ;)

„Mroczne Wybrzeża” to ciekawa książka, dużo się w niej dzieje, ale czegoś również mi zabrakło, szczególnie jeśli chodzi o głębię wymyślonych kultur oraz postaci drugoplanowych. Odnosiłam też wrażenie, że autorka za bardzo skupiła się na relacji Marka i Teriany, jednak w ogólnym rozrachunku sama historia jest całkiem w porządku. ;)

Pokaż mimo to

Moje odczucia co do tej książki były niestabilne się niczym igła w kompasie podczas sztormu. Na początku zachwyt nad okładką zmusił mnie do wyczekiwania, aż pojawi się na Czytam Pierwszy. Potem trochę odleżała, żeby nabrać mocy urzędowej i wreszcie nadszedł dzień na czytanie. I zaczęły się problemy, bo nijak nie mogłam się wkręcić, wpadłam w środek akcji, otoczona dziwnym światem, masą nieznanych określeń albo trudnych imion. Ale jestem "twarda" i dopłynęłam do 100 strony, nabrałam wiatru w żagle i okazało się, że takiej książki było mi trzeba. Wartka akcja, spójność, nieprzewidywalność, charakterne postacie, świetny czarny charakter, zapomniane bóstwa. Wszystko tak dopracowane, że czytanie to czysta przyjemność. Główna bohaterka to silna dziewczyna z ostrym językiem, szybko zdobyła moją sympatię. Teraz nie mogę się doczekać kolejnego tomu i liczę na pomyślne wiatry.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Moje odczucia co do tej książki były niestabilne się niczym igła w kompasie podczas sztormu. Na początku zachwyt nad okładką zmusił mnie do wyczekiwania, aż pojawi się na Czytam Pierwszy. Potem trochę odleżała, żeby nabrać mocy urzędowej i wreszcie nadszedł dzień na czytanie. I zaczęły się problemy, bo nijak nie mogłam się wkręcić, wpadłam w środek akcji, otoczona dziwnym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cytując Sarah J. Maas: "Uwielbiam każde słowo".

Bezgranicznie zakochałam się w stworzonym przez Jensen świecie i bohaterach. Dla mnie ta historia jest idealna. Nie ma tam absolutnie nic zbędnego! Świat i bohaterowie są świetnie wykreowani i przedstawieni. Historia jest spójna, bez zbędnego przeciągania czy niepotrzebnych wątków. Opis wydarzeń ukazany z dwóch perspektyw tylko potęgował mój zachwyt i pozwalał lepiej poznać głównych bohaterów oraz ukazane wydarzenia. Śmiało mogę powiedzieć, że kocham Marka, Teriane, Serwiusza i Yedde oraz że niecierpliwie czekam na dalsze ich losy.

Gdyby nie to, że punktację powyżej 8 zarezerwowałam dla naprawdę wyjątkowych dzieł, dałabym 10 gwiazdek!

Książkę odebrałam za punkty na www.czytampierwszy.pl.

Cytując Sarah J. Maas: "Uwielbiam każde słowo".

Bezgranicznie zakochałam się w stworzonym przez Jensen świecie i bohaterach. Dla mnie ta historia jest idealna. Nie ma tam absolutnie nic zbędnego! Świat i bohaterowie są świetnie wykreowani i przedstawieni. Historia jest spójna, bez zbędnego przeciągania czy niepotrzebnych wątków. Opis wydarzeń ukazany z dwóch perspektyw...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Istnieje tyle ścieżek, ilu wędrowców” -

-
Mroczne wybrzeża to kolejna książka autorstwa Danielle l. Jensen, którą czytałam i wiem że nie ostatnia!
-
Teriana pochodzi z ludu Maarinów, piratów którzy pływają po Bezkresnych Morzach, między Wschodem a Zachodem, kierując się najważniejszą dla nich zasadą: ,,Wschód nie może spotkać się z Zachodem”. Te dwa przeciwległe zakątki ziemi nie mają o sobie nawzajem pojęcia, dlatego kiedy prawda ta wychodzi na jaw i to za sprawą głównej bohaterki, Teriana musi stawić czoło wielu trudnym wyborom.
Razem z legionistą Markiem musi podążyć w niebezpieczną podróż, aby uratować swoich ludzi.
-
Cała książka utrzymana jest w prawdziwie morskim klimacie i bardzo łatwo jest dzięki temu wszystko sobie, tutaj macie przykład: ,,Quincense wzniósł się na grzbiecie fali, jakby marzył o zerwaniu się do lotu. Jego niebieskie żagle wypełniał południowy wiatr popychający ich wzdłuż wybrzeża z niecierpliwością dorównującą tej, którą czuła Teriana."
Narracja w książce jest prowadzona z dwóch perspektyw - Teriany i Marka, co sprawia, że czytając mamy większy obraz całej historii i możemy lepiej poznać bohaterów, a co za tym idzie bardziej się z nimi związać. Na uwagę jednak zasługują również drugoplanowi bohaterowie, a w szczególności ciotka Teriany - Yedda i Serwiusz, których bardzo polubiłam. To oni sprawili, że książkę czytało mi sie jeszcze przyjemniej.
-
W książce nie brakuje akcji jednak wprowadzenie czytelnika w cały nowy świat jest dosyć długie, więc trzeba uzbroić się w cierpliwość ;) Oczywiście nie brakuje intryg, które w książkach Daniell zawsze się pojawiają i czynią je jeszcze ciekawszymi. Do tego dochodzi jeszcze wątek miłosny w tle i świetna fantastyczna książka gotowa! Już nie umiem doczekać się kolejnej części!
-
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy

„Istnieje tyle ścieżek, ilu wędrowców” -

-
Mroczne wybrzeża to kolejna książka autorstwa Danielle l. Jensen, którą czytałam i wiem że nie ostatnia!
-
Teriana pochodzi z ludu Maarinów, piratów którzy pływają po Bezkresnych Morzach, między Wschodem a Zachodem, kierując się najważniejszą dla nich zasadą: ,,Wschód nie może spotkać się z Zachodem”. Te dwa przeciwległe zakątki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Danielle L. Jensen wraca z nową serią. Poprzednia bardzo mi się podobała, a jak było w przypadku Mrocznego wybrzeża?
Początek czytało mi się dosyć ciężko, nie mogłam wczuć się w fabułę. Nawet na jakiś czas porzuciłam jej czytanie. Po paru tygodniach do niej wróciłam i gdy przebrnęłam przez początek, to po jakiś 100 stronach książka mnie wciągnęła i odłożyłam ją, dopiero jak skończyłam czytać ostatnie zdanie. Końcówka sprawiła, że chciałabym kolejny tom na już, ponieważ nie zostało wyjawione, kto zdradził, a komu można zaufać.
Mroczne wybrzeża to dobra książka przygodowa z małym romansem. Dużo w niej akcji, spisków, zdrady. Nie wiadomo komu, można zaufać. Jestem ciekawa czy motyw z przyjaciółką Teriany (naszej głównej bohaterki) zostanie jakoś rozwinięty, bo podejrzewam, że tak naprawdę ona nadal żyje, chociaż mogę się mylić.
Bohaterowie ci główni jak Teriana i Marek, ale i ci drugoplanowi, jak też i cały świat, wszystko zostało bardzo dobrze wykreowane. W książce nie ma zbyt długich, nikomu niepotrzebnych opisów. Świat został dobrze przedstawiony, wiemy jakie mechanizmy nim rządzą. Na końcu książki znajduje się glosariusz, w którym można przeczytać, kto jest kim, znajdują się też tam niektóre terminy wykorzystane w książce. Na początku jest on bardzo przydatny.
Podsumowując, poza mało wciągającym początkiem, reszta książki bardzo mi się podobała. Polubiłam bohaterów książki, chociaż nie są oni idealni i mają sporo wad. Trzymam za nich kciuki, żeby w ostatnim tomie każdy znalazł swoje szczęśliwe zakończenie.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Danielle L. Jensen wraca z nową serią. Poprzednia bardzo mi się podobała, a jak było w przypadku Mrocznego wybrzeża?
Początek czytało mi się dosyć ciężko, nie mogłam wczuć się w fabułę. Nawet na jakiś czas porzuciłam jej czytanie. Po paru tygodniach do niej wróciłam i gdy przebrnęłam przez początek, to po jakiś 100 stronach książka mnie wciągnęła i odłożyłam ją, dopiero...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co by było gdyby Robinson Crusoe został piratem z Karaibów? Myślę, że miałby duże szanse zostać zaciągnięty na pokład statku zmierzającego do Mrocznych Wybrzeży.

To jedna z tych książek, która ma jeden cel i spełnia go dobrze - dostarczyć frajdy czytelnikowi. Szczególnie po żeńskiej stronie, bo L. Jensen zdążyła zbudować wokół siebie dość pokaźne grono miłośniczek jej literatury fantastycznej. Czy zasłużenie? Po "Mrocznych Wybrzeżach" jestem skłonny podpisać się pod tą tezą, aczkolwiek w pojedynku z Naomi Novik nie dawałbym jej większych szans.

Co by było gdyby Robinson Crusoe został piratem z Karaibów? Myślę, że miałby duże szanse zostać zaciągnięty na pokład statku zmierzającego do Mrocznych Wybrzeży.

To jedna z tych książek, która ma jeden cel i spełnia go dobrze - dostarczyć frajdy czytelnikowi. Szczególnie po żeńskiej stronie, bo L. Jensen zdążyła zbudować wokół siebie dość pokaźne grono miłośniczek jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to