Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie pamiętam, kiedy czytałam tak chorą historię, ale dobrze napisaną.
Świetnie pokazuje głupotę ludzi w teraźniejszych czasach, świetnie trzyma w napięciu, świetnie steruję czytelnikiem.
Nikt nie jest anonimowy, prywatność nie istnieje.

Nie pamiętam, kiedy czytałam tak chorą historię, ale dobrze napisaną.
Świetnie pokazuje głupotę ludzi w teraźniejszych czasach, świetnie trzyma w napięciu, świetnie steruję czytelnikiem.
Nikt nie jest anonimowy, prywatność nie istnieje.

To był sztos! Nie mogłam zasnąć, nie mogłam przestać myśleć, a koniec wpędził mnie w dni pełne rozmyśleń . Uwielbiam jak każdą powieść Hoover. Jestem bardzo zaskoczona jak ze spokojnych , miłosnych historii mogła przejść na tak mroczną stronę i wyszło jej to fantastycznie. Chcę więcej!

To był sztos! Nie mogłam zasnąć, nie mogłam przestać myśleć, a koniec wpędził mnie w dni pełne rozmyśleń . Uwielbiam jak każdą powieść Hoover. Jestem bardzo zaskoczona jak ze spokojnych , miłosnych historii mogła przejść na tak mroczną stronę i wyszło jej to fantastycznie. Chcę więcej!

"Miłość nie powinna się nam jawić jako dodatkowy ciężar. Powinna sprawiać, że człowiek czuje się lekki jak piórko."


Toksyczne związki i toksyczne osoby. Co to w ogóle oznacza? Znam różne rodzaje toksyczności, ale w tej książce było coś nowego, jednak niektóre symptomy są takie same - zaborczość, zakazy, niewolnictwo.
Nie spodziewałam się niczego, ciągle byłam zaskakiwana, a książkę pochłonęłam w dwa dni. Wciąga jak ruchome piaski. Czułam, że momentami czytam o sobie, momentami się bałam, a jeszcze innym razem zazdrościłam prawdziwej miłości i nadziei.
Wyjście z toksycznego związku nie jest łatwe, a ucieczka nie zamyka do końca sprawy, ponieważ toksyk nadal będzie próbować zniszczyć drugiej osobie życie. Czy Sloan udało się wyjść z tego związku? Jak tego dokonała? Czy toksyk odpuścił?

"Miłość nie powinna się nam jawić jako dodatkowy ciężar. Powinna sprawiać, że człowiek czuje się lekki jak piórko."


Toksyczne związki i toksyczne osoby. Co to w ogóle oznacza? Znam różne rodzaje toksyczności, ale w tej książce było coś nowego, jednak niektóre symptomy są takie same - zaborczość, zakazy, niewolnictwo.
Nie spodziewałam się niczego, ciągle byłam...

Tego mi było trzeba - magia, tajemnice, demony, miłość, skarb Ludzi Lodu i kolejna cudowna kobieta.

Tego mi było trzeba - magia, tajemnice, demony, miłość, skarb Ludzi Lodu i kolejna cudowna kobieta.

Bardziej podobała mi się poprzednia seria, ale "Karuzela" trzyma dobry poziom.

Nadal jest ostro, nadal chamsko i przede wszystkim - zaskakująco. Temat, który jest dla mnie wielką zagadką nie przeszkadza w rozumowaniu całej książki, dodaje za to nutkę tajemniczości.

Więcej na: writeandread-lennie.blogspot.com

Bardziej podobała mi się poprzednia seria, ale "Karuzela" trzyma dobry poziom.

Nadal jest ostro, nadal chamsko i przede wszystkim - zaskakująco. Temat, który jest dla mnie wielką zagadką nie przeszkadza w rozumowaniu całej książki, dodaje za to nutkę tajemniczości.

Więcej na: writeandread-lennie.blogspot.com

Spodziewałam się zupełnie czego innego, ale nie czuję rozczarowania. Książka, która mi się śni nie może być kiepska, nie może być taka sobie, musi mieć coś, co aż tak wypełni moje myśli, że będę mogła powiedzieć o niej jako o czymś dobrym lub niezłym i tak właśnie ją określam.
Tajemnica, ba! Nawet pięć! Tyle zwrotów akcji, nieprzemyślanych decyzji. Wszystko inaczej niż ja bym to zrobiła. Gra na skrzypcach, biegi przez pola, listy, zdjęcia, naszyjnik, miłość, nienawiść... Nie za dużo tego? Otóż nie! Tego było dla mnie jeszcze mało. Szukałam czegoś aby się przyczepić, skupić, ale nic to nie dało. Przez sen rozwikłałam jedną zagadkę, jedną! Czy to właśnie nie jest dobra książka?
Ból głowy, który towarzyszył podczas czytania to nic w porównaniu z uczuciami bohaterów. Każdy miał swoje trzy grosze, swoje wspomnienia i inny świat przed oczami. Każda postać była zupełnie inna, istny kontrast! Nadałabym tej powieści kolory, takie jak: czarny, wypłowiały zielony, różowy, czerwony i trochę bieli, ale nigdy bym nie przypuszczała, że najmniejszy szczegół będzie odgrywać tutaj poważną rolę. Że kiedy odłożę książkę nie będę czuła zupełnie nic, ani ulgi, ani niedosytu, ani tęsknoty. Pustka była jasna - wszystko zostało już napisane i przeze mnie przeczytane.

Spodziewałam się zupełnie czego innego, ale nie czuję rozczarowania. Książka, która mi się śni nie może być kiepska, nie może być taka sobie, musi mieć coś, co aż tak wypełni moje myśli, że będę mogła powiedzieć o niej jako o czymś dobrym lub niezłym i tak właśnie ją określam.
Tajemnica, ba! Nawet pięć! Tyle zwrotów akcji, nieprzemyślanych decyzji. Wszystko inaczej niż ja...

"Magia zawarta jest w chwilach. W delikatnym dotyku, lekkich uśmiechach, cichych słowach. Magia jest w życiu dniem dzisiejszym, w oddechu, szczęściu. Mój chłopcze, magia jest w miłości".


Skończywszy czytanie, położyłam się spać, to jednak nie był doby pomysł. Zapadając w sen czułam, że jestem na granicy, spadam w otchłań. Zaraz po tym wynurzałam się z wody, a moim ciałem wstrząsnął dreszcz. Musiałam złapać oddech, musiałam oddychać, co w tamtej chwili nie było takie łatwe.
Książka sama w sobie mnie zaskakiwała. Tak jak Elizabeth, nie czułam łez lecących po policzkach. Tak jak ona, nie wiedziałam co myśleć o Tristanie. Tak samo zrobiłabym wszystko, aby uratować własne dziecko.
Tylko dlaczego tak trudno zobaczyć, że ktoś jest psychiczny?

"Magia zawarta jest w chwilach. W delikatnym dotyku, lekkich uśmiechach, cichych słowach. Magia jest w życiu dniem dzisiejszym, w oddechu, szczęściu. Mój chłopcze, magia jest w miłości".


Skończywszy czytanie, położyłam się spać, to jednak nie był doby pomysł. Zapadając w sen czułam, że jestem na granicy, spadam w otchłań. Zaraz po tym wynurzałam się z wody, a moim ciałem...