Świat przedstawiony przez Agnieszkę Steur zmienia się wraz z kolejnymi przebytymi kilometrami, jakie pokonują bohaterowie. Jako przyszli władcy tej krainy, Nana i Roan, dowiadują się również wiele o swoim królestwie. Nie zawsze są to fakty, które sprawiają, że radość gości na ich ustach. W większości przypadków spotykają się z gorzką kalkulacją pozytywów i negatywów. Ich świat, który wydawał im się prawie idyllą zmienia się z każdą nową informacją w coraz wyraźniejsze odbicie Tamtego Świata. Jednak mądrość, którą uzyskają poprzez podróż, w postaci kul, oraz rozmów z wielką piątką mądrych.
To co również sprawiło mi radość z czytania to personalizacja niektórych cech, odczuć jakie może człowiek odczuwać, oraz pokazanie jak taki nastrój, stale karmiony, może wpływać na zachowanie. Najważniejszym przesłaniem jest jednak siła przyjaźni. Nasi bohaterowie będą nie jeden raz musieli wystawić swą przyjaźń na próbę, obawiając się wyniku tego zderzenia z rzeczywistością.
Poza tym podoba mi się również zakończenie trylogii, które nie jest typowym happy endem. Jest ono zaskakujące, choć akurat po tej postaci można było się spodziewać takiego posunięcia.

Świat przedstawiony przez Agnieszkę Steur zmienia się wraz z kolejnymi przebytymi kilometrami, jakie pokonują bohaterowie. Jako przyszli władcy tej krainy, Nana i Roan, dowiadują się również wiele o swoim królestwie. Nie zawsze są to fakty, które sprawiają, że radość gości na ich ustach. W większości przypadków spotykają się z gorzką kalkulacją pozytywów i negatywów. Ich...