W tej książce muzyka operowa stanowi tło wydarzeń, cel i sposób życia. W powojennej Warszawie życie budzi się na nowo. Odbudowa miasta, łaknienie odczuwania wolności, pragnienie doświadczania po latach okupacji. To wszystko wybucha z ogromną siłą.
Nie oznacza to jednak, że wojna nie pozostawia traum i ran. Te tłumione są w alkoholu, hulaszczym trybie życia i rozwiązłości seksualnej - tak przynajmniej radzi sobie z nimi Gustawa Starewicz.

Gustawa jest również niespełnioną diwą operową, która odczuwa boleśnie brak perspektyw rozwoju, mimo że śpiew jest dla niej niezwykle ważny. Kiedy jednak wskutek śmierci swojej mentorki, otrzymuje szansę zaistnienia nie zatrzymuje się. Mieszkając w cyrkowym wozie, przeistacza się w Gustę Star, zostając królową sceny i czerpiąc z życia garściami.

Operowe brzmienia w tej fabule przeplatają się z wątkiem kryminalnym. Wszędobylska ezoteryka, przyciągająca ludzi niczym lep. Dążenie do sukcesu, często po trupach. Fabuła tej książki pokazuje mocno psychologiczny aspekt w drodze na szczyt.

A dodatkowo, przedstawiona historia jest zainspirowana opowieścią babki autorki - tylko ile z niej jest faktem?

Moim zdaniem na uwagę zasługuje język, który odnajdziecie na kartach tej książki. Jest nieco odmienny, momentami zawiły, jednak tworzy klimat przesiąknięty zawiłościami ludzkiego umysł.

W tej książce muzyka operowa stanowi tło wydarzeń, cel i sposób życia. W powojennej Warszawie życie budzi się na nowo. Odbudowa miasta, łaknienie odczuwania wolności, pragnienie doświadczania po latach okupacji. To wszystko wybucha z ogromną siłą.
Nie oznacza to jednak, że wojna nie pozostawia traum i ran. Te tłumione są w alkoholu, hulaszczym trybie życia i rozwiązłości...