Es ist still und dunkel.

Tymi słowami Stasiuk rozpoczyna didaskalia swej jednoaktówki. Miejsce akcji to opuszczone i mało znaczące przejście graniczne na przełęczy Dujawa w Beskidach Niskich - najbliższe licząc od Czarnego, gdzie autor mieszka. Właściwie trudno się dziwić, że w jego tekstach Polska, a właściwie cała Europa Środkowo-Wschodnia (niemiecki konstrukt, którego istnienie wydawnictwo Czarne od lat konsekwentnie uprawdopodabnia) wygląda jak na poły opuszczona wieś w której autor mieszka: cicho, pusto, ciemno, nie ma żadnego ruchu, ludzie nieufni, zamknięci, okopani w swych niepostępowych tradycyjnych wartościach - tu czas stoi w miejscu.

Cała opinia na stronie: https://nakanapie.pl/recenzje/w-przeciwienstwie-do-godota-turek-przychodzi-czekajac-na-turka

Es ist still und dunkel.

Tymi słowami Stasiuk rozpoczyna didaskalia swej jednoaktówki. Miejsce akcji to opuszczone i mało znaczące przejście graniczne na przełęczy Dujawa w Beskidach Niskich - najbliższe licząc od Czarnego, gdzie autor mieszka. Właściwie trudno się dziwić, że w jego tekstach Polska, a właściwie cała Europa Środkowo-Wschodnia (niemiecki konstrukt, którego...

Mało czuć tutaj stylu Stasiuka. Być może jest to wynikiem pisania na zamówienie.
Sztuka ta podobnie jak "Ciemny las" osadzona jest w temacie zmian we współczesnej Europie Środkowej. Dla Edka, byłego celnika praca ta była całym życiem, a szlaban całym światem. Teraz kiedy nie ma już granic całe jego życie zostało niejako zanegowane, a cała praca pozbawione sensu. Nie potrafi on pogodzić się z z nową sytuacją, uwikłany jest w przeszłość, w której on nadal chciałby żyć. Szokiem dla niego jest to, że tereny dawnego przejścia granicznego wykupił Turek (który jest tutaj tylko symbolem). Reszta bohaterów nie podziela tej obawy i gotowa jest na zmiany, widząc nadzieję w nadejściu nowego. Tym bardziej, że Turek zaskakuje. Jest elegancką kobietą, a nie śniadym, błyszczącym od złota potężnym mężczyzną jakiego wyśniła Marika. Okazuje się, że nasze stereotypy i obawy mogą zostać zanegowane w zderzeniu z rzeczywistością, a zmiany wcale nie takie złe.
Sztuka ta to znany już temat konfliktu nowego ze starym, w krajobrazie zmieniającej się sytuacji politycznej.

Mało czuć tutaj stylu Stasiuka. Być może jest to wynikiem pisania na zamówienie.
Sztuka ta podobnie jak "Ciemny las" osadzona jest w temacie zmian we współczesnej Europie Środkowej. Dla Edka, byłego celnika praca ta była całym życiem, a szlaban całym światem. Teraz kiedy nie ma już granic całe jego życie zostało niejako zanegowane, a cała praca pozbawione sensu. Nie...

Rozczarowałam się tym dramatem. Uwielbiam klimat książek Stasiuka, tutaj go nie było czuć, miałam wrażenie, że było to pisane na siłę.

Rozczarowałam się tym dramatem. Uwielbiam klimat książek Stasiuka, tutaj go nie było czuć, miałam wrażenie, że było to pisane na siłę.