Po ataku na Ithicanę Aren tkwi uwięziony w maridrińskim lochu, gdzie król Silas usiłuje zmusić go do wyjawienia, jak dostać się na najpilniej strzeżoną i najcenniejszą dla Ithican wyspę, na Eranahl.
Jeśli ono upadnie, upadnie wraz z nim cała Ithicana.
Ale Silas na też inny cel – z Arenem jako przynętą zamierza zwabić do Maridriny swoją zdradziecką córkę.
Do przebywającej na wygnaniu Lary docierają wieści o pojmaniu Arena. Mimo iż ukochany nie chce jej już znać, Lara zrobi wszystko, by go odbić. Wszystko, by sprowadzić go z powrotem do jego królestwa i choć po części odkupić winy za swoją zdradę.
Ale czy będzie to w ogóle możliwe?

O ile podczas czytania "Królestwa mostu" nawet nie pomyślałabym, że mam z ręku książkę klasyfikowaną jako romantasy, tak tutaj już trochę bardziej to odczułam. Wiele decyzji, wiele działań Lary i Arena podyktowane były łączącym ich uczuciem. Niemniej autorka ponownie mnóstwo uwagi poświęca nie tylko tej dwójce, ale i otaczającemu ich światu, który opisuje tak wyraziście, że wydaje się aż namacalny, rzeczywisty.

No dobra, z tą rzeczywistością odrobinę przesadziłam, bo w przeciwieństwie do poprzedniego tomu, w tym znalazłam kilka fragmentów kłócących się z logiką. Weźmy na przykład scenę zbliżenia Lary i Arena... Napisana dobrze, nie będę zaprzeczać, ale fakt, że chwilę wcześniej Lara została zraniona w nogę tak groźnie, że potrzebne były szwy, bo mogła się wykrwawić, odebrał jej w moich oczach trochę wiarygodności. Ogółem odniosłam wrażenie, jakby ten tom został napisany w pośpiechu...? Bez gruntownego przemyślenia, tak jak "Królestwo mostu"? Nie wiem, mogę tylko domniemywać.

Dobra, już dobra. Już sobie ponarzekałam. Ale narzekanie to dotyczy tak naprawdę drobnostki, bo serię Danielle L. Jensen uważam za niesłychanie udaną i wartą uwagi. Ma ciekawy klimat i tempo – fabuła pierwszego tomu rozwija się powoli, skupia na strategii i buduje napięcie, które wybucha pod koniec i wpływa na dynamikę drugiego, gdzie dzieje się więcej i gdzie mamy więcej walk i potyczek.

"Zdradziecka królowa" to satysfakcjonujący finał historii Lary i Arena. Celowo nie mówię finał serii, bo wiem, że jest ona pociągnięta dalej, by przekazać narrację dwójce innych bohaterów, których zdążyliśmy już poznać w "Zdradzieckiej królowej". Może kiedyś sięgnę i po te tomy? Czas pokaże.

Po ataku na Ithicanę Aren tkwi uwięziony w maridrińskim lochu, gdzie król Silas usiłuje zmusić go do wyjawienia, jak dostać się na najpilniej strzeżoną i najcenniejszą dla Ithican wyspę, na Eranahl.
Jeśli ono upadnie, upadnie wraz z nim cała Ithicana.
Ale Silas na też inny cel – z Arenem jako przynętą zamierza zwabić do Maridriny swoją zdradziecką córkę.
Do przebywającej na...

Kontynuacja jeszcze lepsza od pierwszego tomu - zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji. Cóż mogę powiedzieć? Może obiektywnie ta książka nie jest aż tak dobra, lecz mi wyjątkowo przypadła do gustu. Jest w niej polityka, choć nie za dużo, jest w niej romans, choć nie za dużo. Zróżnicowana sceneria - miasto, pustynia, deszczowe wyspy, no i ukochany przeze mnie motyw syna marnotrawnego, a raczej, w tym przypadku, córy marnotrawnej. Coś urzekającego i wzruszającego jest w próbie odkupienia, więc mimo, iż wiedziałam, że w końcówce wydarzenia nie mogą przybrać najgorszego obrotu, to i tak się popłakałam, a naprawdę rzadko płaczę podczas lektury czy seansu. Po prostu szczególnie dotyka mnie wizja osoby, która sięga dna, czyni coś niewybaczalnego, a później robi wszystko, by odkupić winy. Widać, że autorka miała pięknie wszystko zaplanowane, bo niektóre motywy z pierwszej części fajnie zyskują w tej na znaczeniu, a o niektórych postaciach drugoplanowych, takich jak Keris czy Sarhina z chęcią bym przeczytała odrębne serie. Cudeńko!

Kontynuacja jeszcze lepsza od pierwszego tomu - zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji. Cóż mogę powiedzieć? Może obiektywnie ta książka nie jest aż tak dobra, lecz mi wyjątkowo przypadła do gustu. Jest w niej polityka, choć nie za dużo, jest w niej romans, choć nie za dużo. Zróżnicowana sceneria - miasto, pustynia, deszczowe wyspy, no i ukochany przeze mnie motyw...

Bardzo dobra fabuła, ciężko oderwać się od czytania

Bardzo dobra fabuła, ciężko oderwać się od czytania

Szybko poszło, nadal trochę tematyka mi nie leży ale to naprawdę dobra historia.

Szybko poszło, nadal trochę tematyka mi nie leży ale to naprawdę dobra historia.

Dobra dla mnie lepsza od 1 części. Napisana tak, że ciężko się oderwać. Brakowało mi jedynie męskich bohaterów za dużo kobiet. Moze wiecej Arena w Arenie. Ale bohaterowie dają się lubić a ich przygody wciągają. Taki romans z ciekawa fabuła. Polecam

Dobra dla mnie lepsza od 1 części. Napisana tak, że ciężko się oderwać. Brakowało mi jedynie męskich bohaterów za dużo kobiet. Moze wiecej Arena w Arenie. Ale bohaterowie dają się lubić a ich przygody wciągają. Taki romans z ciekawa fabuła. Polecam

UWIELBIAM tą serię!!!!

UWIELBIAM tą serię!!!!

Po znakomitym pierwszym tomie od razu wzięłam się za kolejny!
Ithicana zostaje podbita i to dzięki informacjom Lary... Królowa zostaje wygnana i znienawidzona przez wszystkich mieszkańców. Ucieka do Harendell i tam dociera do niej informacja, że Aren jest w niewoli. Ojciec Lary, Silas, trzyma go jako przynętę dla córki, która go zdradziła...
Lara może odzyskać go tylko z pomocą swoich sióstr. Ryzykując swoje życie, pragnie uwolnić męża i odzyskać dla Ithicany wolność.
"Zdradziecka królowa" była tam samo wciągająca jak "Królestwo mostu". Tak się wkręciłam w tą historię, że nawet nie potrafię się do czegoś przyczepić! Po prostu od razu biorę się za trzeci tom ;>

Po znakomitym pierwszym tomie od razu wzięłam się za kolejny!
Ithicana zostaje podbita i to dzięki informacjom Lary... Królowa zostaje wygnana i znienawidzona przez wszystkich mieszkańców. Ucieka do Harendell i tam dociera do niej informacja, że Aren jest w niewoli. Ojciec Lary, Silas, trzyma go jako przynętę dla córki, która go zdradziła...
Lara może odzyskać go tylko z...

Początek był dla mnie ciężki i nudnawy. Na szczęście po kilkunastu rozdziałach (a są krótkie) akcja nabrała tempa. Wbrew blurpowi, dość szybko wracamy do romansu, nakręcając czytelnika. Jak oni to odkręcą? No i co z tego, jak uda im się uratować królestwo, skoro on jej nigdy nie wybaczy? Jak on sobie wybaczy?

Główni bohaterowie są w konflikcie, którego nie da się naprawić zwykłym przepraszam. Akcja była wartka. Przez całą książkę coś się działo. Nie było czasu na wzięcie głębszego oddechu, ale dzięki temu nie było też miejsca na nadmierny melodramatyzm, który trochę mnie zmęczył pod koniec ostatniego tomu.

Jak dla mnie królowi Arenowi wciąż brakuje nieco szarych komórek, ale to zakochany po uszy idealista i jestem w stanie mu wybaczyć. Poza tym pewne aspekty politykowania w tej książce nie były dla mnie specjalnie przemyślane, szczególnie na początku. Między nim, a Larą jest chemia. Czuć ich rozterki i miłość mimo wszystkich przeciwności.

Lara wciąż jest mocną postacią. Taką, której brakowało mi w niektórych historiach o kobietach wojowniczkach. Jej czyny nie uszły na sucho. Popełniła straszną rzecz i czuć było nienawiść osób, które zraniła. Ewidentnie są takie, które nigdy jej nie wybaczą.

Reszta bohaterów jest barwna i dobrze przedstawiona. Jor jest moim ulubieńcem. <3 Postępują zgodnie ze swoimi przekonaniami. Nikt nie wydaje się być kimś z kartonu, kto akurat musiał się pojawić, bo plot. No może poza ojcem Lary, który jest typowym, zapatrzonym w siebie królem złolem. Nie wiem jakim cudem nie zamordowała go własna armia albo harem. To już jest kwestia tej nie do końca przemyślanej polityki.

Wolę mniej ekspozycji i uniknięcia lania wody, ale niestety warsztat autorki wciąż pozostawia trochę do życzenia. Między innymi znowu pojawiło się to usilne precyzowanie tej lewej strony. Serio nie wiem, o co z tym chodzi. Jakbym wypiła shota za każdym razem, gdy było wspomniane coś “po lewej” albo “w lewej ręce”, gdy było to całkowicie zbędne, byłabym kompletnie pijana pod koniec lektury. Nie razi to jednak bardzo, raczej bawi. Aż mam ochotę sięgnąć po oryginał po angielsku, by sprawdzić, czy to tylko kwestia tłumaczenia.

Zakończenie było po prostu ok. Łatwo było domyślić się, jak to się skończy, chociaż liczyłam na pewien zwrot akcji. Ogólnie jestem zadowolona.

Mocne 6 dla tego romantasy <3

Początek był dla mnie ciężki i nudnawy. Na szczęście po kilkunastu rozdziałach (a są krótkie) akcja nabrała tempa. Wbrew blurpowi, dość szybko wracamy do romansu, nakręcając czytelnika. Jak oni to odkręcą? No i co z tego, jak uda im się uratować królestwo, skoro on jej nigdy nie wybaczy? Jak on sobie wybaczy?

Główni bohaterowie są w konflikcie, którego nie da się naprawić...

Wow ileż było emocji w tej części. Szczególnie zainteresowała mnie postać księcia Kerisa, co skłania mnie do sięgnięcia po drugą dylogię z tej serii. Wciągnęłam się niesamowicie w całą historię królestwa mostu.

Wow ileż było emocji w tej części. Szczególnie zainteresowała mnie postać księcia Kerisa, co skłania mnie do sięgnięcia po drugą dylogię z tej serii. Wciągnęłam się niesamowicie w całą historię królestwa mostu.

Pozycja bardzo mi sie spodała. Choć pierwsza część bardziej. Oczekiwałam bardziej gorzkiego zakończenia. Polecam

Pozycja bardzo mi sie spodała. Choć pierwsza część bardziej. Oczekiwałam bardziej gorzkiego zakończenia. Polecam