"Czas nie miał znaczenia. Mogli tak trwać wiecznie. Rodzeństwo się połączyło, a zjednała je strata kogoś bliskiego i trwoga i wspólną przyszłość. To była gorzka, ale piękna chwila."

"Przeznaczenie...
Czy tak właśnie miało być? Odzyskanie jednego życia musiało zakończyć inne?[...] Jednocześnie próbowała sobie wytłumaczyć, że każda śmierć czemuś służy, że ma sens i jest zgodna z niesamowitymi zjawiskami, które rządzą wszechświatem."

Nie wiem jak autor to robi, ale co książka to jest lepsza od poprzedniej. Trzeci tom to prawie 500 stron niezapomnianych przeżyć, a dla mnie to za mało! Choć znowu czegoś nie mogłam pojąć i pisałam do autora (dziękuję za te wyjaśnienia) to przeżyłam wspaniałą przygodę.

Wyobrażacie sobie wejść do świata, w którym zatrzymał się czas? Nic i nikt się nie rusza, nawet nie wieje wiatr, i ta cisza... Między innymi to czeka naszych bohaterów. Przed nimi trudne decyzje, które zmienią ich życie i całej ludzkości. Muszą stawić czoła zwierzchnikom Groty w obu wymiarach... Czy wszyscy wyjdą z tego cało?

Arina to postać, o której muszę wspomnieć i którą bardzo polubiłam od początku serii. Ta kobieta jest wyjątkowa, to medium, ale w tej części jej moce osiągają szczyt wszystkiego. Rozwinęła się do tego stopnia, że zagraża nawet sobie, nie może za bardzo oddać się własnym emocjom, dlaczego? Domyślacie się, że trzeba sięgnąć po książkę. W takiej sytuacji rozwój budzących się uczuć między Edwinem a nią staje pod ogromnym znakiem zapytania, ryzyko jest zbyt ogromne. Przeznaczenie bywa okrutne.

Ada i Maks otwierają się przed sobą coraz bardziej, cieszę się, bo zasługują na szczęście po tym wszystkim co ich spotkało, ale w pewnym momencie Maks stanie przed trudnym wyborem...

Autor postarał się też o nowe postacie, m.in. trafimy tu na Mirelę, tak prostą i szczerą, że nie da się jej polubić, choć ponoć wygląda jak diabeł wcielony. Czeka ją spotkanie z kimś, kogo nie chciała już nigdy widzieć, czy znajdzie w sobie siłę by wybaczyć?

"Rozdzielone. Trzecie przejście" to idealne zwieńczenie tej serii science-fiction. Ostatnie starcie ze zwierzchnikami dostarczyło mi wiele stresu i trzymało w ogromnym napięciu. Nawet mi się łezka uroniła, bo zabolało mnie to co się stało, za bardzo zżyłam się z bohaterami. A co zrobić z tymi samymi osobami, które żyją w równoległym świecie? Przecież nie może być dwóch takich samych osób. Jak to autor rozwiązał? Koniecznie przeczytajcie!

Ja zostałam wciągnięta w wielowątkową opowieść, z którą nie chcę się rozstawać, a jednak muszę. Wam jednak polecam przeczytać i zacząć od 1 tomu, te książki trzeba czytać po kolei.

"Czas nie miał znaczenia. Mogli tak trwać wiecznie. Rodzeństwo się połączyło, a zjednała je strata kogoś bliskiego i trwoga i wspólną przyszłość. To była gorzka, ale piękna chwila."

"Przeznaczenie...
Czy tak właśnie miało być? Odzyskanie jednego życia musiało zakończyć inne?[...] Jednocześnie próbowała sobie wytłumaczyć, że każda śmierć czemuś służy, że ma sens i jest...

Ostatni tom opowiadający historię Ady, jej rodziny oraz przyjaciół kontynuuje ich przygodę od miejsca, w którym rozstaliśmy się z nimi poprzednio. Przed nimi trudne wyzwania, ale też i rozwiązania. Jak skończy się ta przygoda?

Trzeci tom "Rozdzielonych" to najdłuższa książka w trylogii, a mi czytało się ją najszybciej. I to mimo, że trochę przeciągałam, bo koniec znaczył rozstanie się z tymi cudownymi bohaterami 🙈 Ale ciekawość pchała dalej i im bardziej zagłębiałam się w książkę, tym było lepiej.

Możliwe, że wspominałam o tym przy poprzednich tomach, jednak muszę zaznaczyć, że bardzo podoba mi się połączenie rozwiniętej technologii z siłą natury, z dawnymi wierzeniami i odkrywaniem swojego wnętrza. A dokładnie takie połączenie tu znalazłam. Było oryginalnie, było zaskakująco i magicznie 🔥

Jak to w ostatnim tomie - rozwiązało się wiele dotąd skrywanych tajemnic. W sposób niebanalny i ciekawy, wszystko było idealnie wyważone, dlatego czytelnik nie nudził się do ostatniej strony powieści.

A te ostatnie strony były szczególnie zaskakujące, wywołały we mnie zaskoczenie, a potem uśmiech na twarzy - to wszystko, co mogę zdradzić 🤫

W narracji widać świeżość, widać dużą pomysłowość, dlatego z niecierpliwością czekam na kolejne książki autora 🔥 Pożegnanie się z bohaterami było smutne, ale jestem wdzięczna, że mogłam zobaczyć ich rozwój, śmiać się z nimi i płakać, przeżywać najróżniejsze emocje.

Ostatni tom opowiadający historię Ady, jej rodziny oraz przyjaciół kontynuuje ich przygodę od miejsca, w którym rozstaliśmy się z nimi poprzednio. Przed nimi trudne wyzwania, ale też i rozwiązania. Jak skończy się ta przygoda?

Trzeci tom "Rozdzielonych" to najdłuższa książka w trylogii, a mi czytało się ją najszybciej. I to mimo, że trochę przeciągałam, bo koniec znaczył...

✨️ "Ludzie są różni, lubią różne rzeczy i to określa, jacy są naprawdę."

Q: Wolicie książki jednotomowe czy takie, które mają kilka części?

✨️ Dziś przedstawiam Wam mój kolejny patronat i dalszą część historii, którą zachwycam się już od pierwszego tomu. Jeśli jeszcze nie czytaliście recenzji poprzednich dwóch części to nie traćcie czasu, tylko zerkajcie do poprzednich postów.
Nawet nie wiecie jak się cieszę, że jestem z tą wyjątkową serią od samego początku. Już wtedy miałam przeczucie, że ta niezwykła historia na długo zostanie w mojej pamięci i zdecydowanie się nie myliłam. Teraz nieco przykro mi myśleć, że to już ostatni tom i ta przygoda dobiega końca.

✨️ Tym razem Ada wraz z przyjaciółmi jest zmuszona podjąć ostateczne decyzje, które wpłyną nie tylko na jej losy, ale też wszystkich ludzi na ziemi. Jakby to nie było jeszcze wystarczającym problemem, na jej drodze ponownie stają zwierzchnicy Groty. W grę wchodzą dwa niemal identyczne wymiary i dwie tak samo trudne walki do wygrania. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość stanowią tutaj nierozerwalną siłę.

✨️ Rzadko kiedy dzieje się tak, że gdy chcę powiedzieć Wam jak bardzo podoba mi się dana historia, zaczyna brakować mi na to odpowiednich słów. Teraz chyba jest ten moment. Jestem pod wrażeniem dopracowania i szczegółowości książki, którą Wam dzisiaj opisuję. Niemal każde wydarzenie i postać, o których na kolejnych stronach pisze autor, mają swoje określone znaczenie i rolę w dalszej części historii. Nic nie dzieje się przypadkowo, a wszystko co jest przedstawione w kolejnych trzech tomach jest bardzo spójne i tworzy idealną całość.

✨️ To, co szczególnie mi się w tej serii podoba to fakt, że wszystkie trzy części stanowią kompletną historię. Nie możemy sięgnąć po którąkolwiek z nich osobno, gdyż wszystko ma tutaj swoją kolejność i określony porządek. Dzięki temu trzeci tom jest niczym wisienka na torcie i dopełnienie tego co rozpoczęło się w poprzednich dwóch częściach.

✨️ Mimo, że to już ostatni tom, to ja na pewno nie ostatni raz zachęcam Was do sięgnięcia po tę wspaniałą opowieść. A jeśli mieliście ją już w swoich rękach, to koniecznie podzielcie się wrażeniami w komentarzach 💕

✨️ "Ludzie są różni, lubią różne rzeczy i to określa, jacy są naprawdę."

Q: Wolicie książki jednotomowe czy takie, które mają kilka części?

✨️ Dziś przedstawiam Wam mój kolejny patronat i dalszą część historii, którą zachwycam się już od pierwszego tomu. Jeśli jeszcze nie czytaliście recenzji poprzednich dwóch części to nie traćcie czasu, tylko zerkajcie do poprzednich...

Każda przygoda ma kiedyś swój kres. Również przygoda Ady, Maksa, Ariny oraz Edwina dobiega końca. Zbliża się decydujące starcie przyjaciół z Grotą oraz ich ludźmi. Nasza czwórka zbiera siły oraz wszelką pomoc, jaką mogą dostać. Jak rozstrzygnie się ta rozgrywka? Czy mają szanse z walki z taką potęgą? Uratują siebie i świat? Sięgnij po te ostatnią już książkę i przekonaj się, jak zakończy się cykl.

 

Kończąc każdy cykl, zawsze mam mieszane uczucia. Z jednej strony chcę się dowiedzieć, jak zakończyła się dana przygoda. Z drugiej zaś ciężko mi się rozstać z daną przygodą oraz bohaterami. Tu było tak samo. Bo „Trzecie przejście” jest ostatnim, zamykającym cykl książką. Jak ona udała się autorowi?

Kończąc tą trzecią i ostatnią część, mogę śmiało stwierdzić, że autor przez wszystkie trzy tomy zachował bardzo dobry poziom. Nie ma się wrażenia spadku formy, jak to czasem bywa. Każda z części jest dobrze przemyślana i widać dopracowana. Praktycznie każdy wątek doczekał się wyjaśnienia i zgrabnego zakończenia. To mi się bardzo podoba. Zakończenie jak i epilog, bardzo mi się spodobał. Nie powiem, pomysłowe zakończenie.

Akcja w tym tomie to już leci szybko, a nawet bardzo. Czas goni, a nasi bohaterowie go nie tracą, tylko zyskują nowe informacje, sojuszników. Podoba mi się rozwinięcie postaci, ich charakterów, mocy, powiązań. Powoli odkrywają, jaka tajemnica kryje się za tym wszystkim.

Muszę dodać, że postacie, które w tym tomie się pokazują, są bardzo ciekawie wykreowane. Szczególnie spodobała mi się Mirela, jej pazur oraz miłość do ciężkiej muzyki i fantastyki.

Jednak książka to nie tylko fajne gadżety, przygoda oraz moce. To również ukryty przekaz. Przyjaźń może się zrodzić niespodziewanie i być naprawdę mocna. Miłość rodzinny jest najważniejsza. Nie można sądzić ludzi po pozorach np. ubraniach, czy sposobie bycia. Starajmy się być dobrzy dla innych, a to do nas wróci. Oraz trzeba nam więcej styczności z naturą, dbania o nią.

W tej książce znajdzie się wszystko, co sprawia, że książkę się pochłania. Jest dobrze napisana, bardzo szybko ją się czyta. Przygody są dobrze pomyślane, a problemy znajdują dobre rozwiązanie.

Jeśli lubisz dobrą akcję, ciekawych bohaterów, podróże w czasie i wymiarze. Albo po prostu chcesz zobaczyć czy takie wątki są dla ciebie, to gorąco zachęcam sięgnąć. Naprawdę warto. Serdecznie polecam.

Każda przygoda ma kiedyś swój kres. Również przygoda Ady, Maksa, Ariny oraz Edwina dobiega końca. Zbliża się decydujące starcie przyjaciół z Grotą oraz ich ludźmi. Nasza czwórka zbiera siły oraz wszelką pomoc, jaką mogą dostać. Jak rozstrzygnie się ta rozgrywka? Czy mają szanse z walki z taką potęgą? Uratują siebie i świat? Sięgnij po te ostatnią już książkę i przekonaj...

Końcowy tom jest dla mnie niczym wisienka na torcie, spełnieniem wszystkiego czego oczekiwałam od tej książki, mniej jest technologicznych frazesów, a więcej nadprzyrodzonych elementów. Czwórka przyjaciół Ada, Max, Edwin i Arina próbują ocalić świat i zniszczyć wszystkie dokumenty jak i przywrócić pamięć tym, którym zabrano wspomnienia i emocje.

Nie zabraknie nowych bohaterów, którzy dodadzą kolorytu do książki. Taka np. Mirela, prostota i język, który odbiega od innych, a jednocześnie wiesz, że to kolejna dobrze wykreowana postać. Ja pokochałam rodzinę Ariny a tym razem mamy do czynienia z Dorą zbieraczkę łun niby to negatywna postać, ale w tej części... może doczekamy się przebłysku dobroci... powiem, że jest charakterna i z chęcią wgłębiłam się jeszcze bardziej w rodzinę Ariny, bo te postacie mają pazur.

Finałowa walka o przetrwanie, zwierzchnicy depczący po piętach, akcja i szybka reakcja, tu nie ma nudy, bo książka jest wielowątkowa w dalszym ciągu mam problem z tymi samymi postaciami, którzy żyją w równoległym świecie, a w szczególności z tymi, którzy nie żyją w jednym z wymiarów, ale to taki dla mnie mały niuansik o którym nawet rozmawiałam z samym autorem, bo książka porywa.

Końcówka ma swoje nawiązanie do dzisiejszych czasów, pewnie po części to co wydarzyło się w świecie było inspiracją do autora. Powiem tylko tyle, że żal mi rozstawać się z tymi postaciami, bo każda z nich była inny i nie powtarzalna, nawet negatywnych bohaterów dało się lubić, bo znaliśmy ich motywacje, to nie bezbarwne istoty, ale osoby które mają swoje plany i marzenia, ale działają z innych pobudek. Polecam gorąco całą trylogię.

Końcowy tom jest dla mnie niczym wisienka na torcie, spełnieniem wszystkiego czego oczekiwałam od tej książki, mniej jest technologicznych frazesów, a więcej nadprzyrodzonych elementów. Czwórka przyjaciół Ada, Max, Edwin i Arina próbują ocalić świat i zniszczyć wszystkie dokumenty jak i przywrócić pamięć tym, którym zabrano wspomnienia i emocje.

Nie...

✨„Normalne życie…” – Słowa te wybrzmiały w jej myślach, jak coś abstrakcyjnego i trudnego do osiągnięcia. Zastanawiające było też to, co mieści się w granicach normalności.✨

,,Trzecie przejście" jest trzecim już finałowym tomem trylogii Rozdzielone autorstwa Kamila Kozieła. Cała trylogia skupia się na tym, aby główna czwórka bohaterów tj. Ada, Maks, Edwin oraz Arina zniszczyli tajemniczą grotę, w której kilkanaście lat temu zaczął się okrutny eksperyment, który miał na celu odnalezienie lekarstwa na śmierć, aby ostatecznie doprowadzić do zagłady ludzkości. Bohaterowie mają z nim więcej wspólnego niż im się wydaje i niż by sami tego chcieli. Okazuje się bowiem, iż przeszłość ich rodzin będzie miała kluczowe znaczenie dla ostatniego wyniku starcia.

W pierwszym tomie bohaterowie zapoznawali się z sytuacją, przy czym poznawali siebie nawzajem i odkryli zaskakującą prawdę na temat eksperymentu oraz swoje możliwości. Arina posiada paranormalne zdolności, które umożliwiają jej widzenie emocji w formie kolorowych łun. W drugim tomie próbują zmienić przyszłość, ale żeby ją zmienić to muszą najpierw poznać wszystkie karty i dobrze się do tego starcia przygotować. Właśnie w tym tomie zaczęły się podróże w czasie, teleportacje, a także odkrywanie sekretów przeszłości. Natomiast w trzecim tomie nie ma już miejsca na popełnianie błędów. To jest ten moment, w którym swoje plany zaczynają wcielać w życie, poznają dawne zapomniane tajemnice oraz próbują pogodzić się z przeszłością. Nie będzie już odwrotu od ich działań, jeśli popełnią jakikolwiek błąd będą musieli poznać jego konsekwencje. I to jest właśnie najlepszy tom z całej trylogii Rozdzielone. Najlepszy, bo jest prawdziwą wisienką na torcie, która zaskoczy was nie tylko smakiem jak i grubością, ale i treścią.

,,Trzecie przejście" to wyśmienita kontynuacja ,,Drugiego czasu" oryginalna, niezapomniana i jedyna w swoim rodzaju. Genialne science fiction pełne wielu zaskakujących i przyprawiających o zawał plot twistów.

Przecież to brzmi świetnie! Nieskończona ilość równoległych światów, do których można dostać się za pomocą niezwykłych gadżetów; ostateczna próba przerwania strasznego eksperymentu, który może zaprowadzić ludzkość do zagłady; paranormalne zdolności postaci; sekretna przeszłość ściśle związana z tajnym projektem Focus Flora oraz innymi tajemnicami pracowników Groty, czyż nie zapowiada się to interesująco?

W ,,Trzecim przejściu" najbardziej zżyłam się ze wszystkimi bohaterami. Będzie mi ich brakowało; ich przygód, pomysłów, emocji, relacji, marzeń oraz refleksyjnych rozmyślań na wiele tematów. Dlatego w mojej opinii bohaterowie zostali znakomicie wykreowani. Czytając czułam emocje każdego z nich, ich lęki; zastanowienia nad niepewną przyszłością(no bo, co będzie dalej? Po zakończeniu misji?),a także nad zjawiskami paranormalnymi, których byli świadkami przez wszystkie trzy tomy oraz rozmyślania Ariny dotyczące jej paranormalnych zdolności, które są zbyt trudne do okiełzania. Pewnie prawie każdy chciałby dzierżyć tak potężny dar, ale zarazem ciężar. Bowiem dar Ariny (widzenie emocji w formie kolorowych łun) się pogłębia i jest coraz silniejszy, lecz jednocześnie męczy ją. Przytłacza. Cieszę się, że autor zdecydował się przedstawić w taki, a nie inny sposób ten wątek, bo pasuje to idealnie. Do naszej czwórki bohaterów dochodzą nowi m.in. Mirela, Ghalia, Dora oraz Vincent, którzy odkrywają przed nami inne tajemnice osób ze wspaniałymi zdolnościami. Najbardziej ze wszystkich polubiłam Mirelę, która zaskoczyła mnie swoim luźnym podejściem do życia, wielobarwnością i charakterkiem, choć tak naprawdę lubię ich wszystkich. Bo każdy z nich wnosi coś fajnego i ciekawego do fabuły. Z niektórymi postaciami się pożegnaliśmy, czego żałuję, bo polubiłam wszystkich. Nawet antagoniści wydają się być ciekawi, złożeni oraz zagubieni w swoich pomysłach.

Najpiękniejszym wątkiem w całej tej trylogii jest przyjaźń, która rodzi się w obliczu wszystkich dramatycznych wydarzeń pomiędzy główną czwórką bohaterów. Czynnikiem spajającym jest dla nich wspólna misja i cel - nie doprowadzić do zagłady świata. To niesamowite, że bohaterowie w tak różnych przedziałach wiekowych zbudowali tak solidną, pełną zaufania, wartościową relację na całe życie. W tym tomie pojawiają się również delikatne wątki romansowe z dopiero rodzącymi się uczuciami.

Zakończenie mnie nie zaskoczyło jakoś bardzo, ale jednocześnie podobało mi się. Jest idealne, lecz smutno mi z tego powodu, że to już koniec tej przygody. Powieść kończy się w taki sposób, że aż prosiłoby się o kolejny tom tej jakże pasjonującej opowieści, w której Kamil Kozieł poruszył tak wiele różnych wątków, problemów oraz pokazał, że wysoko rozwinięta technologia to nie zawsze dobry pomysł. W zależności od tego jak się ją wykorzysta, jednak zawsze znajdzie się ktoś z dużymi ambicjami, który coś tak niesamowitego wykorzysta w zły sposób. ,,Trzecie przejście" po namyśle zdecydowałam się ocenić 10/10, gdyż zawiera wszystko, co uwielbiam w science fiction i jest to definitywnie jedna z najbardziej zaskakujących, najlepszych i wciągających powieści, jakie kiedykolwiek czytałam.

✨„Normalne życie…” – Słowa te wybrzmiały w jej myślach, jak coś abstrakcyjnego i trudnego do osiągnięcia. Zastanawiające było też to, co mieści się w granicach normalności.✨

,,Trzecie przejście" jest trzecim już finałowym tomem trylogii Rozdzielone autorstwa Kamila Kozieła. Cała trylogia skupia się na tym, aby główna czwórka bohaterów tj. Ada, Maks, Edwin oraz Arina...

Trzecie przejście to trzeci i ostatni tom serii Rozdzielone. Jest to wciągająca, ale nie łatwa książka, przy której czytaniu trzeba się skupić. Fabuła jest zawikłana: mamy dużo postaci i wątków, wszystko się splata ze wszystkim, a podróże w czasie wynoszą komplikację na jeszcze wyższy poziom, pozwalając złamać chronologię historii i zawiesić logikę przyczynowo-skutkową: wydarzenia mogą okazywać się koniec końców swoimi własnymi przyczynami, a przeszłość i przyszłość mogą wzajemnie na siebie wpłynąć różnymi sposobami. Zarazem jednak całość pozostaje spójna i logiczna.
Autor zbudował wielowarstwową, niesamowicie złożoną, ale i wciągającą fabułę, przez którą nie jedno z Was pewnie złapie się w czasie czytania za głowę. Od początku cyklu nawarstwia się sporo wątków, a co za tym idzie wiele pytań. Ten tom stopniowo odkrywa wszystkie karty. Poznajemy losy wszystkich bohaterów i cała historia łączy się w spójną całość. Każdy z bohaterów stanowi jeden element układanki na jaką składa się fabuła. Każdy z nich jest powiązany z pozostałymi i jest ważny dla spójności całej historii.
Przygody naszych bohaterów są także pretekstem, tłem, na którym Autor zastanawia się nie tyle nawet nad przyszłością ludzkości, ile nad jej teraźniejszością i jaka przyszłość z tej właśnie teraźniejszości wypłynie. Bo aby zapobiec temu, co ma się stać w przyszłości, trzeba już teraz zmienić swoje nastawienie do świata i do ludzi. Warto patrzeć globalnie, a nie tylko na czubek własnego nosa.
Zakończenie zostawiło mnie z uśmiechem na twarzy – autor nawiązał do naszego współczesnego świata. Od razu przyszło mi na myśl powiedzenie Anglików: trawa jest zawsze bardziej zielona po drugiej stronie płotu. Polacy mają własną wersję tego przysłowia: wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Ale i w jednym, i w drugim przypadku chodzi o to samo: o nieznośne poczucie, że czegoś nam brakuje, że coś nam umyka, że lepiej jest gdzie indziej – w innym mieście, państwie, świecie czy wymiarze…
Jeśli weźmiemy technologię, fizykę i metafizykę, podlejemy nadprzyrodzonymi mocami i nawiązaniami różnej maści, to powstanie albo coś dobrego, albo totalnie niestrawnego. Uważam, że w tym przypadku udało się to pierwsze. A jest to zasługą ciekawego pomysłu, dobrej fabuły i bardzo dobrego dopracowania.

Trzecie przejście to trzeci i ostatni tom serii Rozdzielone. Jest to wciągająca, ale nie łatwa książka, przy której czytaniu trzeba się skupić. Fabuła jest zawikłana: mamy dużo postaci i wątków, wszystko się splata ze wszystkim, a podróże w czasie wynoszą komplikację na jeszcze wyższy poziom, pozwalając złamać chronologię historii i zawiesić logikę przyczynowo-skutkową:...