Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Medycyna mówi nam, że należy się uporać z traumą, natomiast nasza kultura sugeruje, iż powinniśmy z owej traumy wyrosnąć. Tak naprawdę w obliczu cierpienia musimy poświęcić sobie uwagę."

"Odyskaj swoją siłę" to rzetelny poradnik amerykańskiego terapeuty, w którym dowiadujemy się w teorii i praktyce jak radzić sobie z traumą, najróżniejszej maści. Autor podkreśla, że trauma jest zjawiskiem subiektywnym i u każdego może mieć inną przyczynę, więc nie należy jej umniejszać. Znajdziemy tutaj zarówno wiele wyjaśnień psychologicznych, które pozwolą nam lepiej ją zrozumieć oraz poznamy kilka ćwiczeń jak sobie z nią radzić w stosunkowo prosty sposób.

"Możesz emanować życzliwością i wspaniałomyślnością, a zarazem mówić "nie" i definiować granice, gdyż czasami odmowa jest wyrazem szlachetności."

Muszę powiedzieć, że skończyłam czytać poradnik niedawno, a już zaczyna bardzo mi pomagać. Autor dotyka tutaj tak powszednich rzeczy jak jedzenie, oddychanie czy postawa ciała, na które na codzień nie zwracamy uwagi, a okazuje się, że uważność ich dotycząca może naprawdę nam pomóc w zmaganiu się z problemami.

Poradnik na pewno pokazał mi, że nie jestem sama, że inni ludzie również przeżywają podobne rzeczy i to ważne, aby o tym pamiętać i znaleźć w sobie siłę, aby się tym dzielić. Nie jesteśmy sami i powinniśmy z tego czerpać (oczywiście w zdrowym zakresie). Co więcej autor pokazuje nam, że mamy w sobie sprawczość i nawet sama zmiana myślenia o błahych rzeczach może być niezwykle owocna i podnosząca na duchu.

"Wraz z każdym krokiem podążam ku temu, kim chcę się stać, a zarazem oddalam się od tego, kim i gdzie byłem."

Książka napisana jest językiem, który będzie zrozumiałym nie tylko dla fachowców, ale dla każdego czytelnika. Pan Willard zaraża nas spokojem i nawołuje do uważności i na każdym kroku widać, że stara się nam pomóc oraz pokazać ile zasobów w nas drzemie.
Autor otwiera nasze oczy na wiele aspektów życia i pokazuje jak niewiele trzeba, aby o siebie zadbać. Że czasem wystarczy tylko okazać sobie troskę.
Co więcej przestrzega nas również przed toksycznymi relacjami oraz zdradzieckim wpływem technologii, która zaczęła nas niezdrowo zalewać.
Ale oprócz oczywistych przeszkód na naszej drodze, zaznacza też, że mamy w sobie zasoby, które pozwalają zmieniać świat wokół nas. Nie jakoś dramatycznie, nie spektakularnie. Ale okazuje się, że nawet powiedzenie "dzień dobry" ze szczerym uśmiechem na twarzy może "zrobić komuś dzień".
Książka jest również ciekawa ze strony psychologicznej - pod tym względem, że jako student psychologii dowiedziałam się tu wielu ciekawych i rozwijających rzeczy, których na pewno będę mogła użyć nie tylko na studiach, ale również w późniejszej pracy zawodowej. Widać, że poradnik pisał ktoś z dużym doświadczeniem, komu można zaufać.
Pozwolę sobie jednak dać jedną uwagę do książki - krótkie recenzje czytelników pojawiają się już na pierwszych stronach, jeszcze przed właściwym tekstem. Myślę, że lepiej byłoby je dodać na samym końcu, bo to tam przeważnie sięga ktoś, kto zastanawia się nad zakupem. Ale to tak naprawdę jedyna uwaga ze strony technicznej. Poza tym książka jest naprawdę pomocna i rzetelna, wydana w ładny, acz schludny sposób i na pewno mogę ją polecić osobom borykającym się z trudnościami oraz zaciekawionym tematem 🩵

"Gdy ustępujesz innemu kierowcy, rośnie prawdopodobieństwo, że kupi on żonie kwiaty. Ona może w związku z tym pozwolić dziecku na zjedzenie dodatkowego ciastka, a dziecko przed pójściem spać przytuli swojego psa."

"Medycyna mówi nam, że należy się uporać z traumą, natomiast nasza kultura sugeruje, iż powinniśmy z owej traumy wyrosnąć. Tak naprawdę w obliczu cierpienia musimy poświęcić sobie uwagę."

"Odyskaj swoją siłę" to rzetelny poradnik amerykańskiego terapeuty, w którym dowi...

Rozwiń

Zwiń

CO TU SIĘ ZADZIAŁO?! 😳
Nene i Ko budzą się w świecie, który przypomina ich dotychczasowy, ale jest kilka... istotnych różnic. Pytanie tylko czy to sen? A może właśnie rzeczywistość...?
Ta seria naprawdę staje się coraz lepsza z każdym tomem... Autor nie traci wyobraźni i wykorzystuje wszystkie, najbardziej szalone pomysły, które zdecydowanie przemawiają do czytelnika. Zobaczenie Amane i Mitsuby w zupełnie nowej odsłonie to kapitalny zabieg, który daje na postaci nową perspektywę, a to wszystko jest świetnie osadzone w dotychczasowej fabule. Akcja się zagęszcza, nie brakuje tajemnic, a w głowie czytelnika rodzi się jeszcze więcej pytań. Nic tylko sięgać po następny tom!!!

CO TU SIĘ ZADZIAŁO?! 😳
Nene i Ko budzą się w świecie, który przypomina ich dotychczasowy, ale jest kilka... istotnych różnic. Pytanie tylko czy to sen? A może właśnie rzeczywistość...?
Ta seria naprawdę staje się coraz lepsza z każdym tomem... Autor nie traci wyobraźni i wykorzystuje wszys...

Rozwiń

Zwiń

Twórca komiksów przyjeżdża do rodzinnej miejscowości odwiedzić rodziców i przy okazji popracować nad nowymi projektami. Pewnego wieczoru wychodzi na spacer z ojcem i mijając znajome miejsca przypominają mu się chwile dzieciństwa, które spędzał na tych ulicach, a które niosły ze sobą kilka ważnych przekazów.

"Jakiejkolwiek wolności czy ukojenia szukasz... Nie znajdziesz jej w tych rozważaniach. (...) Choćby dla ciebie Achilles ślimaczył się jak żółw... twój trud idzie na marne, bogowie robią swoje."

Przez długi czas zastanawiałem się co napisać o tym komiksie i wnioskuję, że... naprawdę niewiele. To nawet nie kwestia jego długości. Opowieść po prostu nie wpłynęła na mnie tak jak (chyba) powinna.

Miały to być rozważania filozoficzne na temat tego jak przeszłe zdarzenia kreują naszą przyszłość. Ale tej filozofii tak naprawdę doszukałem się tylko we fragmencie oderwanym od głównej opowieści, czyli mini-komiksie o filozofach greckich. Tu rzeczywiście można było snuć pewne wnioski, jednak i tak marzyło mi się, aby wszystko było trochę dłuższe, żeby można było naprawdę za coś "chwycić".

Główna fabuła była po prostu... nudna. Możliwe, że wspominane wydarzenia miały być otwarciem dyskusji, ale sam autor nie poświęcił im za dużo czasu, co powoduje, że czytelnik raczej też tylko przeleci po nich wzrokiem. Wydarzenia niby normalne, może nieco drastyczne i chyba naprawdę tylko filozofowie mogliby tu szukać ukrytego sensu 🙈 Ewentualnie psychoterapeutę by to zainteresowało, ale to już w zupełnie innym kontekście 🤷🏽‍♂️

Spodziewałem się naprawdę czegoś lepszego, ponieważ wiele takich tytułów skrywa w sobie skarby. Tutaj niestety ich nie znalazłem. Może dlatego, że nie zrozumiałem tego, co trzeba, a może dlatego, że próbowałem szukać zbyt głęboko 🤷🏽‍♂️ Tyle mogę napisać, bo myślę, że nie należy bardziej rozwodzić się nad tym tytułem.

Twórca komiksów przyjeżdża do rodzinnej miejscowości odwiedzić rodziców i przy okazji popracować nad nowymi projektami. Pewnego wieczoru wychodzi na spacer z ojcem i mijając znajome miejsca przypominają mu się chwile dzieciństwa, które spędzał na tych ulicach, a które niosły ze sobą kilka ...

Rozwiń

Zwiń

Po wydarzeniach z tomu 7 Ko wydaje się być przygnębiony. Dlatego też Nene postanawia poprawić mu humor i zaprasza go na festyn, na którym razem z Hanako i Yako spędzają czas.

To bardzo barwny tom, który przybliża nam nieco bardziej zarówno przeszłość Hanako jak i emocje, które każdy z bohaterów odczuwa. Cały czas widać, że jeszcze nie wiemy wszystkiego, co powoduje, że chce się nam tym bardziej czytać dalsze tomy.

Dodatkowo nie zabrakło zawsze obecnego humoru oraz pewnych zwrotów akcji. Na dodatek mamy tutaj również małą opowieść o cukierkowych zombie i pewnym samotnym duchu.

Bardzo podoba mi się jak seria się rozwija i nie traci rozpędu. Jestem bardzo ciekawa co czeka na mnie w następnych tomach!

Po wydarzeniach z tomu 7 Ko wydaje się być przygnębiony. Dlatego też Nene postanawia poprawić mu humor i zaprasza go na festyn, na którym razem z Hanako i Yako spędzają czas.

To bardzo barwny tom, który przybliża nam nieco bardziej zarówno przeszłość Hanako jak i emocje, które każdy z boh...

Rozwiń

Zwiń

'Świat jest turbiną, która wciąga dzieciaki i wypluwa kanibali. Nie możesz jej wyprzedzić. Nie możesz się uratować.'

Wszystko się komplikuje. Dzieciaki będą musiały walczyć na śmierć i życie, wszędzie jest pełno krwi, nie ma ucieczki. Marcus i María nie mogą cieszyć się wolnością na cichej plaży za długo. Tajemnicza przeszłość Sayi wreszcie ją dogania i mocno uderza w twarz. Wszyscy ze sobą walczą, wszyscy próbują uciec. A tamci stąpają im po piętach.

'Faktem jest, że możesz komuś wybaczyć i wciąż go nienawidzić.'

Ten niebywale intensywny tom napakowany akcją jest chyba jednym z najlepszych do tej pory. Wszędzie leje się krew, wszyscy są w biegu i nie ma miejsca na odpoczynek. Czytelnik w zasadzie płynie poprzez kartki i nie zauważa, kiedy już jest przy końcu. Jest coś w tych komiksach co wciąga nas do środka i nie wypuszcza. I wiecie, myślę, że to przez tę głęboką prawdę w nich zawartą.

Czym jest moralność? Czy zabijanie kiedykolwiek może być usprawiedliwione? Co może zostać wybaczone? Czy możemy bronić się poprzez zmiażdżenie tych, którzy nas gonią? Właśnie takie pytania wybrzmiewają w tym tomie, a bohaterowie próbują na nie odpowiedzieć. Ale... Czy to w ogóle możliwe? Może nie jesteśmy w stanie zdefiniować moralności, może nie wolno nam oceniać czegoś, co było zrobione w afekcie lub jako akt przetrwania. Kim jesteśmy, aby mówić co jest uzasadnione, a co nie?

'Racjonalizujesz zabijanie niewinnych ludzi. Malujesz świat swoim g*wnem i nie pozostawiasz reszcie innego wyboru jak dołączenie do gry.'

Postaci są bardzo autentyczne. Nie okłamują samych siebie, znają swoje wady, ale przede wszystkim możemy zobaczyć, że pod tą skorupą z krwi i przemocy wciąż są... dziećmi. Dziećmi, które są zagubione, które zostały opuszczone przez świat. I zrobią wszystko, żeby pokazać temu światu, że ich nie obchodzi.

Ten tom... zostawił mnie z wielką pustką. I z większą ilością pytań niż odpowiedzi. Był okrutny acz idealny. Druzgocący acz piękny. Niepokojący acz niezwykle interesujący. I naprawdę nie mogę się doczekać co przyniosą następne tomy.

'Wyjściem nie jest zemsta. Wyjściem jest przebaczenie potworom i po prostu spie**olenie stąd.'

'Świat jest turbiną, która wciąga dzieciaki i wypluwa kanibali. Nie możesz jej wyprzedzić. Nie możesz się uratować.'

Wszystko się komplikuje. Dzieciaki będą musiały walczyć na śmierć i życie, wszędzie jest pełno krwi, nie ma ucieczki. Marcus i María nie mogą cieszyć się wolnością na ciche...

Rozwiń

Zwiń

Mam wrażenie, że z każdym tomem robi się jeszcze bardziej intensywnie 🫢 Tym razem Nene zostaje wciągnięta na granicę światów do miejsca pełnego złowieszczych luster, które pokażą jej to czego boi się najbardziej.
Spotkamy tu duchy, które pojawiły się już w poprzednich tomach, a Hanako i Ko będą starali się pomóc swojej przyjaciółce, przez co dojdzie do dość ciekawych konfrontacji oraz zwrotów akcji. Oczywiście nie zabraknie również humoru oraz tajemnicy, które cechują tę serię. Hanako czyta się bardzo szybko i przyjemnie i kolejne tomy przekonują mnie w tym, że to najlepsza seria mang jaką czytałem.

Mam wrażenie, że z każdym tomem robi się jeszcze bardziej intensywnie 🫢 Tym razem Nene zostaje wciągnięta na granicę światów do miejsca pełnego złowieszczych luster, które pokażą jej to czego boi się najbardziej.
Spotkamy tu duchy, które pojawiły się już w poprzednich tomach, a Hanako i Ko...

Rozwiń

Zwiń

"Ludzie zawsze wszystko psują, bo nie mogą się powstrzymać od zadawania pytań. Muszą koniecznie wyciągnąć z ciebie wszystkie szczegóły dotyczące twojego życia."

Po śmierci matki Finn wyjeżdża na wieś do ciotki i wuja, jednak nie zamierza zostawać tam na długo. Sądzi, że para przygarnęła go pod przymusem i będzie tylko zbędnym balastem. Pomimo zamknięcia w sobie i danej sobie obietnicy, że nie będzie przywiązywał się do tego miejsca, podczas spaceru spotyka Tarę - dziewczynę w jego wieku, która pokazuje mu stare cmentarzysko wikingów. Z początku sceptycznie nastawiony, Finn odnajduje tam czaszkę zmarłego wojownika i postanawia zabrać ją do domu. I tu zaczynają się kłopoty...

"Czas stanął w miejscu. Gdyby tylko mógł zostać w tym sadzie na zawsze - żadnej przeszłości, ani przyszłości, tylko nieskończona teraźniejszość."

Typowa opowieść młodzieżowa z dreszczykiem z dawnych lat, bardzo przypominająca klimatem serię "Gęsia skórka" R. L. Stine'a. Mamy trochę grozy, jednak nie jest zbyt strasznie. Są duchy, kościotrupy i zabójcze szczury - i to te ostatnie grały rolę głównych "upiorów". Jest to po prostu dobre czytadło na chwilę, które nawet przyjemnie się czytało, ale nie można go nazwać niczym specjalnym.

Jedyną rzeczą, nad którą muszę się pochylić jest przedstawienie tego jak trudna jest żałoba i utrata bliskiej osoby. Mam nawet wrażenie, że cała postać ducha i przygody z nim związane są dla Finna pewną metaforą. Mianowicie znajduje on coś, czego może się chwycić, czym może się zająć - pozwala mu to na nowo znaleźć sens, który stracił po śmierci matki. Myślę, że to ciekawy zabieg w tak niepozornej książce, gdyż pomimo, że zjawa gra tu główny motyw, mamy tu jednak jeszcze coś głębszego.

Poza tym powieść pokazuje również jak trudna może być zmiana rodziny i przygarnięcie obcej osoby. Nawet, jeśli bardzo się staramy, sam proces adaptacji może trochę zająć i często pozostaje nam tylko cierpliwość i nadzieja, że wszystko w końcu się ułoży. Podobało mi się też zawiązanie przyjaźni pomiędzy Finnem a Tarą - nastolatki są bardzo od siebie różni, ale ich więź wydaje się być silna, a relacja między nimi szczera i mocna mimo krótkiej znajomości. To zdecydowanie coś, co należy pokazywać w książkach dla młodszych czytelników.

Myślę, że nie ma sensu bardziej się rozwodzić nad tytułem. Mogę śmiało powiedzieć, że to jeden z tych, który dorwiemy na pchlim targu za parę złotych, aby towarzyszył nam w przerwach na kawę. Na pewno bardziej trafi i poruszy młodszych czytelników, więc w dużej mierze polecam go bardziej nastolatkom i dzieciakom lubiącym ten dreszczyk grozy.

"Dlaczego czas nie może stanąć w miejscu? Albo cofnąć się do dni, kiedy jeszcze było lepiej, i wtedy stanąć? Ale nie, wskazówki biegły naprzód."

"Ludzie zawsze wszystko psują, bo nie mogą się powstrzymać od zadawania pytań. Muszą koniecznie wyciągnąć z ciebie wszystkie szczegóły dotyczące twojego życia."

Po śmierci matki Finn wyjeżdża na wieś do ciotki i wuja, jednak nie zamierza zostawać tam na długo. Sądzi, że para prz...

Rozwiń

Zwiń

Nadal nie mogę uwierzyć, że to finalny tom mangi... Anime bardzo mi się podobało i myślałam, że i czytania będzie więcej 😅 Niestety mamy do dyspozycji tylko 3 tomy, a szkoda, bo mangę naprawdę fajnie się czytało. Jedyny zgrzyt, który mi przeszkadzał to strasznie chaotyczne sceny, z których ciężko było czasem cokolwiek zrozumieć. Poza tym jednak przygody Akko jak zwykle bawiły i wzruszały i również ten tom czytało się bardzo przyjemnie. Mamy tu kilka różnych opowieści, każda z nich inna, poruszające osobne aspekty magicznego świata. Podoba mi się wykreowanie postaci oraz klimat całej serii. Gdyby powstało więcej tomów, bez wahania bym po nie sięgnęła!

Nadal nie mogę uwierzyć, że to finalny tom mangi... Anime bardzo mi się podobało i myślałam, że i czytania będzie więcej 😅 Niestety mamy do dyspozycji tylko 3 tomy, a szkoda, bo mangę naprawdę fajnie się czytało. Jedyny zgrzyt, który mi przeszkadzał to strasznie chaotyczne sceny, z których...

Rozwiń

Zwiń

Akcja się zagęszcza, kontynuujemy pogoń za przyszłością i dowiadujemy się pewnych nowych faktów, które mogą zmienić wszystko... Tajemnica przeplata się z humorem i lekkim dreszczykiem, zacieśniają się więzy pomiędzy bohaterami, a my jeszcze bardziej zagłębiamy się w szkolne tajemnice.
Seria nie zawodzi i z każdym tomem wciąga coraz mocniej. Pierwsze tomy bawiły lekkością, ale im dalej tym robi się ciekawiej i niebezpiecznej. Akcja nabiera tempa, a czytelnik staje się coraz bardziej zaaferowany historią. Widać rozwój postaci oraz to jak dobrze są wykreowane. Ciężko od razu nie sięgnąć po kolejny tom!

Akcja się zagęszcza, kontynuujemy pogoń za przyszłością i dowiadujemy się pewnych nowych faktów, które mogą zmienić wszystko... Tajemnica przeplata się z humorem i lekkim dreszczykiem, zacieśniają się więzy pomiędzy bohaterami, a my jeszcze bardziej zagłębiamy się w szkolne tajemnice.
Ser...

Rozwiń

Zwiń

Olga prowadzi cudowne życie - jest bogata i rozpieszczona do granic możliwości, a jej cudowny chłopak (z którym chyba nic innego oprócz współżycia nie robi) niedawno jej się oświadczył. No piękna warszawska bajka, co nie? Ale jak w każdej porypanej bajce zjawiają się złole - ojciec Olgi (król deweloperów, a jakże) dostaje pogróżki i zaczyna bać się o swoją rozpieszczoną księżniczkę. Co z tym robi? Przydziela jej rycerza na białym koniu - seksownego bodyguarda. Ale zaraz... To nie Hubert miał być tym rycerzem? Przecież Aleks ma tylko ją chronić, a może uratować z łap smoka? Kiedy w grę wchodzi warszawska elita, uzależnieni od seksu młodzi narzeczeni, tajemnicze telefony, strzały niewiadomo skąd i ten cholerny ochroniarz, który tak wkurza księżniczkę, że aż zaczyna jej się podobać już wiesz, że to nie bajka Disneya, a po prostu polski erotyk...

I wiecie co? Autorka sama wydaje się uważać, że książki tego typu są generalnie beznadziejne, puste i lepiej po nie nie sięgać. Mówi to ustami pobocznej bohaterki, która wydaje się najbardziej prawdziwą z nich wszystkich. I może powinna podpowiedzieć jej jak się pisze, bo język w tej książce to był raczej infantylny i kłujący w oczy, żeby nie powiedzieć prymitywny jak większość tutejszych scen łóżkowych.

Narzekam, co nie? Bo rzadko zdarza mi się czytać ten gatunek i sięgam po niego głównie dla... yyy śmiechu? No dobra i rzeczywiście co chwila wybuchałam śmiechem. Chyba nie muszę mówić, że schemat był oklepany, dokładnie było wiadomo co się wydarzy i dużo zaskoczeń się tu nie pojawiło (hmm... chociaż kilka się znalazło). Ale... no z jakiegoś powodu książkę przeczytałam szybko.

Nie zrozumcie mnie źle - można znaleźć naprawdę dobrze napisane erotyki, wierzcie lub nie. Ale ten po prostu do nich nie należał. Chociaż nie był też aż taki zły! Nie było w nim niczego specjalnego, a sceny erotyczne były tak jak wspomniałam naprawdę prymitywne, sprowadzane bardziej do czegoś zwierzęcego i prostackiego zamiast być sensualnym aktem miłości, ale... Nie można chyba oczekiwać za dużo.

Książka o dziwo dała mi wytchnienie podczas sesji egzaminacyjnej i odpoczynek od myślenia, którego wtedy potrzebowałam. Może dlatego nie oceniłam jej niżej? No cóż... postać Aleksa dało się lubić. Był typowym kolesiem, którego czytelniczka ma pokochać. No ja miłości nie poczułam, bo nie został napisany aż tak dobrze, wiele jego zachowań do siebie nie pasowało, ale był tu najlepszy. Szanował Olgę i nic na niej nie wymuszał - a wierzcie lub nie, w tego typu lekturach to trochę szok! Nie był przedstawiany jako typowy bad boy i brał swoje obowiązki ochroniarza naprawdę poważnie. Olga za to... Była typową rozpuszczoną laseczką, która tak niemiłosiernie wkurza, że ma się ochotę dobrze nią potrząsnąć. Niestety nie miałam takiej możliwości.

Cóż, gatunek ten nadal pozostaje tym, po który sięgam tylko dla tak zwanej "beki". Nie oczekiwałam od książki praktycznie nic i tyleż dostałam, z wisienką na torcie w postaci umięśnionego bodyguarda, którego i tak w realnym życiu nigdy nie znajdę. Dziękuję za uwagę 😂

Olga prowadzi cudowne życie - jest bogata i rozpieszczona do granic możliwości, a jej cudowny chłopak (z którym chyba nic innego oprócz współżycia nie robi) niedawno jej się oświadczył. No piękna warszawska bajka, co nie? Ale jak w każdej porypanej bajce zjawiają się złole - ojciec Olgi (k...

Rozwiń

Zwiń