Panny z "Wesela". Siostry Mikołajczykówny i ich świat

Bardzo dobra. Może czasmi trochę się gubiłam we wszystkich koneksjach rodzinnych, ale przeczytałam z ogromną ciekawością. Losy rodzin Tetmajera  i Rydla, ich związek ze sztuką i historią są naprawdę zajmujące.

Bardzo dobra. Może czasmi trochę się gubiłam we wszystkich koneksjach rodzinnych, ale przeczytałam z ogromną ciekawością. Losy rodzin Tetmajera  i Rydla, ich związek ze sztuką i historią są naprawdę zajmujące.

Świetnie napisana biografia sióstr Mikołajczyk na bardzo bogatym tle. Czyta się błyskawicznie.

Świetnie napisana biografia sióstr Mikołajczyk na bardzo bogatym tle. Czyta się błyskawicznie.

Doskonała książka pod każdym względem. Jestem pod wrażeniem pracy, którą autorka włożyła w jej napisanie. Sięgnęłam po nią, ponieważ literatura to moja pasja od zawsze, "Wesele" Wyspiańskiego uwielbiam i w dodatku od kilkunastu lat mieszkam w Krakowie, przez jakiś czas Bronowice były miejscem, w którym mieszkałam.

"Panny z Wesela" to literatura faktu na najwyższym poziomie. Przygotowana, napisana i dopracowana w każdym szczególe i przepięknie wydana. Tak jak wskazuje tytuł, poznajemy tu siostry Mikołajczykówny i ich świat. I właśnie ten świat, otoczenie, rodzina, kontekst historyczny i całe tło stanowią istotę tej książki. Autorka przenosi nas w inny świat, który oddaje genialnie. Jest tu mnóstwo cytatów, przypisów, a żaden z nich nie jest zbędny. Rozdziały są krótkie co sprawia, że książkę przyswaja się lekko. Całość dopełniają zdjęcia, których jest dość sporo. Jest to książka, której nie może pominąć żaden miłośnik literatury i kultury polskiej. Możemy tu poznać bliżej postacie, których nazwiska są nam dobrze znane. Autorka przybliża nam bohaterów "Wesela" i pokazuje takimi, jakimi byli w rzeczywistości. Znając ten kontekst dobrze jest jeszcze raz przeczytać dramat Wyspiańskiego, ponieważ nabiera wtedy innego znaczenia.

Podsumowując, oceniam "Panny z Wesela" na 10, ponieważ w swojej kategorii jest to książka na wybitnym poziomie. W dodatku wiem, że zostanie ze mną na zawsze i jest to pozycja do której będę wracać. Cieszę się, że mam ją na swojej półce i chciałabym, żeby jak najwięcej osób ją przeczytało.

Doskonała książka pod każdym względem. Jestem pod wrażeniem pracy, którą autorka włożyła w jej napisanie. Sięgnęłam po nią, ponieważ literatura to moja pasja od zawsze, "Wesele" Wyspiańskiego uwielbiam i w dodatku od kilkunastu lat mieszkam w Krakowie, przez jakiś czas Bronowice były miejscem, w którym mieszkałam.

"Panny z Wesela" to literatura faktu na najwyższym...

Intrygująca, wciągająca opowieść o prawdziwych losach rodziny.

Intrygująca, wciągająca opowieść o prawdziwych losach rodziny.

Bardzo rzetelnie napisana książka, można się było wczuć w klimat. Jednak pogubiłam się w tych wszystkich nazwiskach i to sprawiło też , że czytałam ją dość długo.

Bardzo rzetelnie napisana książka, można się było wczuć w klimat. Jednak pogubiłam się w tych wszystkich nazwiskach i to sprawiło też , że czytałam ją dość długo.

"Wesele" to lektura szkolna i wybitny film Wajdy. To kawał polskiej kultury, źródło cytatów o polskości i sceniczne przedstawienie ludzi ważnych dla kultury swojej epoki, napisane przez geniusza.
Ale to także stojący za nim żywi ludzie, bronowiccy chłopi, a przede wszystkim - trzy niezwykłe córki Mikołajczyków, które potrafiły rozkochać w sobie śmietankę kulturalną Krakowa. Ale to także Antonina Domańska, autorka "Historii żółtej ciżemki", czy późniejsza żona Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Ci wszyscy ludzie zyskują trzy wymiary i odzyskują swój głos, czy to w obrazach Tetmajera, czy w nieporadnych językowo listach Jadwigi do Lucjana Rydla.
Wspaniała lektura.

"Wesele" to lektura szkolna i wybitny film Wajdy. To kawał polskiej kultury, źródło cytatów o polskości i sceniczne przedstawienie ludzi ważnych dla kultury swojej epoki, napisane przez geniusza.
Ale to także stojący za nim żywi ludzie, bronowiccy chłopi, a przede wszystkim - trzy niezwykłe córki Mikołajczyków, które potrafiły rozkochać w sobie śmietankę kulturalną...

Doskonała. Czyta się jak powieść.

Doskonała. Czyta się jak powieść.

Bardzo rzetelna, przy tym doskonale napisana historia, wręcz saga rodzinna. Ciekawie zarysowane tło historyczne, obyczajowe. Wciąga ta opowieść, trudno się oderwać.

Bardzo rzetelna, przy tym doskonale napisana historia, wręcz saga rodzinna. Ciekawie zarysowane tło historyczne, obyczajowe. Wciąga ta opowieść, trudno się oderwać.

Warta przeczytania zwłaszcza dla zainteresowanych tym okresem literatury i sztuki. Co prawda przez większą część miałam wrażenie, że książka jest w zasadzie o Lucjanie Rydlu... Podejrzewam, że wynika to z dostępnych źródeł, niemniej trochę szkoda, że brak tak naprawdę początków tych historii, tego co skłoniło do takich małżeństw i co tak naprawdę same zainteresowane myślały. Z biegiem lat co prawda wyłania się obraz miłości ale mimo wszystko na tle innych postaci, nawet drugoplanowych, zaskakująco jest mało o samych Mikołajczykównach. Dopiero pod koniec Anna wyłania się z cienia. Niemniej, opowieść bardzo ciekawa, rzetelnie napisana i tchnąca światem, który już odszedł

Warta przeczytania zwłaszcza dla zainteresowanych tym okresem literatury i sztuki. Co prawda przez większą część miałam wrażenie, że książka jest w zasadzie o Lucjanie Rydlu... Podejrzewam, że wynika to z dostępnych źródeł, niemniej trochę szkoda, że brak tak naprawdę początków tych historii, tego co skłoniło do takich małżeństw i co tak naprawdę same zainteresowane...

Widząc tę pozycję wśród nowości prezentowanych na Lubimy czytać sądziłam, że to coś dla filologów polskich i literaturoznawców. Potem miałam okazję przejrzeć książkę właśnie u filologa polskiego i okazało się, że jest świetnie napisana i nadaje się dla wszystkich zainteresowanych Polską na przełomie XIX i XX wieku, a szczególnie życiem polskiej inteligencji, mieszczaństwa oraz mieszkańców wsi.
Świetna podróż w czasie, piękna opowieść o niezwykłej miłości dwóch wiejskich dziewczyn i krakowskich inteligentów, dwóch mezaliansów w odstępie 10 lat, dwóch niemalże skandali, którymi żył cały Kraków. Najpierw, w 1890 roku malarz i poeta Włodzimierz Tetmajer zakochuje się w dziewczynie z podkrakowskich Bronowic Małych Annie Mikołajczykównie i żeni się z nią, mimo że rodzina jest przeciwna i dodatkowo nie może mu wybaczyć zerwania zaręczyn z niezwykle bogatą dziewczyną z ziemiańskiej rodziny, która miała być gwarantem ich spokojnej i dostatniej starości (choć to nie Anna była przyczyną zerwania zaręczyn lecz ‚sztuka’). Następnie, w roku 1900 młodsza siostra Anny Jadwiga zostaje żoną poety Lucjana Rydla. Mało tego, przyjaciel Lucjana, malarz i pisarz Stanisław Wyspiański pisze dramat pt. „Wesele”, w którym opisuje historię gdzie rzeczywistość splata się z baśnią, a inspiracją było właśnie wesele Rydla. Dramat trafia na scenę krakowskiego teatru zaledwie kilka miesięcy po weselu Lucjana i Jadwigi. I tu już serio robi się skandal.
Historia życia sióstr Mikołajczykówien oraz ich sławnych mężów, ich zmagań z rozplotkowanym Krakowem oraz trudami życia jest niezwykle ciekawa, a talent autorki powoduje, że blisko 600-set stronicowa książka (nie licząc przypisów, bibliografii czy indeksów osób) jest lekturą przyjemną, wciągającą i ogromnie ciekawą. Świetnie spędzony czas i prawdziwa podróż do przeszłości.

Widząc tę pozycję wśród nowości prezentowanych na Lubimy czytać sądziłam, że to coś dla filologów polskich i literaturoznawców. Potem miałam okazję przejrzeć książkę właśnie u filologa polskiego i okazało się, że jest świetnie napisana i nadaje się dla wszystkich zainteresowanych Polską na przełomie XIX i XX wieku, a szczególnie życiem polskiej inteligencji, mieszczaństwa...