Przejmująca,wzruszająca...

Polecam

Przejmująca,wzruszająca...

Polecam

Rzetelna i ciekawa biografia. Dla mnie przygnębiający obraz zmarnowanego życia, zaprzepaszczonych szans. Wielki talent, przedwcześnie zgasły, akurat w momencie kiedy wreszcie, jak sam stwierdził, zrozumiał jak malować należy. Już wiedział, ale przelać tego na papier czy płótno nie był w stanie bo ręka niewładna nie utrzymywała ołówka, ani pędzla. Żal dogłębny. Podobny budzi smutny los synów Wyspiańskiego. Znakomite opracowanie. Polecam wszystkim wielbicielom Młodej Polski.

Rzetelna i ciekawa biografia. Dla mnie przygnębiający obraz zmarnowanego życia, zaprzepaszczonych szans. Wielki talent, przedwcześnie zgasły, akurat w momencie kiedy wreszcie, jak sam stwierdził, zrozumiał jak malować należy. Już wiedział, ale przelać tego na papier czy płótno nie był w stanie bo ręka niewładna nie utrzymywała ołówka, ani pędzla. Żal dogłębny. Podobny budzi...

Już sam początek biografii, zaprezentowanej przez autorkę, jest szczególny, gdyż opowieść o jednym z najbardziej wszechstronnych artystów, rozpoczyna się od uroczystości pogrzebowych, gdzie przy dźwiękach Królewskiego Dzwonu Zygmunta i asyście zgromadzonych tłumów, ciało przedwcześnie zmarłego mistrza, zostaje odprowadzone do krypt kościoła na Skałce. Ale przede wszystkim wyjątkowość tej pozycji, kryje się w tym, że oparta jest na solidnych źródłach, dzięki którym, a zwłaszcza umiejętnemu cytowaniu fragmentów korespondencji, dzienników, notatek, pamiętników oraz ówczesnej prasy, maluje nam się prawdziwy obraz życia i twórczości Stanisława Wyspiańskiego.

W lekturze książki odnajdujemy odpowiedzi nie tylko na pytania o jego twórczość, jej źródła, fascynacje i inspirację, ale przede wszystkim odnajdujemy obraz człowieka z jednej strony uzdolnionego i natchnionego, a z drugiej strony udręczonego straszną chorobą, który wie, że nie wiele mu pozostało czasu, a jednak do końca tworzy – dopóki starczy sił.

Przy okazji autorka zarysowuje obraz życia codziennego i atmosfery intelektualnej Krakowa przełomu XIX i XX wieku, tworząc poniekąd kontekst pomiędzy twórczością Wyspiańskiego, a tym co go otaczało.

Śliwińska wiele uwagi poświęca jego sztuce, a był artystą uniwersalnym, tworzącym nie tylko obrazy i witraże czy polichromie, ale i dramaty, poezję, był wizjonerem teatru, scenografem, aranżerem wnętrz i ich projektantem. Na równi z twórczością Wyspiańskiego, zainteresowania autorki skupiają się na jego życiu prywatnym, relacjach rodzinnych (w tym mezaliansie, wzbudzającym u współczesnych wiele kontrowersji),przyjacielskich oraz z innymi artystami z którymi był zaprzyjaźniony, dzięki czemu otrzymujemy równie barwny i zachwycający swoim bogactwem obraz bohemy artystycznej Młodej Polski.

Już sam początek biografii, zaprezentowanej przez autorkę, jest szczególny, gdyż opowieść o jednym z najbardziej wszechstronnych artystów, rozpoczyna się od uroczystości pogrzebowych, gdzie przy dźwiękach Królewskiego Dzwonu Zygmunta i asyście zgromadzonych tłumów, ciało przedwcześnie zmarłego mistrza, zostaje odprowadzone do krypt kościoła na Skałce. Ale przede wszystkim...

Tytuł mówi niemal wszystko. Niezwykły obraz życia artysty z piętnem nadchodzącej nieuchronnej i do tego paskudnej śmierci. Wielkie ambicje, wielki potencjał, wielkie plany ale mało czasu. Stąd też niecierpliwość, pośpiech i chęć zrobienia wszystkiego od razu. Nie zdawałem sobie sprawy z tego jak mocno choroba wpływała na autora "Wesela". Nie dość, że chyba w ogóle jego charakter nie był łatwy a świadomość małej ilości pozostałego czasu jeszcze sprawę pogarszała.

Dodatkowym odkryciem było dla mnie to, że wielu twórców, w tym sam Wyspiański, już za życia stawało się "wieszczami" w tym, niedużym światku krakowskim.

Autorka ewidentnie włożyła wielką pracę w poszukiwanie różnych, zupełnie nieoczywistych, źródeł o życiu prywatnym Wyspiańskiego. Daje to bardzo ciekawy, bardzo nieoczywisty obraz tegoż życia widzianego raz od strony żony, Teodory, a raz od strony jego rodziny przy tym - co najbardziej w tym cenię - bez wystawania ocen na rzecz jednej czy czy drugiej strony. To daje do myślenia!

PS. Ze wstydem muszę się przyznać, że o jednej rzeczy kompletnie dotąd nie wiedziałem. Koniecznie muszę jakoś wkręcić się na zwiedzanie Domu Lekarskiego w Krakowie. Jak mogłem do tej pory o nim nie słyszeć?

Tytuł mówi niemal wszystko. Niezwykły obraz życia artysty z piętnem nadchodzącej nieuchronnej i do tego paskudnej śmierci. Wielkie ambicje, wielki potencjał, wielkie plany ale mało czasu. Stąd też niecierpliwość, pośpiech i chęć zrobienia wszystkiego od razu. Nie zdawałem sobie sprawy z tego jak mocno choroba wpływała na autora "Wesela". Nie dość, że chyba w ogóle jego...

Autorka podjęła iście benedyktyńską pracę. Z listów, fragmentów wypowiedzi, dokumentów utkała biografię Stanisława Wyspiańskiego. Ogromna praca. Otrzymujemy bowiem w miarę obiektywny obraz naszego artysty, z którego dowiadujemy się rzeczy jakże odmiennych od suchych faktów encyklopedycznych. Do chwili przeczytania tej książki byłam przekonana, że Wyspiański to przede wszystkim malarz, wyjątkowo oryginalny na tle polskiego malarstwa tamtego okresu. A jego twórczość literacka to tylko skutek uboczny. Jak było naprawdę? Warto przeczytać.

Warto także spojrzeć na Wyspiańskiego przez pryzmat jego wypowiedzi, zmagań z codziennością, na jego małżeństwo, które wyrosło, no właśnie, z czego?
Część rzeczy pozostaje tajemnicą. I dobrze. Tak być powinno. Nie wszystko jest na sprzedaż.
Warto sięgnąć po książkę. Obok tekstu znajdziemy zdjęcia dzieł, fotografie rękopisów, wizerunki miejsc gdzie mieszkał i przebywał.
Warto także zwrócić uwagę na niezwykłą szatę graficzną książki. Dziś do rzadkość.
Dla mnie to książka wysokiej klasy i gorąco polecam.

Autorka podjęła iście benedyktyńską pracę. Z listów, fragmentów wypowiedzi, dokumentów utkała biografię Stanisława Wyspiańskiego. Ogromna praca. Otrzymujemy bowiem w miarę obiektywny obraz naszego artysty, z którego dowiadujemy się rzeczy jakże odmiennych od suchych faktów encyklopedycznych. Do chwili przeczytania tej książki byłam przekonana, że Wyspiański to przede...

Ciekawy człowiek, wszechstronny artysta. Powszechnie, chyba nieznana biografia. Szczegółowa, pełna cytatów historia wyjątkowego twórcy.

Ciekawy człowiek, wszechstronny artysta. Powszechnie, chyba nieznana biografia. Szczegółowa, pełna cytatów historia wyjątkowego twórcy.

Myślałby kto, że biografie złożoną z listów i suchych faktów może się tak dobrze czytać! Gorąco polecam.

Myślałby kto, że biografie złożoną z listów i suchych faktów może się tak dobrze czytać! Gorąco polecam.

Bardzo dobra. Szczególnie ostatnie lata życia Wyspiańskiego świetnie przekazane.

Bardzo dobra. Szczególnie ostatnie lata życia Wyspiańskiego świetnie przekazane.

Bardzo ciekawa biografia wybitnego malarza, poety i dramaturga. Autorka zastosowała sensowną metodę, polegającą na oddaniu głosu współczesnym swojego bohatera. Mamy zatem mnóstwo cytatów, często w archaicznej pisowni i czasami składni, ale za to pochodzących od tych, którzy twórcę „Wesela” znali osobiście, no i od niego samego oczywiście też. Dzięki temu autorka unika popularnych sądów ocennych czy też po prostu „tworzenia” „własnego” tekstu w formie streszczenia opinii innych. Drugi zabieg – opisywanie zdarzeń sprzed ponad 110 lat w czasie teraźniejszym (np. „w Paryżu Wyspiański chodzi do …:),po przyzwyczajeniu się – przestaje przeszkadzać. Aczkolwiek też niewiele daje.
Biografia jest napisana w formie tradycyjnej, chronologicznej, od rodziny mistrza począwszy do losów jego potomnych na końcu. Oglądamy zatem historię rodziców Wyspiańskiego, jego wychowanie u ciotki,naukę, studia, wyjazdy zagraniczne, pierwsze sukcesu i porażki.
Każdy z punktów zwrotnych historii wybitnego malarza jest odnotowany w odrębnym rozdziale, z relacjami prasy oraz wspomnieniami współczesnymi temu wydarzeniu (np. premiera „Wesela”, dekoracja „Domu Lekarza”).
Szczegółowo omówiona jest – z różnych stron i z różnym nastawieniem emocjonalnym – rodzina dramaturga – jego żona, która pod aktem małżeństwa złożyła krzyżyk zamiast podpisu, jej dalsza rodzina i ich dzieci. Autorka nie ocenia i nie wartościuje postaci Teosi, pozostawia osąd czytelnikowi, dając mu możliwość zapoznania się z przeciwstawnymi opiniami.
Równie dokładnie przedstawiona jest choroba Wyspiańskiego i jej leczenie. Pewne twierdzenia – przytoczone z ich źródłami – są obalone bardziej wiarygodnymi opiniami.
Brakuje niestety większej ilości ilustracji, szczególnie dzieł Wyspiańskiego (w tym witraży najbardziej znanych obrazów),co lepiej pokazywałoby jego geniusz. Za to mamy dużo zdjęć jego i rodziny. Zaletą jest też duża ilość wierszy, z których autor „Wyzwolenia” jest mniej znany. A szkoda, bo była to też m.in. forma jego polemiki z przeciwnikami. Jak wielu ludzi o niesamowitym talencie Wyspiański był bowiem człowiekiem trudnym w kontakcie.
I chociaż u schyłku życia Wyspiański uzyskał duży rozgłos i uznanie, świetnie pasują do niego słowa z nagrobka Marka Hłaski - "Żył krótko, a wszyscy byli odwróceni". Znajomość z dziełami autorki też jest warta kontynuacji.

Bardzo ciekawa biografia wybitnego malarza, poety i dramaturga. Autorka zastosowała sensowną metodę, polegającą na oddaniu głosu współczesnym swojego bohatera. Mamy zatem mnóstwo cytatów, często w archaicznej pisowni i czasami składni, ale za to pochodzących od tych, którzy twórcę „Wesela” znali osobiście, no i od niego samego oczywiście też. Dzięki temu autorka unika...

Świetnie napisana, bardzo rzetelna biografia. Jedyne czego mi brakowało to reprodukcje chociaż najważniejszych obrazów czy kartonów witraży /to by bardzo wzbogaciło ksiażkę.

Świetnie napisana, bardzo rzetelna biografia. Jedyne czego mi brakowało to reprodukcje chociaż najważniejszych obrazów czy kartonów witraży /to by bardzo wzbogaciło ksiażkę.