Jeśli szukacie książek, w której część druga jest jeszcze lepsza, niż część pierwsza, proszę bardzo. Oto „Ktosiek 2.0”. Zgodnie z przewidywaniami czytanie zajęło nam trochę, ponieważ nad tą lekturą po prostu trzeba zatrzymać się na dłużej. Pomyśleć. Przetrawić. Rozsmakować się. Rozdelektować. I po kilka razy wracać do przeczytanych fragmentów. Znowu powstawały karteczki ze wspaniałymi złotymi myślami zaczerpniętymi z powieści. Czuję, że te karteczki zostaną z nami długom gdyż zawarte na nich treści są wyjątkowe, uniwersalne i nieprzemijające. Na pewno się przydadzą!
Tym razem poznajemy innego chłopca. Synka Ktośka z pierwszej części. Dzieciak jest typowym produktem naszych czasów: największą wartość ma dla niego telefon z dostępem do Internetu, gry i całkowite oderwanie od rzeczywistości. Rozmowy z tatą są nudne i przewidywalne, a wyjście na dwór graniczy z cudem. Nie wspominając nawet o zabawie na świeżym powietrzu. I taki właśnie Ktosiek 2.0 pewnego dnia wraca z tatą do domu jego dzieciństwa, gdzie mieszkają dziadkowie, a legendarny ogród przez lata zaniedbań stał się nieprzebytą dżunglą, w której na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo. A co najstraszniejsze – telefon ma zaledwie jedną marną kreskę zasięgu, więc naprawdę trudno się dziwić, że chłopiec nie jest zachwycony całą tą sytuacją. W przeciwieństwie do jego taty, który z zachwytem i nostalgią wspomina najwspanialsze lato swojego życia, które spędził z dziadkiem i mamą. Stopniowo Adaś podążając po śladach swojego taty zaczyna odkrywać tajemnice ogrodu i zdobywać przyjaciół. Takie dostosowanie się do reguł i zasad innych dzieci nie jest łatwe dla wszystkowiedzącego jedynaka, wokół którego dotychczas kręcił się świat całej rodziny. A do tego dochodzą nowe domowe obowiązki. Tym bardziej, że chłopiec musi zmierzyć się z dwoma przygniatającymi go problemami: swoją chorobą i tęsknotą za mamą.
„Ktośka 2.0” czyta się wspaniale i mam wrażenie, że dzięki obecności innych bohaterów – akcja toczy się szybciej, bardziej płynnie, a dziecięce perypetie porywają zwłaszcza młodego czytelnika. Mądrość życiowa dziadków, dobre chęci i metody wychowawcze taty, który mam wrażenie, że na kartach książki dojrzewa do roli świetnego rodzica, no i te złote myśli tak właściwie i taktownie wkomponowane w treść umacniają wartości merytoryczne powieści. Do tego stopnia, że naprawdę CHCE się czytać.
Książka jest średniej grubości, z miękką okładką i drukowana czcionką, która kojarzy mi się z dzieciństwem. I ma więcej pięknych ilustracji – kolejny plus!
Przeznaczona dla dzieciaków 8+, ale do samodzielnego czytania przez trochę jednak starszych.

Jeśli szukacie książek, w której część druga jest jeszcze lepsza, niż część pierwsza, proszę bardzo. Oto „Ktosiek 2.0”. Zgodnie z przewidywaniami czytanie zajęło nam trochę, ponieważ nad tą lekturą po prostu trzeba zatrzymać się na dłużej. Pomyśleć. Przetrawić. Rozsmakować się. Rozdelektować. I po kilka razy wracać do przeczytanych fragmentów. Znowu powstawały karteczki ze...

Beata Piliszek-Słowińska "Ktosiek 2.0"
Druga część książki z cyklu Korzenie i Skrzydła. Jest to kontynuacja pierwszego tomu "Ktośka", gdzie sam Ktosiek jest już dorosłym Michałem i ma swojego syna. W książce opisana jest wspaniała historia chłopca, który nie ma problemu, jak jego ojciec, z określeniem kim jest. Obu łączy fakt, że jeden nie miał przez długi czas ojca, a drugi "chwilowo" nie ma matki. I powiem szczerze, że wątek matki jest dla mnie strzałem w dziesiątkę. Niby jest, niby wiadomo co się dzieje, a mam wrażenie, że jest w innym miejscu niż się Adasiowi wydaje....
Chlopiec przeprowadza sie wraz z ojcem do dziadków. Wraz z poznanymi po sąsiedzku dziećmi, przeżywa wiele fajnych, ciekawych przygód. Okazuje sie, ze równie ciekawe jest życie bez telefonu i dostępu do internetu.
Książka wciągająca dla mnie, na jeden wieczór, więc myślę, że jeszcze bardziej spodoba się dzieciom niż nawet część pierwsza. Pokazuje dzieciom świat widziany oczami drugiego dziecka, uczy i zmusza do zastanowienia się i porównania z samym sobą. Ukazuje wartości i myślenie małego człowieka.
Pełnowartościową, głęboka i pełna przemyśleń. W dobie ogromu książek dostępnych dzisiaj, często książek "o niczym" lub "o niczym mądrym", z całą odpowiedzialnością stwierdzam, że to najlepsze książki, jakie zasilą skromna biblioteczkę moich pociech.

Beata Piliszek-Słowińska "Ktosiek 2.0"
Druga część książki z cyklu Korzenie i Skrzydła. Jest to kontynuacja pierwszego tomu "Ktośka", gdzie sam Ktosiek jest już dorosłym Michałem i ma swojego syna. W książce opisana jest wspaniała historia chłopca, który nie ma problemu, jak jego ojciec, z określeniem kim jest. Obu łączy fakt, że jeden nie miał przez długi czas ojca, a...