Cwaniaki

Niestety najsłabsza z cyklu komisarza Kaczmarka jaką dotychczas przeczytałem.

Niestety najsłabsza z cyklu komisarza Kaczmarka jaką dotychczas przeczytałem.

Pokaż mimo to

Bardzo fajna pozycja taka inna niż większość historycznych ta bardziej przemawia do czytelnika :) bardziej naturalna.

Bardzo fajna pozycja taka inna niż większość historycznych ta bardziej przemawia do czytelnika :) bardziej naturalna.

Pokaż mimo to

Odzyskiwanie niepodległości od kulis, z punktu widzenia osobistych losów trzech mężczyzn....chyba tak można streścić tę książkę. Autor bardzo umiejętnie wplata te losy w ostatnie miesiace, tygodnie i dni zniewolonej Polski, Warszawy, a przede wszystkim Wielkopolski i Poznania, dodając masę poznańskich "smaczków" z klimatu tamtych czasów. 1918 rok, przyjazd Pilsudskiego do Warszawy, Paderewski, Powstanie Wielkopolskie dzieki tej ksiązce przestały być dla mnie suchymi faktami, a miejsca, w ktorych rzecz działa się kiedyś zwiedzę osobiście.

Odzyskiwanie niepodległości od kulis, z punktu widzenia osobistych losów trzech mężczyzn....chyba tak można streścić tę książkę. Autor bardzo umiejętnie wplata te losy w ostatnie miesiace, tygodnie i dni zniewolonej Polski, Warszawy, a przede wszystkim Wielkopolski i Poznania, dodając masę poznańskich "smaczków" z klimatu tamtych czasów. 1918 rok, przyjazd Pilsudskiego do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tytuł powieści idealnie odzwierciedla treść książki. I choć nie żałuję, że nie żyłam w tamtych czasach to muszę przyznać, że zaszczytem byłoby znać takich 'cwaniaków".
To dzięki takim właśnie ludziom dzisiejsi polscy chłopcy nie muszą być takimi cwaniakami. I niestety niektórzy z tego przywileju korzystają, aż za bardzo.

Tytuł powieści idealnie odzwierciedla treść książki. I choć nie żałuję, że nie żyłam w tamtych czasach to muszę przyznać, że zaszczytem byłoby znać takich 'cwaniaków".
To dzięki takim właśnie ludziom dzisiejsi polscy chłopcy nie muszą być takimi cwaniakami. I niestety niektórzy z tego przywileju korzystają, aż za bardzo.

Pokaż mimo to

W ten mroźny, zimowy poranek Poznań utkwił w perzynie śniegu. Białe płatki spadały z nieba na miasto pogrążone w zadumie. Był rok 1918, 27 grudnia. Jakaś dziwna cisza zapanowała, która zdawała się zapowiadać coś nieoczekiwanego, coś co zburzy dotychczasowy porządek. Gdzieś w dali rozległ się strzał, potem kolejny i jeszcze drugi. Później kanonada objęła całe miasto. Spełniał się dawno wymarzony scenariusz. Poznań powstał, a wraz z nim jego obywatele.

Bardzo chciałem przeczytać cokolwiek związanego z Powstaniem Wielkopolskim. Szczęśliwym fartem udało mi się natrafić na powieść Piotra Bojarskiego, który to postanowił zmierzyć się z tematem. Czy tuż po przeczytaniu czuję się usatysfakcjonowany? Hmm...dobre pytanie i odpowiedź zabrzmi pewnie: i tak i nie. Ale po kolei. Powieść na pewno broni się historycznym odwzorowaniem, szczegółowością i klimatem Poznania, w którym to obecnie przyszło mi żyć. Do powstańczej fabuły otrzymujemy trzech głównych bohaterów: dwóch historycznych i jednego fikcyjnego. Są one dobrze napisanym postaciami, aczkolwiek bywały momenty zbytniego uproszczenia. Akcja pędzi dość szybko, praktycznie co rozdział coś się dzieję i nie uświadczy się momentów znużenia. Niemniej jednak jeśli chodzi o skalę emocji, to tu jest już gorzej. Tę wszystkie emocje zdają się być dość płytkie. Być może był to celowy zabieg, ale jak na taką powieść to troszkę za mało.

Sama fabuła nie jest może jakoś szczególnie wybitna, choć poruszony temat jest w istocie bardzo interesujący, co też pozytywnie wpłynęło na mój odbiór rzeczonej książki. Toczące się wydarzenia ukazane są z trzech perspektyw, każdy bohater inaczej na wszystko patrzy i doskwierają im inne bolączki. Łączy ich jednak jedno: wolny Poznań. Autor musiał sporo się naszukać informacji na temat dawnych ulic, lokali czy też budynków, co ogromnie doceniam. Praca wykonana na szóstkę. Powieść posiada swoje mankamenty, ale jest także bardzo cenną cegiełką w podtrzymaniu pamięci o powstańcach wielkopolskich i uzupełnia lukę na rynku wydawniczym, jeśli chodzi o poruszany temat. Bywają tu momenty sensacyjne, wojenne i przygodowe, lecz przede wszystkim jest to opowieść o ludziach gotowych do największych poświęceń w imię wolnej Polski.

W ten mroźny, zimowy poranek Poznań utkwił w perzynie śniegu. Białe płatki spadały z nieba na miasto pogrążone w zadumie. Był rok 1918, 27 grudnia. Jakaś dziwna cisza zapanowała, która zdawała się zapowiadać coś nieoczekiwanego, coś co zburzy dotychczasowy porządek. Gdzieś w dali rozległ się strzał, potem kolejny i jeszcze drugi. Później kanonada objęła całe miasto....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Cwaniaki”
Autorem książki jest Piotr Bojarski, z którym nie miałam wcześniej styczności. Na początku czułam lekkie opory, lecz czytanie tej książki sprawiło mi dużo przyjemności. Akcja rozgrywa się latem 1918 roku w Poznaniu. W czasie jakże trudnym dla polski, oraz jej mieszkańców. Lecz, także w czasie, gdy ludzie po 123 latach niewoli, zaczęli odzyskiwać wiarę w niepodległość swojego kraju. W czasie w którym ludzie wierzyli, że mogą zmienić bieg historii. Mimo, że był to trudny okres, ciekawie było o nim poczytać i przyznaję, że była to dla mnie bardzo intrygująca przygoda.
Akcja jest bardzo interesująca i poruszająca, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i wciąga już od samego początku. Co do samej fabuły, która jest świetna nie mam kompletnie żadnych zastrzeżeń. Do stylu pisania autora tym bardziej. Podoba mi się to, że autor przeplata fikcyjnych bohaterów z autentycznymi historycznymi wydarzeniami.
Fabułę przedstawię wam dosłownie w dwóch zdaniach jedynie po to, aby jeszcze bardziej was zachęcić.
•
Głównymi bohaterami książki są:
Kanonier Józef Jęczkowiak, pilot Franciszek Jach, oraz strzelec Zbigniew Kaczmarek. Trójka, jakże zaradnych i odważnych mężczyzn, mężczyzn, którzy zrobili by wszystko dla swojego kraju, nawet oddali życie.
Trójka cwaniaków, którzy wiedzieli jak radzić sobie z Niemiecką policją i skutecznie ich unikać.
Trójka mężczyzn, która odmieniła losy polski, działając w ścisłej konspiracji.
Książkę oceniam 4+/5
(559 str.)
@gusiolec

„Cwaniaki”
Autorem książki jest Piotr Bojarski, z którym nie miałam wcześniej styczności. Na początku czułam lekkie opory, lecz czytanie tej książki sprawiło mi dużo przyjemności. Akcja rozgrywa się latem 1918 roku w Poznaniu. W czasie jakże trudnym dla polski, oraz jej mieszkańców. Lecz, także w czasie, gdy ludzie po 123 latach niewoli, zaczęli odzyskiwać wiarę w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niedawno obchodziliśmy 100 lat istnienia wolnej i niepodległej Polski, która 11 listopada 1918 roku podniosła się z kolan i po 123 latach wróciła na mapę Europy.
Swoją wolność zawdzięczamy osobom, które gotowe były oddać życie, za rodaków i kraj.
Piotr Bojarski w swojej powieści Cwaniaki przedstawia losy kanoniera Józefa Jęczkowiaka, który uciekł z Niemieckiej armii i z narażeniem życia wracał do Polski przez pół Europy, by wstąpić w szeregi tajnej organizacji, pilota Franciszka Jacha, weterana i asa przestworzy, którego szalony do granic plan przyczynił się do powstania polskich sił powietrznych oraz Zbigniewa Kaczmarka, który w przyszłości miał objąć funkcję komisarza Polskiej Policji w wolnym Poznaniu.

AKCJA I FABUŁA

Akcja i fabuła książki Bojarskiego zachwyca tempem i rozwojem wątków. Co prawda autor prowadzi trzy wątki na raz, opisując wydarzenia w tym samym czasie, to jednak nie odstrasza to i nie utrudnia wyciągnięcia się w fabułę książki.


“Trzeba było pokolenia idealistów, by odzyskać upragnioną, niepodległą Polskę..”



STYL I JĘZYK

Książka napisana jest bardzo przyjemnym językiem, który oddaje napięcie i pozostałe emocje, jakie towarzyszą bohaterom. Zabrakło mi jedynie nieco bogatszych opisów.

POSTACIE

Główne postacie Cwaniaków moim zdaniem są przedstawione bardzo autentycznie. Wyróżniają się spośród pozostałych, są przedstawione w sposób dynamiczny i ciekawy.

Byłam bardzo ciekawa książki Piotra Bojarskiego, ponieważ uwielbiam książki z historią w tle i zawsze jestem też ciekawa czy autorzy będą umieć oddać klimat danego wydarzenia. Muszę przyznać, że Piotrowi Bojarskiemu udało się skraść moje serce już praktycznie od pierwszych stron jego książki. Nie tylko przywrócił do życia trzech dzielnych patriotów, ale także ciekawie opowiedział historię życia ich i jednego z najważniejszych wydarzeń z historii Polski. Cwaniaków przeczytałam praktycznie jednym tchem, a zaraz po tym książka od razu znalazła się pośród moich ulubionych i tych, na których kontynuację czekam z niecierpliwością.

Niedawno obchodziliśmy 100 lat istnienia wolnej i niepodległej Polski, która 11 listopada 1918 roku podniosła się z kolan i po 123 latach wróciła na mapę Europy.
Swoją wolność zawdzięczamy osobom, które gotowe były oddać życie, za rodaków i kraj.
Piotr Bojarski w swojej powieści Cwaniaki przedstawia losy kanoniera Józefa Jęczkowiaka, który uciekł z Niemieckiej armii i z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tomasz Radochoński www.nowalijki.com
----------------------------------------

Listopad to tradycyjnie czas zadumy i refleksji, ale także radości z odzyskania przez Polskę niepodległości. Malkontenci zauważają, że święto narodowe przypada w jednym z najbrzydszych miesięcy w roku, ale chyba nie warto traktować tego zbiegu okoliczności zbyt poważnie. W 2018 roku mamy co świętować, mija właśnie sto lat od powrotu Polski na mapę Europy po 123 latach zaborów. Piotr Bojarski, dziennikarz i pisarz, autor między innymi serii retro i współczesnych kryminałów (Biegacz i Pokuszenie) wziął tym razem na tapet wydarzenia, które doprowadziły do wybuchu powstania wielkopolskiego i przyczyniły się do ostatecznej klęski Rzeszy Niemieckiej, a tym samym wzmocniły siłę do walki o niepodległości na ziemiach zaboru pruskiego.

Powieść Cwaniaki to historia trzech młodych chłopaków, którym los najpierw każe walczyć na różnych frontach, a potem pozwoli uczestniczyć w wydarzeniach, które na zawsze zmienią losy Europy i przyczynią się do odzyskania przez Polskę upragnionej wolności. Kanonier Józef Jęczkowiak, pilot Franciszek Jach oraz strzelec Zbigniew Kaczmarek to przedstawiciele młodego pokolenia Polaków, którzy przyszli na świat pod zaborami, ale dla których miłość do ojczyzny okazała się silniejsza niż strach a czasem zdrowy rozsądek. Gdyby nie ich odwaga i brawura, gdyby nie setki i tysiące młodych ludzi, kto wie, jak wyglądałaby teraz, wspominana już przeze mnie, mapa Europy. Powstanie wielkopolskie, jedyne zwycięskie, to efekt działaności wielu ludzi, którym na sercu leżało dobro ojczyzny. Pozytywne nastroje płynące z pozostałych zaborów, charyzma Józefa Piłsudskiego, wreszcie wizyta w Poznaniu Ignacego Jana Paderewskiego to tylko tło dla wydarzeń, które rozegrały się w zaborze pruskim i w Poznaniu na przełomie 1918 i 1919 roku. To także ważne wątki w powieści Piotra Bojarskiego, który zdecydował się nie tylko przypomnieć prawdę historyczną o tamtych czasach, ale także przedstawić, być może dziś zapomnianych, bohaterów powstania.

Wprawdzie Cwaniaki Piotra Bojarskiego to powieść historyczna, ale zdecydowanie lżejszego kalibru. Uważny czytelnik dostrzeże w tekście miks gatunkowy, ponieważ obok wątków historycznych, pojawiają się elementy charakterystyczne dla prozy obyczajowej, przygodowej a nawet szpiegowskiej. Autor udanie łączy postaci historyczne z fikcyjnymi, podobnie jest z wydarzeniami – niektóre pamiętamy z lekcji historii, inne zostały wymyślone na potrzeby fabuły. Momentami wychodzi to trochę lepiej, momentami trochę gorzej, trudno także nie zwrócić uwagi, że głównym bohaterom jakoś zbyt gładko udaje się wyjść z opresji, ale w ogólnym rozrachunku Cwaniaków czyta się bardzo dobrze. Mnie, dodatkowo, przeszkadzała forma narracji, w której autor co jakiś czas przeskakuje z miejsca na miejsce, co sprawia, że początkowo powieść wydaje się trochę chaotyczna, ale z czasem można przyzwyczaić się do takiej formuły i docenić, że pozytywnie wpływa na dynamikę całości tekstu. Mimo że książka o Jęczkowiaku, Jachu i Kaczmarku została pomyślana jako połączenie prawdy i fikcji, to na uwagę zasługuje, odmalowane ze starannością, tło historyczne dla wydarzeń wokół wybuchu i przebiegu powstania wielkopolskiego. Warto jednak przeczytać posłowie, w którym miejscu Piotr Bojarski wyjaśnia, co i dlaczego zmodyfikował lub podkoloryzował. Może się bowiem okazać, że to co, czytelnik wziął za fikcję … wydarzyło się naprawdę.

Warto sięgnąć po Cwaniaków, nawet jeśli nie jest się wielkim miłośnikiem powieści gatunkowych. Pozytywny wydźwięk książki, lekki styl opowieści oraz bohaterowie, którym trudno nie kibicować, to zdecydowane atuty tej opowieści z wielką historią w tle.

Tomasz Radochoński www.nowalijki.com
----------------------------------------

Listopad to tradycyjnie czas zadumy i refleksji, ale także radości z odzyskania przez Polskę niepodległości. Malkontenci zauważają, że święto narodowe przypada w jednym z najbrzydszych miesięcy w roku, ale chyba nie warto traktować tego zbiegu okoliczności zbyt poważnie. W 2018 roku mamy co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niedawno świętowaliśmy 100-lecie odzyskania przez nasz kraj Niepodległości, był to dla mnie ale i pewnie dla większości z Was powód do ogromnej dumy i świętowania. Autor Piotr Bojarski w swojej najnowszej książce Cwaniaki przenosi nas do roku 1918, kiedy to nasz kraj był podzielony pomiędzy trzech zaborców.

Tytułowi Cwaniacy to bezimienni bohaterowie, o których niewiele dowiemy się z podręczników do historii, a to oni często poświęcali wiele dla naszego kraju, niekiedy i to co najważniejsze - życie.
Młodzi idealiści, kanonier Józef Jęczkowiak, pilot Franciszek Jach oraz strzelec Zbigniew Kaczmarek to trójka głównych bohaterów, która dzielnie walczyła i swoimi bohaterskimi czynami odmieniła losy naszego kraju. Autorowi udało się połączyć świat fikcji z prawdziwymi realnymi postaciami. Józef, kiedy tylko dowiedział się, że powstała organizacja konspiracyjna w Wielkopolsce, niewiele się zastanawiając wstąpił do niej, pomimo tego, że groziła mu śmierć. Franciszek to doświadczony żołnierz walk powietrznych z wielkim marzeniem stworzenia polskich sił powietrznych. Zbigniew, żołnierz kiedyś ranny w bitwie pod Verdun będzie piastował zaszczytne stanowisko komisarza Policji Państwowej. Jakie będą losy naszej trójki bohaterów? Czy ich zryw i bohaterstwo będzie docenione, a walka o niepodległy kraj przyniesie zamierzone rezultaty?

Cwaniaki to powieść sensacyjna z elementami wojennymi i szpiegowskimi. Stanowi ona, z pewnością dla nas doskonałą lekcję historii, dowiadujemy się z niej i poznajemy całkiem nowe fakty historyczne. Myślę, że warto chociaż na chwilę pomyśleć o tych dzięki, którym dziś możemy żyć w wolnej Polsce. Książka jest bardzo dobrze napisana i interesuje swoją fabułą. Polecam każdemu fanowi powieści historycznej.

Moja ocena: 8,5

Niedawno świętowaliśmy 100-lecie odzyskania przez nasz kraj Niepodległości, był to dla mnie ale i pewnie dla większości z Was powód do ogromnej dumy i świętowania. Autor Piotr Bojarski w swojej najnowszej książce Cwaniaki przenosi nas do roku 1918, kiedy to nasz kraj był podzielony pomiędzy trzech zaborców.

Tytułowi Cwaniacy to bezimienni bohaterowie, o których niewiele...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Już na wstępie zaznaczam, że „Cwaniaki” to nie jest łatwa i relaksująca książka. Autor owszem, posługuje się przystępnym i lekkim językiem, niemniej jednak lektura wydaje się mocno złożona, skonstruowana na bazie kilku wątków tak, że początkowo można mieć problem z wejściem w naznaczony duchem walki świat przeszłości. Bywało i później, że musiałam mocno pracować umysłem, by posklejać wszystko w jedną całość, ale warto było. Warto. Bo to książka, która uświadamia wymiar bohaterstwa ludzi walczących w imię ogółu, dla siebie, ale przede wszystkim dla innych i ojczyzny. Szczegółowo zaplanowana, z solidną bazą historycznych faktów, z kunsztownym poprowadzeniem wartkiej akcji.

BOHATEROWIE PRZEZ DUŻE „B”
Kanonier Jęczkowiak, strzelec Kaczmarek, pilot Jach. Postaci prawdziwe, dzięki swoim czynom nieśmiertelne, ale i te stworzone na potrzeby tej książki. Pośród nich ludzie niewymienieni z imienia i nazwiska, a zasługujący na chwilę zadumy, przemyśleń i wdzięczności. Bo przecież od jednostek się zaczęło, od osób, które na przekór obawom postanowiły podjąć to ryzyko walki, ale w odzyskanie niepodległości narodu włączeni byli także inni, z którymi na zawsze pozostały krwawe obrazy tamtych lat, lub którym po prostu nie było dane przeżyć.

OBRAZ WALKI
Huk granatów, świst kul, pasja pobrzmiewająca w głosie podczas nawoływania do walki. Przesiąkający przez każde słowo patriotyzm, ale i bezwzględność, misternie skonstruowane plany czy aresztowania. W końcu tak zwane podchody i rozpoczynająca się wojna. W trakcie czytania miałam ciarki na rękach kibicując tym „naszym”, którym przyszło mi towarzyszyć. A przecież tutaj, w obliczu czyhającej za rogiem śmierci, może zdarzyć się wszystko. I największe emocje wywołuje fakt, że podobne zdarzenia miały i mogły mieć miejsce naprawdę.

PODSUMOWANIE
Książka, w której prawda miesza się z fikcją, klimat walki i ryzyka budzi dreszcze, a bohaterowie uświadamiają czym tak naprawdę jest poświęcenie i jak wielkie wyzwaniem podjęli Polacy w 1918 roku. Wyzwanie, którego konsekwencje możemy celebrować aż po dziś dzień. Powieść wymagająca czasu i skupienia, ale też powieść, dla której warto wygospodarować sobie tych parę godzin. Żeby zrozumieć, żeby poczuć i żeby zapamiętać.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/11/cwaniaki-piotr-bojarski-o-tych-ktorzy.html

Już na wstępie zaznaczam, że „Cwaniaki” to nie jest łatwa i relaksująca książka. Autor owszem, posługuje się przystępnym i lekkim językiem, niemniej jednak lektura wydaje się mocno złożona, skonstruowana na bazie kilku wątków tak, że początkowo można mieć problem z wejściem w naznaczony duchem walki świat przeszłości. Bywało i później, że musiałam mocno pracować umysłem, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to