Nieco słabsza niż pozostałe książki Maise, ale wciąż bardzo dobra. Wciąga od pierwszego rozdziału. Autorka rewelacyjnie radzi sobie z opisywaniem chemii. W tej książce dodatkowo zaskoczyła mnie - sugerowała coś na temat Zoe, dałam się na to nabrać, a wszystko okazało się pomyłką. Muszę przyznać, że było to genialne zagranie.

Nieco słabsza niż pozostałe książki Maise, ale wciąż bardzo dobra. Wciąga od pierwszego rozdziału. Autorka rewelacyjnie radzi sobie z opisywaniem chemii. W tej książce dodatkowo zaskoczyła mnie - sugerowała coś na temat Zoe, dałam się na to nabrać, a wszystko okazało się pomyłką. Muszę przyznać, że było to genialne zagranie.

To była książka pełna nieporozumień. Jedno nieporozumienie oparte na drugim, później kolejne... Aż w końcu nabierasz przekonania, że cały fundament, na którym to wszystko zostało zbudowane jest naprawdę niewart nawet połowy całego zamieszania... Nie pojmuję, dlaczego Zoe nie mogła powiedzieć Dylanowi, o co chodzi w całej tej sprawie z trenerem. Przecież już dawno przekroczyli pewien etap i ufali sobie nawzajem. Mogła mu powiedzieć chociaż tylko tyle, w jaki sposób są powiązani i że to tajemnica, której zgodzili się nie wyjawiać - chyba każdy by to uszanował, prawda? A przynajmniej powinien... Zamiast tego Dylan nabrał podejrzeń, które najbardziej pasowały mu do obrazka, a które tylko jeszcze bardziej między nimi namieszały. A ona wciąż milczała... Irytująca była ta postawa Zoe i przez to też ich związek wydawał się bardzo kruchy - w końcu aktywnie taiła przed nim ważne rzeczy, nie dopuszczała go do siebie na tyle blisko żeby powierzyć mu cokolwiek.

To była książka pełna nieporozumień. Jedno nieporozumienie oparte na drugim, później kolejne... Aż w końcu nabierasz przekonania, że cały fundament, na którym to wszystko zostało zbudowane jest naprawdę niewart nawet połowy całego zamieszania... Nie pojmuję, dlaczego Zoe nie mogła powiedzieć Dylanowi, o co chodzi w całej tej sprawie z trenerem. Przecież już dawno...

5.5

5.5