Powrót

Powrót Miszy do Zony wyobrażałem sobie jakoś inaczej. Niby wszystko było: Misza, Zona, anomalie, mutry... ale jakoś Misza to już nie ten sam stalker, Zona to już nie ta Zona. Zastanawiam się czy wrzucanie naszego bohatera na siłę w objęcia jego Kochanki to był dobry pomysł. Mam nadzieję, że Misz zostanie już na Dużej Ziemi.

Powrót Miszy do Zony wyobrażałem sobie jakoś inaczej. Niby wszystko było: Misza, Zona, anomalie, mutry... ale jakoś Misza to już nie ten sam stalker, Zona to już nie ta Zona. Zastanawiam się czy wrzucanie naszego bohatera na siłę w objęcia jego Kochanki to był dobry pomysł. Mam nadzieję, że Misz zostanie już na Dużej Ziemi.

Pokaż mimo to

Wszystkie 5 części połknąłem, właśnie nie przeczytałem a połknąłem. Mam świadomość, że nie są to arcydzieła ale uwielbiam taką literaturę. Bardzo polecam miłośnikom samotnych, silnych bohaterów.

Wszystkie 5 części połknąłem, właśnie nie przeczytałem a połknąłem. Mam świadomość, że nie są to arcydzieła ale uwielbiam taką literaturę. Bardzo polecam miłośnikom samotnych, silnych bohaterów.

Pokaż mimo to

Świetna książka, jak chyba każda o serii STALKER-a. Trzyma w napięciu cały czas.

Świetna książka, jak chyba każda o serii STALKER-a. Trzyma w napięciu cały czas.

Pokaż mimo to

Powrót Miszy do ZONY - z jednej strony dobrze znanej kochanki szepczącej "chodź do mnie", z drugiej odmienionej i dojrzalszej, którą trzeba poznawać na nowo. Podobało mi się jakie zmiany zaszły w ZONIE i naszym głównym bohaterze.
Dobrym pomysłem było wprowadzenie nowej bohaterki, która urozmaica naszą podróż przez ZONE.
Zakończenie jednak trochę przekolorowane (Miszka jako samotny mściciel) i spłycone, za szybko wraca do domu po finalnej rozwałce. Udane zakończenie cyklu.

Powrót Miszy do ZONY - z jednej strony dobrze znanej kochanki szepczącej "chodź do mnie", z drugiej odmienionej i dojrzalszej, którą trzeba poznawać na nowo. Podobało mi się jakie zmiany zaszły w ZONIE i naszym głównym bohaterze.
Dobrym pomysłem było wprowadzenie nowej bohaterki, która urozmaica naszą podróż przez ZONE.
Zakończenie jednak trochę przekolorowane (Miszka jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna powieść z klimatów S.T.A.L.K.E.R.a

Świetna powieść z klimatów S.T.A.L.K.E.R.a

Pokaż mimo to

Przeczytana z przyjemnością.

Przeczytana z przyjemnością.

Pokaż mimo to

To już moje piąte spotkanie z bohaterami uniwersum S.T.A.L.K.E.R.
Jak dla mnie jedno z lepszych. Powrót w pełni udany.
Plusy:
- kolejna wyprawa Miszy do Zony, czy tylko dla ratowania przyjaciela;
- bohater, który od samego początku wzbudza sympatię;
- pełne oddanie mrocznego klimatu i atmosfery zagrożenia w Zonie;
- pokazanie, że czasem „ciągnie” człowieka w niebezpieczeństwo, gdy usłyszy „Zew”;
- dodatkowy plus to ciekawa okładka i świetne rysunki;
- pojawienie się niezależnej i zadziornej stalkerki Soni, fajnie wykreowanej;
- specyficzny ironiczny humor, który zawsze mnie bawi;
- fragment z masażem „nogi” Soni i zachowaniem Miszy rozbawił mnie do łez;
- zabawa i relaks gwarantowany.
Minusy:
- brak czegoś nowatorskiego, innych mutantów, anomali itp;
- nie zamkniecie wszystkich wątków np. Patyka, co się z nim stało.
Ogółem książka dobra.

To już moje piąte spotkanie z bohaterami uniwersum S.T.A.L.K.E.R.
Jak dla mnie jedno z lepszych. Powrót w pełni udany.
Plusy:
- kolejna wyprawa Miszy do Zony, czy tylko dla ratowania przyjaciela;
- bohater, który od samego początku wzbudza sympatię;
- pełne oddanie mrocznego klimatu i atmosfery zagrożenia w Zonie;
- pokazanie, że czasem „ciągnie” człowieka w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Stara dobra zona , kilka ciekawych spotkań polecam

Stara dobra zona , kilka ciekawych spotkań polecam

Pokaż mimo to

Jej, co by tu powiedzieć o ostatnim prawdopodobnie S.T.A.L.K.E.R.Z'e autorstwa Michała Gołkowskiego? No, cóż ukazał "nową Zonę", ale nie podoba mi się osobiście z tego względu, iż jest napchana technologią. Ludzie towarzyszący Misiowi są jacyś dziwni, jakby w odpowiednim momencie umierają, albo go upuszczają. Jak ktoś czytał jego czwartą książkę z tego świata, to się ucieszy, że znajdzie nawiązanie do poprzedniczki. Cóż, zakończenie jest optymistyczne. :)
Może raz jeszcze przeczytam "Powrót" i z edytuje ten post dla przyszłych pokoleń lub dodam na bloga. ;)

Jej, co by tu powiedzieć o ostatnim prawdopodobnie S.T.A.L.K.E.R.Z'e autorstwa Michała Gołkowskiego? No, cóż ukazał "nową Zonę", ale nie podoba mi się osobiście z tego względu, iż jest napchana technologią. Ludzie towarzyszący Misiowi są jacyś dziwni, jakby w odpowiednim momencie umierają, albo go upuszczają. Jak ktoś czytał jego czwartą książkę z tego świata, to się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na jednej z pierwszych stron najnowszej książki z cyklu S.T.A.L.K.E.R pt. "Powrót", Gołkowski wkłada w usta swojego bohatera zdanie, że Ci którzy nie byli w ZONIE są jacyś płascy, “pozbawieni pewne głębi”. Niestety nie tylko oni. Główny bohater całego cyklu również jest płaski, choć w ZONIE był i ZONĘ zna. Ale nie uprzedzajmy.

Miszka wraca do ZONY

W najnowszej i ostatniej, która została wydana części przygód Miszki, główny bohater wraca do ZONY po kilku latach życia na Dużej Ziemi. Ten czas jednak (na szczęście?) nie wchodzi do fabuły. Miszka trochę nie chce wracać, a trochę tęskni i chce, ale przede wszystkim musi, bo okazuje się, że ZONA go wzywa.

Stalker ma też niejasne przeczucie, że jego przyjaciele potrzebują pomocy, które potwierdza się, gdy pewnego dnia jeden ze starych znajomych z ZONY pojawia się ranny pod jego drzwiami. Miszka pakuje więc szpej, wraca do znanych okolic i z zaskoczeniem przyjmuje, że… ZONA sie zmieniła. Można już korzystać z elektroniki, mniej w niej mutantów i w ogóle w wielu miejscach jest inaczej. Czy zmiana jest dobra, czy złe, to jednak kwestia drugorzędna, bo żeby to ocenić, najpierw trzeba wykonać zadanie.

Zabili go i uciekł

Zanim zacznę się czepiać, to chcę powiedzieć, że to jedna z najlepszych książek tego cyklu. Nie jest to arcydzieło, nadal to raczej zwykły zabijacz czasu, ale czyta się całkiem przyjemnie. Niestety, podobnie jak w pozostałych tomach, zachowania bohaterów wydają się sztuczne i jest to mój główny zarzut tak do Powrotu, jak i w ogóle do całego cyklu.

Nie tak wygląda życie, a już na pewno nie tak wyglądać powinno ono w skrajnie niebezpiecznych warunkach, jakie panują w ZONIE. Nawet jeśli bohaterowie mają jakieś problemy, to są one plastikowe, przewidywalne i zbyt idealne, a do tego zawsze wychodzą z opresji cało.

Choć Gołkowski stara się nadać postaciom wyraźny rys, pokazać ich charakter, to nie bardzo mu się to udaje. Wykreowani bohaterowie nie są wiarygodni. Oczekiwałabym głębszych przemyśleń, pokazania etapów ich rozwoju emocjonalnego, jakichś wniosków z życia w tak trudnym miejscu. A tu nic.

Do tego końcówka znów jest napisana na szybko i mglistymi skrótami, jakby się autorowi gdzieś spieszyło, albo nie chciało porządnie zamykać wątków. Nie ma np. informacji o Patyku, który pojawia się ranny, a później znika. Umiera? Czytelniku, domyśl się sam.

Gołkowskiemu nie chce się też za bardzo wyjaśniać skąd się biorą i dlaczego dzieją się różne rzeczy. Ważne, że się dzieją, a bohater wychodzi z misji cało. Kilkanaście stron przed końcem książki nic jeszcze nie wskazuje na to, że zaraz się wszystko skończy, ale tak właśnie się dzieje.

Mogło być znacznie lepiej

Szanuję Gołkowskiego, że napisał cykl książek o sobie. Ego godne podziwu. Bardzo fajne jest również to, że spopularyzował uniwersum stalkerskie. ZONA to ciekawy świat i warty eksploracji.

Choć autor starał się jak mógł, to niestety nie udało mu się nadać postaciom realizmu. Szkoda, bo to sprawia, że cały cykl Gołkowskiego jest tylko czytadłem dla ludzi, którzy lubią uniwersum S.T.A.L.K.E.R. Momentami bardziej nudnym, momentami ciekawym, ale jednak tylko.

Na jednej z pierwszych stron najnowszej książki z cyklu S.T.A.L.K.E.R pt. "Powrót", Gołkowski wkłada w usta swojego bohatera zdanie, że Ci którzy nie byli w ZONIE są jacyś płascy, “pozbawieni pewne głębi”. Niestety nie tylko oni. Główny bohater całego cyklu również jest płaski, choć w ZONIE był i ZONĘ zna. Ale nie uprzedzajmy.

Miszka wraca do ZONY

W najnowszej i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to