Maria Skłodowska-Curie. Geniusz i siła miłości

Książka wpisuje się w kategorię powieści biograficznej. Choć główna akcja toczy się w latach 1911-1913, niektóre rozdziały rozjaśniają nam, co działo się w życiu noblistki wcześniej. Istotne są, ponieważ pozwalają nam zrozumieć niektóre jej zachowania.
Zaczynając czytać książkę odniosłam wrażenie, że nie polubiłabym osobiście Marii, wydawała się wyniosła i arogancka w kontaktach z innymi. Autorka do znudzenia w tekście powtarza jaka to nie była piękna i jak to wszyscy się za nią oglądali. W pewnym momencie te ciągłe wtrącenia aż mnie zniechęcały.

Głównym wątkiem w książce jest romans Marii z Paulem Langevinem. Do prasy wyciekają ich listy mające na celu oczernić i zniesławić Marie - wszystko za sprawą żony profesora z którym Maria się spotyka. Artykuły w prasie sprawiają, że życie bohaterki zmienia się diametralnie.

Życie Marii wydaje się ciągłą walką. Żyje w czasach kiedy kobiety były traktowane przedmiotowo. Ciągle jest jej wypominane, że nią jest, więc nic nie znaczy. Ciągle umniejszane jej osiągnięcia z racji bycia kobietą. Z drugiej strony zachwyt jej innością - geniuszem. Myślę, że kluczem do jej sukcesu była wygórowana ambicja i egoizm. Uparcie dążyła do wyznaczonego celu kosztem wszystkiego innego. Jej największą miłością była nauka. Jednak, gdyby nie kochający ją przyjaciele i rodzina, nie osiągnęłaby tego sukcesu. Miała solidne wsparcie u tych, których najmocniej raniła swoim egoizmem.

W książce pozytywnie zaskoczyły mnie znane osobistości - jakoś wcześniej nie powiązałam faktu, że z niejedną znaną osobą mogła się spotkać a nawet przyjaźnić jak np z Albertem Einsteinem. Niby człowiek uczył się o tych osobach a jakoś nie dodał dwa do dwóch.

Przez połowę książki czułam się już znudzona romansem dwóch uczonych jednak trwałam do końca i końcówka mnie pozytywnie zaskoczyła. Była to dobra lektura.

Książka wpisuje się w kategorię powieści biograficznej. Choć główna akcja toczy się w latach 1911-1913, niektóre rozdziały rozjaśniają nam, co działo się w życiu noblistki wcześniej. Istotne są, ponieważ pozwalają nam zrozumieć niektóre jej zachowania.
Zaczynając czytać książkę odniosłam wrażenie, że nie polubiłabym osobiście Marii, wydawała się wyniosła i arogancka w...

Świetnie opisana historia Marii Skłodowskiej-Curie, nieprzeciętnej kobiety, która wymknęła się obowiązującym kanonom i weszła w świat zarezerwowany wówczas dla mężczyzn. To książka o życiu kobiety wyzwolonej, łamiącej konwenanse. Poznajemy jej rodzinny dom, i życie po wyjeździe z kraju znajdującego się pod zaborami oraz relacje z największymi ówczesnymi umysłami nauki. Znajdziecie tu wiele ciekawostek z życia uczonej i zawiść mężczyzn o sukcesy w końcu - niewiasty.
Nie miałam pojęcia, jaką śmierć poniósł mąż Marii.
Polecam tę książkę bardzo! Warto znać co nieco z życia tej dwukrotnej noblistki.

Świetnie opisana historia Marii Skłodowskiej-Curie, nieprzeciętnej kobiety, która wymknęła się obowiązującym kanonom i weszła w świat zarezerwowany wówczas dla mężczyzn. To książka o życiu kobiety wyzwolonej, łamiącej konwenanse. Poznajemy jej rodzinny dom, i życie po wyjeździe z kraju znajdującego się pod zaborami oraz relacje z największymi ówczesnymi umysłami nauki....

Kobieta geniusz to za mało powiedziane. W tamtych czasach walka o to, że kobieta jest również bardzo ważna i może być naukowcem. Dwie Nagrody Nobla, na jedną chcieli zabronić jej przyjechać. Książkę warto przeczytać pod każdym względem, ale poznacie życie zawodowe i prywatne tej wspaniałej kobiety. Polecam !!!

Kobieta geniusz to za mało powiedziane. W tamtych czasach walka o to, że kobieta jest również bardzo ważna i może być naukowcem. Dwie Nagrody Nobla, na jedną chcieli zabronić jej przyjechać. Książkę warto przeczytać pod każdym względem, ale poznacie życie zawodowe i prywatne tej wspaniałej kobiety. Polecam !!!

Jestem nieco zawiedziona książką. Zbyt dużo poświęcono w niej na romans głównej bohaterki z Paulem i rozterki targające bohaterów. Za mało biografii, za dużo romansu. Mimo to wielki szacunek dla p.Skłodowskiej-Curie za wielki geniusz umysłu i osiągnięcia.

Jestem nieco zawiedziona książką. Zbyt dużo poświęcono w niej na romans głównej bohaterki z Paulem i rozterki targające bohaterów. Za mało biografii, za dużo romansu. Mimo to wielki szacunek dla p.Skłodowskiej-Curie za wielki geniusz umysłu i osiągnięcia.

Lubię czytać książki o kobietach, które niosą pewną mądrość życiową. Cenię Marie Skłodowską-Curie za jej osiągnięcia, za upór w dążeniu do celu, ponieważ na pewno nie łatwo było jej się odnaleźć w męskim świecie, jako studentka, a potem jako naukowiec. Dwukrotka laureatka nagrody Nobla za badania nad promieniotwórczością oraz za odkrycie polonu i radu. Pierwsza profesor na Uniwersytecie w Sorbonie. Jedna z pierwszych kobiet, które zdobyły prawo jazdy.

Powieść M. Niedźwiedzkiej pokazuje Marię z innej nienaukowej strony. Autorka skupia się na emocjach, jakie towarzyszyły Marii, na różnych etapach życia. Skłodowska była tytanem pracy, dziś byśmy powiedzieli, że pracoholiczką. Zapominała o swoich podstawowych potrzebach, priorytetem była zawsze nauka. Jeśli coś robiła to całą sobą, wkładała w to serce i swój czas. Myślę, że przez to dążenie do ideału, czuła się nieszczęśliwa. Chciała zmienić świat, a przerastała ją szara codzienność. Akcja toczy się w Paryżu w latach 1911-1913, a ze wcześniejszymi wydarzeniami z Polski zapoznajemy się z retrospekcji.
W książce poznajemy również Alberta Einsteina. Po „Pani Einstein” miło było o nim znów przeczytać. Książka przeciętna, ale warto przeczytać. Film bardzo słaby, nie polecam.

Lubię czytać książki o kobietach, które niosą pewną mądrość życiową. Cenię Marie Skłodowską-Curie za jej osiągnięcia, za upór w dążeniu do celu, ponieważ na pewno nie łatwo było jej się odnaleźć w męskim świecie, jako studentka, a potem jako naukowiec. Dwukrotka laureatka nagrody Nobla za badania nad promieniotwórczością oraz za odkrycie polonu i radu. Pierwsza profesor na...

Nie jestem pewna czy można tę książkę nazwać biografią czy powieścią biograficzną. Martwi mnie, że tak wiele czasu poświęcono jej romansowi z Paulem, w obliczu tego, że to Pierre był jej największą miłością.
Czytając, nie miałam pewności, które wydarzenia są faktami, a które wymysłami czy podejrzeniami autorki. Po prostu miało się wrażenie, że to romans a nie biografia.

Nie jestem pewna czy można tę książkę nazwać biografią czy powieścią biograficzną. Martwi mnie, że tak wiele czasu poświęcono jej romansowi z Paulem, w obliczu tego, że to Pierre był jej największą miłością.
Czytając, nie miałam pewności, które wydarzenia są faktami, a które wymysłami czy podejrzeniami autorki. Po prostu miało się wrażenie, że to romans a nie biografia.

Taka książka powinna być obowiązkowa każdego polskiego czytelnika, czy nawet każdej polskiej szkoły. Pięknie pisane życie Skłodowskiej od początków jej kariery, po jej bezsilność do miłości. Polecam!

Taka książka powinna być obowiązkowa każdego polskiego czytelnika, czy nawet każdej polskiej szkoły. Pięknie pisane życie Skłodowskiej od początków jej kariery, po jej bezsilność do miłości. Polecam!

Lubię książki o wyrazistych postaciach. Lektura godna uwagi jeśli chodzi o ciekawe i wyraziste rozrysowanie życiorysu. Nie jest to pozycja o naukowosci polskiej noblisti. Dzięki tej powieści można się zainteresować poszukiwaniami innych materiałów. Skoro biografia Marii Skłodowskiej obowiązkowa jest w Japonii, to warto te tradycje wprowadzić w ojczyźnie kobiety naukowca

Lubię książki o wyrazistych postaciach. Lektura godna uwagi jeśli chodzi o ciekawe i wyraziste rozrysowanie życiorysu. Nie jest to pozycja o naukowosci polskiej noblisti. Dzięki tej powieści można się zainteresować poszukiwaniami innych materiałów. Skoro biografia Marii Skłodowskiej obowiązkowa jest w Japonii, to warto te tradycje wprowadzić w ojczyźnie kobiety naukowca

Autorka za mocno skupiła się na romansie Marii z Paulem,co spowodowało że miałam wrażenie że czytam tani romans a nie powieść biograficzną słynnej noblistki. Jestem troszkę zawiedziona bo spodziewałam się dużo więcej po tej książce.

Autorka za mocno skupiła się na romansie Marii z Paulem,co spowodowało że miałam wrażenie że czytam tani romans a nie powieść biograficzną słynnej noblistki. Jestem troszkę zawiedziona bo spodziewałam się dużo więcej po tej książce.

Autorka ciągle coś powtarza, całe zwroty.. to męczące przy tak obszernej książce. Od pierwszych stron nie umiem pogodzić się z tą, ponoć, nietuzinkową urodą Skłodowskich.. Ogólniedostępne zdjęcia mówią same za siebie. No i sama Skłodowska pokazana jako rozmemłana ofiara losu bez charakteru.. Pierwsza i ostatnia książka tej autorki. Nie trafia do mnie.

Autorka ciągle coś powtarza, całe zwroty.. to męczące przy tak obszernej książce. Od pierwszych stron nie umiem pogodzić się z tą, ponoć, nietuzinkową urodą Skłodowskich.. Ogólniedostępne zdjęcia mówią same za siebie. No i sama Skłodowska pokazana jako rozmemłana ofiara losu bez charakteru.. Pierwsza i ostatnia książka tej autorki. Nie trafia do mnie.