rozwińzwiń

Córka Stalina

Okładka książki Córka Stalina Rosemary Sullivan
Okładka książki Córka Stalina
Rosemary Sullivan Wydawnictwo: Znak Horyzont biografia, autobiografia, pamiętnik
656 str. 10 godz. 56 min.
Kategoria:
biografia, autobiografia, pamiętnik
Tytuł oryginału:
Stalin's Daughter: The Extraordinary and Tumultuous Life of Svetlana Alliluyeva
Wydawnictwo:
Znak Horyzont
Data wydania:
2017-02-20
Data 1. wyd. pol.:
2017-02-20
Liczba stron:
656
Czas czytania
10 godz. 56 min.
Język:
polski
ISBN:
9788324041831
Tłumacz:
Miłosz Wojtyna
Tagi:
Swietłana Alliłujewa Stalin Córka Stalina ZSRR Zimna wojna Komunizm Rodzina Stalina
Średnia ocen

7,6 7,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,6 / 10
121 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
944
875

Na półkach:

57/52/2022

57/52/2022

Pokaż mimo to

avatar
738
738

Na półkach: ,

Wydawało mi się, że będzie to książka o bajkowym życiu córki Stalina, tymczasem okazuje się, że to życie było ciężkie i siermiężne, jak czasy, w których przyszło jej żyć. I chociaż ojciec Swietłany był „wszechmogący”, to Swietłana nie otrzymała w tym domu od rodziców tego, co dla dziecka jest najważniejsze czyli miłości, ciepła, troski, zainteresowania jej sprawami i problemami. Jedynie niania miała dla niej ciepłe uczucia i zrozumienie. Fakt, przez jakiś czas była ulubienicą ojca, ale gdy podrosła i zaczęła mieć własne zdanie na pewne sprawy, straciła względy ojca i najzwyczajniej zaczęła się go bać. Z czasem zaczęła też dostrzegać, że ojciec to tyran i despota, że z jej otoczenia znikają bliscy jej ludzie czyli ciotki, wujowie a nawet bracia. Zaczęła rozumieć co się dzieje. Do tego nagła (samobójcza?) śmierć matki gdy była 6,5 letnim dzieckiem. Jej związki miłosne nieakceptowane przez ojca, a absztyfikanci zsyłani do obozu czy więzienia. Sytuacja bycia córką Stalina ciążyła jej przez całe życie, o czym świadczy fakt, że uciekła z kraju, wiedząc, że nie będzie mogła kontaktować się z dziećmi. Jak bardzo musiała być zdesperowana aby podjąć taki krok. Często podejmując decyzje, kierowała się po prostu sercem, impulsem: „Jej osobiste motywacje przebijały ważnością jakiekolwiek interesy polityczne”. Obserwujemy jej pobyt w USA, Wielkiej Brytanii, po latach na krótko powrót do ZSRR i znowu wyjazd za granicę: do Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie pozostała do śmierci.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić Swietłany, ale z książki wyłania się obraz osoby zagubionej, skromnej, niedowartościowanej. Nie oczekiwała luksusów czy drogich kreacji albo szczególnych względów z racji tego, kim jest, tylko normalnego, spokojnego życia, ale nosząc piętno córki Stalina, było to zwyczajnie niemożliwe. Postać w jakimś sensie tragiczna, stłamszona przez czasy i miejsce w jakim przyszło jej żyć oraz ojca – despotę i tyrana. Można powiedzieć, że: „ Na myśl przychodziła jej cała trudna przeszłość: jej ojciec, samobójstwo matki, zniknięcia krewnych, cierpienia przyjaciół, porzucenie dzieci...

W książce oprócz samego życia Swietłany mamy też wgląd w to jak wyglądał dwór „czerwonego cara” i jego otoczka. Jak wyglądało życie codziennie, relacje Stalina z rodziną, współpracownikami oraz świtą przywódcy czyli Berią, Chruszczowem, Mołotowem i innymi notablami. A sielanki nie było, bo jak tylko ktoś czymkolwiek naraził się wodzowi, to marny jego los. Nie oszczędził nawet syna i innych członków najbliższej rodziny. Jego śmierć również była tragiczna i w pewien sposób groteskowa, bo całe otoczenie widząc, że Stalin jest ciężko chory i potrzebuje natychmiastowej pomocy, bało się wezwać lekarza aby nie narazić się na wybuch wściekłości ze strony wodza. Zresztą większość najlepszych lekarzy ( o ironio!) była uwięziona na rozkaz Stalina za rzekomy spisek.

Lektura trudna, ciężka emocjonalnie (jak każda, która dotyczy tego tematu),ale ważna i warta przeczytania. Rzuca światło na to, jak można zgotować piekło na ziemi nie tylko własnej rodzinie, przyjaciołom ale i całemu narodowi. I jak to jest być córką takiego człowieka i dźwigać to brzemię przez całe swoje życie. Do każdego rozdziału książki dodano zdjęcia, więc można śledzić jak Swietłana wyglądała na różnych etapach życia. A życie Swietłany poniekąd trafnie podsumowuje cytat z książki: „ Historia życia Swietłany to wielka kronika przegranych bitew – potyczek toczonych z widmem ojca, (…),którego córka przypominała niestety pod wieloma względami”. Lektura bardzo wzruszająca (szczególnie pod koniec) ,obszerna i bardzo rzetelnie napisana, czyta się szybko, ale długo nie zapomina – Swietłana i jej los odciska piętno na czytelniku a po tej lekturze moje serce mocno krwawi i chcę jeszcze o niej czytać, wspominać ją i zachować pamięć o tej niezwykle dzielnej kobiecie, z którą życie obeszło się bardzo okrutnie.

Wydawało mi się, że będzie to książka o bajkowym życiu córki Stalina, tymczasem okazuje się, że to życie było ciężkie i siermiężne, jak czasy, w których przyszło jej żyć. I chociaż ojciec Swietłany był „wszechmogący”, to Swietłana nie otrzymała w tym domu od rodziców tego, co dla dziecka jest najważniejsze czyli miłości, ciepła, troski, zainteresowania jej sprawami i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
71
68

Na półkach:

historia o tym jak jedna osoba mogłaby obdarować swoim życiorysem kilka osób

historia o tym jak jedna osoba mogłaby obdarować swoim życiorysem kilka osób

Pokaż mimo to

avatar
27
27

Na półkach:

Przez pierwsze kilkadziesiąt stron lekko mnie rozczarowała, do momentu śmierci Stalina, ponieważ autorka garściami czerpała z Montefiore, a ja dopiero co go skończyłam. Więc te fakty były mi znane. Dalej już było lepiej, nowe fakty, nowe źródła.

Tragiczna postać, ta tytułowa córka Stalina, Swietłana Alliłujewa, bo używała nazwiska panieńskiego matki, żeby choć trochę uczynić swoje życie znośniejszym. Kremlowska księżniczka, wychowywana bez matki, z ojcem, jednym z największych zbrodniarzy w historii, w atmosferze wszechobecnego terroru, w tym gnieździe szerszeni. Jaki efekt? Otóż kobieta...trudna. Z jednej strony, w opinii ludzi, którzy stanęli na jej drodze, pełna ciepła, szalenie inteligentna, ale porywcza, wybuchowa, nieokiełznany charakter. Wszyscy oni twierdzą, że miała ten stalinowski rys charakteru odziedziczony po ojcu.
Zdecydowała się na krok brawurowy, uciekła z mateczki Rosji do Ameryki. Ale ta podróż i całe to zamieszanie, to chyba tylko ona mogła znieść. Traktowana jak gorący kartofel, bo żadne z krajów nie chciało popsuć i tak już niezbyt stabilnych stosunków z ZSRR. Pamiętajmy, że to czas zimnej wojny, co w zasadzie wszystko wyjaśnia. Ale udało się, dostała azyl, dotarła do Stanów. Z rękopisem "Dwudziestu listów do przyjaciela". To tam rozpoczęła rozliczanie się z przeszłością, z ojcem, z systemem. Odczarowała mi trochę Stalina. Jasno i wyraźnie twierdziła, że to był potwór. Pewnie kochał ją na swój wypaczony sposób, ale w niczym go to nie usprawiedliwia. A ona sama? Mnóstwo perypetii. Miała niebywały dar do pakowania się w kłopoty. Ale to chyba wynikało stąd, że najzwyczajniej w świecie nie znała ani życia ani świata, żyjąca pod kloszem w stalinowksiej Rosji. Radziła sobie jak umiała, raz lepiej raz gorzej, spragniona miłości, akceptacji. Żyjąca bezustannie na świeczniku, gdziekolwiek się udała wzbudzała sensację. Trudne życie. Sama czasem, ze względu na swój wybuchowy charakter, dolewała oliwy do ognia.
Podziwiam ją. Za hart ducha, za szaloną odwagę, graniczącą z brawurą, za odporność psychiczną. Że będąc tym, kim była, z tym piętnem, z cieniem ojca, który szedł za nią przez całe życie, tak stosunkowo dobrze przeżyła swój czas.
Polecam, bo jest co czytać, a przede wszystkim zapoznać się z historią tej tragicznej w gruncie rzeczy postaci.

I gdyby ktoś miał zbędne "Dwadzieścia listów do przyjaciela" chętnie przygarnę 😁😁.

Przez pierwsze kilkadziesiąt stron lekko mnie rozczarowała, do momentu śmierci Stalina, ponieważ autorka garściami czerpała z Montefiore, a ja dopiero co go skończyłam. Więc te fakty były mi znane. Dalej już było lepiej, nowe fakty, nowe źródła.

Tragiczna postać, ta tytułowa córka Stalina, Swietłana Alliłujewa, bo używała nazwiska panieńskiego matki, żeby choć trochę...

więcej Pokaż mimo to

avatar
4645
3414

Na półkach: , , ,

Świetnie, błyskotliwie, barwnie napisana biografia tytułowej bohaterki.

Swietłana Alliłujewa pokazana jest tu przez pryzmat rodzinnego dziedzictwa, które - wbrew jej woli - ciągnęło się za nią przez całe życie.
Śledzimy jednak nie tylko perypetie córki Stalina, ale i całą polityczną otoczkę, która jej towarzyszyła.

Alliłujewą poznajemy jako małą dziewczynkę i towarzyszymy jej aż do ostatnich dni.
Z portretu stworzonego przez autorkę wyłania się osoba nieszczęśliwa, spragniona miłości i akceptacji, zmuszona do podejmowania niezwykle trudnych decyzji, a przede wszystkim tragiczna, pełna sprzeczności, rozdarta między wspomnieniami z dzieciństwa, które czasem wydawały się idylliczne, a świadomością i wiedzą na temat ojca-tyrana, odpowiedzialnego za śmierć milionów swoich rodaków, także członków własnej rodziny.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, tym bardziej, że Rosemary Sullivan opiera swoją opowieść na wielu wiarygodnych i przekonujących tekstach źródłowych.
Nie ma tu miejsca na takie chwyty, domniemania niepoparte argumentami. "Córka Stalina" to rzetelny dokument, napisany przystępnie, interesująco, ubarwiony zdjęciami.

Trudno przejść obok tej książki obojętnie. Czyta się ją jak najlepszą powieść. Niestety, nie jest to literacka fikcja.

Świetnie, błyskotliwie, barwnie napisana biografia tytułowej bohaterki.

Swietłana Alliłujewa pokazana jest tu przez pryzmat rodzinnego dziedzictwa, które - wbrew jej woli - ciągnęło się za nią przez całe życie.
Śledzimy jednak nie tylko perypetie córki Stalina, ale i całą polityczną otoczkę, która jej towarzyszyła.

Alliłujewą poznajemy jako małą dziewczynkę i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1231
586

Na półkach: , ,

Dobrze napisana biografia rozedrganej do granic kobiety, córki wielkiego zbrodniarza historii. Zniszczył jej życie, będąc powodem samobójstwa matki, aresztowań wśród bliskich, śmierci i cierpień milionów. Urodziła się, by zostać symbolem, księżniczką komunizmu. I odrzuciła to, mając poczucie rozróżniania dobra i zła. Bardzo dobrze czyta się biografię Swietłany. Zakreślone życie na Kremlu, stosunki i osobistości ówczesnego czasu, otoczenia Stalina i jego samego nie przytłaczają historii bohaterki. Rosemary Sullivan skupiła się na samotności i wyobcowaniu Swietłany. Mimo wyrwania się z kraju ucisku, nie potrafiła znaleźć się w "wolnym" świecie. Niejeden pozazdrościłby licznych podróży, życia w wielu miejscach, bycia języczkiem uwagi państw, polityków, ważnych tego świata.. Czy to się opłaca? Czy to uszczęśliwia? Nie Swietłanę.

Dobrze napisana biografia rozedrganej do granic kobiety, córki wielkiego zbrodniarza historii. Zniszczył jej życie, będąc powodem samobójstwa matki, aresztowań wśród bliskich, śmierci i cierpień milionów. Urodziła się, by zostać symbolem, księżniczką komunizmu. I odrzuciła to, mając poczucie rozróżniania dobra i zła. Bardzo dobrze czyta się biografię Swietłany. Zakreślone...

więcej Pokaż mimo to

avatar
829
27

Na półkach: , ,

Solidnie napisana książka o kobiecie, która całe życie zmagała się z piętnem "dyktatorskiego" nazwiska i z porywczą naturą, którą dostała w spadku po ojcu. Życie Swietłany Alliłujewej to materiał na nie jeden film, a sama książka wciąga do świata, w którym przyszło żyć tytułowej "Córce Stalina". Polecam.

Solidnie napisana książka o kobiecie, która całe życie zmagała się z piętnem "dyktatorskiego" nazwiska i z porywczą naturą, którą dostała w spadku po ojcu. Życie Swietłany Alliłujewej to materiał na nie jeden film, a sama książka wciąga do świata, w którym przyszło żyć tytułowej "Córce Stalina". Polecam.

Pokaż mimo to

avatar
126
105

Na półkach:

Nie sposob uzmyslowic sobie, jakim ciezarem jest zycie z pietnem nazwiska Stalina. Niesamowite, pelne rosyjskosci, losy Swietlany sa przede wszystkim dramatycznym krzykiem o anonimowosc i walka o wolnosc. Zycie bardziej bogate i tragiczne niz nie jeden scenariusz filmowy, a w dodatku trwale splecione z losami ZSRR. Przczytac zdecydowanie warto, w pelni pojac - chyba nie sposob.

Nie sposob uzmyslowic sobie, jakim ciezarem jest zycie z pietnem nazwiska Stalina. Niesamowite, pelne rosyjskosci, losy Swietlany sa przede wszystkim dramatycznym krzykiem o anonimowosc i walka o wolnosc. Zycie bardziej bogate i tragiczne niz nie jeden scenariusz filmowy, a w dodatku trwale splecione z losami ZSRR. Przczytac zdecydowanie warto, w pelni pojac - chyba nie sposob.

Pokaż mimo to

avatar
119
117

Na półkach:

Swietłana Alliłujewa była córką słynnego rosyjskiego wodza. To chyba jedyna osoba z rodziny, do której Stalin miał słabość. Uwielbiał jak dla niego śpiewała, tańczyła, chciał dla niej jak najlepiej. Warto dodać, że jak najlepiej jego zdaniem – niekoniecznie jej. Przez długi czas kremlowska księżniczka (gdyż tak nazywano często Swietłanę) nie była świadoma tego, jak okrutny był jej ojciec. Do czasu...

Samobójstwo matki, skazywanie członków rodziny na roboty, czy wygnanie. Nie ominęło to również jednego z partnerów Swietłany, o czym tez wspomina autorka w biografii. Te i wiele innych zachowań oraz sytuacji sprawiły, że kobieta chciała wyjechać, uciec, porzucić dotychczasowe życie (stąd również zmiana nazwiska). Jak się to odbiło na jej życiu? Jak zareagowali najbliżsi, w tym również jej dzieci? Jedno jest pewne: długo szukała swego miejsca na ziemi, a duch Stalina cały czas był z nią, nie dając za wygraną.

Niezwykle ciekawa książka, oparta na podanych materiałach źródłowych, wzbogacona fotografiami i wypowiedziami ludzi mających styczność ze Swietłaną. Dość dużo nazwisk, które gdzieś tam mi często umykały, nie mogłam ich zapamiętać. Czcionka książki jest dość mała, jednak nie przeszkadza to w tym, by z rozdziału na rozdział jeszcze bardziej być zainteresowanym czytelnikiem. Przeszkadzała mi tylko dość duża ilość literówek w tekście, ale to chyba już moje zboczenie.

Dziadek, który dostał ode mnie książkę na urodziny był zadowolony - prezent trafiony jak najbardziej. Czytał całymi dniami i bardzo dziękował, że mógł dowiedzieć się rzeczy, o których do tej pory nikt nie słyszał, bo się o tym po prostu nie mówiło.

Jeśli ktoś zatem lubi tego typu lekturę – polecam.

Swietłana Alliłujewa była córką słynnego rosyjskiego wodza. To chyba jedyna osoba z rodziny, do której Stalin miał słabość. Uwielbiał jak dla niego śpiewała, tańczyła, chciał dla niej jak najlepiej. Warto dodać, że jak najlepiej jego zdaniem – niekoniecznie jej. Przez długi czas kremlowska księżniczka (gdyż tak nazywano często Swietłanę) nie była świadoma tego, jak okrutny...

więcej Pokaż mimo to

avatar
238
15

Na półkach:

Książka do której często wracam myślami, polecam tym którzy lubią biografie i interesują się historią. Jestem fanką biografii, ale nie tych pomnikowych z tak szczegółowym opisem historycznym, że przesłania opowieść o głównym bohaterze. W tej książce na pierwszym miejscu jest bohaterka i jej losy, na które największy wpływ miała własnie historia. No bo ojca się nie wybiera....

Książka do której często wracam myślami, polecam tym którzy lubią biografie i interesują się historią. Jestem fanką biografii, ale nie tych pomnikowych z tak szczegółowym opisem historycznym, że przesłania opowieść o głównym bohaterze. W tej książce na pierwszym miejscu jest bohaterka i jej losy, na które największy wpływ miała własnie historia. No bo ojca się nie wybiera....

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    316
  • Przeczytane
    148
  • Posiadam
    89
  • Teraz czytam
    10
  • 2018
    7
  • Biografie
    4
  • 2019
    3
  • Biografia
    2
  • Literatura faktu
    2
  • Biograficzne
    2

Cytaty

Więcej
Rosemary Sullivan Córka Stalina Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także