Niestety dla mnie najnudniejsza książka Daphne du Maurier. Wątek wojny domowej w Anglii kompletnie mnie nie interesował, a zajmował znaczną część książki, opisy walk, strategii itd…
Sama historia miłości, takiej „pomimo” a nie „za”, jest warta refleksji.

Niestety dla mnie najnudniejsza książka Daphne du Maurier. Wątek wojny domowej w Anglii kompletnie mnie nie interesował, a zajmował znaczną część książki, opisy walk, strategii itd…
Sama historia miłości, takiej „pomimo” a nie „za”, jest warta refleksji.

Przy całej mojej sympatii do Daphne du Maurier myslę, że Generał i panna to przegadna i nudnawa opowieść, w której niestety autorka zbyt wiele uwagi poświęca wojnie domowej. Ogólnie, w tej książce ciężko rozwinąć jakąś akcję, bo nawet sam romans bohaterów, trudno nazwać romansem.

W prawdzie przesłuchałem książkę do samego końca (choć miałem trudne momenty i chciałem zrezygnować) to akcja nie przykuwała zbyt mocno mojej uwagi, nie martwiłem się też o losy bohaterów.

Nadal moją ukochaną powieścią pisarki będzie Kozioł ofiarny lub jak kto woli Sobowtór.

Przy całej mojej sympatii do Daphne du Maurier myslę, że Generał i panna to przegadna i nudnawa opowieść, w której niestety autorka zbyt wiele uwagi poświęca wojnie domowej. Ogólnie, w tej książce ciężko rozwinąć jakąś akcję, bo nawet sam romans bohaterów, trudno nazwać romansem.

W prawdzie przesłuchałem książkę do samego końca (choć miałem trudne momenty i chciałem...

#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Generał i panna" Daphne du Maurier
To było świetne!!
Nadrabiając czytanie klasyki sięgnęłam po nienajbardziej znaną powieść Daphne du Maurier. To mój pierwszy tytuł tej autorki i z pewnością nie ostatni bowiem urzekł mnie jej pomysł na fabułę i wykonanie też. Świetnie wyważona historia. Historia trochę awanturnicza, trochę romans, a wszystko to w pięknych realiach historycznych.
I niech nie zwiedzie Was ten romans, bo jest on tu przedstawiony w wybitnie ciekawej formie.

#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Generał i panna" Daphne du Maurier
To było świetne!!
Nadrabiając czytanie klasyki sięgnęłam po nienajbardziej znaną powieść Daphne du Maurier. To mój pierwszy tytuł tej autorki i z pewnością nie ostatni bowiem urzekł mnie jej pomysł na fabułę i wykonanie też. Świetnie wyważona historia. Historia trochę awanturnicza,...

książka zasmuca i przygnębia. pozostawia za sobą posmak goryczy. czasem aż ciężko się czytało o nieszczęściach, które spływały na głównych bohaterów zewsząd. jednak, bardzo wartościowa lektura, mocno chwytająca za serce

książka zasmuca i przygnębia. pozostawia za sobą posmak goryczy. czasem aż ciężko się czytało o nieszczęściach, które spływały na głównych bohaterów zewsząd. jednak, bardzo wartościowa lektura, mocno chwytająca za serce

Dawno nie trafiłam na tak męczącą książkę.
Uwaga będą półspoilery!
Dla mnie ten rzekomo wielki romans skończył się już na początku książki (po wypadku). Nie mówiąc o tym, że kiepsko opisano jego przyczyny (nie widziałam co bohaterowie w sobie widzą). Ponadto dawno nie trafiłam na tak antypatycznego głównego bohatera. Nic mnie nie poruszyło w tej historii. Zarówno romans jak i wojna w tle zostały opisane w sposób zupełnie nie angażujący. Wytrwałam do końca tylko dlatego, że słuchałam tego w postaci audiobooka podczas gruntowych porządków w mieszkaniu. Jedyną dobrą rzeczą w tej książce była główna bohaterka. Miałam wrażenie jakby autorka całą wenę wlała w jej opis i zabrakło jej tej weny na opis pozastałych bohaterów i wojny.

Dawno nie trafiłam na tak męczącą książkę.
Uwaga będą półspoilery!
Dla mnie ten rzekomo wielki romans skończył się już na początku książki (po wypadku). Nie mówiąc o tym, że kiepsko opisano jego przyczyny (nie widziałam co bohaterowie w sobie widzą). Ponadto dawno nie trafiłam na tak antypatycznego głównego bohatera. Nic mnie nie poruszyło w tej historii. Zarówno romans jak...

Genialna

Genialna

Nie ma tutaj mrocznych zagadek i napięcia, ale na pewno jest niesamowity klimat. Autorka świetnie, z emocjami i wieloma ciekawymi informacjami opisała wojenne czasy z perspektywy cywili, którzy zostali w swoich domach i muszą zadbać o plony i samych siebie. Oczywiście osią jest romans, co moim zdaniem było najsłabszą częścią tej książki. Mimo to dostajemy ciekawych, łamiących stereotypy bohaterów, którym się kibicuje lub wręcz nie, świetny klimat i ciekawą historię osadzoną w prawdziwej, tej „większej”, państwowej. Dla mnie chociaż brakło mroku - ta książka była naprawdę ciekawa. I chociaż sinusoida tego romansu jest męcząca, to wciąż książka zasługuje na uwagę

Nie ma tutaj mrocznych zagadek i napięcia, ale na pewno jest niesamowity klimat. Autorka świetnie, z emocjami i wieloma ciekawymi informacjami opisała wojenne czasy z perspektywy cywili, którzy zostali w swoich domach i muszą zadbać o plony i samych siebie. Oczywiście osią jest romans, co moim zdaniem było najsłabszą częścią tej książki. Mimo to dostajemy ciekawych,...

Wymęczyłam się okrutnie słuchając, chociaż początek był interesujący. No, może do połowy jeszcze było względnie, potem już same nudy. Ile razy chciałam przerwać słuchanie i już do niego nie wrócić to tylko ja wiem, ale dałam szansę.
Niestety to tylko utwierdziło mnie w przekonaniu że książki tej autorki nie są dla mnie, ponieważ żadna mnie nie porwała.

Wymęczyłam się okrutnie słuchając, chociaż początek był interesujący. No, może do połowy jeszcze było względnie, potem już same nudy. Ile razy chciałam przerwać słuchanie i już do niego nie wrócić to tylko ja wiem, ale dałam szansę.
Niestety to tylko utwierdziło mnie w przekonaniu że książki tej autorki nie są dla mnie, ponieważ żadna mnie nie porwała.

Powieść Daphne du Maurier,, Generał i panna '' określiłabym książką spod znaku płaszcza i szpady, choć nazywana jest romansem. Nie lubię współczesnych romansideł, ale te historyczne /kostiumowe owszem. Tym razem autorka przeniosła nas do siedemnastoletniej Anglii nękanej wojną domową pomiędzy rojalistami a zwolennikami parlamentu. W takich okolicznościach nawiązał się romans pomiędzy pułkownikiem w służbie króla -Richardem Grenville'm i Honor Harris.
To smutna książka, główna bohaterka wiele przeżyła, los ciężko ją doświadczył a jej relacje z Richardem były dosyć skomplikowane. Ciekawe,że każda powieść Daphne du Maurier jest inna, ta różnorodność mi się podoba . W przypadku,, Generała i panny'' brakuje mi jednak tej specyficznej u Maurier atmosfery tajemniczości, leku, niepewności, lekkiej grozy. Książka jest w porządku, ale za mało tu Daphne w Daphne.

Powieść Daphne du Maurier,, Generał i panna '' określiłabym książką spod znaku płaszcza i szpady, choć nazywana jest romansem. Nie lubię współczesnych romansideł, ale te historyczne /kostiumowe owszem. Tym razem autorka przeniosła nas do siedemnastoletniej Anglii nękanej wojną domową pomiędzy rojalistami a zwolennikami parlamentu. W takich okolicznościach nawiązał się...

"Generał i panna" to na ten moment moja najmniej ulubiona powieść Daphne du Maurier, choć sam warsztat pisarki nadal mnie zachwyca.
Główna bohaterka bardzo mi się podobała i te fragmenty, które dotyczą niej samej mnie wciągały np. miesięczne wydarzenia w Menabilly. Jej postać była ciekawa, dobrze napisana i na pewno zapadnie mi w pamięć. Natomiast rozczarowałam się, bo nie był to jeden z najpiękniejszych romansów. Główni bohaterowie bardzo źle na siebie oddziaływali, głównie on na nią, a ich relacja była toksyczna. Generała nie polubiłam, bo nie jest to postać, do której da się czuć jakąkolwiek sympatię, współczucie. Jeżeli to chciała osiągnąć autorka to udało jej się to doskonale.
Doskonale też du Maurier udało się oddać kornwalijski klimat oraz wojnę domową w XVII-wiecznej Anglii i jak w jej czasie wyglądała codzienność dworskiej społeczności. Za to uwielbiam jej książki i chętnie sięgnę po kolejne.

"Generał i panna" to na ten moment moja najmniej ulubiona powieść Daphne du Maurier, choć sam warsztat pisarki nadal mnie zachwyca.
Główna bohaterka bardzo mi się podobała i te fragmenty, które dotyczą niej samej mnie wciągały np. miesięczne wydarzenia w Menabilly. Jej postać była ciekawa, dobrze napisana i na pewno zapadnie mi w pamięć. Natomiast rozczarowałam się, bo nie...