Daje się przeczytać, ale bohater-nieudacznik rzeczywiście jest irytujący. I ten finałowy monolog-spowiedź sprawcy ... Wygląda to tak, jakby autor nie wierzył, że czytelnik zrozumie i musiał mu wszystko dokumentnie wyłożyć. Jeśli detektyw Krzyż jeszcze powróci, ja się z nim nie spotkam.

Daje się przeczytać, ale bohater-nieudacznik rzeczywiście jest irytujący. I ten finałowy monolog-spowiedź sprawcy ... Wygląda to tak, jakby autor nie wierzył, że czytelnik zrozumie i musiał mu wszystko dokumentnie wyłożyć. Jeśli detektyw Krzyż jeszcze powróci, ja się z nim nie spotkam.

Historia opowiedziana ciekawie, choć miejscami się dłuży. Miło było spędzić czas z detektywem Krzyżem.

Historia opowiedziana ciekawie, choć miejscami się dłuży. Miło było spędzić czas z detektywem Krzyżem.

Niewiele czytam kryminałów, bo są dla mnie zbyt brutalne i przytłaczające. Ten taki nie jest i pewnie dlatego mi się tak podobał. Jest kilka śmierci fajnych osób, a podejrzenia padają na wszystkich, także zmarłych! Świetnie utkana fabuła i zaciskająca się pętla na szyi głównego bohatera.
Bardzo podobał mi się język i nawiązania do obecnej rzeczywistości, np. Lidla i Biedronki :D

Niewiele czytam kryminałów, bo są dla mnie zbyt brutalne i przytłaczające. Ten taki nie jest i pewnie dlatego mi się tak podobał. Jest kilka śmierci fajnych osób, a podejrzenia padają na wszystkich, także zmarłych! Świetnie utkana fabuła i zaciskająca się pętla na szyi głównego bohatera.
Bardzo podobał mi się język i nawiązania do obecnej rzeczywistości, np. Lidla i...

Już dawno mi się nie zdarzyło, żeby główny bohater tak mnie irytował, miałam ochotę kilka razy odłożyć książkę i już do niego nie wracać ale pomysł na fabułę, jej rozwiązanie a w zasadzie jego nieoczywistość są ciekawe i wciągające. Do tego połączenie sprawy sprzed lat ze sprawą aktualnie prowadzoną - daje duży plus. Natomiast zachowanie detektywa, jego sposób prowadzenia śledztwa a w zasadzie można powiedzieć, brak sprawczości w prowadzeniu śledztwa, działały na mnie jak płachta na byka. Choć nie wykluczam, że może to celowy zabieg, dzięki temu ten bohater jest na pewno inny niż główna postać w większości kryminałów.

Już dawno mi się nie zdarzyło, żeby główny bohater tak mnie irytował, miałam ochotę kilka razy odłożyć książkę i już do niego nie wracać ale pomysł na fabułę, jej rozwiązanie a w zasadzie jego nieoczywistość są ciekawe i wciągające. Do tego połączenie sprawy sprzed lat ze sprawą aktualnie prowadzoną - daje duży plus. Natomiast zachowanie detektywa, jego sposób prowadzenia...

"Strażnik Jeziora" Michała Zgajewskiego to debiutancki kryminał, który zabiera nas w mroczną podróż po Żywiecczyźnie roku 2017. Prywatny detektyw Norbert Krzyż staje przed wyzwaniem rozwiązania brutalnego morderstwa 16-letniej Emilii. Podejrzenia padają na Alana Węglarza, chłopaka dziewczyny i członka metalowej kapeli czerpiącej inspiracje ze słowiańskiej mitologii. Problem w tym, że Alan również znika bez śladu. Do akcji wkracza prywatny detektyw, Norbert Krzyż, a śledztwo prowadzi go w głąb tajemnic i sekretów skrywanych przez lata przez lokalną społeczność.
Norbert Krzyż, charyzmatyczny detektyw, to postać nietuzinkowa. Inteligentny, cyniczny, zaniedbujący życie prywatne, zmaga się z demonami przeszłości i nie boi się ryzyka. Krzyż jest ironiczny, bezpośredni, nie zważa na konwenanse i ma wyjątkowy talent do pakowania się w kłopoty – stąd sporo zawirowań akcji, co powoduje, że czytelnik na pewno nie będzie się nudził. To wiarygodny bohater, który choćby poprzez swoją niedoskonałość, wzbudził moją sympatię.
A inni bohaterowie? Magda. Olimpia. Alan. Jasiek. Konrad. To młodzi ludzi. Mają różne charaktery, plany, zamiary na przyszłość. Borykają się ze swoją odmiennością, brakiem zrozumienia wśród najbliższych, wyobcowaniem. Gdzieś głęboko ukrywają osobiste tajemnice i kłopoty, czasem ich przerastające. Nie są szczęśliwi, choć próbują, każde na swój własny sposób. I tu pojawia się u mnie smutna refleksja dotycząca braku akceptacji własnego dziecka, odrzucenia i wielkiej samotności wyalienowanych młodych ludzi, pozostawionych samych sobie i nieotrzymujących wsparcia od tych, na których powinni liczyć.


Autor skonstruował w “Strażniku tajemnic” mocno zawiłą fabułę. Mnogość tropów, poszlak, podejrzanych sprawia, że czasem czytelnik może się w tym trochę pogubić. W moim przypadku dotyczyło to nazwiska zabójcy, które w pierwszej chwili nic mi nie mówiło. Muszę jednak przyznać, że zaskakujące zwroty akcji trzymały mnie w napięciu do samego końca i z zaciekawieniem odkrywałam kolejne tajemnice.
"Strażnik Jeziora" to kryminał z historią i lokalnym kolorytem. W powieści znajdziemy nawiązania do słowiańskiej mitologii, mroczne sekrety z przeszłości, a atmosferę mroku i tajemnicy potęguje aura Jeziora Żywieckiego, które stało się niemym świadkiem rozgrywających się tu tragicznych wydarzeń.
Podsumowując, uważam debiut Michała Zgajewskiego za udany. Dla mnie jego pierwsza powieść ma w sobie wszystkie cechy dobrze napisanego kryminału: wyraziści bohaterowie, postać charyzmatycznego detektywa w stylu chandlerowskim, emocjonująca fabuła, mroczny klimat, prosty, potoczny język ułatwiający odbiór książki. Niestety, nie brak w powieści wulgaryzmów, których użycie nie zawsze mnie przekonało.
Polecam "Strażnika Jeziora" wszystkim, którzy szukają wciągającej lektury pełnej tajemnic i mrocznych sekretów!

"Strażnik Jeziora" Michała Zgajewskiego to debiutancki kryminał, który zabiera nas w mroczną podróż po Żywiecczyźnie roku 2017. Prywatny detektyw Norbert Krzyż staje przed wyzwaniem rozwiązania brutalnego morderstwa 16-letniej Emilii. Podejrzenia padają na Alana Węglarza, chłopaka dziewczyny i członka metalowej kapeli czerpiącej inspiracje ze słowiańskiej mitologii. Problem...

Wysłuchene jako audiobook
Po wysłuchaniu 1/3 książki odpadłem.
Jak mówił inżynier Mamoń "Brak akcji..."

Wysłuchene jako audiobook
Po wysłuchaniu 1/3 książki odpadłem.
Jak mówił inżynier Mamoń "Brak akcji..."

Prawda zawsze ma drugie dno

Mała miejscowość w górach, słowiańską mitologia, zagadka, detektyw, humor, kryminalna seria.

Detektyw Norbert ma cięty język, niespecjalnie cięgle pakuje się w kłopoty i ja do rozwiązania zagadkę kryminalną, czy mu się to uda?

Polubiłam postać głównego bohatera, detektywa, jest on interesującą postacią. A zagadki i tajemnice są wciągające. To ciekawa, intrygująca książka.

Prawda zawsze ma drugie dno

Mała miejscowość w górach, słowiańską mitologia, zagadka, detektyw, humor, kryminalna seria.

Detektyw Norbert ma cięty język, niespecjalnie cięgle pakuje się w kłopoty i ja do rozwiązania zagadkę kryminalną, czy mu się to uda?

Polubiłam postać głównego bohatera, detektywa, jest on interesującą postacią. A zagadki i tajemnice są wciągające. To...

Trochę nierówna książka, rozpoczyna się nieźle, trupem młodej dziewczyny znalezionym w jeziorze. Poznajemy także głównego bohatera, detektywa w średnim wieku i w raczej średnim nastroju. Akcja toczy się standardowym torem, nie ma tu nic odkrywczego, niemniej jednak czyta się przyjemnie. Z czasem jednak zmęczyła mnie trochę ilość bohaterów, poszlak, wątków, zeznań i wydarzeń. Zaczęłam się w tym wszystkim gubić. Zagmatwałam się do tego stopnia, że kiedy w końcu Norbert Krzyż skonfrontował się z zabójcą, to w pierwszym momencie nie miałam pojęcia kto to taki, nie potrafiłam dopasować nazwiska do postaci. To nie jest tak, że książka jest jakaś strasznie skomplikowana. Gdyby ktoś czytał ja ciurkiem, w dwa-trzy wieczory, pewnie nie miałby tego problemu. Ja czytam po kilka - kilkanaście stron dziennie i po prostu mniej charakterystyczne osoby czy szczegóły mi umykały.
Trochę przeszkadzała mi również ilość nieprawdopodobnych zdarzeń, ciężko się wczuć w historię i uwierzyć że dzieje się na prawdę, kiedy trup ściele się gęsto, dziewczyny co i rusz rozkładają nogi, a detektyw z małej mieściny ma swojego, a jakże, speca-nerda, który niczym w CSI potrafi wszystko załatwić paroma kliknięciami w klejąca się klawiaturę.

Trochę nierówna książka, rozpoczyna się nieźle, trupem młodej dziewczyny znalezionym w jeziorze. Poznajemy także głównego bohatera, detektywa w średnim wieku i w raczej średnim nastroju. Akcja toczy się standardowym torem, nie ma tu nic odkrywczego, niemniej jednak czyta się przyjemnie. Z czasem jednak zmęczyła mnie trochę ilość bohaterów, poszlak, wątków, zeznań i...

Książa z ogromnym potencjałem ale troszkę zmarnowanym. Chodzi mi głównie o naprawdę ciekawy pomysł na fabułę, ale kiepsko rozwinięty i zakończony. Wątek słowiański, który wydawał mi się najbardziej pociągający w "okładkowym opisie" zaprzepaszczony. Główny bohater i część jego zachowań jest irytująca, a podejmowane decyzje infantylne jak na 30 latka. Natomiast na plus wplątana historia powstania jeziora Żywieckiego.

Książa z ogromnym potencjałem ale troszkę zmarnowanym. Chodzi mi głównie o naprawdę ciekawy pomysł na fabułę, ale kiepsko rozwinięty i zakończony. Wątek słowiański, który wydawał mi się najbardziej pociągający w "okładkowym opisie" zaprzepaszczony. Główny bohater i część jego zachowań jest irytująca, a podejmowane decyzje infantylne jak na 30 latka. Natomiast na plus...

Początek dużo obiecywał, później było gorzej. Jeśli będą następne części dam im szansę.

Początek dużo obiecywał, później było gorzej. Jeśli będą następne części dam im szansę.