Publikacja ta jest całkiem ważna dla całego środowiska z kilku powodów. Po pierwsze, im więcej pojawi się w Polsce tekstów teoretycznych, tym większe prawdopodobieństwo, że komiksologia zostanie zaakceptowana lub choćby zauważona przez kolegów naukowców zajmujących się innymi dziedzinami kultury. Po drugie, sam temat przewodni zbioru stara się wypełnić pewną dziurę, która powstała w refleksji nad komiksem w naszym kraju – widoczna jest bowiem tendencja do skupiania się przede wszystkim na warstwie fabularnej, na analizowaniu i interpretowaniu historii, przy jednoczesnym marginalizowaniu środków przekazujących tę historię.

Wszystkie teksty skupiają się rzecz jasna na wizualnym języku komiksów, dlatego możemy poczytać o problemach związanych z kadrowaniem, układem plansz, dymkami, kolorystyką oraz stylistyką. Niektóre artykuły koncentrują się przede wszystkim na danej kwestii teoretycznej, inne za punkt wyjścia biorą konkretne utwory i na ich przykładzie analizują wybrane zagadnienie (tutaj komiksy Gawronkiewicza, Modan i Sasnala). Ich jakość i poziom trudności oczywiście się różnią, ale muszę przyznać, że większość z nich czyta się bardzo przyjemnie.

Cała recenzja do przeczytania na: http://zcyklu.pl/na-czasie/497/Obraz-sine-qua-non.

Publikacja ta jest całkiem ważna dla całego środowiska z kilku powodów. Po pierwsze, im więcej pojawi się w Polsce tekstów teoretycznych, tym większe prawdopodobieństwo, że komiksologia zostanie zaakceptowana lub choćby zauważona przez kolegów naukowców zajmujących się innymi dziedzinami kultury. Po drugie, sam temat przewodni zbioru stara się wypełnić pewną dziurę, która...