Gra o Ferrin

Nie wiem czy dlatego.ze słuchałam audiobooka, czy poprostu tak napisana.
Opis wydawał się całkiem ciekawy jednak ciągnęła się w nieskończoność i tylkoczekalam na koniec. Główna bohaterka trochę zaczęła mnie już denerwować.
Napewno nie będę sluchala/czytała 2 tomu.

Nie wiem czy dlatego.ze słuchałam audiobooka, czy poprostu tak napisana.
Opis wydawał się całkiem ciekawy jednak ciągnęła się w nieskończoność i tylkoczekalam na koniec. Główna bohaterka trochę zaczęła mnie już denerwować.
Napewno nie będę sluchala/czytała 2 tomu.

Książka jest klasyfikowana jako fantasy. Jezu!
Zaczęło się dziwnie, później było coraz dziwniej (nie mylić z ciekawie). Niewyjaśnione wątki (choćby z nieznaną siostrą - bliźniaczką), infantylna i wkurzająca główna bohaterka ( tekściki o Australii tuż po przeniesieniu się z Ziemi do Ferrinu) prawie mnie odstraszyły od dalszej lektury), brak logiki w akcji, nieco obrzydliwa erotyka. Plusem jest sam pomysł, niestety autorka nie potrafiła przedstawić go w atrakcyjnej formie. Język jest przystępny, dzięki czemu powieść czyta się szybko.

Książka jest klasyfikowana jako fantasy. Jezu!
Zaczęło się dziwnie, później było coraz dziwniej (nie mylić z ciekawie). Niewyjaśnione wątki (choćby z nieznaną siostrą - bliźniaczką), infantylna i wkurzająca główna bohaterka ( tekściki o Australii tuż po przeniesieniu się z Ziemi do Ferrinu) prawie mnie odstraszyły od dalszej lektury), brak logiki w akcji, nieco obrzydliwa...

Historia dobra. Reszta niestety się nie broni

Historia dobra. Reszta niestety się nie broni

Sięgnęłam po tą książkę zupełnym przypadkiem, język całkiem dobry, czytało mi się pod tym względem książkę przyjemnie.

Bohaterowie nieco nijacy, co jednak jakoś super nie przeszkadzało mi podczas czytania. Początkowo miałam problem z połapaniem się kto kim jest i jaką funkcję w tej książce będzie pełnić.

Książka do połowy lekko nudnawa, dopiero od połowy akcja się rozkręca i zmierza do punktu kulminacyjnego. Czytanie utrudniał mi bałagan fabularny, skakanie od jednego wątku do drugiego. Zakończenie też jakoś szczególnie mnie nie zachwyciło.

Książka całkiem okej, ma swoje wady, natomiast historia ma w sobie potencjał, co mam nadzieję udowodni nam autorka w tomie kolejnym. Nie chcę skreślać pomysłu dlatego dam szansę kontynuacji tej historii.

Sięgnęłam po tą książkę zupełnym przypadkiem, język całkiem dobry, czytało mi się pod tym względem książkę przyjemnie.

Bohaterowie nieco nijacy, co jednak jakoś super nie przeszkadzało mi podczas czytania. Początkowo miałam problem z połapaniem się kto kim jest i jaką funkcję w tej książce będzie pełnić.

Książka do połowy lekko nudnawa, dopiero od połowy akcja się...

Przeczytałam ponad dwadzieścia książek Katarzyny Michalak, które podobały mi się w różnym stopniu.
Jednak pierwszy tom serii 'Kroniki Ferrinu', jako jedyny zresztą z tego cyklu, stał od dawna na półce - to fantastyka, której nie lubię. Postanowiłam wreszcie przeczytać i podjąć decyzję czy to moja bajka...

Karolina jest lekarzem anestezjologiem i jeździ karetką pogotowia. Tamtego dnia dostała wezwanie do dziewczyny, która chcąc popełnić samobójstwo skoczyła z okna na piątym piętrze... Lekarka rozpoznaje w niej Kamilę - siostrę bliźniaczkę, która mimo podjętej reanimacji, umiera.

By odreagować bezsilność, ból, zmęczenie, arogancję ordynatora a także wizytę Łukasza, który informuje ją o odejściu ciotki Maryli w nieznane jednocześnie się oświadczając (a ona traktowała go jak brata!) Karolina postanawia przenieść się do Ferrinu - świata, o którym marzyła od dziecka. Jest to możliwe dzięki prezentowi od ciotki, temu co zawierał...

Trafiając do Lasu Tysiąca w Ferrinie, Anaela (nowe imię Karoliny) przebudzona na mchu nie wie, że znalazła się w środku wojny. Jako Pierwsza z Przepowiedni staje się przedmiotem walki między dobrem a złem. Każdy z trzech władców (Eleuzis dell’Soll, Sellinaris WeddSa’ard i Berenika de Sanctis) chce wykorzystać Anaelę do własnych celów, każdy chce wygrać wojnę. Komu się to uda? Z kim będzie walczyć Anaela? Co odkryje? Jaką rolę odegra miłość do największego wroga?


Gdyby ta książka rozwijała się dalej oparta na wątku nie do końca jasnych relacji bliźniaczek Karoliny i Kamili, udziale Łukasza w życiu lekarki i ciotki Maryli, która przekazała jej tajemniczy prezent czy pobytu w domu dziecka to prawdopodobnie pochłaniałabym ją w zawrotnym tempie. Niestety, zbyt szybko pojawił się fantastyczny świat Ferrinu, który mnie zanudził na maksa. I chyba nie dlatego, że nie lubię tego gatunku, było zwyczajnie bezbarwnie i męcząco. Ciężko polubić któregoś bohatera choć jest ich naprawdę mnóstwo, wciąż kogoś porywają, uśmiercają a na osłodę jest tylko jednorożec!


Podsumowując - "Gra o Ferrin" to pozycja dla tych, którzy lubią fantastykę i ja wtedy polecam lekturę wszystkich tomów serii, zapewne jest szansa że będą się dobrze bawić. Jeśli choć część akcji powróciła z Ferrinu na Ziemię to ja poproszę informację czy poruszony został któryś z wątków, o których wspominałam wcześniej (że tak ukierunkowana powieść miałaby szansę mi się podobać). Moja bajka to nie jest, podziękuję...

Przeczytałam ponad dwadzieścia książek Katarzyny Michalak, które podobały mi się w różnym stopniu.
Jednak pierwszy tom serii 'Kroniki Ferrinu', jako jedyny zresztą z tego cyklu, stał od dawna na półce - to fantastyka, której nie lubię. Postanowiłam wreszcie przeczytać i podjąć decyzję czy to moja bajka...

Karolina jest lekarzem anestezjologiem i jeździ karetką pogotowia....

Początek i imiona fajne - to tyle z plusów.
Ciągnęła się w nieskończoność, męczyłem się jak nigdy wcześniej. Bałagan fabularny, skakanie z wątku na wątek, decyzję bohaterów podejmowane w trakcie książki są po prostu nielogiczne . Potencjał i pomysł nie był zły.

Początek i imiona fajne - to tyle z plusów.
Ciągnęła się w nieskończoność, męczyłem się jak nigdy wcześniej. Bałagan fabularny, skakanie z wątku na wątek, decyzję bohaterów podejmowane w trakcie książki są po prostu nielogiczne . Potencjał i pomysł nie był zły.

13/21
2x

13/21
2x

Sam tytułowy Ferrin jest naprawdę fajnym i ciekawym światem.
Uwielbiam postać Sarisa, czarnego wierzchowca i obrońcę głównej bohaterki.
Imię "Anaela" jest bardzo ładne i po prostu się w nim zakochałam.
I na tym koniec plusów tej książki.
Sama akcja jest nudna, a czytając czasami po prostu ma się ochotę trzepnąć Karolinę w łeb za to jak idiotyczne i bezsensowne podejmuję decyzję.
Już sam fakt, że nasza bohaterka zakochuję się w człowieku, który zabił miliony niewinnych istot bez istotnej przyczyny oraz czeka na moment, w którym uśmierci ją i jej przyjaciół to jakiś absurd. Głównie z tego powodu byłam na początku nastawiona pesymistycznie. I niestety tak jak się spodziewałam wyszło fatalnie. Wiem, że ten wątek mógł być udany i na przykład przytaczam tu "Z krwi i kości".
Cóż podsumowując - kompletnie mi się nie podoba.

Sam tytułowy Ferrin jest naprawdę fajnym i ciekawym światem.
Uwielbiam postać Sarisa, czarnego wierzchowca i obrońcę głównej bohaterki.
Imię "Anaela" jest bardzo ładne i po prostu się w nim zakochałam.
I na tym koniec plusów tej książki.
Sama akcja jest nudna, a czytając czasami po prostu ma się ochotę trzepnąć Karolinę w łeb za to jak idiotyczne i bezsensowne podejmuję...

Wydanie, które przeczytałam miało 455 stron. Około 3/4 książki zastanawiałam się, czy autorka pisząc powieść coś brała, jeżeli tak, to zdecydowanie nie służyło to twórczości. Chaos, bałagan. Bohaterowie nijacy, bez wyrazu. Fabuła żenująca. Dopiero od 382 strony nabiera ona sensu.

Wydanie, które przeczytałam miało 455 stron. Około 3/4 książki zastanawiałam się, czy autorka pisząc powieść coś brała, jeżeli tak, to zdecydowanie nie służyło to twórczości. Chaos, bałagan. Bohaterowie nijacy, bez wyrazu. Fabuła żenująca. Dopiero od 382 strony nabiera ona sensu.

Byłam rozczarowana tą książką, przez pierwsze połowę książki nie dzieje się nic, co może zachwycić. Dopiero pod koniec rozkręca się cokolwiek. Jedna z niewielu książek przy której męczyłam się czytając.

Byłam rozczarowana tą książką, przez pierwsze połowę książki nie dzieje się nic, co może zachwycić. Dopiero pod koniec rozkręca się cokolwiek. Jedna z niewielu książek przy której męczyłam się czytając.