Ucieczka znad rozlewiska

"Ucieczka znad rozlewiska" Katarzyny Zyskowskiej jest dowodem na ogromny postęp, jaki poczyniła ta pisarka. Powieść jest całkiem niezła, ale niknie w zalewie podobnych do niej historyjek o kobietach, które mając ileś tam lat ( w tym wypadku 30) nagle uświadamiają sobie, że chcą żyć inaczej niż do tej pory i podejmują przełomową decyzję, która oczywiście zmienia ich nudną egzystencję w pasmo fascynujących doznań. Mniej więcej o tym jest ta książka.
Oto Franciszka, mieszkanka urokliwego Kazimierza Dolnego, zwiewa sprzed kościoła, w którym miała za chwilę powiedzieć sakramentalne "tak" narzeczonemu i wieść z nim przyzwoite mieszczańskie życie ku zadowoleniu matki- dyrektorki szkoły i ojca- aptekarza. Ucieka do stolicy, gdzie zatrzymuje się u przyjaciółki, robi olśniewającą karierę, poznaje ciekawych ludzi i nie może się opędzić od adoratorów. Jej czyn pociąga za sobą innych, którzy też zdobywają się na odwagę i zmieniają swoje życie.
Sama fabuła może i jest nieco banalna, ale pobłyskują w niej elementy talentu autorki, który w pełnej krasie objawi się w "Historii złych uczynków". Książka niesie w sobie bowiem całkiem mądre przesłania. Na przykład o tym, że czasami, żeby docenić wartość człowieka i uczucia trzeba się od niego oddalić Albo o tym, że prawdziwa miłość to nie zawsze jest huk fajerwerków i gejzer namiętności- bywa, że jest niepozorna i niezauważalna.
Autorka sama stwierdza na początku, że jej zamiarem było odmitologizować wszelkie rozlewiska, mazurskie pensjonaty i leśne chaty, do których uciekają mieszczuchy i wiodą w nich sielskie życie z dala od zgiełku wielkich miast. Okazuje się, że ucieczka w drugą stronę też może być sposobem na szczęście, bo prowincja to nie dla każdego wymarzone miejsce do realizacji marzeń.
Zaletą tej pozycji jest dobry, żywy język, lekkość, z jaką autorka przedstawia wydarzenia i to, że udało jej się uniknąć landrynkowej słodyczy, cechującej często podobne powieści.
Polecam raczej paniom, które potrzebują czegoś lekkiego dla relaksu.

"Ucieczka znad rozlewiska" Katarzyny Zyskowskiej jest dowodem na ogromny postęp, jaki poczyniła ta pisarka. Powieść jest całkiem niezła, ale niknie w zalewie podobnych do niej historyjek o kobietach, które mając ileś tam lat ( w tym wypadku 30) nagle uświadamiają sobie, że chcą żyć inaczej niż do tej pory i podejmują przełomową decyzję, która oczywiście zmienia ich nudną...

Bohaterki książek uwielbiają uciekać. Z reguły na wieś lub do lasu, gdzie czekają na nie chatki, kotki a czasem książęta na białych koniach. Ale przecież gdyby zawsze tak było, byłoby nudno, prawda? Dlatego Kasia Zyskowska-Ignaciak wymyśliła odmienną wersję...

Franciszka Melzer, lat dwadzieścia dziewięć, pracuje w biurze turystycznym w Kazimierzu Dolnym. Wciąż mieszka z rodzicami na obrzeżach miasteczka, ale już za tydzień sytuacja ulegnie zmianie, ponieważ wyjdzie za mąż. Jak każda panna młoda ma ogrom wątpliwości czy małżeństwo z Kubą da jej szczęście. Oliwy do ognia dolewa fakt, że na jej wieczór panieński siostra Helena zaprosiła chiromantę, który wszystkim obecnym kobietom uzmysłowił, że nadchodzi czas zmian, choć nie wszystkie były świadome tego, jakie one będą.

Lawina ruszyła, gdy Frania biegła od fryzjera na parking i o mały włos nie wpadła pod samochód... który prowadziła jej pierwsza miłość - Andrzej. Dlatego kilka godzin później uciekła sprzed drzwi kościoła, pozostawiając osłupiałą rodzinę a przede wszystkim zrezygnowanego Kubę. Wyjechała do Warszawy, gdzie los podarował jej telewizyjną karierę, kilku adoratorów a przede wszystkim wsparcie przyjaciółki, która wyciągnęła ją z płaczliwego stanu. Z czasem zaczyna stawać na nogi, spotykać się z Heleną, która korzystając z odwagi młodszej siostry, w dniu jej niedoszłego ślubu obwieściła rodzinie, że odchodzi od męża!


Frania od zawsze była pod wielkim wpływem matki, dyrektorki liceum. Poukładana i romantyczna, nudna i robiąca to, czego oczekują od niej inni, brakowało jej odwagi, by żyć po swojemu podejmując swoje - choć może czasem błędne - decyzje. Rozpoczynając pracę i nowe życie w stolicy, wreszcie zaczęła czuć satysfakcję, szczęście i spełnienie. A z czasem mogła śmiało powiedzieć, że jest u siebie, ze sobą i po swojemu. Jedynie jej uczucia wciąż nie mogą ostatecznie się zdefiniować - sama nie wie o kim myśleć... Który mężczyzna jest jej przeznaczony, los jednak czuwa i podpowie jej to we właściwym momencie.

Na bohaterkę czeka również misja ratowania - nie tylko pewnego paskudnego, porzuconego szczeniaka ale przede wszystkim relacji z matką, bowiem przez kilka miesięcy nie miały ze sobą kontaktu.



Kasia Zyskowska-Ignaciak stworzyła lekką i zabawną opowieść o zwyczajnej kobiecie, która pełna rozterek szuka tego jedynego. Gdy jest z Kubą - myśli o Andrzeju, gdy spotyka się z Andrzejem - powraca do chwil z Kubą. Jej ciągłe rozterki wcale nie pomagają jej w codzienności, ale może wreszcie zrozumie kogo kocha...
Narracja Franki jest niezwykle przyjemna w odbiorze, bohaterka opisuje swoje myśli i przeżycia z humorem a niektóre sytuacje wywołują u czytelnika napady chichotu.


Podsumowując - "Ucieczka znad rozlewiska" to opowieść o ucieczce z pięknej nadwiślańskiej krainy do stolicy, o podejmowaniu ryzyka, bezradności, życiowych rewolucjach i zakrętach, straconym czasie, wyrzutach sumienia oraz odwadze w walce o szczęście i miłość. Historia o pojednaniu ze sobą, poznawaniu długo skrywanej prawdy oraz o konfrontacji z przeszłością. Polecam na popołudniowy relaks

Bohaterki książek uwielbiają uciekać. Z reguły na wieś lub do lasu, gdzie czekają na nie chatki, kotki a czasem książęta na białych koniach. Ale przecież gdyby zawsze tak było, byłoby nudno, prawda? Dlatego Kasia Zyskowska-Ignaciak wymyśliła odmienną wersję...

Franciszka Melzer, lat dwadzieścia dziewięć, pracuje w biurze turystycznym w Kazimierzu Dolnym. Wciąż mieszka z...

Uciekła by zmienić swoje życie. Zmieniła wzzystko poza miłością. Jej decyzja pchnęła inne osoby do zmian i szukania szczęścia. Szczera rozmowa z narzeczonym a wszystko byłoby inaczej no ale... Na szczęście miłość nie mija jeśli jest prawdziwa.

Uciekła by zmienić swoje życie. Zmieniła wzzystko poza miłością. Jej decyzja pchnęła inne osoby do zmian i szukania szczęścia. Szczera rozmowa z narzeczonym a wszystko byłoby inaczej no ale... Na szczęście miłość nie mija jeśli jest prawdziwa.

Przyjemna w czytaniu książka, pokazująca piękno życia, jakim jest jego nieprzewidywalność.

Przyjemna w czytaniu książka, pokazująca piękno życia, jakim jest jego nieprzewidywalność.

lekka, przyjemnie się czyta - odskocznia

lekka, przyjemnie się czyta - odskocznia

Jedna z pierwszych książek autorki która mnie wciągnęła od początku do końca. Jest inna niż wszystkie książki polskich autorek bo jako jedna z nielicznych opisuje ucieczkę do wielkiego miasta a nie odwrotnie;)

Jedna z pierwszych książek autorki która mnie wciągnęła od początku do końca. Jest inna niż wszystkie książki polskich autorek bo jako jedna z nielicznych opisuje ucieczkę do wielkiego miasta a nie odwrotnie;)

Książka bardzo lekka, przyjemna i jakaś taka...życiowa. Problematyka, którą poruszyła pisarka jest współczesna. We współczesnej literaturze kobiecej często pojawiają się wątki relacji rodzinnych. Podobał mi się wątek między matką Danutą a córką Franciszką. Mamy tu przykład trudniejszych relacji między kobietami.

Powieść o dylematach życiowych, rozterkach sercowych, zdradzie, miłości, wielkiej przyjaźni, nadziejach i poszukiwaniu sposobu na własne życie.

Polubiłam Franciszkę Melzer, jej zwariowaną przyjaciółkę Weronikę, zawsze służącą wsparciem i pomocą oraz siostrę Helenę, która tkwi w nieudanym małżeństwie.

Jak dla mnie troszkę za idealna, kończąca się sukcesami na każdej płaszczyźnie życiowej. Za dużo dla mnie prawdy, idealnych sytuacji, przychylności innych ludzi. Brak postaci negatywnych, charakternych. Wszyscy pomocni i uczciwi a to trochę nierealne we współczesnym świecie...Ale chyba literatura kobieca takie właśnie przyjęła kryteria.

Książka bardzo lekka, przyjemna i jakaś taka...życiowa. Problematyka, którą poruszyła pisarka jest współczesna. We współczesnej literaturze kobiecej często pojawiają się wątki relacji rodzinnych. Podobał mi się wątek między matką Danutą a córką Franciszką. Mamy tu przykład trudniejszych relacji między kobietami.

Powieść o dylematach życiowych, rozterkach sercowych,...

Frania ma stanąć przed ołtarzem, ale coś jej się nie podoba. Niby kocha Kubę, niby ma stałą pracę, mieszkanie, ale nie ma fajerwerków. Postanawia rzucić wszystko i zacząć od nowa.

Książkę czyta się szybko.
Literatura dla kobiet, nie ma efektu "wow", ale można przeczytać ;)

Frania ma stanąć przed ołtarzem, ale coś jej się nie podoba. Niby kocha Kubę, niby ma stałą pracę, mieszkanie, ale nie ma fajerwerków. Postanawia rzucić wszystko i zacząć od nowa.

Książkę czyta się szybko.
Literatura dla kobiet, nie ma efektu "wow", ale można przeczytać ;)

Typowe "babskie czytadło'. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, ale... Bohaterka i jej losy dość przewidywalne.

Typowe "babskie czytadło'. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, ale... Bohaterka i jej losy dość przewidywalne.

Koniec końców podobała mi się. Mogła być zdecydowanie gorsza, a jednak mnie wciągnęła. Może i trochę nieprawdopodobne w niej zdarzenia, ale przecież Frania nie mogła żyć na garnuszku Weroniki. Nie spodziewałam się takiego zakończenia od autorki, a i sama bohaterka też orientuje się w uczuciach na sam koniec. Długo mnie zwodzono. Jednak czasem swoimi marzeniami należy się podzielić z bliskimi, bo nikt nie potrafi czytać w myślach.

Koniec końców podobała mi się. Mogła być zdecydowanie gorsza, a jednak mnie wciągnęła. Może i trochę nieprawdopodobne w niej zdarzenia, ale przecież Frania nie mogła żyć na garnuszku Weroniki. Nie spodziewałam się takiego zakończenia od autorki, a i sama bohaterka też orientuje się w uczuciach na sam koniec. Długo mnie zwodzono. Jednak czasem swoimi marzeniami należy się...