Przydługa. Ładna okładka, w smok. Imię Neret świetne. Wykreowany świat jest fajny ale bohaterzy, zwłaszcza główna postać potrafi być żenująca. Marcus nadrabia ale też ma słabsze momenty.

Przydługa. Ładna okładka, w smok. Imię Neret świetne. Wykreowany świat jest fajny ale bohaterzy, zwłaszcza główna postać potrafi być żenująca. Marcus nadrabia ale też ma słabsze momenty.

W tej książce podoba mi się jedynie świat wykreowany przez autorkę i mocno ubolewam, że bohaterowie są strasznie infantylni a ich przygody naiwne, w stylu "zabili go i uciekł", bo na tym podłożu można było naprawdę stworzyć coś fajnego.

W tej książce podoba mi się jedynie świat wykreowany przez autorkę i mocno ubolewam, że bohaterowie są strasznie infantylni a ich przygody naiwne, w stylu "zabili go i uciekł", bo na tym podłożu można było naprawdę stworzyć coś fajnego.

Nieprawdopodne zwroty akcji spowodowały utratę wiarygodności. Śmiesznie to brzmi, bo wszystko tu jest niewiarygodne, ale gdy pewien poziom absurdu zostaje przekroczony, to magia książki przestaje działać. Liczne zmartwychstania się do tego przyczyniły. Dla mnie koniec serii.

Nieprawdopodne zwroty akcji spowodowały utratę wiarygodności. Śmiesznie to brzmi, bo wszystko tu jest niewiarygodne, ale gdy pewien poziom absurdu zostaje przekroczony, to magia książki przestaje działać. Liczne zmartwychstania się do tego przyczyniły. Dla mnie koniec serii.

Tom troszkę gorszy od pierwszej części, jednak nadal do przeczytania jako coś lekkiego, nie skomplikowanego.

Tom troszkę gorszy od pierwszej części, jednak nadal do przeczytania jako coś lekkiego, nie skomplikowanego.

Mimo słabego pierwszego tomu dałem szanse tej serii, niestety srogo sie zawiodłem. Podobne poroblemy jak z pierwszym tomem. Po 3 juz nie sięgnę.

Mimo słabego pierwszego tomu dałem szanse tej serii, niestety srogo sie zawiodłem. Podobne poroblemy jak z pierwszym tomem. Po 3 juz nie sięgnę.

Najbardziej rozczarowałam się zakończeniem. Przez całe dwa tomy poszukiwałam z utęsknieniem fragmentów "normalnego życia" Ariel i Marcusa. Pomimo wad, polubiłam bohaterkę i chciałam dowiedzieć się czegokolwiek innego niż o jej śmierci na końcu książki! Było to niemałym szokiem, szczególnie to jak Amanda nagle stała się wielką czarownicą i "przyzwyczajała się" do dwudziestoletniego ciała. Także seksualne komentarze na końcu książki, mając w pamięci jej dziecinną fascynację 10-latki opisaną w książce, wydawały się już być nie na miejscu... Irracjonalna równie była walka Ariel z Orianą. Kreacja Oriany przypadła dosyć nieźle, ale to że Ariel nie potrafiła w jakiś sensowny sposób walczyć, też było dziwne, zważywszy to jak spektakularna była jej próba na Naczelnego...

Pal licho, to że bohaterowie wciąż umierali. Czytając opinie poniżej, przyznam rację jednemu z przedmówców... Jedną z wad Ariel, był nieustanny brak pokory i krnąbrność bohaterki. Ciągłe napady szału, albo wręcz przeciwnie fantastyczny humor, znikający nagle, bo coś...

Wracając do samego początku, również byłam ogromnie rozczarowana przerwaniem wątku z 1 tomu i udaniem, że (nie wiem) jest nieistotny? Myślę, że gdyby autorka opisała przygody z ruin, książka wyszłaby jej lepiej, niż to jaki chaos wprowadzała na początku, w środku czy na samym końcu książki. Niektóre wątki były fajne, ale sporo z nich było niedopracowanych lub (może lepiej napisać) naciąganych.

Najbardziej rozczarowałam się zakończeniem. Przez całe dwa tomy poszukiwałam z utęsknieniem fragmentów "normalnego życia" Ariel i Marcusa. Pomimo wad, polubiłam bohaterkę i chciałam dowiedzieć się czegokolwiek innego niż o jej śmierci na końcu książki! Było to niemałym szokiem, szczególnie to jak Amanda nagle stała się wielką czarownicą i "przyzwyczajała się" do...

Nie wiem dlaczego ale przy drugim tomie tempo czytania znacznie mi spadło. Akcja stała się dość przewidywalna a opisy mało ciekawe. Jedyne co wyróżniało tę książkę to specyficzne przekleństwa wnoszące trochę świeżości.

Nie wiem dlaczego ale przy drugim tomie tempo czytania znacznie mi spadło. Akcja stała się dość przewidywalna a opisy mało ciekawe. Jedyne co wyróżniało tę książkę to specyficzne przekleństwa wnoszące trochę świeżości.

3/5
Jakoś mam sentyment do tej serii! Dużo absurdu ale dobrze się bawię.

3/5
Jakoś mam sentyment do tej serii! Dużo absurdu ale dobrze się bawię.

Część pierwsza była lepsza. W tym tomie jest wiele niedopowiedzeń, pisana jak by od niechcenia. Po tym tomie nie miałam ochoty zabierać się za kolejny tom.

Część pierwsza była lepsza. W tym tomie jest wiele niedopowiedzeń, pisana jak by od niechcenia. Po tym tomie nie miałam ochoty zabierać się za kolejny tom.

książka interesuje od początku, szybko sięgniesz po kolejny tom by zaspokoić wiedzę o bohaterach. extra polecam

książka interesuje od początku, szybko sięgniesz po kolejny tom by zaspokoić wiedzę o bohaterach. extra polecam