To nie jest moje pierwsze spotkanie z autorem - pierwsze było w : Aktach Harry'ego Dresdena, które bardzo mi się podobały jako seria.
Na samym początku ciężko mi było się odnaleźć. Potem im dalej w las - tym mocniej się wciągałem w fabułę. Naprawdę była okej i ciekawa. Wiele niedopowiedzeń pozostawionych na kolejne tomy - ale to nie minus.

To nie jest moje pierwsze spotkanie z autorem - pierwsze było w : Aktach Harry'ego Dresdena, które bardzo mi się podobały jako seria.
Na samym początku ciężko mi było się odnaleźć. Potem im dalej w las - tym mocniej się wciągałem w fabułę. Naprawdę była okej i ciekawa. Wiele niedopowiedzeń pozostawionych na kolejne tomy - ale to nie minus.

Kociarze lubiący SF na pewno pokochają tę książkę.
Bez wątpienia znajdziecie w niej wspaniałą kreatywność autora w budowaniu tła do samej akcji. Widać wielką wyobraźnie autora. Jednak jak dochodzi do samej akcji i dialogów to mam wrażenie jakbym czytając kleił się w smole. Trochę to takie wolne, rozciągniętę w czasie. Gdyby przyśpieszyć wydarzenia, dodać tempa i skrócić wywody to niewątpliwie książką zyskałaby na dynamice.
Jednak jest to pozycja którą albo się zachwycicie albo po przeczytaniu ostaniej strony odmeldujecie wykonanie zadania :)

Kociarze lubiący SF na pewno pokochają tę książkę.
Bez wątpienia znajdziecie w niej wspaniałą kreatywność autora w budowaniu tła do samej akcji. Widać wielką wyobraźnie autora. Jednak jak dochodzi do samej akcji i dialogów to mam wrażenie jakbym czytając kleił się w smole. Trochę to takie wolne, rozciągniętę w czasie. Gdyby przyśpieszyć wydarzenia, dodać tempa i skrócić...

Sięgnąłem kiedyś po pierwszy tom "Akt Dresdena" i była to rzecz tak szablonowa, popowa i intelektualnie niedorozwinięta, jak to tylko możliwe. Kalka z kalki, z humorem smętnym jak kot wyciągnięty z gnojówki. Nie zamierzałem już nigdy mieć kontaktu z wytworami autora. Ale miałem jakiś słabszy moment, ktoś dał znać, że jest na Storytelu, że czyta Kowalik. Coś mnie podkusiło, pomyślałem, wiele mnie to nie będzie kosztowało, a może, a nuż... No i dałem radę przesłuchać jakieś piętnaście procent. To było jak powtórka traumy, w zasadzie wszystko identyczne. Z punktu widzenia czytelnika dorosłego jest to dzieło mocno prymitywne w każdym aspekcie, z punku widzenie dwunastolatka to chyba może być świetna przygodówka.

Szkoda mi atłasu na wnikliwszą krytykę.

Mimo, że Maciej Kowalik czyta świetnie, lektura tęgo mnie męczyła.
2/10

Sięgnąłem kiedyś po pierwszy tom "Akt Dresdena" i była to rzecz tak szablonowa, popowa i intelektualnie niedorozwinięta, jak to tylko możliwe. Kalka z kalki, z humorem smętnym jak kot wyciągnięty z gnojówki. Nie zamierzałem już nigdy mieć kontaktu z wytworami autora. Ale miałem jakiś słabszy moment, ktoś dał znać, że jest na Storytelu, że czyta Kowalik. Coś mnie podkusiło,...

Bardzo fajni bohaterowie, gwenowska Gwen ,genetyczny wojownik Benedykt, Bridget wojowniczka z kadzowni mięsa ,kapitan grim , szalony eteryk efferus ,jego uczennica Folli ,która nas mocno zaskoczy i jedyny najlepszy w swoim rodzaju nieposkromiony książę kotów z klanu cichych łapek Rowl. Oni wszyscy razem wyruszają areostatkiem dorwać ukrywających się na kasztelu szpiegów . Mamy tu wspaniały świat ,areostatki ,plemiona kotów ,latające kasztele ,stwory z powierzchni ,tkacze jedwiabu i wiele więcej szkoda ze nie ma po polsku kolejnej części. I szacun za koncówkę super pokazanie przeżycia wewnętrznych bohatera po realiach wojny.

Bardzo fajni bohaterowie, gwenowska Gwen ,genetyczny wojownik Benedykt, Bridget wojowniczka z kadzowni mięsa ,kapitan grim , szalony eteryk efferus ,jego uczennica Folli ,która nas mocno zaskoczy i jedyny najlepszy w swoim rodzaju nieposkromiony książę kotów z klanu cichych łapek Rowl. Oni wszyscy razem wyruszają areostatkiem dorwać ukrywających się na kasztelu szpiegów ....

"Wiatrogon aeronauty" jest trudną do oceny książką, bo ta ocena będzie się wahać dramatycznie w zależności od tego czego od niej oczekujemy.
Jeżeli się ją czyta bo lubi się steampunk, akcję i pióro Butchera (całkiem sprawne),wtedy ocena będzie bardzo wysoka, bo wszystko to tutaj jest.
Na dokładkę dostaniemy światotwórstwo, którego jest bardzo dużo i jest ciekawe.
Fabuła technicznie rzecz biorąc jest. Dlaczego tylko technicznie rzecz biorąc? Bo nacisk jest na akcję, akcję i jeszcze trochę akcji, a kiedy kończymy ostatnią stronę i zapytamy "to po co to wszystko?", pozostaje jedynie odpowiedź: "... pod kolejny tom?". Bo historia nie jest zamknięta w żaden sposób, żadnen ciekawy wątek nie został na dobre rozwiązany, mamy tylko masę gruntu pod właściwą opowieść. Szczegółów świata nie znamy, jego historia jest wspomniana ale prawie nietknięta. I ok, podobno autor od początku zapowiadał cykl. Ale jakoś tak brakuje satysfakcjonującego zakończenia czegokolwiek. Wyjaśnienia jakichś mechanizmów. Czegoś. W seriach tego potrzebuję, możemy mieć wielotomową oś, ale w każdym tomie powinna być jakaś kwestia rozwiązana, a tutaj nie dostajemy nic.
Bohaterowie są zróżnicowani, ale momentami mocno kliszowi. Mrukliwy podstarzały kapitan z przeszłością, ambitna i pyskata kadetka, superwojownik, dziewczyna z prowincji. Do wyboru do koloru, a schematami musiał się posłużyć i nie mógł od nich odejść, bo po prostu większość stron zapycha akcja.
Poczekam na wydanie całej serii i opinie czy warto zanim rzucę się na kolejne tomy. Solidny steampunk dla absolutnie wygłodniałych, ale pomijalna pozycja dla pozostałych.

"Wiatrogon aeronauty" jest trudną do oceny książką, bo ta ocena będzie się wahać dramatycznie w zależności od tego czego od niej oczekujemy.
Jeżeli się ją czyta bo lubi się steampunk, akcję i pióro Butchera (całkiem sprawne),wtedy ocena będzie bardzo wysoka, bo wszystko to tutaj jest.
Na dokładkę dostaniemy światotwórstwo, którego jest bardzo dużo i jest ciekawe.
Fabuła...

Trochę obawiałem się tej książki. Szczególnie, że Butcher od razu zapowiedział, że w serii będzie dziewięć tomów (czemu od razu nie dwadzieścia pięć? :P). Wyszło jednak nad wyraz strawnie, steampunkowy świat ma swój ciekawy sznyt, a do tego koty są fajnie rozegrane. Czekam na więcej ;)

Trochę obawiałem się tej książki. Szczególnie, że Butcher od razu zapowiedział, że w serii będzie dziewięć tomów (czemu od razu nie dwadzieścia pięć? :P). Wyszło jednak nad wyraz strawnie, steampunkowy świat ma swój ciekawy sznyt, a do tego koty są fajnie rozegrane. Czekam na więcej ;)

taka bajka, świetnie zinterpretowana przez Macieja Kowalika. To moja pierwsza książka z tego typu fantastyki, może nie ostatnia?

taka bajka, świetnie zinterpretowana przez Macieja Kowalika. To moja pierwsza książka z tego typu fantastyki, może nie ostatnia?

Książka dość specyficzna, dużo się dzieje, ale momentami nawet zaczęło się dłużyć, a ogólne wrażenie takie, jakbym czytał fantasy dla młodzieży.

Książka dość specyficzna, dużo się dzieje, ale momentami nawet zaczęło się dłużyć, a ogólne wrażenie takie, jakbym czytał fantasy dla młodzieży.

Bosz, jakie to słabe, jakby to pisał dwunastolatek. Elokwentny, ale jednak dwunastolatek.

Już po przeczytaniu znalazłem info, że to badziewie było nominowane do Hugo - cóż, to oznacza tylko, jak bardzo się zdewaluowała ta nagroda.

Bosz, jakie to słabe, jakby to pisał dwunastolatek. Elokwentny, ale jednak dwunastolatek.

Już po przeczytaniu znalazłem info, że to badziewie było nominowane do Hugo - cóż, to oznacza tylko, jak bardzo się zdewaluowała ta nagroda.

Jakie to było fantastyczne. Kocham bohaterów, docinki mierzy Gwen i Benedictem, Rowla a także i przede wszystkim Efferusa i Molly! Przezabawna i bardzo wciągająca historia, polecam każdemu na rozluźnienie

Jakie to było fantastyczne. Kocham bohaterów, docinki mierzy Gwen i Benedictem, Rowla a także i przede wszystkim Efferusa i Molly! Przezabawna i bardzo wciągająca historia, polecam każdemu na rozluźnienie