Porzuciłam tę serię ponad rok temu, przez to, że gdzieś sobie sama zaspoilerowałam co się tutaj przydarzy głównej bohaterce i baaaardzo mi się to nie spodobało...

No ale jednak zdążyłam już zatęsknić za tym cyklem, więc postanowiłam zacisnąć zęby i jakoś przebrnąć przez ten tom.

Zdążyłam już zapomnieć jak bardzo wkurzająca jest Ola! Leniwa, zrzędna, manipulantka i po prostu jeeeeeeedna wieeeeeelka MĘCZYBUŁA! Dlatego kiedy Irga ją zostawił pomyślałam sobie, że zdecydowanie na to zasłużyła. Ale im dalej w las, tym bardziej zauważałam, że to jednak nie jej wina, a po prostu jej mąż zachował się jak totalny gnój! Więc później czytałam książkę i gardziłam Irgą, a współczułam Oli :(

Pomysł na fabułę był rewelacyjny! Ola i Otto w stolicy na konkursie na przyszłą żonę dla króla? Od razu wiadomo, że to wszystko się posypie :D A w dodatku wolna Olgierda ciągnęła za sobą cały wianuszek adoratorów i systematycznie ich ilość się zwiększała! No po prostu płakałam ze śmiechu!

Cieszę się, że został mi jeszcze jeden tom do przeczytania, ale wiem, że cholernie ciężko będzie mi rozstać się z tą serią :(

Porzuciłam tę serię ponad rok temu, przez to, że gdzieś sobie sama zaspoilerowałam co się tutaj przydarzy głównej bohaterce i baaaardzo mi się to nie spodobało...

No ale jednak zdążyłam już zatęsknić za tym cyklem, więc postanowiłam zacisnąć zęby i jakoś przebrnąć przez ten tom.

Zdążyłam już zapomnieć jak bardzo wkurzająca jest Ola! Leniwa, zrzędna, manipulantka i po...

Właśnie skończyłam czytać tą część i szczerze mówiąc to mam nadzieję że wkrótce pojawi się kolejna z losami bohaterów.
Przy opisie pierwszej części napisałam że kojarzy mi się ona troszeczkę z Harrym Potterem (szkoła magii) ale dziś do tych skojarzeń mogę dorzucić jeszcze naszą rodzimą twórczość-czyli Kwiat Paproci (ludowe wierzenia/opowieści).
W tej części Olgierda zostaje porzucona przez męża, zostaje rozwódką i startuje w konkursie na żonę ... króla...jak sama stwierdza w staraniach o jej rękę jest aż 6 kawalerów...
Można by pomyśleć że troszeczkę wydoroślała...ha! nic mylnego ,wydaje mi się że zmniejszyła jedynie ilości alkoholu który pochłaniała w poprzednich częściach.
Mimo że główna bohaterka potrafi irytować i troszeczkę zniechęca do siebie to całość bawi i wciąga dlatego oczywiście polecam każdemu tą książkę -jak i wcześniejsze jej tomy.

Właśnie skończyłam czytać tą część i szczerze mówiąc to mam nadzieję że wkrótce pojawi się kolejna z losami bohaterów.
Przy opisie pierwszej części napisałam że kojarzy mi się ona troszeczkę z Harrym Potterem (szkoła magii) ale dziś do tych skojarzeń mogę dorzucić jeszcze naszą rodzimą twórczość-czyli Kwiat Paproci (ludowe wierzenia/opowieści).
W tej części Olgierda zostaje...

No i znowu przyszło mi płakać nad swoją nieznajomością rosyjskiego! Gdyby Autorka pisała po angielsku nie byłoby problemu, następny tom czytam w oryginale. I co ja mam teraz robić? Nawet ze sprawdzeniem czy istnieje kontynuacja miałam gigantyczne problemy, a co dopiero...! Ale może od początku...

Czwarty tom serii jest zdecydowanie tomem najlepszym. Najzabawniejszym, najciekawszym i najbardziej niezwykłym. Cytując powiedzonko mojego znajomego: co to się podziało! Dziwy, a dziwy. Fabuły zdradzać nie będę, cała opiera się na jednym nieprawdopodobnym zwrocie akcji, którego w życiu bym nie przewidziała. A biorąc pod uwagę ile takich książek już czytałam to chyba powinnam. Pani Ruda naprawdę zaszalała... A już myślałam, że skończyły jej się pomysły. Ola oczywiście wpada w różne idiotyczne sytuacje, tym razem, co ciekawe, niemal zupełnie nie ze swojej winy. Na durne pomysły dla odmiany wpadają jej adoratorzy (z mężem włącznie) i partner od interesów. Całokształt jest ciekawy i ja chcę się dowiedzieć co będzie dalej!

No i stąd moja rozpacz nad nieznajomością języka naszych sąsiadów zza wschodniej granicy i to nieznajomością absolutną. Zresztą ile czytam rosyjskiej/ukraińskiej/białoruskiej literatury, tyle rozpaczam. Gdybym miała możliwość to już bym coś z tym zrobiła, ale niestety nie ma tak łatwo, a w swoją zdolność samokształcenia mocno powątpiewam. Nie jestem w stanie nawet określić istnienia bądź nie istnienia tomu piątego. Znalazłam co prawda takie coś: "Ола и Отто. Некромантка", ale czy zostało to wydane, czy zapowiedziane, czy się w Internecie pojawiło, czy coś jeszcze innego to ja nie wiem, a osoby która nieoficjalnie tłumaczyła dwie ostatnie części na profilu nie było od kilku miesięcy. Smutno mi z tego powodu.

Książkę jak najbardziej polecam.

No i znowu przyszło mi płakać nad swoją nieznajomością rosyjskiego! Gdyby Autorka pisała po angielsku nie byłoby problemu, następny tom czytam w oryginale. I co ja mam teraz robić? Nawet ze sprawdzeniem czy istnieje kontynuacja miałam gigantyczne problemy, a co dopiero...! Ale może od początku...

Czwarty tom serii jest zdecydowanie tomem najlepszym. Najzabawniejszym,...

Książka bardzo dobra warto przeczytać Tylko Czekać na ciąg dalszy

Książka bardzo dobra warto przeczytać Tylko Czekać na ciąg dalszy

marzę o całej serii "Ola i Otto"!!! książka poprostu wciąga z każdym nastepnym tome jesteśmy coraz bardziej zżyci z bohaterami i ich przygodami, rozterkami i problemami. moze niektórzy mogą stwierdzić że powieść jest infantylna i bardzo młodzieżowa ale dla mnie byla zabawna wciągająca i bardzo ciekawa wiec polecam i czekam na 5 tom oraz wydanie wszystkich tomów żebym mogła wracac do nich kiedy tylko mi sie zamarzy :-)

marzę o całej serii "Ola i Otto"!!! książka poprostu wciąga z każdym nastepnym tome jesteśmy coraz bardziej zżyci z bohaterami i ich przygodami, rozterkami i problemami. moze niektórzy mogą stwierdzić że powieść jest infantylna i bardzo młodzieżowa ale dla mnie byla zabawna wciągająca i bardzo ciekawa wiec polecam i czekam na 5 tom oraz wydanie wszystkich tomów żebym mogła...

Uwielbiam. Cudowna, zabawna, trochę telenowelowata, ze świetnymi bohaterami, zwalajaca z nóg. Nie da się nie kochać.

Uwielbiam. Cudowna, zabawna, trochę telenowelowata, ze świetnymi bohaterami, zwalajaca z nóg. Nie da się nie kochać.

Pełna zawirowań, emocji (na początku bardzo dużo złych!) i humoru. Zaskakująca, ale trzymająca się konwencji cyklu.
Więcej:
http://dla-przyjemnosci.blogspot.com/2017/09/stolica.html

Pełna zawirowań, emocji (na początku bardzo dużo złych!) i humoru. Zaskakująca, ale trzymająca się konwencji cyklu.
Więcej:
http://dla-przyjemnosci.blogspot.com/2017/09/stolica.html

Ubawiłam się setnie. Motyw Kopciuszka w nowej odsłonie. Dodajmy, ze Kopciuszek ma złamane przez księcia serduszko i stosuje metodę klin klinem. Przezabawna opowiastka.

Ubawiłam się setnie. Motyw Kopciuszka w nowej odsłonie. Dodajmy, ze Kopciuszek ma złamane przez księcia serduszko i stosuje metodę klin klinem. Przezabawna opowiastka.

Najlepsza część serii;)

Najlepsza część serii;)

Lekko się czyta książki tej autorki .

Lekko się czyta książki tej autorki .