Cienie tożsamości

Wane, Wane i jeszcze raz Wane ♥ ta postać to po prostu złoto! Panie Sanderson ja pana uwielbiam za kreowanie światów, polityki, wiary i bohaterów w serii Z mgły zrodzonym ale Wane podbił moje serduszko tak mocno, że stał się moją ulubioną postacią książkową :D dla niego czytam z wypiekami na twarzy kontynuację "stalową", oczywiście cała reszta również mi się podoba, jest dynamiczniej i dzięki różnorodności kreacji bohaterów ciekawiej i zabawniej, bo właśnie humor jaki wprowadza Wane i sytuacje z nim związane jest bezcenne.
Po prostu nie można się oderwać :D

Wane, Wane i jeszcze raz Wane ♥ ta postać to po prostu złoto! Panie Sanderson ja pana uwielbiam za kreowanie światów, polityki, wiary i bohaterów w serii Z mgły zrodzonym ale Wane podbił moje serduszko tak mocno, że stał się moją ulubioną postacią książkową :D dla niego czytam z wypiekami na twarzy kontynuację "stalową", oczywiście cała reszta również mi się podoba, jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naprawdę lubię niektórych bohaterów.
Sztywny Wax, jajcarski Wayne (gość powinien dostać spinoffa), ambitna Marasi mój faworyt w tym wyścigu - zorganizowana Steris. Niby nudna i przewidywalna, ale...
Fabuła zostaje wreszcie rozwinięta i znacznie przyspiesza, a koniec jest dramatyczny.
Głównego bohatera ocenia się przez pryzmat jego antagonisty, hm... Jest dobrze.
I w dalszym ciągu czuć, że najlepsze przed nami.

Naprawdę lubię niektórych bohaterów.
Sztywny Wax, jajcarski Wayne (gość powinien dostać spinoffa), ambitna Marasi mój faworyt w tym wyścigu - zorganizowana Steris. Niby nudna i przewidywalna, ale...
Fabuła zostaje wreszcie rozwinięta i znacznie przyspiesza, a koniec jest dramatyczny.
Głównego bohatera ocenia się przez pryzmat jego antagonisty, hm... Jest dobrze.
I w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Osadzenie "kryminału" w świecie fantastycznym było świetnym posunięciem. Ta część podobała mi się bardziej niż "Stop prawa", chociaż w obu książkach odniesienia do "historii bogów" z pierwszych trzech części i pokazanie jak historie tam opisane zmieniły się w religie i wpływają na społeczeństwo były równie dobrze napisane.

Osadzenie "kryminału" w świecie fantastycznym było świetnym posunięciem. Ta część podobała mi się bardziej niż "Stop prawa", chociaż w obu książkach odniesienia do "historii bogów" z pierwszych trzech części i pokazanie jak historie tam opisane zmieniły się w religie i wpływają na społeczeństwo były równie dobrze napisane.

Pokaż mimo to

"Cienie Tożsamości", to zdecydowanie lepszy tom od "Stopu Prawa" szczególnie ze względu na to, że przedstawia bardziej rozbudowaną, ciekawsza historię. Choć to bardzo dobra książka, to nadal jednak cierpi na pewne niedobory i wrażenie bycia gorszą wersją poprzedniej trylogii.

To co udało się Sandersonowi zrobić, to nareszcie rozwinąć nieco charaktery postaci ponieważ w poprzednim tomie wydawały się one zbyt prostolinijne. Wax nadal taki pozostaje, ale już Marisa czy Wayne zyskują więcej osobowości, a dzięki temu też zyskuje i cała książka. Sanderson naprawdę dobrze buduje realne postaci kobiece, które są czymś więcej niż obiektem pożądania seksualnego. Dodatkowo postać Wayne'a dostarcza sporej dawki dobrego humoru, co tylko podkreśla lekkość i przygodowość treści.

W tym tomie mamy dużo więcej nawiązań, tym razem bardzo bezpośrednich tyczących się mocno fabuły, do zdarzeń i postaci ze "Zrodzonego…". Cóż z tego jednak skoro historia tutejsza nie jest już tak zajmująca, w dużej mierze broniąc się jedynie elementami, które istniały już w przypadku poprzedniczek. Jednakże kandry w świecie Drugiej Ery oraz ich możliwość kradzieży tożsamości pozwala wykreować dynamiczną, intrygującą historię kryminalną.

Podsumowując, lepsza od tomu pierwszego nowej serii, ale w istocie nadal przewidywalna i jakościowo gorsza książka jeśli zestawić ją z kanoniczną historią. Dla fanów tego uniwersum jak najbardziej do polecenia jako lekka lektura do poduszki.

"Cienie Tożsamości", to zdecydowanie lepszy tom od "Stopu Prawa" szczególnie ze względu na to, że przedstawia bardziej rozbudowaną, ciekawsza historię. Choć to bardzo dobra książka, to nadal jednak cierpi na pewne niedobory i wrażenie bycia gorszą wersją poprzedniej trylogii.

To co udało się Sandersonowi zrobić, to nareszcie rozwinąć nieco charaktery postaci ponieważ w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy Bogowie traktują nas jak pionki w grze? Takie pytanie nasuwa się samo po przeczytaniu tej części serii. Wax jest ważnym elementem tej gry.Poczuł się oszukany gdy dorwał Paalm co mnie wcale nie dziwi.W tej części jest więcej intryg,polityki,dysput o religii.Cały czas zastanawiam się dlaczego autor nie związał Waxa z Mariasi a na jego towarzyszkę wybrał z pozoru nudną Steris. Czytam z ciekawości nie porywa mnie tak jak zwykle ta historia.Mam kilka lubianych postaci np Wayne ale nie ma takich które nie znoszę dla przeciwwagi .Sięgam po tom ostatni by dokończyć serie.Zastanawiam się czy przeczytam pozostałe książki autora .

Czy Bogowie traktują nas jak pionki w grze? Takie pytanie nasuwa się samo po przeczytaniu tej części serii. Wax jest ważnym elementem tej gry.Poczuł się oszukany gdy dorwał Paalm co mnie wcale nie dziwi.W tej części jest więcej intryg,polityki,dysput o religii.Cały czas zastanawiam się dlaczego autor nie związał Waxa z Mariasi a na jego towarzyszkę wybrał z pozoru nudną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja "Stopu prawa" chwilę się rozkręca. Po pierwszych kilku bardzo dobrych scenach akcja mocno stopuje, Sanderson jakby sam zapomniał że to ma być jedna z jego książek bardziej akcji niż epicka. Dostajemy sporo opisu świata i jak on wygląda oraz jak się zmienia. Dobrego opisu, ale spowalniającego akcję. Dobrze dla fanów pierwszej trylogii, gorzej gdy się oczekiwało czegoś szybszego i przygodowego, jak pierwsza część obecnej trylogii.
Poprzednie wątki są trochę zostawione z boku, i trochę w związku z tym jest niedosyt. Wątki otwarte w tym tomie są w dużej części poprawnie zamknięte, co nie zmienia faktu że oczekiwałem więcej nawiązań do wujka Ladriana, kręgu i lepszego rozwinięcia tego wątku. Niby się pojawia, ale miałem wrażenie że jest trochę włożony na siłę, tak jakby autor stwierdził że musi je wcisnąć bo się fani oburzą że zaczął pisać coś nowego nie kończąc poprzedniego.
Ogólnie jako historia sama z siebie - bardzo dobra, zwłaszcza początek i koniec, bo środek potrafi się dłużyć. Jako historia nawiązująca do "Ostatniego Imperium" jest dobrze. Jako historia kontynuująca "Stop prawa" jest najsłabiej, o dziwo. Nie źle, ale za mało.
Ocena 8/10 jest dla początku i końca, środek to 7.

Kontynuacja "Stopu prawa" chwilę się rozkręca. Po pierwszych kilku bardzo dobrych scenach akcja mocno stopuje, Sanderson jakby sam zapomniał że to ma być jedna z jego książek bardziej akcji niż epicka. Dostajemy sporo opisu świata i jak on wygląda oraz jak się zmienia. Dobrego opisu, ale spowalniającego akcję. Dobrze dla fanów pierwszej trylogii, gorzej gdy się oczekiwało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała a końcówka wryła mnie w ziemię

Wspaniała a końcówka wryła mnie w ziemię

Pokaż mimo to

Farniejsz niż cz. 4

Farniejsz niż cz. 4

Pokaż mimo to

No i to jest właśnie Sanderson. Kolejne części ciekawsze od poprzednich. Polecam

No i to jest właśnie Sanderson. Kolejne części ciekawsze od poprzednich. Polecam

Pokaż mimo to

Kilkaset lat później po odrodzeniu ludzi wracają stare problemy, ratunkiem są ludzie mający zdolności allomantyczne, hemalurgiczne i feruchemiczne. Fajna kontynuacja Ostatniego Imperium z mgły zrodzonego.

Kilkaset lat później po odrodzeniu ludzi wracają stare problemy, ratunkiem są ludzie mający zdolności allomantyczne, hemalurgiczne i feruchemiczne. Fajna kontynuacja Ostatniego Imperium z mgły zrodzonego.

Pokaż mimo to