Cienie tożsamości

Wartka akcja, zagadka, której korzenie zdają się sięgać coraz głębiej, szybkie tempo opowieści.
Ten cykl jest jak żelki - się go połyka i chce więcej ;)

Wartka akcja, zagadka, której korzenie zdają się sięgać coraz głębiej, szybkie tempo opowieści.
Ten cykl jest jak żelki - się go połyka i chce więcej ;)

Pokaż mimo to

I najmilszy moment tego miesiąca - sequel serii "Z mgły zrodzony". Tak jak pisałam wyżej, seria podstawowa jakoś niezbyt mnie przekonała, jednak ta praktycznie od razu mnie oczarowała! Wayne i Wax to wspaniałe, dynamiczne i zabawne duo, które w połączeniu z wciągającą akcją po prostu łączy się dla mnie w książkę (prawie) idealną.
Szczerze powiedziawszy od razu sięgnęłabym po "Żałobne opaski" (ostatnią część), jednak jest ona nie do zdobycia w polskim wydaniu papierowym. Zastanawiam się więc nad ebookiem lub wersją oryginalną... Zobaczymy ;).
Lektura ta osłodziła mi również wysiłek przebrnięcia przez tomy "Z mgły zrodzony" - warto było przebrnąć przez te kilka tysięcy stron dla Wayne'a - jednej z najlepszej postaci z jaką miałam do czynienia w ostatnim czasie :D.

Mój regał z książkami
instagram.com/mojregalzksiazkami

I najmilszy moment tego miesiąca - sequel serii "Z mgły zrodzony". Tak jak pisałam wyżej, seria podstawowa jakoś niezbyt mnie przekonała, jednak ta praktycznie od razu mnie oczarowała! Wayne i Wax to wspaniałe, dynamiczne i zabawne duo, które w połączeniu z wciągającą akcją po prostu łączy się dla mnie w książkę (prawie) idealną.
Szczerze powiedziawszy od razu sięgnęłabym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część trylogii, którą sam traktuje jako spin-off sagi "Z Mgły Zrodzonego". Mimo trochę innych oczekiwań, historia Waxa i Wayne'a nabrała w tej książce nieco rumieńców, fabuła była ciekawsza, historia bohatera zawiązała została pewnego rodzaju klamrą. Poznaliśmy nowych bohaterów, pojawiły się znane już wcześniej miłośnikom pierwowzoru postaci, co dodało trochę smaczku podczas czytania.
Nadal nie jest to ten poziom co high fantasy z pierwszej trylogii, ale chyba nigdy nie miało tym być.

Druga część trylogii, którą sam traktuje jako spin-off sagi "Z Mgły Zrodzonego". Mimo trochę innych oczekiwań, historia Waxa i Wayne'a nabrała w tej książce nieco rumieńców, fabuła była ciekawsza, historia bohatera zawiązała została pewnego rodzaju klamrą. Poznaliśmy nowych bohaterów, pojawiły się znane już wcześniej miłośnikom pierwowzoru postaci, co dodało trochę smaczku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piąta część cyklu bardzo mi się podobała. Wątki z poprzedniej książki, Stopu prawa, powróciły w bardzo dobrze przemyślanej formie, a w to wszystko wplecione zostały fakty i postaci z oryginalnej trylogii. Bardzo przyjemna lektura.

Piąta część cyklu bardzo mi się podobała. Wątki z poprzedniej książki, Stopu prawa, powróciły w bardzo dobrze przemyślanej formie, a w to wszystko wplecione zostały fakty i postaci z oryginalnej trylogii. Bardzo przyjemna lektura.

Pokaż mimo to

Kolejna część drugiej Ery, świata Z Mgły Zrodzonego. Powieść znów przedstawia pewne śledztwo lecz tym razem można poczuć lekki powrót do korzeni i powrotu jak ja to lubie opisywać, mitologii, czyli spraw fantastycznych a nawet boskich. Czyta się to naprawdę przyjemnie i poleciałbym każdemu kto czytał pierwsząa książkę drugiej Ery, gdyż mamy tu poprostu więcej i lepiej.

Kolejna część drugiej Ery, świata Z Mgły Zrodzonego. Powieść znów przedstawia pewne śledztwo lecz tym razem można poczuć lekki powrót do korzeni i powrotu jak ja to lubie opisywać, mitologii, czyli spraw fantastycznych a nawet boskich. Czyta się to naprawdę przyjemnie i poleciałbym każdemu kto czytał pierwsząa książkę drugiej Ery, gdyż mamy tu poprostu więcej i lepiej.

Pokaż mimo to

Wane, Wane i jeszcze raz Wane ♥ ta postać to po prostu złoto! Panie Sanderson ja pana uwielbiam za kreowanie światów, polityki, wiary i bohaterów w serii Z mgły zrodzonym ale Wane podbił moje serduszko tak mocno, że stał się moją ulubioną postacią książkową :D dla niego czytam z wypiekami na twarzy kontynuację "stalową", oczywiście cała reszta również mi się podoba, jest dynamiczniej i dzięki różnorodności kreacji bohaterów ciekawiej i zabawniej, bo właśnie humor jaki wprowadza Wane i sytuacje z nim związane jest bezcenne.
Po prostu nie można się oderwać :D

Wane, Wane i jeszcze raz Wane ♥ ta postać to po prostu złoto! Panie Sanderson ja pana uwielbiam za kreowanie światów, polityki, wiary i bohaterów w serii Z mgły zrodzonym ale Wane podbił moje serduszko tak mocno, że stał się moją ulubioną postacią książkową :D dla niego czytam z wypiekami na twarzy kontynuację "stalową", oczywiście cała reszta również mi się podoba, jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naprawdę lubię niektórych bohaterów.
Sztywny Wax, jajcarski Wayne (gość powinien dostać spinoffa), ambitna Marasi mój faworyt w tym wyścigu - zorganizowana Steris. Niby nudna i przewidywalna, ale...
Fabuła zostaje wreszcie rozwinięta i znacznie przyspiesza, a koniec jest dramatyczny.
Głównego bohatera ocenia się przez pryzmat jego antagonisty, hm... Jest dobrze.
I w dalszym ciągu czuć, że najlepsze przed nami.

Naprawdę lubię niektórych bohaterów.
Sztywny Wax, jajcarski Wayne (gość powinien dostać spinoffa), ambitna Marasi mój faworyt w tym wyścigu - zorganizowana Steris. Niby nudna i przewidywalna, ale...
Fabuła zostaje wreszcie rozwinięta i znacznie przyspiesza, a koniec jest dramatyczny.
Głównego bohatera ocenia się przez pryzmat jego antagonisty, hm... Jest dobrze.
I w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Osadzenie "kryminału" w świecie fantastycznym było świetnym posunięciem. Ta część podobała mi się bardziej niż "Stop prawa", chociaż w obu książkach odniesienia do "historii bogów" z pierwszych trzech części i pokazanie jak historie tam opisane zmieniły się w religie i wpływają na społeczeństwo były równie dobrze napisane.

Osadzenie "kryminału" w świecie fantastycznym było świetnym posunięciem. Ta część podobała mi się bardziej niż "Stop prawa", chociaż w obu książkach odniesienia do "historii bogów" z pierwszych trzech części i pokazanie jak historie tam opisane zmieniły się w religie i wpływają na społeczeństwo były równie dobrze napisane.

Pokaż mimo to

Czy Bogowie traktują nas jak pionki w grze? Takie pytanie nasuwa się samo po przeczytaniu tej części serii. Wax jest ważnym elementem tej gry.Poczuł się oszukany gdy dorwał Paalm co mnie wcale nie dziwi.W tej części jest więcej intryg,polityki,dysput o religii.Cały czas zastanawiam się dlaczego autor nie związał Waxa z Mariasi a na jego towarzyszkę wybrał z pozoru nudną Steris. Czytam z ciekawości nie porywa mnie tak jak zwykle ta historia.Mam kilka lubianych postaci np Wayne ale nie ma takich które nie znoszę dla przeciwwagi .Sięgam po tom ostatni by dokończyć serie.Zastanawiam się czy przeczytam pozostałe książki autora .

Czy Bogowie traktują nas jak pionki w grze? Takie pytanie nasuwa się samo po przeczytaniu tej części serii. Wax jest ważnym elementem tej gry.Poczuł się oszukany gdy dorwał Paalm co mnie wcale nie dziwi.W tej części jest więcej intryg,polityki,dysput o religii.Cały czas zastanawiam się dlaczego autor nie związał Waxa z Mariasi a na jego towarzyszkę wybrał z pozoru nudną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja "Stopu prawa" chwilę się rozkręca. Po pierwszych kilku bardzo dobrych scenach akcja mocno stopuje, Sanderson jakby sam zapomniał że to ma być jedna z jego książek bardziej akcji niż epicka. Dostajemy sporo opisu świata i jak on wygląda oraz jak się zmienia. Dobrego opisu, ale spowalniającego akcję. Dobrze dla fanów pierwszej trylogii, gorzej gdy się oczekiwało czegoś szybszego i przygodowego, jak pierwsza część obecnej trylogii.
Poprzednie wątki są trochę zostawione z boku, i trochę w związku z tym jest niedosyt. Wątki otwarte w tym tomie są w dużej części poprawnie zamknięte, co nie zmienia faktu że oczekiwałem więcej nawiązań do wujka Ladriana, kręgu i lepszego rozwinięcia tego wątku. Niby się pojawia, ale miałem wrażenie że jest trochę włożony na siłę, tak jakby autor stwierdził że musi je wcisnąć bo się fani oburzą że zaczął pisać coś nowego nie kończąc poprzedniego.
Ogólnie jako historia sama z siebie - bardzo dobra, zwłaszcza początek i koniec, bo środek potrafi się dłużyć. Jako historia nawiązująca do "Ostatniego Imperium" jest dobrze. Jako historia kontynuująca "Stop prawa" jest najsłabiej, o dziwo. Nie źle, ale za mało.
Ocena 8/10 jest dla początku i końca, środek to 7.

Kontynuacja "Stopu prawa" chwilę się rozkręca. Po pierwszych kilku bardzo dobrych scenach akcja mocno stopuje, Sanderson jakby sam zapomniał że to ma być jedna z jego książek bardziej akcji niż epicka. Dostajemy sporo opisu świata i jak on wygląda oraz jak się zmienia. Dobrego opisu, ale spowalniającego akcję. Dobrze dla fanów pierwszej trylogii, gorzej gdy się oczekiwało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to