Nie jest to tak dobre jak "Pan Lodowego Ogrodu", ale... Autor wziął najlepsze teorie spiskowe, doprawił najbardziej realistycznymi lękami i wysmażył z tego całkiem wciągającą historię z zaskakującym twistem. Czy to, że są to w sumie dwie różne, zszyte ze sobą opowieści, jest tej powieści zaletą czy wadą, nie umiem rozstrzygnąć. Wciągające, bez wątpienia, choć tym razem bez szczęśliwego zakończenia.

Nie jest to tak dobre jak "Pan Lodowego Ogrodu", ale... Autor wziął najlepsze teorie spiskowe, doprawił najbardziej realistycznymi lękami i wysmażył z tego całkiem wciągającą historię z zaskakującym twistem. Czy to, że są to w sumie dwie różne, zszyte ze sobą opowieści, jest tej powieści zaletą czy wadą, nie umiem rozstrzygnąć. Wciągające, bez wątpienia, choć tym razem bez...

Ta książka zdecydowanie nie jest tym, czego można by było się spodziewać po przeczytaniu opisu z okładki. Sprawa tytułowego surowca wychodzi na główny plan na dobrą sprawę dopiero pod koniec historii. Jednak Jarosław Grzędowicz nie zawodzi i opowieść sama w sobie jest bardzo dobra, a spojrzenie na najbliższą przyszłość jest w mojej opinii dość prawdopodobne. Zakończenie wskazuje na to, że powinna powstać kontynuacja i mam nadzieje, że tak się stanie.

Ta książka zdecydowanie nie jest tym, czego można by było się spodziewać po przeczytaniu opisu z okładki. Sprawa tytułowego surowca wychodzi na główny plan na dobrą sprawę dopiero pod koniec historii. Jednak Jarosław Grzędowicz nie zawodzi i opowieść sama w sobie jest bardzo dobra, a spojrzenie na najbliższą przyszłość jest w mojej opinii dość prawdopodobne. Zakończenie...

Książka jest ciekawa, ale sprawia wrażenie kończonej w pośpiechu. Będąc fanem "Pana lodowego ogrodu", spodziewałem się kontynuacji, ale narracja się urwała. Pozostał duży niedosyt, nieco łagodzony tym, że opisany w książce świat jest wyjątkowo odpychający.

Książka jest ciekawa, ale sprawia wrażenie kończonej w pośpiechu. Będąc fanem "Pana lodowego ogrodu", spodziewałem się kontynuacji, ale narracja się urwała. Pozostał duży niedosyt, nieco łagodzony tym, że opisany w książce świat jest wyjątkowo odpychający.

Do komentu kumulacji czytało się przyjemnie. Potem coraz gorzej. A końcówka to juz kapa...

Z fajnych rzeczy to wykreowany świat drwiacy z naszej rzeczywistości jest bardzo ciekawy.

Do komentu kumulacji czytało się przyjemnie. Potem coraz gorzej. A końcówka to juz kapa...

Z fajnych rzeczy to wykreowany świat drwiacy z naszej rzeczywistości jest bardzo ciekawy.

Jihad na księżycu, oblężenie eko-komuny na opuszczonym blokowisku, podziemny krąg przemytników kabanosów, neosowiecko-carski-putinizm integralny. Nie wiem na ile należy traktować tą książkę na poważnie, bo satyra na przyszłość jest czasami kreślona zbyt grubą kreską. Zakończenie ucina akcję w mało satysfakcjonujący sposób. Dużo ciekawych pomysłów nie przemyślanych do końca.

Jihad na księżycu, oblężenie eko-komuny na opuszczonym blokowisku, podziemny krąg przemytników kabanosów, neosowiecko-carski-putinizm integralny. Nie wiem na ile należy traktować tą książkę na poważnie, bo satyra na przyszłość jest czasami kreślona zbyt grubą kreską. Zakończenie ucina akcję w mało satysfakcjonujący sposób. Dużo ciekawych pomysłów nie przemyślanych do końca.

Akcja super do pierwszej polowy a potem jakby autor na szybko ja chcial skonczyc. Szkoda bo zapowiadalo sie lepiej.

Akcja super do pierwszej polowy a potem jakby autor na szybko ja chcial skonczyc. Szkoda bo zapowiadalo sie lepiej.

Strasznie mnie zmęczyła ta książka - niby zawiera ciekawie wykreowany świat, kilka fajnych rozwiązań technologicznych, których nigdzie indziej nie spotkałem, ale koniec końców pierwsze 2/3 książki strasznie ciężko mi się czytało. Za końcowe 1/3 dałbym 2 gwiazdki więcej, ale samo zakończenie strasznie mnie zawiodło.

Strasznie mnie zmęczyła ta książka - niby zawiera ciekawie wykreowany świat, kilka fajnych rozwiązań technologicznych, których nigdzie indziej nie spotkałem, ale koniec końców pierwsze 2/3 książki strasznie ciężko mi się czytało. Za końcowe 1/3 dałbym 2 gwiazdki więcej, ale samo zakończenie strasznie mnie zawiodło.

Mocna, dosadna i treściwa książka. Niby science-fiction, ale jednocześnie brutalnie realistycznie odnosząca się do obecnego świata. Dzieje się i to dzieje się dużo. Zakończenie również dobijające tak jak cała powieść.

Mocna, dosadna i treściwa książka. Niby science-fiction, ale jednocześnie brutalnie realistycznie odnosząca się do obecnego świata. Dzieje się i to dzieje się dużo. Zakończenie również dobijające tak jak cała powieść.

Możliwe lekkie SPOJLERY

Pierwszy audiobook po długiej i przymusowej przerwie. Wybór gatunkowego speca Grzędowicza wydał mi się trafny. Niesłusznie. Uznany autor tym razem nie wiedział, co, po co i w jaki sposób chciał napisać.

Książka dzieli się na dwie, a właściwie trzy niepasujące do siebie części, a każda z nich przywołuje lepszych od nich twórców, nie tylko literackich. Antyutopijna wizja świata współczesnego, księżycowe saj- faj i wbity chyba na upartego kosmiczny finał. Ani jednej z części nie mogę określić jako dobrą.

W pierwszej razem z głównym bohaterem Norbertem zwiedzamy straszny antyutopijny świat połowy XXI wieku. Wizja jest udana, ale pozbawiona grama oryginalności. Rządy (mega)netu i wielkich korporacji, polityka podporządkowana popularności, ludzie uzależnieni od (omni/ smart) fonów, sprzedajni politycy, niemożność bycia sobą, terror zrównoważonej gospodarki. Są tu motywy ciekawe, ale praktycznie brakuje czegoś oryginalnego, nowatorskiego, niespotykanego. Wizja czerpiąca z lepszych od siebie, a zaskakująca tylko dla totalnego gatunkowego laika.

Jedynie dwa wyjątki warto ocalić od zapomnienia: narkotyk sterujący zachowaniem ludzi i badanie poziomu cukru dające ludziom zezwolenie na jedzenie 'czegoś słodkiego'. Inne motywy to totalne banały. Wątki analizy współczesnego świata z dość łopatologicznym nawiązaniem do covidu wypadły fatalnie. Sugerują, że Grzędowicz chciał coś powiedzieć o naszym świecie, ale nic ciekawgo do powiedzenia nie miał.
W pewnym momencie książka rezygnuje z dysto/anty- utopijnego charakteru i zmienia się w rodzaj space opery. Wydawało się, że księżycowe s-f to motyw zgrany do cna, ale Grzędowicz nic sobie z tego nie robi i dalej gra starymi kartami. Totalny gatunkowy amator znajdzie w tym coś ciekawego, a może i się czegoś dowie, ale ten, kto zna twórczość Clarke'a, Lema, Simmonsa, Morgana albo ten, kto zna filmową klasykę gatunku poczuje się znudzony w gąszczu dobrze sobie znanych motywów. Że nie wspomnę o finale sugerującym jednoznacznie, że autor chciał skończyć książkę, ale nie wiedział jak...

Na plus mogę wymienić zaledwie kilka fragmentów. Zwłaszcza rozmowy bohatera z Tigerem, Mechanikiem i Stelmachem. Może mało oryginalne, ale ciekawe, ładnie napisane i niegubiące się wśród przegadanej reszty. Dramaturgicznie kiepsko to się przegryza z fabularną resztą, ale na bezrybiu... Sprawnie opisane i podkreślające literacką rzetelność autora epizody nie uratują pobubionej i posypanej całości.

Wtórne, posypane i przywodzące na myśl masę lepszych dzieł na podobne tematy.

4/10.

Wersję audio czyta Andrzej Ferenc. Profeska! Częstokrość lepszy od samej książki.

Możliwe lekkie SPOJLERY

Pierwszy audiobook po długiej i przymusowej przerwie. Wybór gatunkowego speca Grzędowicza wydał mi się trafny. Niesłusznie. Uznany autor tym razem nie wiedział, co, po co i w jaki sposób chciał napisać.

Książka dzieli się na dwie, a właściwie trzy niepasujące do siebie części, a każda z nich przywołuje lepszych od nich twórców, nie tylko...

Wizja świata nieodległej przyszłości –nawet ciekawa – zwłaszcza, że spełnia się na naszych oczach. Fabularnie – mogło by być lepiej. Jakby w połowie pisania, przyszła myśl, że trzeba już ją kończyć i sprzedać.

Wizja świata nieodległej przyszłości –nawet ciekawa – zwłaszcza, że spełnia się na naszych oczach. Fabularnie – mogło by być lepiej. Jakby w połowie pisania, przyszła myśl, że trzeba już ją kończyć i sprzedać.