Fantasy z nutą sensacji. Czyta się szybko i sprawnie. Lektura na dłuższy wieczór dla relaksu i oderwania od codzienności.

Fantasy z nutą sensacji. Czyta się szybko i sprawnie. Lektura na dłuższy wieczór dla relaksu i oderwania od codzienności.

Wolno się rozwija, jest nie tym czego się spodziewałem i nie tym, co zapowiada okładka. To czwarta pozycja Grzędowicza, po jaką sięgnąłem (serię "Pan Lodowego Ogrodu" zostawiłem sobie na później) i póki co podoba mi się najmniej.

Wolno się rozwija, jest nie tym czego się spodziewałem i nie tym, co zapowiada okładka. To czwarta pozycja Grzędowicza, po jaką sięgnąłem (serię "Pan Lodowego Ogrodu" zostawiłem sobie na później) i póki co podoba mi się najmniej.

Ciekawa pozycja w pierwszej kolejności uwagę przyciągnęła okładka ,format treści książki dość nietuzinkowy. Nie spodziewałem się takiego ukierunkowania akcji, zakończenie ciekawe i z pewnością pozostawia niedosyt i sporo pytań bez odpowiedzi. Fajna i lekka pozycja do szybkiego przeczytania.

Ciekawa pozycja w pierwszej kolejności uwagę przyciągnęła okładka ,format treści książki dość nietuzinkowy. Nie spodziewałem się takiego ukierunkowania akcji, zakończenie ciekawe i z pewnością pozostawia niedosyt i sporo pytań bez odpowiedzi. Fajna i lekka pozycja do szybkiego przeczytania.

15/2024

Hel-3 (właściwie he-3) to pierwiastek, który może zrewolucjonizować ludzkość. Uważa się, że ten składający się z dwóch protonów i jednego neutronu pierwiastek istnieje na Ziemi od początku powstania planety w niezmienionej formie. Pierwiastek pojawia się także na księżycu i zostaje wytwarzany podczas fuzji jądrowej na słońcu. To ostatnie powoduje, że jest także możliwy do wytwarzania w warunkach laboratoryjnych. Już dzisiaj jest używany m.in. w zdjęciach rentgenowskich czy w detektorach neuteonów (na lotniskach lub w statkach kosmicznych).

Naukowcy twierdzą, że po połączeniu he-3 i deuteru można uzyskać dwukrotnie wiekszą energię niż w elektrowniach jądrowych czy węglowych. He-3 byłby nie tylko ekologiczną i bezpieczną alternatywą dla tradycyjnych elektrowni, ale statki kosmiczne napędzane tym pierwiastkiem mogłyby lecieć znacznie dalej i szybciej niż obecne.

Niestety, jak to w życiu nic nie jest takie proste i he-3 na Ziemi jest coraz mniej. Naukowcy coraz częściej gdy słyszą o helu-3 swój wzrok kierują w stronę Księżyca, gdzie złoża he-3 mogłyby spokojnie zaspokoić zapotrzebowanie naszej uzależnionej od energii elektrycznej cywilizacji.

Bohaterem powieści jest Norbert „Fokus” Roliński, który jest iweciarzem, czyli poszukiwaczem wydarzeń, których transmisja jest świetnym źródłem zarobku. Niestety Norbert w pogoni za pieniędzmi zadziera ze zbyt potężnymi ludźmi i spadają na niego poważne problemy. Ratunkiem może się okazać ambitny projekt pewnego miliardera...

Moim ostatnim kontaktem z twórczością Jarosława Grzędowicza był „Pan Lodowego Ogrodu”. Połączenie fantastyki z science-fiction w realiach planety Midgaard było prawdziwą ucztą dla wyobraźni i kapitalnie spędzonym czasem. Liczyłem, że „Hel³” będzie także owocnie spędzonym czasem. I niestety się zawiodłem.

Trzeba zacząć od tego, że sięgając po książę o nazwie „Hel³” z astronautą na okładce spodziewałem się raczej wartkiej akcji o bezcenny pierwiastek w kosmosie. Tytułowy pierwiastek pojawia się pierwszy raz w okolicach... 300 strony, czyli po prawie ⅔ powieści. Fabuła przez pierwsze 100-150 stron brnie w bliżej nieokreślonym kierunku i jest ciężkostrawna. Potem jest minimalnie lepiej, ale nic nie wskazuje, że akcja przeniesie nas w przestrzeń kosmiczną.

Świat wykreowany jest wręcz groteskowo przerysowany. Sztuczne szczepienia na nieistniejącą chorobę; zakaz spożywania mięsa, które jest nielegalne czy nakaz udostępniania wyników badań w celu zakupienia pączka są pomysłami rodem wyjętymi z forum dla fanów teorii spiskowych. Świat wykreowany nie interesuje czytelnika, a wręcz męczy. Bohater jest kompletnie bezpłciowy i ciężko się z nim utożsamiać.

Niepodważalne jest to, że powieść miała wielki potencjał na bardzo dobrą i wciągającą książkę. Gdyby fabuła w całej książce trzymała poziom od 300 strony, to byłoby naprawdę dobrze, ale niestety nie można zamknąć oczu na pierwsze 300 stron i trzeba oceniać całokształt. Końcówka bardzo podniosła moją ocenę i była bardzo zaskakująca oraz trzymała w napięciu. Autor zakończenie skonstruował w taki sposób, żeby zostawić sobie możliwość kontynuacji, ale niestety już pewnie ciąg dalszy nigdy nie nastąpi. Końcówka to był ten Jarosław Grzędowicz z „Pana Lodowego Ogrodu”, więc na szczęście nie można czasu spędzonego z tą lekturą spisać na poczet strat.

15/2024

Hel-3 (właściwie he-3) to pierwiastek, który może zrewolucjonizować ludzkość. Uważa się, że ten składający się z dwóch protonów i jednego neutronu pierwiastek istnieje na Ziemi od początku powstania planety w niezmienionej formie. Pierwiastek pojawia się także na księżycu i zostaje wytwarzany podczas fuzji jądrowej na słońcu. To ostatnie powoduje, że jest także...

Kilka lat temu słuchałem audiobooka czytanego przez Adama Ferencego. Fajne przeżycie!
Opis Ursynowa przyszłości - bezcenny. Autor włożył dużo pracy w opis lotu na Księżyc, żeby brzmiał jak najbardziej realnie. Dla fanów dystopii i teorii spiskowych, które dziś raczkują. Któż dzisiaj zgadnie, gdzie nas teraźniejszość zaprowadzi?
Krytykowane tempo powieści odnoszę do faz przygotowania lotu na naturalnego satelitę Ziemi. Długie przygotowania, start, lot, cel. Co dalej? Mam nadzieję, że będzie coś dalej.

Kilka lat temu słuchałem audiobooka czytanego przez Adama Ferencego. Fajne przeżycie!
Opis Ursynowa przyszłości - bezcenny. Autor włożył dużo pracy w opis lotu na Księżyc, żeby brzmiał jak najbardziej realnie. Dla fanów dystopii i teorii spiskowych, które dziś raczkują. Któż dzisiaj zgadnie, gdzie nas teraźniejszość zaprowadzi?
Krytykowane tempo powieści odnoszę do faz...

Po przeczytaniu pierwszych dwóch rozdziałów książka raczej mi się nie podobała. Za dużo w niej było nużących opisów, które gryzły mi się z próbą przedstawienia dynamicznej akcji (o ile to co napisałem ma sens). I nagle w pewnym momencie "zaskoczyło" i wsiąkłem w historię Norberta. Autor w bardzo przemyślany i ciekawy sposób przedstawia wizję świata najbliższej przyszłości, momentami niemalże pastwiąc się nad nad dzisiejszą, wszechobecną poprawnością i próbami bycia "eko" gdziekolwiek to jest możliwe. Pokazuje jednoczenie do czego mogą nas doprowadzić obecne trendy w myśleniu świata "zachodu". Bardzo dobrze przemyślane postaci i wątki, dużo akcji i przede wszystkim - zakończenie którego w ogóle się nie spodziewałem. Jedna z lepszych książek jakie przeczytałem w tym roku.

Po przeczytaniu pierwszych dwóch rozdziałów książka raczej mi się nie podobała. Za dużo w niej było nużących opisów, które gryzły mi się z próbą przedstawienia dynamicznej akcji (o ile to co napisałem ma sens). I nagle w pewnym momencie "zaskoczyło" i wsiąkłem w historię Norberta. Autor w bardzo przemyślany i ciekawy sposób przedstawia wizję świata najbliższej przyszłości,...

Czyta się z przyjemnością do samego końca...aż Helu 3 brakuje

Czyta się z przyjemnością do samego końca...aż Helu 3 brakuje

Mam wrażenie, że zakończenie napisane w pośpiechu :/ ale całkiem wciąga, także jak ktoś chce zasmakować trochę dystopijnej wizji świata, to polecam :)

Mam wrażenie, że zakończenie napisane w pośpiechu :/ ale całkiem wciąga, także jak ktoś chce zasmakować trochę dystopijnej wizji świata, to polecam :)

Nie jest to tak dobre jak "Pan Lodowego Ogrodu", ale... Autor wziął najlepsze teorie spiskowe, doprawił najbardziej realistycznymi lękami i wysmażył z tego całkiem wciągającą historię z zaskakującym twistem. Czy to, że są to w sumie dwie różne, zszyte ze sobą opowieści, jest tej powieści zaletą czy wadą, nie umiem rozstrzygnąć. Wciągające, bez wątpienia, choć tym razem bez szczęśliwego zakończenia.

Nie jest to tak dobre jak "Pan Lodowego Ogrodu", ale... Autor wziął najlepsze teorie spiskowe, doprawił najbardziej realistycznymi lękami i wysmażył z tego całkiem wciągającą historię z zaskakującym twistem. Czy to, że są to w sumie dwie różne, zszyte ze sobą opowieści, jest tej powieści zaletą czy wadą, nie umiem rozstrzygnąć. Wciągające, bez wątpienia, choć tym razem bez...

Podobało mi się. Lubię styl Grzędowicza. Różnorodna fabuła, lekkie pióro. Choć zakończenie zasługiwałoby na osobny tom. :)

Podobało mi się. Lubię styl Grzędowicza. Różnorodna fabuła, lekkie pióro. Choć zakończenie zasługiwałoby na osobny tom. :)