Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z jednej strony: niesamowicie mądra, wrażliwa perspektywa. Z drugiej strony: autorka czasem totalnie odjeżdża w myślenie magiczne i paranormalne, tylko po to, by zaraz uderzyć czymś bardzo prawdziwym i bezpośrednim. Mogłoby być trochę bardziej rzeczowo, mniej "łololo". Wciąż bardzo warto przeczytać.

Z jednej strony: niesamowicie mądra, wrażliwa perspektywa. Z drugiej strony: autorka czasem totalnie odjeżdża w myślenie magiczne i paranormalne, tylko po to, by zaraz uderzyć czymś bardzo prawdziwym i bezpośrednim. Mogłoby być trochę bardziej rzeczowo, mniej "łololo". Wciąż bardzo warto przeczytać.

Z jednej strony: fascynujące. Wyprawa przez świat tak obcy, że mógłby być obcą planetą, mimo że jest to bardzo przedstawienie Ameryki Północnej sprzed niespełna dwustu lat. Okrucieństwo porażające, znieczulające w sposób, którego pewnie doświadczał i główny bohater, a mimo to wywołujące niezgodę. Dziki Zachód jako dziura pochłaniająca ludzkie życia i historie, kończąca je brutalnie i bezlitośnie. Postaci które przerażają, ale fascynują.

Z drugiej: część tych rzeczy wydaje się zupełnie prowadzić donikąd. Bardziej doświadczenie niż fabuła, a mimo to jakaś fabuła jakby chciała się w tym ukształtować. Może zabrakło mi trochę inteligencji i obycia literackiego, ale coś mi nie do końca w tym zgrzytało. Historia gangu Glantona była w moim odczuciu zbyt pozbawiona struktury aż do niemal samego końca (promu), a stanowiła ogromną część książki. Szkoda, gdyby nieco łatwiej było śledzić tę historię, gdyby miała więcej wewnętrznych następstw i konsekwencji, pewnie czytałoby mi się to dużo lepiej.

Myślę też, że miałem problem z interpretacją, wiele rzeczy miało być w niej niewątpliwie symboliczne, ale ciężko było mi to jakoś dostrzec. I nie tylko mi, patrząc na to, jak wiele interpretacji tej książki powstało.

Język jest piękny, ale odrobinę za trudny jak na mój gust. Nie mam nic przeciwko trudnym i rzadkim słowom, ale ta książka odrobinę przekroczyła moją strefę komfortu i to w stopniu momentami utrudniającym nadążanie za wydarzeniami i zmuszający do czytania tej samej strony trzy razy.

Z jednej strony: fascynujące. Wyprawa przez świat tak obcy, że mógłby być obcą planetą, mimo że jest to bardzo przedstawienie Ameryki Północnej sprzed niespełna dwustu lat. Okrucieństwo porażające, znieczulające w sposób, którego pewnie doświadczał i główny bohater, a mimo to wywołujące niezgodę. Dziki Zachód jako dziura pochłaniająca ludzkie życia i historie, kończąca je...

Spore rozczarowanie. O ile klimat grozy był przyjemny, zwłaszcza na początku, szybko stracił swoją moc. Dużo wątków postaci jest rozczarowujących lub nie prowadzi donikąd, a postaci są obrzydliwe (i to nie tylko te, które chyba tę obrzydliwość miały prezentować, także te, które mamy lubić: przykładowo główny bohater i nauczyciel "casualowo" seksualizujący dzieci ze szkoły itp.). Pod koniec trudno nie było oprzeć się pytaniu, po co się o wielu z tych bohaterów czytało: byłoby fajnie, jakby bohaterowie którym poświęcono kilkadziesiąt stron coś do fabuły jednak wnieśli.
O ile momentami smaczki scenek rodzajowych z miasta potrafiły być fajne czy klimatyczne, często sprawiały wrażenie zapychacza.
Największym rozczarowaniem był dla mnie sam antagonista: podkreślał swoją absurdalną wręcz przedwieczną potęgę całą książkę, a jego ostateczne zabezpieczenie to usunięcie schodów do piwnicy i położenie noży z kuchni na podłodze. Gdyby bohater nie był nieudolny, nie zmarnował mnóstwo czasu i miał latarkę, całe wyzwanie byłoby po prostu żałosne i komiczne. Zwłaszcza szkoda, bo napięcie w finalnych sekwencjach było zbudowane nieźle, a tutaj nagle takie rozczarowanie. Serio, przedwieczne zło nie wpadło na nic lepszego?
Klamra i wykorzystanie powracających pożarów były fajne, ale trochę niewarte przebrnięcia przez tak długą historię z tak nieciekawym rozwiązaniem punktu kulminacyjnego.

Warte przeczytania tylko jeśli ktoś wybitnie kocha styl autora, lub czyta bardzo dużo, przez co nie szkoda mu czasu i lubi klimacik małych amerykańskich miasteczek i tej epoki.
W przeciwnym przypadku zwyczajnie nie warto.

Spore rozczarowanie. O ile klimat grozy był przyjemny, zwłaszcza na początku, szybko stracił swoją moc. Dużo wątków postaci jest rozczarowujących lub nie prowadzi donikąd, a postaci są obrzydliwe (i to nie tylko te, które chyba tę obrzydliwość miały prezentować, także te, które mamy lubić: przykładowo główny bohater i nauczyciel "casualowo" seksualizujący dzieci ze szkoły...