Szkielet trylogii nieco zbliżony do Ognia nad Otchłanią Vernona Vinge'a - strefy różniące się nieco prawami, przebudzona pradawność i mieszanie sci-fi z równoległym wątkiem fantasy. Cała trylogia jednak niesamowicie mnie wymęczyła i wynudziła. Lubię powolne snucie historii, malowanie pejzaży, niech sobie mają i po tysiąc stron, jeśli czemuś to służy. Tutaj, raczej niczemu - chyba jedynie stwarzaniu wrażenia rozmachu, mimo że koniec końców akcja jest dość kameralna (choć skutki faktycznie dalekosiężne).

Nie jest to absolutnie grafomania ani wtórność, Hamilton to dobry pisarz - ale przy takiej dozie nudów i niepotrzebnej rozwleklości, subiektywnie oceniam na 4. Może to po prostu nie dla mnie, choć byłoby to dziwne, bo gatunek uwielbiam.

Szkielet trylogii nieco zbliżony do Ognia nad Otchłanią Vernona Vinge'a - strefy różniące się nieco prawami, przebudzona pradawność i mieszanie sci-fi z równoległym wątkiem fantasy. Cała trylogia jednak niesamowicie mnie wymęczyła i wynudziła. Lubię powolne snucie historii, malowanie pejzaży, niech sobie mają i po tysiąc stron, jeśli czemuś to służy. Tutaj, raczej niczemu -...

Koniec trylogii, bardzo interesująca część, akcja za akcją, wszystko się ładnie splata, nie można się nudzić. Jedyne co powoduje pewien zgrzyt to to, że ja to czytałam od końca, czyli kroniki upadłych i nie za bardzo rozumiem jak wobec końcowych wydarzeń tutaj, powstała przeczytana wcześniej kontynuacja.. No ale nic to. Autor zaspokaja w ostatnim tomie wszystkie potrzeby czytelnika, jest duży happy end, ale nie kłuje on za bardzo w oczy. Wszystko jest takie miłe ale nie do porzygu . Ogólnie cały cykl zaliczam do udanych (ten tom zdecydowanie najlepszy) jak na współczesny hard sf. Obecnie znów chcę sięgnąć w tył po Gwiazdokrążcę ponieważ bardzo podoba mi się styl pisania autora, jego wyobraźnia i rozmach. Nie boi się sięgać w głąb siebie, bawi się tym gatunkiem i umie pisać a to w dzisiejszych sf-ach rzadkość. Serdecznie polecam fanom dobrego starego hard sf, Reynoldsa czy Clarka myślę, że się nie zawiodą, wyczarowany świat jak i jego rozmach naprawdę robią wrażenie a i obcy nie są sztuczni, są jak żywi.

Koniec trylogii, bardzo interesująca część, akcja za akcją, wszystko się ładnie splata, nie można się nudzić. Jedyne co powoduje pewien zgrzyt to to, że ja to czytałam od końca, czyli kroniki upadłych i nie za bardzo rozumiem jak wobec końcowych wydarzeń tutaj, powstała przeczytana wcześniej kontynuacja.. No ale nic to. Autor zaspokaja w ostatnim tomie wszystkie potrzeby...

Autor odleciał z pomysłem na tę trylogię. Świetna powieść wymagająca skupienia i myślenia.

Autor odleciał z pomysłem na tę trylogię. Świetna powieść wymagająca skupienia i myślenia.

Ostatnia część trylogii, zdecydowanie najlepsza z całej trójki. Czytało się przyjemnie, a zakończenie było satysfakcjonujące. Zżyłem się z postaciami i będę za nimi tęsknił.
Polecam.

Ostatnia część trylogii, zdecydowanie najlepsza z całej trójki. Czytało się przyjemnie, a zakończenie było satysfakcjonujące. Zżyłem się z postaciami i będę za nimi tęsknił.
Polecam.

Wlasnie skonczylem trylogie. I powiem tak : Ksiazka jest niesamowita. Chyba najlepsze sci fi jakie przeczytalem.
Az chcialo by sie zyc w 3850 rou;)
Ja chyba tez doznalem spelnienia! :D

Wlasnie skonczylem trylogie. I powiem tak : Ksiazka jest niesamowita. Chyba najlepsze sci fi jakie przeczytalem.
Az chcialo by sie zyc w 3850 rou;)
Ja chyba tez doznalem spelnienia! :D

Wyraźnie słabsza od swoich poprzedniczek (jak dla mnie),ale warto przeczytać. Miałem trochę uczucie jakby autorowi brakowało trochę pomysłów na kolejne przygody bohaterów. No i miejscami się zastanawiałem co ten autor pali, ze wymyśla tak niesamowite światy i prawa w nich obowiązujące :)

Wyraźnie słabsza od swoich poprzedniczek (jak dla mnie),ale warto przeczytać. Miałem trochę uczucie jakby autorowi brakowało trochę pomysłów na kolejne przygody bohaterów. No i miejscami się zastanawiałem co ten autor pali, ze wymyśla tak niesamowite światy i prawa w nich obowiązujące :)

Tym razem ocena nie uwzględnia błędów redakcyjno-tłumaczeniowych. Jest słabo - ale z tomu na tom lepiej.

Sama trylogia ciekawa. Uniwersum bogate i skonstruowane w przemyślany sposób.

Jednak subiektywnie - trudno się czyta. Wydaje mi się, że autor za bardzo skupił się na fabule i konstrukcji świata, na czym ucierpiała wartość czysto literacka. Moim zdaniem warsztat Hamilton ma jedynie dobry. Być może ta ocena jest wynikiem niskiej jakości wydania MAG-a. W porównaniu do np. Diuny, czy bardziej pokręconych książek Dukaja - czyta się dużo trudniej. Rzadko zdarza mi się czytać "beletrystykę" tak długo i z przerwami. Jednak warto się było przemęczyć. Za same pomysły i fabułę - dałbym 9/10.

Tym razem ocena nie uwzględnia błędów redakcyjno-tłumaczeniowych. Jest słabo - ale z tomu na tom lepiej.

Sama trylogia ciekawa. Uniwersum bogate i skonstruowane w przemyślany sposób.

Jednak subiektywnie - trudno się czyta. Wydaje mi się, że autor za bardzo skupił się na fabule i konstrukcji świata, na czym ucierpiała wartość czysto literacka. Moim zdaniem warsztat...

Trochę naciągana fizyka w tej książce, ale fajne pomysły na technologie i rozwój naszej cywilizacji.

Trochę naciągana fizyka w tej książce, ale fajne pomysły na technologie i rozwój naszej cywilizacji.

Tom trzeci przeczytałem w kilka dni tylko dlatego, że nie mogłem poświecić więcej czasu żeby zrobić to jednorazowo. Po trzecim tomie śmiało mogę napisać, że jest to cykl do którego chętnie powrócę jeszcze kiedyś jak znajdę trochę wolnego czasu. Zakończenie - wybaczcie, że napiszę, że szczęśliwe - wyjaśnia wiele zagadek i jest na tyle zaskakujące, że mimo sporej objętości tom trzeci czyta się bardzo dobrze. Naprawdę polecam - może to nie jest czysta SF w stylu Marsjanina czy SO w stylu mojego ulubionego cyklu Honor Harington ale w mojej opinii równie dobra lektura.

Tom trzeci przeczytałem w kilka dni tylko dlatego, że nie mogłem poświecić więcej czasu żeby zrobić to jednorazowo. Po trzecim tomie śmiało mogę napisać, że jest to cykl do którego chętnie powrócę jeszcze kiedyś jak znajdę trochę wolnego czasu. Zakończenie - wybaczcie, że napiszę, że szczęśliwe - wyjaśnia wiele zagadek i jest na tyle zaskakujące, że mimo sporej objętości...

Zwieńczenie losów całego universum wspólnoty. Potem Hamilton napisał jeszcze dwie książki o pustce : Otchłań bez snów i Noc bez gwiazd, ale ich akcja dzieje się wcześniej wewnątrz pustki. "Pustka Ewolucja" to chronologicznie zakończenie całej historii. Związanie wszystkich wątków tego mocno rozbudowanego uniwersum to zadanie niewątpliwie trudne, dlatego można Hamiltonowi wybaczyć mały chaos pod koniec. Przeżyłem z tą powieścią piękne chwilę uniesienia podczas rozważań nad naturą życia, celu istnienia oraz natury rzeczywistości do jakich skłaniała, wyryła się w mojej pamięci chyba już na zawsze i osiągnąłem dzięki niej spełnienie, także pora na wędrówkę do serca :p
Gorąco polecam wyżej wspomniane kolejne tomy :) Noc bez gwiazd wychodzi w 2019

Zwieńczenie losów całego universum wspólnoty. Potem Hamilton napisał jeszcze dwie książki o pustce : Otchłań bez snów i Noc bez gwiazd, ale ich akcja dzieje się wcześniej wewnątrz pustki. "Pustka Ewolucja" to chronologicznie zakończenie całej historii. Związanie wszystkich wątków tego mocno rozbudowanego uniwersum to zadanie niewątpliwie trudne, dlatego można Hamiltonowi...