Limonow
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Limonov
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2012-09-20
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-09-20
- Data 1. wydania:
- 2011-09-01
- Liczba stron:
- 472
- Czas czytania
- 7 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308049778
- Tłumacz:
- Magdalena Kamińska-Maurugeon
- Tagi:
- Rosja literatura francuska
Limonow był rzezimieszkiem na Ukrainie, idolem sowieckiego undergroundu, kloszardem, a potem służącym miliardera na Manhattanie, był modnym pisarzem w Paryżu i żołnierzem, zagubionym gdzieś na Bałkanach. A teraz, w tym kolosalnym, postkomunistycznym burdelu – jest starym, charyzmatycznym wodzem partii młodych desperados. On sam widzi w sobie herosa, choć można uznawać go za skurwiela. I tu na razie kończę swój osąd. Ale pomyślałem, że jego epickie i niebezpieczne życie o czymś opowiada. Nie tylko o nim, o Limonowie, nie tylko o Rosji, lecz o historii nas wszystkich, od zakończenia drugiej wojny światowej.” (fragment książki)
Eduard Limonow – pisarz-łobuz, awangardowiec i skandalista, dysydent, enfant terrible rosyjskiej polityki, nacjonalista. Za działalność terrorystyczną i nielegalne posiadanie broni skazany na cztery lata więzienia. Zaintrygowany złożonością jego osobowości Emanuel Carrère napisał powieść, której wydanie zelektryzowało francuski rynek wydawniczy i odbiło się głośnym echem za granicą. Książka została wyróżniona prestiżową Prix Renaudot, a prawa do wydania zostały sprzedane do kilkunastu krajów.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Prosto między oczy
Życie, w dużej mierze, kształtowane jest przez miejsce urodzenia. I jakkolwiek nieprzyjemnie by to nie zabrzmiało, osoby biedniejsze mają mniejsze szanse na osiągnięcie sukcesu, w porównaniu z zamożniejszymi kolegami z lepszych dzielnic. Ich egzystencja zaczyna i kończy się tam, gdzie reszty braci z odrapanego podwórka, czyli na śmietniku historii. Dlatego historie o sukcesie, pieniądzach i sławie, zdobytych od zera, przyciągają czytelników. Takie biografie dają nadzieję. Ale „Limonow” to nie biografia, to powieść ją udająca, która zamiast wychwalać Eduarda Sawienko, pokazuje go nagiego i dumnego.
Nie dziwi więc fakt, że „Limonow” dostał nagrodę Renaudot'a, jedną z ważniejszych przyznawanych przez francuskich krytyków, głównie właśnie powieściom. Emmanuel Carrère stworzył bowiem żywą biografię, którą czyta się niczym najlepsze książki Bukowskiego. Zepsucie, seks, przemoc i wielodniowe zapoje, stanowiły codzienność autora „Powieści rosyjskiej”. Człowieka, którzy przez wiele lat porównywał się z innymi, przekonanym o swojej wielkości, ale poruszającego się ciągle w otaczającym go bagnie przeciętności.
„Limonow” zaczyna się od polityki i to ona będzie stanowiła ważny element książki, podobnie jak miało to miejsce w życiu Sawienki. Zabójstwo Anny Politkowskiej i zamach na Dubrowce, choć bezpośrednio nie łączyły się z życiem pisarza, pokazują i opisują Rosję w jakiej przyszło mu żyć i w której trafił do więzienia. Zanim jednak zostanie w nim osadzony, czytelnik pozna jego życie od podszewki. „Limonow” to dziewięć rozdziałów, opisujących skrajnie różne etapy życia pisarza. Dzieciństwo na Ukrainie i pierwsze spotkanie z przemocą oraz prozą, emigracja do USA i życie kloszarda, sukces pisarski, a także zachłyśnięcie się wojną i polityką.
W książce można znaleźć wszystko, czego wymaga się od szokującej beletrystki. Gwałty zbiorowe, stosunki homoseksualne z przypadkowymi partnerami, miłość, wojnę i sukces. Carrère często opisuje równolegle swoje życie. Mimo różnicy wieku między oboma twórcami, ich marzenia były zbliżone. Każdy z nich doszedł jednak do swojego celu zupełnie inną drogą. Wydaje się, że Carrère wprowadził do książki również swoje historie, by uzmysłowić czytelnikowi jaką determinację miał w sobie Sawienko. Jego żądza sławy (bo nigdy nie chodziło mu o pieniądze) była równie destruktywna, jak budująca. Pożerająca go od środka, ale jednocześnie zmuszająca do działania i nie pozwalająca się poddawać.
Carrère wypowiada się o Limonowie zarówno z podziwem jak i pogardą. Nie unika ocen jego postępków, szczególnie gdy dochodzi do opisywania kochanek, z którymi miał styczność. Ale potrafi też go bronić, tak jak w rozdziale opisującym udział pisarza w wojnie w Czeczenii. Słynna scena z dokumentu „Serbski epos”, w której Limonow ostrzeliwuje Sarajewo, w oczach francuskiego pisarza, wydaje się być tylko wpadką montażową. Czymś co przez przypadek (lub intencję reżysera) sprawiło, że postać Limonowa zyskała na rozgłosie jeszcze bardziej.
„Limonow” to nie tylko barwne życie pisarza, to też historia ZSRR i Rosji. Przemian politycznych i społecznych dziejących się w tle całej opowieści, której Sawienko staje się częścią tworząc Partię Narodowo-Bolszewicką. Sposób w jaki został aresztowany i osądzony, pokazuje również jak niewiele się zmieniło. KGB przemianowano na FSB, ale wykorzystywane przez agencję metody, pozostały podobne. Carrère opisał również jak można być jednocześnie pisarzem, którego książki mają nakład 300 tysięcy egzemplarzy, a ich twórca przymiera głodem. Jak bogacze z Nowego Jorku chętnie poklepią po ramieniu „biednego ruska”, obiecując mu złote góry i na tym kończąc z nim znajomość.
Gówniane życie, te słowa wypowiedziane w moskiewskim mieszkaniu Eduarda Sawienko, stanowią swoiste podsumowanie życia pisarza. Jednak życia cholernie ciekawego i opisanego przez Carrère'a w sposób godny wirtuoza. I choć czasem trudno się połapać w natłoku nazwisk przewijających się przez stronice „Limonowa” czy braku chronologii niektórych z opisywanych zdarzeń, jest to biografia ze wszech miar udana. Mocna, bezkompromisowa i prawdziwa.
Bartosz Szczygielski
Oceny
Książka na półkach
- 460
- 349
- 122
- 15
- 7
- 6
- 6
- 6
- 6
- 5
OPINIE i DYSKUSJE
Typowe pisarstwo Emmanuela Carrère'a - choć książka poświęcona jest komuś innemu, i tak jest pełna jego samego ;-). Ale przyjmuję to z dobrodziejstwem inwentarza; ba, chyba dla narratora właśnie = zawsze obecnego, dociekliwie szczerego i wścibskiego = czytam jego książki. Podoba mi się jego nieukrywana fascynacja Limonowem, a jednocześnie nieskrywanie ambiwalentnych emocji wobec swego idola.
Jak zwykle u Carrère'a jest tu mnóstwo dygresji, wątków pobocznych, ale czytało się to świetnie, gładko. Co chwila sprawdzałam wymieniane tytuły i cytowane postaci; szkoda, że w wydaniu francuskim zabrakło spisu wykorzystanych źródeł... No i żona Limanowa miała na imię Natalia, a nie Natasza (to już błąd redakcji!).
Książka powstała w 2011 roku - i nie dowiemy się z niej, jak zmarł Limonow (celowo jeszcze nie sprawdziłam w internecie).
Mam przy tym nadzieję, że dzisiaj Carrère jednak pisałby inaczej o Putinie, niż pod koniec swojej książki...
Typowe pisarstwo Emmanuela Carrère'a - choć książka poświęcona jest komuś innemu, i tak jest pełna jego samego ;-). Ale przyjmuję to z dobrodziejstwem inwentarza; ba, chyba dla narratora właśnie = zawsze obecnego, dociekliwie szczerego i wścibskiego = czytam jego książki. Podoba mi się jego nieukrywana fascynacja Limonowem, a jednocześnie nieskrywanie ambiwalentnych emocji...
więcej Pokaż mimo toZajmująca, poszerzająca wiedzę o historii, polityce i kulturze powieść biograficzna o kontrowersyjnym, a dla mnie odpychającym, literacie, polityku, najemniku rosyjskim publikującym pod pseudonimem Eduard Limonow.
Zajmująca, poszerzająca wiedzę o historii, polityce i kulturze powieść biograficzna o kontrowersyjnym, a dla mnie odpychającym, literacie, polityku, najemniku rosyjskim publikującym pod pseudonimem Eduard Limonow.
Pokaż mimo toSobowtór Putina
Książka, w której padają słowa mówiące o Putinie jako wielkim mężu stanu może być w tych dniach brana za kolejny błędny zachodni wybryk w temacie jak dać się omamić Rosji. Jednak między tym, co nas odstrasza, a pragnieniem świętego spokoju, między tym, co właściwe, a tym co upragnione przedziera przepaść. Jak niebezpieczne jest przejście na drugą stronę wie każdy kto ogląda przebieg tych dni.
Książka jest opowiescia o poecie, który jest w contrze zarówno do Brodskiego, jak i Solzenicyna, o poeci który nie ma racji(czy ktoś zakładający partie narodowo bolszewicka może mieć rację?). O przeżywaczu dzieciństw, wygnań, zachodów i wschodów, więzień, polityki, kobiet i bóg wie czego tam jeszcze.
Z drugiej strony te szalone rosyjskie problemy. Dokąd ich zaprowadza ta duma. I powrót do barona von Ungerna jak u naszego Ossendowskiego. Duma i upadek tej dumy. I te postaci. Wspaniałe partie o życiu więziennym, demoniczne partie o Duginie. Okrucieństwo, upokorzenie, odjazdy.
A Limonow? Ediczka?szalona konsekwencja bycia sobą. Chyba od jakichś dzienników Geneta, czy prozy Henrego Millera nie odjechałem sobie tak w amoralizmie. Ale artyści mogą. Politycy już niekoniecznie.
Sobowtór Putina
więcej Pokaż mimo toKsiążka, w której padają słowa mówiące o Putinie jako wielkim mężu stanu może być w tych dniach brana za kolejny błędny zachodni wybryk w temacie jak dać się omamić Rosji. Jednak między tym, co nas odstrasza, a pragnieniem świętego spokoju, między tym, co właściwe, a tym co upragnione przedziera przepaść. Jak niebezpieczne jest przejście na drugą stronę...
Romantyczna wizja Limonova przeniesiona na papier, czyta się jak pochwałę bohatera z dzieciństwa, który mimo niektórych niezbyt chwalebnych wybryków i tak pozostaje bohatetem.
Romantyczna wizja Limonova przeniesiona na papier, czyta się jak pochwałę bohatera z dzieciństwa, który mimo niektórych niezbyt chwalebnych wybryków i tak pozostaje bohatetem.
Pokaż mimo toŚwietnie napisana biografia - chuligańska jak sam życiorys Limonowa, porywająca opowieść o tym pisarzu który pisał tylko o tym co przeżył. A przeżywał brud, patologię i wszystko co obrzydliwe w świecie. Jeśli na to się nastawi czytelnik to to właśnie dostanie, miałam lekkie zastrzeżenia co do formy opisu niektórych np. scen związanych z seksem, bo Carrere tak mocno wczuł się we flow swojej postaci, że jest brutalny i obrzydliwy, ale bez wątpienia ta ksiażka trzyma za gardło.
Świetnie napisana biografia - chuligańska jak sam życiorys Limonowa, porywająca opowieść o tym pisarzu który pisał tylko o tym co przeżył. A przeżywał brud, patologię i wszystko co obrzydliwe w świecie. Jeśli na to się nastawi czytelnik to to właśnie dostanie, miałam lekkie zastrzeżenia co do formy opisu niektórych np. scen związanych z seksem, bo Carrere tak mocno wczuł...
więcej Pokaż mimo toTrzeba mieć sporą nadwyżkę cennego czasu żeby kilka godzin poświecić na życie takiej bezpłciowej kanalii, osobowej chorągiewki która trzepotała przez życie wszędzie tam gdzie był jakikolwiek mocniejszy podmuch historii. Jest jednak w tym jakiś sens, jako element dekonstrukcji moralnych postaw, mieszający w głowach młodego pokolenia nic w tym dziwnego że publikuje się biografię nie świętych a podobnych łachudr, które jak ten pseudobohater prześlizgnął się przez życie nie pozostawiając po sobie nic co warte byłoby jakiejkolwiek uwagi.
Trzeba mieć sporą nadwyżkę cennego czasu żeby kilka godzin poświecić na życie takiej bezpłciowej kanalii, osobowej chorągiewki która trzepotała przez życie wszędzie tam gdzie był jakikolwiek mocniejszy podmuch historii. Jest jednak w tym jakiś sens, jako element dekonstrukcji moralnych postaw, mieszający w głowach młodego pokolenia nic w tym dziwnego że publikuje się...
więcej Pokaż mimo toW recenzji GW napisano: rosyjska edukacja francuskiego burżuja. Trafne i zabawne. I taka jest ta książka.
W recenzji GW napisano: rosyjska edukacja francuskiego burżuja. Trafne i zabawne. I taka jest ta książka.
Pokaż mimo toMam trudności z oceną taj książki. Autor jest mi znany, natomiast bohater nieznany. Rozumiem nagrody dla autora w kraju fascynującym się wszystkim co rosyjskie. Natomiast dziwi mnie ciągłe porównywanie się autora do swojego bohatera i jakiś dziwny pojedynek. Z jednej strony autor, absolwent prestiżowej uczelni i syn specjalistki od rosyjskiej historii, czyli mający w tym względzie fory porównuje się z rosyjskim łobuzem, skandalistą, którego celem jest sława i wszystko zrobi dla tej sławy. Pojedynek ten i kto jest zwyciężył widać dokładnie w scenie ostatniego spotkania autora z Limonowem. Z drugiej strony Limonow, który stał się sławny i znany na świecie tylko dzięki temu, że jego skandalizująca powieść została wydana właśnie we Francji. Stał się modnym pisarzem we Francji, gdyż napisał książkę przepełnioną brudem, gwałtem, scenami szokującymi i ośmieszającą amerykanów. To wystarczyło, ale na krótko. Dalej więc budował swoją sławę kontrowersyjnymi zachowaniami na Bałkanach, a później w samej Rosji. Każde zachowanie jest dobre, byleby o nim mówiono. Nie widzę w nim złożonej osobowości, dla mnie to hochsztapler, megaloman zapatrzony w swój własny, choć niczym nie poparty geniusz. Widać to dokładnie, gdy wypowiada się o innych pisarzach, poetach, czy rosyjskich dysydentach. Tyle tylko, że oni wpisali się w historię, a on pozostał na obrzeżu, wskrzeszony przez Carrere. Książka ma nas szokować zepsuciem, przemocą, scenami seksu i gwałtu, pijaństwa i skandalami bohatera, ale to jest pewnego rodzaju powtórzenie tego co sam Limonow opisał w swoich książkach, nic nowego. Dla mnie postać mało ciekawa, ale świadczy o nas, jakich bohaterów poszukujemy. Autor okrasza historię życia Limonowa historią Rosji, od czasów komunizmu i zimnej wojny, przez pierestrojkę, aż do czasów współczesnych i walki o wpływy w Rosji. Jednak w tym opisie nie ma nic zaskakującego, czy nowatorskiego. To wszystko jest opisane w lepszych książkach. Może dla czytelnika francuskiego pod płaszczykiem powieści skandalizującej te informacje są odkrywcze. Mnie ani bohater, ani książka nie przekonała i nie porwała. Raczej wywołała niesmak
Mam trudności z oceną taj książki. Autor jest mi znany, natomiast bohater nieznany. Rozumiem nagrody dla autora w kraju fascynującym się wszystkim co rosyjskie. Natomiast dziwi mnie ciągłe porównywanie się autora do swojego bohatera i jakiś dziwny pojedynek. Z jednej strony autor, absolwent prestiżowej uczelni i syn specjalistki od rosyjskiej historii, czyli mający w tym...
więcej Pokaż mimo toNa Limonowa trafiłem przypadkiem. Paweł Pawlikowski, kręci właśnie film na podstawie książki Emmanuela Carrere. I to w sumie wystarczyło, żeby kupić, przeczytać i… zapomnieć.
Hagiograficzna biografia nacjonalistycznego bolszewika. Pół artysty-pół polityka-pół mistyka (wyszło mi półtora człowieka),którego życie opisane z pozycji francuskiego intelektualisty jawi się jako romantyczna, choć brutalna i surowa droga z ukraińskiej prowincji poprzez salony artystyczne Nowego Jorku i Paryża, aż do walki politycznej i ideologicznej o zachowanie spuścizny związku radzieckiego w jakiejś niepojętej przez mnie hybrydzie bolszewicko-faszyzującej, której przykładem niech będzie pomysł na rozwiązanie konfliktu ukraińskiego. Pomysł jest w sumie bardzo prosty. Ukraina powinna się zrzec swoich ziem na rzecz Rosji, Polski, Rumuni, Węgier i Słowacji. To ja dziękuję.
Na Limonowa trafiłem przypadkiem. Paweł Pawlikowski, kręci właśnie film na podstawie książki Emmanuela Carrere. I to w sumie wystarczyło, żeby kupić, przeczytać i… zapomnieć.
więcej Pokaż mimo toHagiograficzna biografia nacjonalistycznego bolszewika. Pół artysty-pół polityka-pół mistyka (wyszło mi półtora człowieka),którego życie opisane z pozycji francuskiego intelektualisty jawi się jako...
Przed sięgnięciem po biografię zwykle zadaję sobie pytanie czy dana osoba miała na tyle interesujące życie, by warto było napisać o nim książkę? W tym przypadku z pewnością można stwierdzić że tak. Limonow był undergroundowym poetą, punkiem, buntownikiem, kloszardem, lokajem, więźniem i opozycjonistą. Brzmi ciekawie, prawda?
Nie polubiłem go jednak. Wydawał mi się małostkowym, zakochanym w sobie megalomanem, przekonanym o własnym geniuszu i wielkości, których ci wszyscy idioci nie potrafią dostrzec i docenić. To co go wyróżnia, to fakt że rzeczywiście próbował, ryzykował i działał, nie poprzestając wyłącznie na czczej gadaninie.
Z książki wyłania się interesujący obraz Rosji i krajów bloku wschodniego od lat sześćdziesiątych do współczesności, można poznać pogląd Limonowa na rosyjską emigrację.
Zaskakująco wiele dowiemy się też o życiu samego autora. On, w przeciwieństwie do Limonowa, aż tak interesującego życia nie ma, dlatego te fragmenty bez żalu można pominąć.
Przed sięgnięciem po biografię zwykle zadaję sobie pytanie czy dana osoba miała na tyle interesujące życie, by warto było napisać o nim książkę? W tym przypadku z pewnością można stwierdzić że tak. Limonow był undergroundowym poetą, punkiem, buntownikiem, kloszardem, lokajem, więźniem i opozycjonistą. Brzmi ciekawie, prawda?
więcej Pokaż mimo toNie polubiłem go jednak. Wydawał mi się...