Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo że"reportaż to nieumiejętność przeżycia własnego doświadczenia egzystencjalnego za pomocą fikcji", jednak przekazywana prawda w swojej formie musi być ujęta. Stąd różnorodność gatunkowa tekstów: reportaże, eseje, opowiadania, wywiady. Szczygieł pozwala tej prawdzie zamieszkać w nas na krótszą chwilę lub kazać jej rozpanoszyć się w naszym życiu już na zawsze. W każdym razie świetnie podtrzymuje uwagę czytelnika, utrwalając teksty poddane obróbce czyjejś pamięci w zbiorze "Nie ma". Pracę reporterską traktuję jak przyglądanie się drugiemu człowiekowi i sobie – własnej reakcji, a tej umiejętności nie zabrakło autorowi. Dlaczego tytuł "Nie ma"? Bo wszystko przemija, przestaje istnieć, staje się nieobecne. Rzeczy utrwalone nie giną, dlatego dotyka nas to NIE MA. Zdjęcie Ewy zapisane w Excelu, jakby sukcesy i porażki można by było ująć tabelkę. Zdjęcie dokonujące aktu uwiecznienia starego ojca. Zatrzymanie czasu na kartach książki, gdy realne życie staje się nie do zniesienia (siostry Woźnickie). Można wyzbywać się rzeczy przed podróżą w niebyt, można podczas strzelania mężowi – żołnierzowi zawracać głowę pytaniem o sztućce, można posyłać rzeźby w świat i akceptować dialog społeczny z tymi, którzy kradną dzieła Tomasza Górnickiego. Można płakać po stracie kota, pracować w szkolnictwie po zabójstwie dziecka, podpaść władzy i zostać zdegradowanym, można chcieć żyć pięknie i zostać za swoje marzenie ukaranym, można też buszować w sklepie po umarłych. Nie każdemu majstrowanie przy ludzkiej duszy może się spodobać, jednak uświadamiając sobie swoją śmiertelność, pozbywamy się złudzeń, ale nie przestajemy doceniać szczęścia. Ta książka to ładne zaproszenie do wejścia w cudze życie.