Zrób sobie raj

To nie reportaż, to poezja o rzeczywistości.

To nie reportaż, to poezja o rzeczywistości.

Pokaż mimo to

Pozostawiła dobrze wrażenie; przeczytana na fali Gottlandu, którego jednak nie wyprzedziła.

Pozostawiła dobrze wrażenie; przeczytana na fali Gottlandu, którego jednak nie wyprzedziła.

Pokaż mimo to

Oj, ja zrobiłam sobie raj - tą lekturą :)
Inteligentna, dowcipna, kulturalna, błyskotliwa. Jestem czechofilką od wielu lat, teraz dodatkowo poszerzyłam wiedzę na temat naszych ciekawych sąsiadów zza miedzy :)
Jeszcze bardziej doceniam Szczygła! , jeszcze bardziej Czesi mnie intrygują :P
Kończmy tą pandemię powoli, bo już mnie świerzbi, żeby zgłębić twórczość Cernego namacalnie:)

Oj, ja zrobiłam sobie raj - tą lekturą :)
Inteligentna, dowcipna, kulturalna, błyskotliwa. Jestem czechofilką od wielu lat, teraz dodatkowo poszerzyłam wiedzę na temat naszych ciekawych sąsiadów zza miedzy :)
Jeszcze bardziej doceniam Szczygła! , jeszcze bardziej Czesi mnie intrygują :P
Kończmy tą pandemię powoli, bo już mnie świerzbi, żeby zgłębić twórczość Cernego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam mieszane uczucia po tej książce.
Z jednej strony cieszę się, że sięgnęłam po nią (chociaż gdyby nie uczelnia i zajęcia, na które jest lekturą, jeszcze trochę czasu by mi to zajęło). Cieszę się, bo to o wiele bardziej udane spotkanie ze Szczygłem niż przeczytane przeze mnie w wakacje "Nie ma" - myślę, że właśnie takiego utworu bardziej spodziewałam się, słuchając opowieści znajomych o autorze. Cieszę się, bo choć nie jestem czechofilem z prawdziwego zdarzenia, mam do Czech sentyment, było ciekawie przyjąć choć na moment cudzą perspektywę.
Z drugiej strony mi smutno, że się skończyło. Smutno mi przez niektóre tematy z książki. Smutno mi, bo drugie czytanie - choć może się przydarzyć - już nie będzie takie samo.
Chyba jednak polubię się z panem Szczygłem.

Mam mieszane uczucia po tej książce.
Z jednej strony cieszę się, że sięgnęłam po nią (chociaż gdyby nie uczelnia i zajęcia, na które jest lekturą, jeszcze trochę czasu by mi to zajęło). Cieszę się, bo to o wiele bardziej udane spotkanie ze Szczygłem niż przeczytane przeze mnie w wakacje "Nie ma" - myślę, że właśnie takiego utworu bardziej spodziewałam się, słuchając...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mariusz Szczygieł "Zrób sobie raj"

Ten rok pod jednym kątem jest bardzo dobry - czytelniczo. Nie dość, że póki co trafiłam tylko dwie naprawdę słabe pozycje, to i ilość przeczytanych, będzie większa niż w minionym. Oby ten stan, trwał jak najdłużej, no ale przechodząc do tematu...

Z czym kojarzą nam się Czechy? Odpowiedzi będą różne, ponieważ dla jednych będą to knedliki, dla kogoś innego ser smażony. Jeszcze inna osoba powie, że Czechy to dla niej Vaclav Havel, lub piosenki Heleny Vondrackovej. Ja od siebie dodam – z przepiękną stolicą jaką jest Praga i bajecznym pasmem czeskich Karkonoszy (kto chodzi po górach, naprawdę polecam!)

Zaznaczę, że do tej pory, nie miałam okazji przeczytać, nic pióra pana Szczygła. Dopiero odkryłam, i jestem zachwycona… Nie ma sacrum, nie ma profanum, są ludzie którzy żyją po swojemu i ich podejście do życia, mnie zachwyca. Obraz, który się wyłania z „Zrób sobie raj”, to niesamowity pragmatyzm, dystans do siebie czy choćby zdolność do wyśmiewania, właściwie wszystkiego. Piękne życie, takie bez nadęcia.
Nasi południowi sąsiedzi to fascynujący ludzie i naród, który czerpiąc z swojej niełatwej przecież historii, udowodnili, że smutek i traumę można obrócić, a kultura i czerpanie z niej, może być całkiem dobrym antydepresantem (do tego tanim, bo dostępnym zawsze).

Autor nawet nie ukrywa, swojego zafascynowania tym krajem, co daje wyraz w sentymentalnych anegdotach. Na całe szczęście nie jest to przelukrowany i cukierkowaty zachwyt, z nadęciem i biciem niepotrzebnej piany. Urocze, chwilami tragikomiczne anegdoty i historie, których łączącym spoiwem są Czesi. Ich zrozumienie kultury, życia, pracy i historii kraju, który przecież też lekko nie miał. Mądry naród, kilka kwestii, który my – Polacy, jeszcze nie przerobiliśmy, i małe szanse, że się uda, np. rozdział kościoła od państwa i podejście Czechów do wiary, tradycji. Ja ubolewam, że w kraju nad Wisłą, to jest niemożliwe. Naprawdę.

Umiejętne rzucanie różnymi tematy, tak by to czytelnik mógł sobie wybrać, te najbardziej interesujące - to duży atut niniejszej książki.Ot, bardzo fajna bombonierka z różnymi smakołykami. Każdy powinien znaleźć, ten smak który najbardziej mu podpasuje. Nie będzie zawodu. Szczygieł oprowadza nas po „swojemu”, po Czechach, opisując tą ich codzienność pięknym, składnym językiem.
To również dowód, że obserwując na co dzień własny kraj, ludzi obok których żyję – jestem zła, że nie przyszło mi żyć w Czechach.

Delikatnie, niezauważalnie chwilami Szczygieł obnażył naszą kulturę, zaściankowość, ograniczone myślenie, a może przede wszystkim jeden wniosek – tak się nie da żyć, i w żaden sposób nie przynosi, nam to chluby.

Pozostał mi głód i chęć na więcej z repertuaru Szczygła.
Polecam! 9/10

Mariusz Szczygieł "Zrób sobie raj"

Ten rok pod jednym kątem jest bardzo dobry - czytelniczo. Nie dość, że póki co trafiłam tylko dwie naprawdę słabe pozycje, to i ilość przeczytanych, będzie większa niż w minionym. Oby ten stan, trwał jak najdłużej, no ale przechodząc do tematu...

Z czym kojarzą nam się Czechy? Odpowiedzi będą różne, ponieważ dla jednych będą to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czesi bez umiłowania do martyrologii, bez gloryfikacji cierpienia, bez patosu. Uśmiechnięci, śmiejący się z siebie. Bez Boga i kościoła.
Mariusz Szczygieł jest królem reportażu. Jego prace czyta się z przyjemnością, choć skłania do refleksji.

Czesi bez umiłowania do martyrologii, bez gloryfikacji cierpienia, bez patosu. Uśmiechnięci, śmiejący się z siebie. Bez Boga i kościoła.
Mariusz Szczygieł jest królem reportażu. Jego prace czyta się z przyjemnością, choć skłania do refleksji.

Pokaż mimo to

Po raz drugi potwierdzam, że Pan Mariusz potrafi świetnie przedstawić prawdy na temat naszych sąsiadów. Świetne historie o nietypowych bohaterach opowiedziane bez patosu, dumy, nadymania. Tak po prostu, zwyczajnie. Naprawdę gorąco polecam.

Po raz drugi potwierdzam, że Pan Mariusz potrafi świetnie przedstawić prawdy na temat naszych sąsiadów. Świetne historie o nietypowych bohaterach opowiedziane bez patosu, dumy, nadymania. Tak po prostu, zwyczajnie. Naprawdę gorąco polecam.

Pokaż mimo to

Wahałem się między dobra a bardzo dobra i stanęło na tym drugim. To jednak coś więcej niż dobra książka. Ma to coś. To nie typowy "reportaż", a miękka opowieść z wrażliwością Szczygła. Warto przeczytać.

Wahałem się między dobra a bardzo dobra i stanęło na tym drugim. To jednak coś więcej niż dobra książka. Ma to coś. To nie typowy "reportaż", a miękka opowieść z wrażliwością Szczygła. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Czechofil Mariusz Szczygieł jest moim rówieśnikiem. Felietony, zgodnie z tytułem, dość jednostronne (religijno-erotyczne). Nie można ich traktować jako analizę socjologiczną czeskiego społeczeństwa. Indywidualizm każdej/go bohaterki/bohatera bardzo uwypuklony. Wszystkie postaci nietuzinkowe, powszechnie znane i popularne (wśród Czechów i nie tylko). Rozrywka na przyzwoitym poziomie.

Czechofil Mariusz Szczygieł jest moim rówieśnikiem. Felietony, zgodnie z tytułem, dość jednostronne (religijno-erotyczne). Nie można ich traktować jako analizę socjologiczną czeskiego społeczeństwa. Indywidualizm każdej/go bohaterki/bohatera bardzo uwypuklony. Wszystkie postaci nietuzinkowe, powszechnie znane i popularne (wśród Czechów i nie tylko). Rozrywka na przyzwoitym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I tym razem się nie zawiodłem. Brawa dla Autora, który łącząc formy i gatunki stworzył ciekawy portret społeczeństwa nie tylko czeskiego, ale poprzez porównania z przyjętymi w naszym kraju zachowaniami, także i nieco polskiego. Ale o tym mniej i mimochodem, gdyż tematem felietonów czy też reportaży są czescy artyści, filozofowie, zwykli obywatele, którzy zdobyli się na zachowania niezwykłe. Jest dużo o Bogu jak i kościele, historii i jej wpływie na postrzeganie pierwszych z wymienionych. Jest cała gama postaci wcześniej mi osobiście mniej lub bardziej znanych, a także w ogóle nieznanych, a niezwykle ciekawych, z którymi Autor miał styczność, którą wykorzystał w sposób znakomity. POmimo tematów nieraz wzniosłych i ważkich, jest na luzie- z przerwami na oddech i nabranie perspektywy. ŚWIETNIE I PORZĄDNIE WYDANA KSIĄŻKA, BRAWA DLA WYDAWNICTWA.

I tym razem się nie zawiodłem. Brawa dla Autora, który łącząc formy i gatunki stworzył ciekawy portret społeczeństwa nie tylko czeskiego, ale poprzez porównania z przyjętymi w naszym kraju zachowaniami, także i nieco polskiego. Ale o tym mniej i mimochodem, gdyż tematem felietonów czy też reportaży są czescy artyści, filozofowie, zwykli obywatele, którzy zdobyli się na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to