Dzień dobry, jest to kolejna książka tej autorki. Na duży plus, każda przeczytana ma gęsto zbudowaną fabułę, w pewien sposób wciąga w świat bohaterów. Nie jest to książka zła, jednak nie do końca odpowiada mi język, styl. Jest bardzo, bardzo potoczny (nieco wg mnie infantylny),są sformułowania 'kurde melek,' 'ten, tego..', i te imiona rodem z prlu😉. W książkach królują Moniki, Wiolettki, Roman czy Miecio, są i inne, jednak mnie to razi. Nie wiem czy autorka chce być taka cool, czy tak swojski i potoczny jest jej język. Jeżeli jest to humor celowy, to dla mnie słaby. Czytając ciekawą fabułę, miałam już ochotę odłożyć, przez tego typu nadmiernie wsiowe wtrącenia, opisy czy imiona. Szkoda, bo Pani Olga ma talent. Życzę języka troszkę bardziej skomplikowanego 👍

Dzień dobry, jest to kolejna książka tej autorki. Na duży plus, każda przeczytana ma gęsto zbudowaną fabułę, w pewien sposób wciąga w świat bohaterów. Nie jest to książka zła, jednak nie do końca odpowiada mi język, styl. Jest bardzo, bardzo potoczny (nieco wg mnie infantylny),są sformułowania 'kurde melek,' 'ten, tego..', i te imiona rodem z prlu😉. W książkach królują...

Oho ho, Matylda się rozkręca. Nawet nie wiem kiedy się przeczytało. Dobrze, że mam kolejny tom ;)

Oho ho, Matylda się rozkręca. Nawet nie wiem kiedy się przeczytało. Dobrze, że mam kolejny tom ;)

Matylda Dominiczak jedyna w swoim rodzaju, jej dialogi z mężem Romanem nadal nie do podrobienia polecam, jest się z czego pośmiać

Matylda Dominiczak jedyna w swoim rodzaju, jej dialogi z mężem Romanem nadal nie do podrobienia polecam, jest się z czego pośmiać

Jak zwykle detektyw Matylda mnie nie zawiodła. Tych książek nie da się opisać, je trzeba przeczytać. Bo kto inny potrafi nadać imię swojemu samochodowi, rozmawiać z mężem jak z małym dzieckiem i prowadzić go przez życie za rączkę. Oczywiście tylko Matylda jest zdolna do takich rzeczy. Fanom komedii kryminalnych bardzo polecam tę serię. A przede mną jak na razie ostatni tom przygód pani detektyw.

Jak zwykle detektyw Matylda mnie nie zawiodła. Tych książek nie da się opisać, je trzeba przeczytać. Bo kto inny potrafi nadać imię swojemu samochodowi, rozmawiać z mężem jak z małym dzieckiem i prowadzić go przez życie za rączkę. Oczywiście tylko Matylda jest zdolna do takich rzeczy. Fanom komedii kryminalnych bardzo polecam tę serię. A przede mną jak na razie ostatni tom...

Rewelacja

Rewelacja

Detektyw Matylda Dominiczak pracuje dla adwokata, który pracuje dla znanego z poprzednich tomów Wuja, wybijającego się na legalność gangstera, który z jakichś powodów zainteresowany jest pewnym architektem, znanym z licznych podbojów i porzucania zdobytych partnerek z powodu otrzymywania przez nie gróźb karalnych. Ostatnią wsród nich była siostrzenica Wuja, a następną ma być Matylda …

Słowotok Matyldy czasami kierowany jest do rozmówców, ale są to także wewnętrzne monologi - to się nie zmieniło, jak również fakt, źe ma on u czytelników wywoływać niekontrolowane wybuchy śmiechu, co u mnie nadal dość często następuje. Jednak w serii z detektyw Dominiczak chyba coraz rzadziej. Przy lekturze tej części nie tylko humor sytuacyjny, polegający na wożeniu ludzi w trumnie jakoś mnie nie śmieszył, akcja chwilami ciągnie się jak flaki z olejem, a cała kompozycja powieści wygląda jakby autorka, używając dziennikarskiego zwrotu, wyrabiała wierszówkę. Jeśli mimo wszystko sięgnę po następny tom - który podobno również kończy się cliffhangerem - to ze starej sympatii i z nadzieją, że przynajmniej dialogów jest w nim więcej.

Detektyw Matylda Dominiczak pracuje dla adwokata, który pracuje dla znanego z poprzednich tomów Wuja, wybijającego się na legalność gangstera, który z jakichś powodów zainteresowany jest pewnym architektem, znanym z licznych podbojów i porzucania zdobytych partnerek z powodu otrzymywania przez nie gróźb karalnych. Ostatnią wsród nich była siostrzenica Wuja, a następną ma...

Cieszę się, że zrobiłam sobie od Matyldy przerwę, chyba bym skonała gdybym musiała czekać na kolejną książkę! Seria o Matyldzie jest po prostu genialna!

Cieszę się, że zrobiłam sobie od Matyldy przerwę, chyba bym skonała gdybym musiała czekać na kolejną książkę! Seria o Matyldzie jest po prostu genialna!

Ta nietuzinkowa opowieść zaczyna się od przejażdżki w trumnie z prawnikiem, a potem robi się jeszcze ciekawiej :) Jestem już ugruntowaną fanką Matyldy i jej intuicji, odwagi, umiejętności rozmawiania z ludźmi i samą sobą. Łatwo pakuje się w kłopoty, podążając za swoimi pomysłami, ale też potrafi problemy rozwiązywać, prawie zawsze w bardzo kreatywny i wcale nie najprostszy sposób. Jest jednak skuteczna, buduje swoją reputację i zadziwia osoby, które wcześniej w nią nie wierzyły. Z wyjątkiem męża, który stał się wagonikiem, który najlepiej byłoby odczepić od tej prężnej lokomotywy. Ale to otwarty temat, który gdzieś toczy się w tle i zapewne zostanie rozwinięty w kolejnej części tej historii, po którą właśnie sięgam.

Ta nietuzinkowa opowieść zaczyna się od przejażdżki w trumnie z prawnikiem, a potem robi się jeszcze ciekawiej :) Jestem już ugruntowaną fanką Matyldy i jej intuicji, odwagi, umiejętności rozmawiania z ludźmi i samą sobą. Łatwo pakuje się w kłopoty, podążając za swoimi pomysłami, ale też potrafi problemy rozwiązywać, prawie zawsze w bardzo kreatywny i wcale nie najprostszy...

Niestety słabiej. A błędy takie jak zmiana marki kochanej Duśki z audi na opla wręcz niewybaczalna :)

Niestety słabiej. A błędy takie jak zmiana marki kochanej Duśki z audi na opla wręcz niewybaczalna :)

Poznałam swoją największą wadę. Nie umiem czekać na przyjemność czytania kolejnego tomu serii. Jak tyko zakończyłam czytać "Dwie lewe ręce" odrazu wzięłam się za czytanie "Wadliwego Klienta". I odrazu mogę powiedzieć, że i ta część mi się podobała głównie dlatego, że bez wyraźnego udziału Mareckiego i Mizery w prowadzonej przez Matyldzie sprawie, cała ksiażka miała inne tempo. Bardziej dynamiczne.

Podobał mi się powrót starych bohaterów (m.in wujek i Ksawery),stała obecność stałej obsady (Tomczak, mam do niego słabość) oraz barwi bohaterowie tej zagadki kryminalnej. Zaintrygował mnie Artur Dębski, którego znałam już wcześniej z "Między młotem i Imadłem". Ta postać i jej historia nadawałaby się na świetny thriller.

Zagadka kryminalna była niemal schematyczna i przewidywalna ale ja bardziej bawiłam się przy poznawaniu relacji pomiędzy bohaterami i szukaniu tropów na to jak naprawdę widzi Matyldę Ksawery.

W każdym razie wiem, że ta seria będzie stać przez długi czas na mojej półce i wiem, że już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Swoją drogą aby w końcu przeczytać wszystko po kolei przeczytałam rano - 6/12 - siódmy tom po raz kolejny. Podobał mi się nawet bardziej niż za pierwszym razem.

Polecam

Poznałam swoją największą wadę. Nie umiem czekać na przyjemność czytania kolejnego tomu serii. Jak tyko zakończyłam czytać "Dwie lewe ręce" odrazu wzięłam się za czytanie "Wadliwego Klienta". I odrazu mogę powiedzieć, że i ta część mi się podobała głównie dlatego, że bez wyraźnego udziału Mareckiego i Mizery w prowadzonej przez Matyldzie sprawie, cała ksiażka miała inne...