Richard zachwiał się, gdy pociąg ruszył ze stacji. Wyciągnął rękę, chwycił się najbliższego człowieka, z trudem zachowując równowagę. Najbliższym człowiekiem był niski, podstarzały rycerz, który, jak uznał Richard, wyglądałby zupełnie niczym świeżo emerytowany urzędnik, gdyby nie metalowy hełm, kamizela, kiepsko wykonana kolczuga i włócznia. Wszystko to sprawiało, że przypominał świeżo emerytowanego urzędnika, który wbrew własnej woli został zaciągnięty do miejscowego kółka dramatycznego, gdzie zmuszono go do odgrywania roli strażnika. Zamrugał oczami krótkowidza i rzekł: - Przepraszam. - To moja wina - odparł Richard. - Wiem - powiedział siwy rycerz. Przejściem zbliżył się wilczarz irlandzki.

Richard zachwiał się, gdy pociąg ruszył ze stacji. Wyciągnął rękę, chwycił się najbliższego człowieka, z trudem zachowując równowagę. Najbli...

O każdej porze Ben Cortman mógł być w innym miejscu. Wciąż zmieniał kryjówki. Neville doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że Cortman wie, iż jest celem polowania. Co więcej - czuł, że Cortman delektuje się tym zagrożeniem. Gdyby zwrot ten nie stanowił tak oczywistego anachronizmu, Neville powiedziałby, że Cortman czerpie z tego radość życia.

O każdej porze Ben Cortman mógł być w innym miejscu. Wciąż zmieniał kryjówki. Neville doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że Cortman wie, ...

Zanim nauka zdołała doścignąć legendę, ta pożarła naukę i wszystko inne.

Zanim nauka zdołała doścignąć legendę, ta pożarła naukę i wszystko inne.