Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co to były za emocje!!! Jak to się świetnie czytało! Drugi tom jeszcze lepszy niż pierwszy.
Polecam!

Co to były za emocje!!! Jak to się świetnie czytało! Drugi tom jeszcze lepszy niż pierwszy.
Polecam!

Ależ mnie wciągnęła ta książka! Świetny kryminał, rewelacyjnie poprowadzona historia, świetna postać głównej bohaterki. Z wielką ciekawością sięgam szybko po kolejny tom :)
Polecam!

Ależ mnie wciągnęła ta książka! Świetny kryminał, rewelacyjnie poprowadzona historia, świetna postać głównej bohaterki. Z wielką ciekawością sięgam szybko po kolejny tom :)
Polecam!

To chyba historia nie dla mnie. Czytało mi się ciężko, nie mogłam się wciągnąć. Przeczytałam większą połowę, końcówkę przekartkowałam. Ciężcy bohaterowie, męczący.. niestety nie rozumiem zachwytów nad "Saturninem".

To chyba historia nie dla mnie. Czytało mi się ciężko, nie mogłam się wciągnąć. Przeczytałam większą połowę, końcówkę przekartkowałam. Ciężcy bohaterowie, męczący.. niestety nie rozumiem zachwytów nad "Saturninem".

"Horyzont" to moja pierwsza książka Małeckiego i na pewno nie ostatnia.
Historia wciągająca, trudna, zapadająca w pamięć. Czytanie tej powieści było dla mnie wielką przyjemnością, a wyłapywanie wszystkich sensów i niedopowiedzeń swoistą zabawą literacką.
Polecam :)

"Horyzont" to moja pierwsza książka Małeckiego i na pewno nie ostatnia.
Historia wciągająca, trudna, zapadająca w pamięć. Czytanie tej powieści było dla mnie wielką przyjemnością, a wyłapywanie wszystkich sensów i niedopowiedzeń swoistą zabawą literacką.
Polecam :)

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony czytało mi się ją bardzo szybko, lekko i przyjemnie, jednak z drugiej strony ta historia do mnie nie przemówiła i do końca nie rozumiem jej fenomenu. Nie mogłam polubić się z główną bohaterką, momentami była dla mnie irytująca. Przeszkadzały mi też długie opisy przyrody (po tej powieści wiem, że to po prostu nie jest styl, który lubię). Dziwne zakończenie, dziwna historia. Czy polecam? Nie wiem.
Po lekturze obejrzę jednak na pewno ekranizację, aby porównać film z książką.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony czytało mi się ją bardzo szybko, lekko i przyjemnie, jednak z drugiej strony ta historia do mnie nie przemówiła i do końca nie rozumiem jej fenomenu. Nie mogłam polubić się z główną bohaterką, momentami była dla mnie irytująca. Przeszkadzały mi też długie opisy przyrody (po tej powieści wiem, że to po prostu...

Pachnidło zrobiło na mnie duże wrażenie. Czyta się lekko i z przyjemnością. Historia momentami obrzydliwa, ale i fascynująca. Polecam.

Pachnidło zrobiło na mnie duże wrażenie. Czyta się lekko i z przyjemnością. Historia momentami obrzydliwa, ale i fascynująca. Polecam.

Historia bardzo długo się rozkręca, nie wciągnęła mnie. Irytująca bohaterka, zbyt rozwlekłe opisy.
Po 240 stronach odłożyłam.

Historia bardzo długo się rozkręca, nie wciągnęła mnie. Irytująca bohaterka, zbyt rozwlekłe opisy.
Po 240 stronach odłożyłam.

"De Mello mówi, że szczęście jest dla człowieka stanem naturalnym. Żeby zdobyć szczęście, nie trzeba robić niczego, bo przecież nie można zdobyć czegoś, co się już posiada.
- Ha! - powiedziała Elka. - No to faktycznie. To dlaczego my sobie życzymy szczęścia?
- Może musimy sobie przypomnieć, że je mamy od urodzenia. Tylko... żeby poczuć to, że je mamy, musimy coś odrzucić. Złudzenia. I etykietki. W tym domu... oni to umieją."

"De Mello mówi, że szczęście jest dla człowieka stanem naturalnym. Żeby zdobyć szczęście, nie trzeba robić niczego, bo przecież nie można zdobyć czegoś, co się już posiada.
- Ha! - powiedziała Elka. - No to faktycznie. To dlaczego my sobie życzymy szczęścia?
- Może musimy sobie przypomnieć, że je mamy od urodzenia. Tylko... żeby poczuć to, że je mamy, musimy coś odrzucić....