Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby ilustracje zgadzały się z treścią książki, dałabym 10/10.

Gdyby ilustracje zgadzały się z treścią książki, dałabym 10/10.

Czytałam ten zbiór długo, ale nie dlatego, że opowiadania były kiepskie. Wręcz przeciwnie, niektóre wywarły na mnie na tyle silne wrażenie, że musiałam dać sobie trochę czasu na przejście do kolejnego.
Zbiór został wydany w 1980 roku. Najmłodsze opowiadanie ma obecnie 42 lata, najstarsze 64 (!). Jednak wszystkie są ponadczasowe, jeśli można tak powiedzieć o utworach traktujących o przyszłości. Innymi słowy wtedy były to niesamowite wizje przyszłości i mimo całego postępu technologicznego, po pięćdziesięciu latach dalej są niesamowitymi wizjami przyszłości i jeszcze przez długi czas takie pozostaną.
Opowiadania, które szczególnie zapadły mi w pamięć to (ułożone subiektywnie od najlepszego :)):
Megalomania (J. Nidecka)
Przydział (J. Siwek)
Dom (A. Stoff)
Wieczorne niebo (A. Czechowski)
Wróble Galaktyki (K. Fiałkowski)
Test (S. Lem).

Dodam jeszcze tylko, że jeszcze dziesięć lat temu zapierałam się rękami i nogami przed opowiadaniami. Dzięki takim utworom (i muszę tu jeszcze wspomnieć Teda Chianga) opowiadanie jako forma literacka powoli, acz nieubłaganie zdobywa moje serce. :)

Czytałam ten zbiór długo, ale nie dlatego, że opowiadania były kiepskie. Wręcz przeciwnie, niektóre wywarły na mnie na tyle silne wrażenie, że musiałam dać sobie trochę czasu na przejście do kolejnego.
Zbiór został wydany w 1980 roku. Najmłodsze opowiadanie ma obecnie 42 lata, najstarsze 64 (!). Jednak wszystkie są ponadczasowe, jeśli można tak powiedzieć o utworach...