Świetne opowiadania. Przemyślana fabuła i forma. Zawarte historię zmusiły mnie do refleksji i zastanowienia się nad tym co nas otacza. Warto przeczytać.

Świetne opowiadania. Przemyślana fabuła i forma. Zawarte historię zmusiły mnie do refleksji i zastanowienia się nad tym co nas otacza. Warto przeczytać.

Pierwsze opowiadanie szkatułkowej, nawiązujące do 1001 nocy, następne bardziej blackmirrorowe. Doceniam kunszt, niestety żadne do mnie nie trafiło.

Pierwsze opowiadanie szkatułkowej, nawiązujące do 1001 nocy, następne bardziej blackmirrorowe. Doceniam kunszt, niestety żadne do mnie nie trafiło.

Ciekawy zbiór opowiadań, które mówią więcej o człowieku, niż jesteśmy w stanie przyznać

Ciekawy zbiór opowiadań, które mówią więcej o człowieku, niż jesteśmy w stanie przyznać

Muszę z żalem przyznać, że moje drogi z Chiangiem jakoś nie idą zbieżnie. Czytam, doceniam, podoba mi się. Mimo to jednak nie trafia to do mnie. Wiem, że to moja osobista ocena, ale przecież mamy z książkami właśnie osobisty kontakt, prawda?

Muszę z żalem przyznać, że moje drogi z Chiangiem jakoś nie idą zbieżnie. Czytam, doceniam, podoba mi się. Mimo to jednak nie trafia to do mnie. Wiem, że to moja osobista ocena, ale przecież mamy z książkami właśnie osobisty kontakt, prawda?

Wiele lat temu jako nastolatek miałem okazję przeczytać ,,Historię Twojego Życia" Teda Chianga - długo mógłbym pisać, jak bardzo te opowiadania były dla mnie przez lata wzorcem idealnego sci-fi. Osadzone głęboko w nauce, ale jednocześnie eksplorujące często nieoczywiste i mocno poruszające wyobraźnie tematy.

,,Wydech" kontynuuje tę tradycje. Ma słabsze momenty, najgorzej wypadły w zbiorze te najkrótsze opowiadania - jest ich kilka, za to te dłuższe trzymają poziom.

Podobnie jak ,,Historia Twojego Życia" - uczta dla miłośników sci-fi, zwłaszcza lubiących te sci-fi z mocnym naciskiem na science.

Wiele lat temu jako nastolatek miałem okazję przeczytać ,,Historię Twojego Życia" Teda Chianga - długo mógłbym pisać, jak bardzo te opowiadania były dla mnie przez lata wzorcem idealnego sci-fi. Osadzone głęboko w nauce, ale jednocześnie eksplorujące często nieoczywiste i mocno poruszające wyobraźnie tematy.

,,Wydech" kontynuuje tę tradycje. Ma słabsze momenty, najgorzej...

Nie lubię sci-fi i nie jest to żadną tajemnicą, ale co jakiś czas sięgam z myślą, że może jednak trafię na coś ciekawego. Tu wyszło tak w połowie, bo początek bardzo mnie zaciekawił, dość szybko rozczarował kwestią bycia zbiorem opowiadań (nienawidzę ich i nie wiedziałam tego). Jak wypadło ogólnie? Do pierwszej połowy byłam mega zainteresowana i te kilka pierwszych opowiadań naprawdę mnie zaciekawiło i wciągnęło, ta druga połowa już mniej i zaczęłam się nudzić. Nie odmówię autorowi ogromnej wiedzy i umiejętności pisania, ale zabrakło czegoś, co zachwyciłoby kogoś, kto fanem gatunku nie jest, ale na pewno jest lepiej niż sie spodziewałam, bo myślałam, że albo nie spodoba mi się w ogóle albo odpadnę w trakcie, a jestem bardzo pozytywnie zaskoczona.

Nie lubię sci-fi i nie jest to żadną tajemnicą, ale co jakiś czas sięgam z myślą, że może jednak trafię na coś ciekawego. Tu wyszło tak w połowie, bo początek bardzo mnie zaciekawił, dość szybko rozczarował kwestią bycia zbiorem opowiadań (nienawidzę ich i nie wiedziałam tego). Jak wypadło ogólnie? Do pierwszej połowy byłam mega zainteresowana i te kilka pierwszych...

Zbiór opowiadań, których sposób konstrukcji przypomina mi te pisane przez Poego. Tutaj opowiadania orbitują wokół zagadnień sf, metafizyki, filozofii, a nie grozy, jednak konstrukcja i sposób narracji jest uderzając. Wszystkie opowiadania trzymają naprawdę bardzo dobry poziom, jednak mnie wzruszyło to najkrótsze Wielka Cisza, było cudowne i tak smutne, na koniec nie dało się nie uronić łzy. Warto zwrócić uwagę, że to opowiadanie jest króciutkie podobnie jak najlepsze opowiadanie Asimowa Ostatnie Pytanie, które również ma z 3 strony a zawiera takie emocje, takie przesłanie, ma taką siłę, często to co najlepsze, można zawrzeć w kilku zdaniach! Tytułowy Wydech również był naprawdę bardzo interesujący, Omfalos jak i Cykl życia oprogramowania też dobre, reszta ok. Naprawdę warto sięgnąć po tę książkę w dobie zalewajacych nas popłuczyn. Na koniec autor daje zarys historii każdego opowiadania, które napisał, co te jest bardzo ciekawe, i znów historia powstania Wielkiej Ciszy mnie zainteresowała, koniecznie muszę zobaczyć instalację, do której powstało owo opowiadanie, niezwykle i wzruszające opowiadanie, miało szczytny cel i szerszy kontekst i to czuć w nim. Polecam książkę nie tylko dla fanów sf ale dla każdego czytelnika, który lubi głębsze treści.

Zbiór opowiadań, których sposób konstrukcji przypomina mi te pisane przez Poego. Tutaj opowiadania orbitują wokół zagadnień sf, metafizyki, filozofii, a nie grozy, jednak konstrukcja i sposób narracji jest uderzając. Wszystkie opowiadania trzymają naprawdę bardzo dobry poziom, jednak mnie wzruszyło to najkrótsze Wielka Cisza, było cudowne i tak smutne, na koniec nie dało...

Znakomity zbór opowiadań pełnych oryginalnych pomysłów. Od dawna nie czytałem nic tak jakościowego w SF.

Znakomity zbór opowiadań pełnych oryginalnych pomysłów. Od dawna nie czytałem nic tak jakościowego w SF.

Ted Chiang to mistrz opowiadań o czym już zdążyłem się kiedyś przekonać. Lektura jego kolejnego zbioru tylko potwierdza z jaką lekkością i pomysłowością potrafi on poradzić sobie w różnych stylach, tematykach i długościach. To cholernie wszechstronny autor, pełen różnorodnych inspiracji, zawsze jednak celny. W tym zbiorze da się zauważyć swego rodzaju podział na opowiadania "mniejsze" i "większe", gdzie w obu radzi sobie dobrze, ale dopiero w tych drugich doskonale.

Dlatego potrafię docenić tytułowy "Wydech" o wiwisekcji własnego, robotycznego umysłu i zarazem o entropii, "Co z nami będzie" będące przenośnią o utraconej wolnej woli (wytrychem ku temu oczywiście odkrycie techniczne),"Automatyczną Nianę Daceya" o przewrotnych konsekwencjach wychowania przez automat czy "Wielką Ciszę", czyli bajkę łączącą papugi i kosmiczne obserwatorium, nawet poza kontekstem swojego powstania będącą całkiem intrygującą wprawką literacką. To co najlepsze znajduje się jednak tam gdzie utwory należycie mogą wybrzmieć – i tam właśnie zaczyna się magia.

"Kupiec i wrota Alchemika" to jedna z najlepszych historii o podróży w czasie i jej paradoksach, przywodząca mi na myśl swoim poziomem jedynie "Krawędź Czasku" Piskorskiego, gdzie formułę pętli czasowej opanowano do perfekcji. Szkatułkową formę Chiang wykorzystuje mistrzowsko, zawsze oferując napięcie, przewrotność i cudowny klimat arabskiej baśni. To historia o niezmienności i pogodzeniu się z losem, doskonale działająca jako opowieść z morałem, jak i lekkie, magiczne science fiction.

"Cykl życia oprogramowania" to długa historia długiego rozwoju sztucznego życia, przywiązywania się do niego, wychowywania, podejściu do jego praw i szukania trudnych i nieoczywistych moralnie kompromisów, by mogło się rozwijać. Opowiadanie to oferuje naprawdę szerokie spojrzenie i im większe jest zaangażowanie opiekunów "oprogramowania", tym większe zaangażowanie czytelnika.

"Prawda faktów, prawda uczuć" to zmierzenie się z różnicami między kulturą oralną, piśmienną i post-piśmienną, wraz z – uczciwym zresztą – podejściem do tego jak możliwość zarejestrowania każdej chwili wpłynie nie tylko na nasze postrzeganie, ale i rozwiązywanie sporów. Rozdział na dwie osobne historie wyjątkowo przysłużył się symbolicznej warstwie tego opowiadania. Dla uzupełnienia polecam również trzeci odcinek pierwszego sezonu antologii "Black Mirror", który godnie porusza się w bliźniaczej tematyce.

"Omfalos" to alternatywna rzeczywistość, w której kreacjonizm wydaje się być dowiedziony naukowo i są na niego materialnej natury świadectwa – i to nawet z momentów stworzenia! Ta fabularna przewrotka bawi drzewami bez słojów czy czaszkami bez szwów, ale prawdziwa zabawa rozpoczyna się wraz z pójściem o krok dalej i podważeniem znanych nam praw fizyki.

"Lęk to zawrót głowy od wolności" to zaś opowieść o alternatywnych rzeczywistościach, z którymi można nawiązać kontakt na specyficznych, ograniczonych zasobami pamięci zasadach. Jest tu dużo o wadze naszych decyzji, międzywymiarowej współpracy i międzywymiarowym handlu, efekcie motyla, trochę emocjonalnej stawki, a także piękny dramat pary (par),które straciły bliską osobę w wypadku i tylko klucz do tego jednego alternatywnego świata pozwoli im pożegnać ukochanego.

Nie kryję zachwytu. Nie mam do czego się przyczepić. Król opowiadań sci-fi jest tylko jeden.

Ted Chiang to mistrz opowiadań o czym już zdążyłem się kiedyś przekonać. Lektura jego kolejnego zbioru tylko potwierdza z jaką lekkością i pomysłowością potrafi on poradzić sobie w różnych stylach, tematykach i długościach. To cholernie wszechstronny autor, pełen różnorodnych inspiracji, zawsze jednak celny. W tym zbiorze da się zauważyć swego rodzaju podział na opowiadania...

No cóż, dla mnie klapa i wielkie rozczarowanie. Poza może trzema pierwszymi opowiadaniami, które były dość dobre, reszta do zapomnienia.
Nuda.

No cóż, dla mnie klapa i wielkie rozczarowanie. Poza może trzema pierwszymi opowiadaniami, które były dość dobre, reszta do zapomnienia.
Nuda.