Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spośród wszystkich książek autora, którego niezwykle cenię, ta mnie rozczarowała. Nudziłam się po prostu, temat wydawał się bardzo interesujący, czasy, które uwielbiam...ech...szkoda
Polecam "Klub Dantego", "Cień Poego" i "Zagadkę Dickensa"- tam nie brakuje kryminalnej zagadki i wartkiej akcji.

Spośród wszystkich książek autora, którego niezwykle cenię, ta mnie rozczarowała. Nudziłam się po prostu, temat wydawał się bardzo interesujący, czasy, które uwielbiam...ech...szkoda
Polecam "Klub Dantego", "Cień Poego" i "Zagadkę Dickensa"- tam nie brakuje kryminalnej zagadki i wartkiej akcji.

Uwielbiam biografie, relacje, wspomnienia, które pokazują człowieka. Są jakby mniej ukierunkowane na kontrowersje i skandale a pokazują nam ludzkie oblicze znanej postaci. Relacja Mayte urzekła mnie, bo mimo, że były mąż ją skrzywdził, to jej wspomnienia są spisane w sposób wyważony, uczciwy, z ogromnym szacunkiem, klasą i... miłością.
Ktoś tu napisał, że relacja autorki bywa naiwna, ja tego tak nie odbieram. Mayte poznała Prince'a - swojego idola, gdy miała 16 lat, on był jej przyjacielem, pokrewną duszą wiele lat, ceniła go jako artystę i fantastycznego człowieka.
Któż z nas nie zna tej euforii i pierwszej miłości?
Prince, jak wiele artystów, miał "swoje dziwactwa". Zauważyłam, że artyści często wyróżniają się osobowością, bywają kontrowersyjni, mają artystyczne i wrażliwe dusze, często są przez to postrzegani w bardzo krytyczny sposób i surowo oceniani.
Podoba mi się to, z jakim szacunkiem, Prince dbał o swoich ludzi, pomagał w rozwoju kariery, Mayte, która dołączyła do zespołu jako nastolatka, nie wykorzystał...był po prostu fajnym i otwartym człowiekiem, który się pogubił, każdy ma do tego prawo, on zapłacił największą cenę. Przykro mi, że ich historia tak się zakończyła, bo nie wątpię, że ona była jego największą miłością.

Uwielbiam biografie, relacje, wspomnienia, które pokazują człowieka. Są jakby mniej ukierunkowane na kontrowersje i skandale a pokazują nam ludzkie oblicze znanej postaci. Relacja Mayte urzekła mnie, bo mimo, że były mąż ją skrzywdził, to jej wspomnienia są spisane w sposób wyważony, uczciwy, z ogromnym szacunkiem, klasą i... miłością.
Ktoś tu napisał, że relacja autorki...

Spośród wielu powieści dotyczących Auschwitz, ta zajmuje u mnie szczególne miejsce. Podoba mi się styl pisania autora, sposób przekazu, opisu bohaterów i ich życia. No i wierność historyczna, dbałość o fakty, co rozczarowało mnie np. w "Tatuażyście z Auschwitz". Polecam!

Spośród wielu powieści dotyczących Auschwitz, ta zajmuje u mnie szczególne miejsce. Podoba mi się styl pisania autora, sposób przekazu, opisu bohaterów i ich życia. No i wierność historyczna, dbałość o fakty, co rozczarowało mnie np. w "Tatuażyście z Auschwitz". Polecam!

Bardzo dobra powieść dla dziewczynek. Czytałam ją z dziesięcioletnią córką na zmianę :-) . Historia nas porwała, polecamy!

Bardzo dobra powieść dla dziewczynek. Czytałam ją z dziesięcioletnią córką na zmianę :-) . Historia nas porwała, polecamy!

Wciągnęła mnie niemal natychmiast, uwielbiam zakończenia powieści Pana Wojciecha. Myślisz, że wszystko jest już jasne a tu niespodzianka... :-) Polecam

Wciągnęła mnie niemal natychmiast, uwielbiam zakończenia powieści Pana Wojciecha. Myślisz, że wszystko jest już jasne a tu niespodzianka... :-) Polecam

Świetnie skonstruowana historia, lubię, gdy narracja "przeskakuje w czasie". No i zakończenie...genialne! Zareagowałam dość emocjonalnie, byłam w szoku i, serio, rzadko mi się to zdarza. Polecam

Świetnie skonstruowana historia, lubię, gdy narracja "przeskakuje w czasie". No i zakończenie...genialne! Zareagowałam dość emocjonalnie, byłam w szoku i, serio, rzadko mi się to zdarza. Polecam

Horsta w wersji dla dzieci czyta się równie doskonale, jak kryminały dla dorosłych. Konstruuje fabułę w podobny sposób, buduje napięcie,szanuje młodego czytelnika, ale nie infantylizuje. Córka jest zachwycona seria i nie chciała przerwać lektury.

Horsta w wersji dla dzieci czyta się równie doskonale, jak kryminały dla dorosłych. Konstruuje fabułę w podobny sposób, buduje napięcie,szanuje młodego czytelnika, ale nie infantylizuje. Córka jest zachwycona seria i nie chciała przerwać lektury.

Wzruszające, piękne..pełne ciepła i miłości...mówiąc kolokwialnie "zatkało mnie" przy lekturze.

Wzruszające, piękne..pełne ciepła i miłości...mówiąc kolokwialnie "zatkało mnie" przy lekturze.

Napisana przystępnym językiem, bardzo ciekawa publikacja. Wiele z tych historii znałam z lektur studenckich, ale chętnie do nich wróciłam.

Napisana przystępnym językiem, bardzo ciekawa publikacja. Wiele z tych historii znałam z lektur studenckich, ale chętnie do nich wróciłam.

Genialna i zabawna historia. Moja córka tak bardzo polubiła głównego bohatera, że nie chciała potem jeść wieprzowiny.

Genialna i zabawna historia. Moja córka tak bardzo polubiła głównego bohatera, że nie chciała potem jeść wieprzowiny.

"I jest w ogóle człowiekiem, który chce tylko tego, co absolutne, we wszystkim tego, co maksymalne." Max Brod. "Listy do Felicji" czytałam z wypiekami na twarzy. Twórczość Kafki skłania do refleksji, niekiedy wręcz przeraża... powaga, niepewność i niewola wyłaniają się z kart jego dzieł. Korespondencja natomiast ukazuje nam człowieka ciepłego i romantycznego. Takie listy chciałaby otrzymać niejedna kobieta.

"I jest w ogóle człowiekiem, który chce tylko tego, co absolutne, we wszystkim tego, co maksymalne." Max Brod. "Listy do Felicji" czytałam z wypiekami na twarzy. Twórczość Kafki skłania do refleksji, niekiedy wręcz przeraża... powaga, niepewność i niewola wyłaniają się z kart jego dzieł. Korespondencja natomiast ukazuje nam człowieka ciepłego i romantycznego. Takie listy...

"Możliwe, że jestem i byłem zawsze wariatem, ale nie chcę zamienić tego na żadną przytomność." Cóż więcej można powiedzieć o Witkacym? Niekwestionowany talent, erudycja i szaleństwo. "Listy do żony" ukazują niezwykłą, raczej nietypową małżeńską więź. Lektura przenosi nas w sferę intymną, pełną czułości i napięć...

"Możliwe, że jestem i byłem zawsze wariatem, ale nie chcę zamienić tego na żadną przytomność." Cóż więcej można powiedzieć o Witkacym? Niekwestionowany talent, erudycja i szaleństwo. "Listy do żony" ukazują niezwykłą, raczej nietypową małżeńską więź. Lektura przenosi nas w sferę intymną, pełną czułości i napięć...

Pomijając fakt, iż książka jest w pewnym sensie "nieaktualna" (od kilku lat tajemnica śmierci Tutanchamona jest wyjaśniona) książkę świetnie się czyta. Bob Brier jest genialnym naukowcem, tworzy świetne filmy dokumentlne dot. starożytnego Egiptu. W konstrukcji niniejszej ksiązki widać rzetelne podejście do tematu. Przyznam, że jego argumenty kiedyś mnie przekonały. (Po lekturę sięgnęłam, gdy dyskusja na temat śmierci faraona była wciąż otwarta).

Pomijając fakt, iż książka jest w pewnym sensie "nieaktualna" (od kilku lat tajemnica śmierci Tutanchamona jest wyjaśniona) książkę świetnie się czyta. Bob Brier jest genialnym naukowcem, tworzy świetne filmy dokumentlne dot. starożytnego Egiptu. W konstrukcji niniejszej ksiązki widać rzetelne podejście do tematu. Przyznam, że jego argumenty kiedyś mnie przekonały. (Po...

"Gdy kogoś bardzo kochamy (oczywiście mówi się tutaj o mężczyźnie), nie trzymajmy go w zbyt wielkim cieple. Mężczyzna to ciało, ciało to mięso - ergo, mięso się w cieple psuje." No cóż..kobietka jest genialna, ma cięty dowcip, błyskotliwe spostrzeżenia i ciekawe refleksje na temat pozornie błahych spraw. Polecam!

"Gdy kogoś bardzo kochamy (oczywiście mówi się tutaj o mężczyźnie), nie trzymajmy go w zbyt wielkim cieple. Mężczyzna to ciało, ciało to mięso - ergo, mięso się w cieple psuje." No cóż..kobietka jest genialna, ma cięty dowcip, błyskotliwe spostrzeżenia i ciekawe refleksje na temat pozornie błahych spraw. Polecam!

Miałam przyjemność uczęszczać na wykłady prof.Witczaka:) Były równie interesujące, jak niniejsza książka. O ile głównym podręcznikem jest "Średniowiecze" Michałowskiej, to ta pozycja świetnie sprawdza się jako powtórka przed egzaminem z historii literatury:)

Miałam przyjemność uczęszczać na wykłady prof.Witczaka:) Były równie interesujące, jak niniejsza książka. O ile głównym podręcznikem jest "Średniowiecze" Michałowskiej, to ta pozycja świetnie sprawdza się jako powtórka przed egzaminem z historii literatury:)

Jeden z moich ulubionych akademickich podręczników:)))))))

Jeden z moich ulubionych akademickich podręczników:)))))))

Niewątpliwie moja ulubiona pozycja z twórczości Schmitta. Kto by pomyślał, że zaledwie na kilku stronach, w ramach skromnego opowiadania uda się przekazać tyle mądrości życiowej i refleksji. Z kart niniejszego dzieła bije przesłanie walki o własne marzenia.

Niewątpliwie moja ulubiona pozycja z twórczości Schmitta. Kto by pomyślał, że zaledwie na kilku stronach, w ramach skromnego opowiadania uda się przekazać tyle mądrości życiowej i refleksji. Z kart niniejszego dzieła bije przesłanie walki o własne marzenia.

Literatura moich szkolnych "podstawówkowych":)lat, rewelacyjna seria dla młodzieży. Polecam!!!!

Literatura moich szkolnych "podstawówkowych":)lat, rewelacyjna seria dla młodzieży. Polecam!!!!

Czytam córeczce kilka razy w ciągu dnia:)

Czytam córeczce kilka razy w ciągu dnia:)

Niewątpliwe arcydzieło literatury, do którego niedawno wróciłam:) Joyce jest mistrzem strumienia świadomości. Jeden główny bohater, jeden dzień, jedna wędrówka, jedno miasto, ale mnóstwo refleksji i sugestywnych opisów pozornie zwyczajnej egzystencji.

Niewątpliwe arcydzieło literatury, do którego niedawno wróciłam:) Joyce jest mistrzem strumienia świadomości. Jeden główny bohater, jeden dzień, jedna wędrówka, jedno miasto, ale mnóstwo refleksji i sugestywnych opisów pozornie zwyczajnej egzystencji.