Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przygnębiająca lektura. Książka dobrze napisana, ale męczyłem się przy czytaniu, rzecz jasna, za sprawą jej głównego bohatera - Goebbelsa. Poczułem do niego wręcz fizyczną niechęć. Nie wiem na ile to zasługa autora książki, tłumacza, wielokrotnie cytowanych fragmentów dzienników Goebbelsa, ale czuć było na kartach biografii nienawiść, złą energię, jakby "kulawy diabeł" był przy mnie cały czas obecny w trakcie lektury. Nieprzyjemne uczucie.

A sam Goebbels? Cóż, początkowo romantyk z kompleksem niższości i nadambitny literat bez sukcesów, do którego - siedzącego w tym czasie na bezrobociu - dochodzą słuchy o tajemniczym "Wodzu". Z którym to w niedługim czasie młody Joseph postanawia związać się na śmierć i życie, zaczynając tym samym swój najmroczniejszy okres. Resztę już niestety znamy.

Życie Goebbelsa, z każdym rokiem popadającego w coraz większą niepohamowaną nienawiść do wszystkiego co nie mieni się narodowo-socjalistycznym blaskiem, dobitnie pokazuje czym jest skrajny fanatyzm.
A jednocześnie pokazuje, jak historyczne okoliczności mogą wynieść jednostkę ponad stan.

Mierny literat, niespełniony dziennikarz, ale dobry mówca otrzymujący dar od losu i wykorzystujący ten dar na swój sposób genialnie, za sprawą fanatycznego pracoholizmu w imię "idei" i "Fuhrera", skutkującego uprawianą przez siebie propagandą, jest przykładem na to, jak sztampowe treści i pseudoideologiczny bełkot grafomana ślepo wierzącego w to co robi, mogą zyskać niszczycielską moc dzięki historycznym okolicznościom oraz zawładnąć umysłami "rzeszy" ludzi.

Jego życie jest przestrogą.

Przygnębiająca lektura. Książka dobrze napisana, ale męczyłem się przy czytaniu, rzecz jasna, za sprawą jej głównego bohatera - Goebbelsa. Poczułem do niego wręcz fizyczną niechęć. Nie wiem na ile to zasługa autora książki, tłumacza, wielokrotnie cytowanych fragmentów dzienników Goebbelsa, ale czuć było na kartach biografii nienawiść, złą energię, jakby "kulawy...