-
ArtykułyNowa powieść Wojciecha Chmielarza „Zbędni”– zostań recenzentką/recenzentem książki!LubimyCzytać1
-
ArtykułyUlubienica przedszkolaków powraca. „Basia. Jestem w sam raz” w kinach już od 7 czerwcaLubimyCzytać1
-
ArtykułyKapuściński, Kryminalna Warszawa, Poznańska Nagroda Literacka. Za nami weekend pełen nagródKonrad Wrzesiński3
-
ArtykułyMagiczna strona Zielonej Górycorbeau0
Biblioteczka
2015-10-18
2015-09-21
2015-08-01
2015-06-28
2015-06-15
Uwielbiam Murakamiego zarówno w wydaniu pokazywania codziennego życia ludzi, jak i tych bardziej fantastycznych, niesamowitych wydarzeń. Dla mnie jest mistrzem. Ta lektura naprawdę mnie pochłonęła.
Uwielbiam Murakamiego zarówno w wydaniu pokazywania codziennego życia ludzi, jak i tych bardziej fantastycznych, niesamowitych wydarzeń. Dla mnie jest mistrzem. Ta lektura naprawdę mnie pochłonęła.
Pokaż mimo to2015-06-04
2015-03-20
Dla znających się na psychologii nudna.
Laików natomiast może wprowadzić w błąd. Nie jest to rzetelna lektura.
Dla znających się na psychologii nudna.
Laików natomiast może wprowadzić w błąd. Nie jest to rzetelna lektura.
2015-05-07
2015-04-25
2015-05-13
Mam mieszane uczucia do "Nie opuszczaj mnie" Ishiguro.
Z jednej strony historia właściwie czyta się sama - doceniam styl prowadzenia narracji autora i sposób, w jaki buduje on rzeczywistość. Język jest nienachalny, wyważony, bez zadęcia, idealnie przystający do klimatu opowieści. Odrywanie tajemnicy po kawałku jest sensowne dla wymowy książki i zdecydowanie działa na jej korzyść.
Z drugiej strony w samej historii czegoś mi zabrakło. Jest to opowieść o bezradności. Nie ma tutaj walki. Bohaterowie są jak plastikowe reklamówki niesione przez wiatr. Brakuje mi choćby jednego bohatera, który zrobiłby coś. Cokolwiek poza spokojnym dryfowaniem na wietrze.
Napięcie seksualne między dwójką głównych bohaterów budowane cudownie, po czym zupełnie zniszczone i niesatysfakcjonujące.
Mimo wszystko jest to dobra książka. Zasłużyła na 6 gwiazdek.
Mam mieszane uczucia do "Nie opuszczaj mnie" Ishiguro.
Z jednej strony historia właściwie czyta się sama - doceniam styl prowadzenia narracji autora i sposób, w jaki buduje on rzeczywistość. Język jest nienachalny, wyważony, bez zadęcia, idealnie przystający do klimatu opowieści. Odrywanie tajemnicy po kawałku jest sensowne dla wymowy książki i zdecydowanie działa na jej...
2015-03-20
2015-01-05
2015-01-25
2015-02-14
2015-02-14
2015-02-17
Pierwsza część porwała mnie swoją historią - ta już trochę wymęczyła. Niby c o ś się dzieje, ale co tak właściwie? W miejsce jednych zagadek powstają następne. Robi się coraz bardziej niesamowicie i absurdalnie, co z jednej strony mi się podoba, a z drugiej - obawiam się, że nie znajdę w trzeciej części odpowiedzi na swoje pytania. Taki już ten Murakami jest.
Mimo to już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po ostatnią część.
Czaruje mnie ten świat przedstawiony i zasmuca jednocześnie.
Pierwsza część porwała mnie swoją historią - ta już trochę wymęczyła. Niby c o ś się dzieje, ale co tak właściwie? W miejsce jednych zagadek powstają następne. Robi się coraz bardziej niesamowicie i absurdalnie, co z jednej strony mi się podoba, a z drugiej - obawiam się, że nie znajdę w trzeciej części odpowiedzi na swoje pytania. Taki już ten Murakami jest.
więcej Pokaż mimo toMimo to już...