rozwińzwiń

Nie opuszczaj mnie

Okładka książki Nie opuszczaj mnie Kazuo Ishiguro
Okładka książki Nie opuszczaj mnie
Kazuo Ishiguro Wydawnictwo: Albatros Ekranizacje: Nie opuszczaj mnie (2010) literatura piękna
320 str. 5 godz. 20 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
Never let me go
Wydawnictwo:
Albatros
Data wydania:
2011-02-01
Data 1. wyd. pol.:
2011-02-01
Liczba stron:
320
Czas czytania
5 godz. 20 min.
Język:
polski
ISBN:
9788376593203
Tłumacz:
Andrzej Szulc
Ekranizacje:
Nie opuszczaj mnie (2010)
Tagi:
literatura angielska klonowanie antyutopia dorastanie
Inne
Średnia ocen

7,0 7,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,0 / 10
1108 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
303
161

Na półkach:

Pierwszą książką Kazuo Ishiguro jaką przeczytałam była "Klara i słońce". Po przeczytaniu "Nie opuszczaj mnie" zauważam, że sposób "oprowadzania" czytelnika po zupełnie odmiennym od naszego świecie to coś więcej niż tylko jednorazowy zabieg stylistyczny. Moim zdaniem prowadzenie narracji wynika z unikatowego kąta, z jakiego autor patrzy na świat. Nie znajdujemy tu żadnych wytłumaczeń czy wprowadzeń by z komfortem poukładać sobie istniejące okoliczności. Jesteśmy traktowani jak przybysz przechodzący obok bohatera zaciekawiony tym co słyszy - zdecydował się przystanąć na dłuższą chwilę. Świat i okoliczności, w których zarysowane są postaci jest absolutnie druzgocący i wielce daleki od tego, co znamy z codzienności. Mimo tego autor decyduje się nie opisywać go nadmiernie i wprowadzić czytelnika w ten zbiór zadziwiających reguł. Wręcz przeciwnie- poznajemy świat ze strzępków informacji i kontekstu rozmów, ponieważ w centrum narracji jest człowiek i jego relacje wobec otaczających go ludzi.

W ostatniej ćwierci książki narracja zmienia ogniskową z wzajemnych relacji wyostrzając się na bardzo istotne zagadnienia społeczne poruszane również w "Nowym wspaniałym świecie" Huxleya czy "Wybornym trupie" Bazterrica. Czym właściwie jest człowieczeństwo? Czy umieszczanie ludzi na drabinie ewolucyjnej wyżej od zwierząt jest zasadne? Czy wyższa konieczność społeczna wspólnego dobra przewyższa elementarne potrzeby jednostki?

Ze względu na sposób prowadzenia narracji (zdecydowanie odmienny niż w książkach wymienionych powyżej),"Nie opuszczaj mnie" ze sporą dozą prawdopodobieństwa nie trafi w szeroką gamę gustów (co z resztą widać po średniej ocen). Niemniej jednak chociażby ze względu na poruszaną tematykę jest to pozycja niemal obowiązkowa. Tak, by chociaż raz zadać sobie tych kilka pytań, na których odpowiedź stanowi o tym, jak widzimy swoje prawa i obowiązki w społeczeństwie, w którym funkcjonujemy i co sprawia, że jesteśmy ludźmi.

Pierwszą książką Kazuo Ishiguro jaką przeczytałam była "Klara i słońce". Po przeczytaniu "Nie opuszczaj mnie" zauważam, że sposób "oprowadzania" czytelnika po zupełnie odmiennym od naszego świecie to coś więcej niż tylko jednorazowy zabieg stylistyczny. Moim zdaniem prowadzenie narracji wynika z unikatowego kąta, z jakiego autor patrzy na świat. Nie znajdujemy tu żadnych...

więcej Pokaż mimo to

avatar
93
92

Na półkach:

Oceniam tak jak czuję tuż po przeczytaniu. I przyznam, że trochę jestem zszokowana średnią oceną.
Ta opowieść to coś tak mądrego, głębokiego i pochłaniającego, że jeszcze z niej nie wyszłam.
Myślę, że jeszcze przez wiele tygodni będę odkrywała ukryte w niej przesłania.

Oceniam tak jak czuję tuż po przeczytaniu. I przyznam, że trochę jestem zszokowana średnią oceną.
Ta opowieść to coś tak mądrego, głębokiego i pochłaniającego, że jeszcze z niej nie wyszłam.
Myślę, że jeszcze przez wiele tygodni będę odkrywała ukryte w niej przesłania.

Pokaż mimo to

avatar
390
4

Na półkach:

Przejmująca i niezwykle smutna opowieść. A jednocześnie mocno irytująca: DLACZEGO w świecie przedstawionym brakuje choćby cienia buntu wobec nieludzkiego systemu? Dlaczego jedyna nadzieja wiąże się ze złudnym i chwilowym "złagodzeniem" zasad, a nie zniszczeniem ich od podstaw?
Na pewno sięgnę po inne książki autora, choćby po to, żeby przybliżyć sobie odpowiedź na pytanie, czy Kazuo Ishiguro jest totalnym wyznawcą kolektywizmu, czy może jednak celowo w ten sposób przedstawił postacie z "Nie opuszczaj mnie". A jeśli prawdziwa jest ta druga opcja, od razu rodzi się kolejne pytanie: może jednak te postacie mają poważny defekt?

Przejmująca i niezwykle smutna opowieść. A jednocześnie mocno irytująca: DLACZEGO w świecie przedstawionym brakuje choćby cienia buntu wobec nieludzkiego systemu? Dlaczego jedyna nadzieja wiąże się ze złudnym i chwilowym "złagodzeniem" zasad, a nie zniszczeniem ich od podstaw?
Na pewno sięgnę po inne książki autora, choćby po to, żeby przybliżyć sobie odpowiedź na pytanie,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2047
1876

Na półkach: , ,

Ani ziębi, ani grzeje - przeczytałem bez bólu, ale też bez emocji.

Ani ziębi, ani grzeje - przeczytałem bez bólu, ale też bez emocji.

Pokaż mimo to

avatar
1383
398

Na półkach: ,

Opis mówi, jak bardzo emocjonalna i wzruszająca jest ta książka. Mnie osobiście nie porwała ani nie wywarła na mnie większego wrażenia. Owsem, dość ciekawa, ale na tym się kończy.

Opis mówi, jak bardzo emocjonalna i wzruszająca jest ta książka. Mnie osobiście nie porwała ani nie wywarła na mnie większego wrażenia. Owsem, dość ciekawa, ale na tym się kończy.

Pokaż mimo to

avatar
371
175

Na półkach:

Zarys fabuły znałam poprzez film. Choć temat klonów nie jest mi obcy zarówno w literaturze czy twórczości filmowej to pomysł ze szkołą z internatem w tej konwencji zapadł mi w pamięć.

W 80% książka jest przegadana, bohaterka nieskończenie analizuje zarówno swoje zachowanie (z całego życia) jak i swoich przyjaciół. Wielokrotnie też ich tłumaczy. Tempo akcji jest powolne. W dużej mierze jest tam ogrom jej przemyśleń. Jednocześnie mimo wielu przedstawionych sytuacji i emocji nie było nowy by ktokolwiek zadawał to pytanie czemu ich to spotyka.
Relacja Kathy i Ruth jest co najmniej toksyczna. Przy czym Ruth jest niczym Regina George z Wrednych dziewczyn. Jest wyrachowana i dwulicowa.I choć w pewien sposób rozumiem czemu Kathy dotrzymywała jej towarzystwa we wczesnych latach czy nawet jako młoda nastolatka to niezrozumiałe jej to, że pomimo doznanych krzywd dalej się jej trzymała. Przyjaźń i intrygi nie idą w parze. Ale zastanawiam się czy na tamtym etapie życia posiadała tę wiedzę. Sama młodsza Kathy nie wywołała we mnie szczególnie pozytywnego odbioru.
Tommy mnie irytował z kolei swoją biernością.
Postawa pani Emily była odrażająca, przedstawiała się jako wizjonerka, a jednocześnie zaprzeczała idei którą próbowała sprzedać światu, że klony mają cechy ludzkie, bo jednocześnie czuła do nich wstręt i lęk.
Sam fakt, że nie widziano w nich ludzi, zaprzeczano by mieli emocje, inteligencje czy wrażliwość jest zatrważające. Skoro choroby nieuleczalne stały się uleczalne to technologia i medycyna mocno się rozwinęły, ale ludzka moralność się cofnęła.
Czy były organizacje które totalnie sprzeciwiały się ich losowi? Które chciały ich bronić? Trochę jak organizacje PETA itp. Czy ludzka moralność była już na takim wymarciu, że nikt nie zawracał sobie tym głowy.
Zabrakło mi większego opisania jak działał system w którym się znaleźli. Kim były ich pierwowzory? Kto otrzymywał ich organy czy byli to wszyscy ludzie czy wybrane bogate jednostki? Zabrakło mi perspektywy osób z zewnątrz.
Jest mi ogromnie żal bohaterów.

Książka wzburza moralnie, wywołuje trudne emocje i pytania.

Jest taka piosenka „Never let me go” florence and the machine która zawsze kojarzyła mi się z tą historią (choć z cech wspólnych jest jedynie tytuł i kawałek refrenu). Już chyba zawsze będzie mi się z nią kojarzyć.

Zarys fabuły znałam poprzez film. Choć temat klonów nie jest mi obcy zarówno w literaturze czy twórczości filmowej to pomysł ze szkołą z internatem w tej konwencji zapadł mi w pamięć.

W 80% książka jest przegadana, bohaterka nieskończenie analizuje zarówno swoje zachowanie (z całego życia) jak i swoich przyjaciół. Wielokrotnie też ich tłumaczy. Tempo akcji jest powolne. W...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
15
7

Na półkach:

Książka raczej dla wrażliwców, tym mniej wrażliwym książka może wydać się nudna. Wg mnie autor przepieknie opisuje i kocha szczegóły.

Książka raczej dla wrażliwców, tym mniej wrażliwym książka może wydać się nudna. Wg mnie autor przepieknie opisuje i kocha szczegóły.

Pokaż mimo to

avatar
438
398

Na półkach:

Bardzo długo "męczyłam" tę książkę. Wydaje mi się mocno przegadana i nieco rozczarowała mnie po poprzednich książkach tego autora, które uważam za rewelacyjne.

Bardzo długo "męczyłam" tę książkę. Wydaje mi się mocno przegadana i nieco rozczarowała mnie po poprzednich książkach tego autora, które uważam za rewelacyjne.

Pokaż mimo to

avatar
230
48

Na półkach: , ,

"Nie opuszczaj mnie" autorstwa Kazuo Ishiguro to niezwykle poruszająca powieść, która pozostawiła we mnie trwały ślad.

To opowieść o wyjątkowych wychowankach Hailsham, szkoły, która trwa w ich sercach aż do końca. Historia jest misternie spleciona i pełna głębokich refleksji. Ishiguro zgrabnie posługuje się nieoczywistą fabułą, pozostawiając czytelnika ze sporymi niedopowiedzeniami przy każdej stronie, lecz z kolejnymi rozdziałami odkrywa się więcej tajemnic przedstawionego świata. Niestety - ten świat, wobec odmienności jest bezlitosny. Bohaterowie nieustannie próbują odnaleźć miłość oraz własną tożsamość, będąc w niesprawiedliwym położeniu.

Trudno mi było przestać myśleć o tej niezwykłej historii. Zdecydowanie przerosła moje oczekiwania. Jeśli komuś wpadł ten tytuł w oko, to gorąco zachęcam do lektury.

"Nie opuszczaj mnie" autorstwa Kazuo Ishiguro to niezwykle poruszająca powieść, która pozostawiła we mnie trwały ślad.

To opowieść o wyjątkowych wychowankach Hailsham, szkoły, która trwa w ich sercach aż do końca. Historia jest misternie spleciona i pełna głębokich refleksji. Ishiguro zgrabnie posługuje się nieoczywistą fabułą, pozostawiając czytelnika ze sporymi...

więcej Pokaż mimo to

avatar
90
2

Na półkach:

Myślisz, że miłość może pokonać wszystkie trudności? 💗

To pytanie krążyło w mojej głowie, gdy przeczytałam opis do książki „Nie opuszczaj mnie” i towarzyszyło mi podczas jej czytania. Byłam pewna, że to będzie główny wątek i myśl powieści Ishiguro. Okazało się, że problemy opisane przez pisarza były dużo bardziej złożone. Byłam gotowa na nieco surrealistyczną, oderwaną od rzeczywistości historię, która dzieje się w ekskluzywnej szkole z internatem, a miłość obojga młodych osób będzie miała wpływ na to, że odmieni się ich los.

Jednak Ishiguro dał mi coś innego, coś, co było dla mnie zaskoczeniem, ale ostatecznie raczej w pozytywnym sensie. „Nie opuszczaj mnie” należy do znanej literatury pięknej, w której znaleźć można wszystko i tym razem był to gatunek science fiction oraz antyutopia/dystopia. Ciekawe połączenie. Gdy dowiedziałam się, że młode osoby znajdują się w tej zamkniętej szkole, ponieważ są klonami i ich jedynym losem jest bycie przyszłymi dawcami organów, wiedziałam, że będzie to nieco dziwna powieść, jednak nadal ciekawiło mnie, jak potoczą się losy trzech bohaterów – Kathy, Tommy’ego oraz Ruth. Każdy bohater opisany przez autora był bardzo charakterystyczny i każdy miał inne podejście do tego, co dzieje się wokół nich oraz jak musi wyglądać ich życie. Nie spodziewałam się jednak, że tak będą wyglądać ich relacje. 😯

Ale może od początku. Czy dobrze czytało mi się tę książkę? Gdy już weszłam w ich alternatywny świat (ogólnie miejscem akcji była Anglia, w latach 90. XX wieku, jednak przedstawiona zupełnie inaczej),to tak, jednak fabuła miała różny przebieg – ciekawszy i nieco nudnawy momentami. Całość składa się z trzech części, z czego, wiadomo, ostatnia była najlepsza, bo wyjaśniło się wszystko, nad czym rozmyślali bohaterowie – poznali prawdę od źródła oraz pozbawili się złudzeń. Najgorsza jest środkowa część, ale nie warto się nią zrażać, tylko przeczytać do końca. 👀

Zakończenie było dla mnie oczyszczające, ale i bardzo smutne z wielu powodów (nie chcę jednak Wam spojlerować). 💔

o prostu myślałam, że znam już wszystkie triki autorów, ale Ishiguro sprawił, że nie wiem już nic. 🤯
Ale to dobrze, że nie wszystko można przewidzieć, a losy bohaterów kończą się różnie. Do ostatniej strony emocjonalnie przeżywałam, co wyczynił autor w tej powieści. Zaskoczenia mają różne oblicza. ✨️
Daję tej książce mocne 8/10

Książkę wypożyczyłam z biblioteki, wydanie z 2017, jednak na grafice umieściłam nową okładkę z 2021 r., która bardzo mi się podoba, jest na nim przedmiot mający duże znaczenie w powieści. 📼

Zapraszam na mojego bookstagrama: https://www.instagram.com/sakura.han.books/

Myślisz, że miłość może pokonać wszystkie trudności? 💗

To pytanie krążyło w mojej głowie, gdy przeczytałam opis do książki „Nie opuszczaj mnie” i towarzyszyło mi podczas jej czytania. Byłam pewna, że to będzie główny wątek i myśl powieści Ishiguro. Okazało się, że problemy opisane przez pisarza były dużo bardziej złożone. Byłam gotowa na nieco surrealistyczną, oderwaną od...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    4 889
  • Chcę przeczytać
    4 397
  • Posiadam
    854
  • Ulubione
    198
  • Teraz czytam
    115
  • 2018
    71
  • 2021
    56
  • 2022
    51
  • Audiobook
    49
  • Chcę w prezencie
    46

Cytaty

Więcej
Kazuo Ishiguro Nie opuszczaj mnie Zobacz więcej
Kazuo Ishiguro Nie opuszczaj mnie Zobacz więcej
Kazuo Ishiguro Nie opuszczaj mnie Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także